Στο τέλος της σεζόν είναι πολύ πιθανό οι οπαδοί της Τότεναμ να θυμούνται το παιχνίδι με τη Γουότφορντ ως το πιο κρίσιμο. Ήταν η στιγμή που τα σπιρούνια έγιναν από τους διεκδικητές του τίτλου, κάτι που σχεδόν παραδέχθηκε και ο Μαουρίσιο Ποκετίνο. «Τα νούμερα δείχνουν ότι είναι πιθανό».

Υπάρχουν δύο τελείως διαφορετικοί τρόποι να δει κάποιος τη νίκη της Τότεναμ. Ο πρώτος ήταν ότι η τύχη έπαιξε σημαντικό ρόλο. Το νικητήριο γκολ του Σον ήρθε λίγο πριν το τέλος, από θέση οφσάιντ, τη στιγμή που η Γουότφορντ είχε φτάσει πολύ κοντά στο γκολ στιγμές νωρίτερα, παίζοντας και με 10 παίκτες.

Ο άλλος είναι σχετικά με το πώς ξεκίνησε η Τότεναμ. Για πρώτη φορά ο Ποκετίνο ξεκίνησε με 3 παίκτες στο κέντρο της άμυνας, βάζοντας εκεί τον Έρικ Ντάιερ. Έμοιαζε περισσότερο με 3-4-3 ή 3-4-2-1 παρά το συνηθισμένο 4-2-3-1. Και η ομάδα του κυριάρχησε στο πρώτο μέρος.

«Παιδί» του Μπιέλσα

Ο Ποκετίνο πήρε πολλά από τον Μαρσέλο Μπιέλσα. Μία από τις θεμελιώδεις αρχές του τελευταίου είναι ότι στην άμυνα θα πρέπει να έχεις έναν έξτρα παίκτη. Δύο αμυντικούς, όταν ο αντίπαλος παίζει με έναν επιθετικό και τρεις, όταν παίζει με δύο. Ο Ποκετίνο δεν το είχε κάνει πράξη μέχρι τώρα, όμως είναι δεδομένο ότι το επέλεξε, καθώς είχε να αντιμετωπίσει τους Ιγκάλο και Ντίνι.

Ο παίκτης-κλειδί ήταν ο Ντάιερ. Έχοντας παίξει εξαιρετικά μέχρι τώρα στη μεσαία γραμμή, γύρισε στη φυσική του θέση. Εκεί, στο κέντρο της άμυνας έπαιξε δίπλα σε Βερτόνχεν και Άλντερβαϊρελντ και πρωταρχικός του ρόλος ήταν να καλύπτει τους μέσους. Έπαιξε πολύ έξυπνα και ήταν πάντα στη σωστή θέση.

Το κέρδος ήταν ότι ο Ντάιερ με την εμπειρία του από τη μεσαία γραμμή, είναι πλέον πολύ καλός και με την μπάλα στα πόδια. Το ίδιο είναι και οι συμπαίκτες δίπλα του, κάτι που έκανε πολύ εύκολη την προώθηση της μπάλας. Ο Ντάιερ, μάλιστα, δοκίμασε να εκτονώσει την πίεση και με μακρινές μπαλιές.

Εκείνοι που κέρδισαν περισσότερο από την 3άδα στο κέντρο της άμυνας ήταν οι Ρόουζ και Τρίπιερ. Και οι δύο πάντα είχαν επιθετικό προσανατολισμό και παίζοντας πιο ψηλά, έβγαλαν περισσότερες σέντρες. Ειδικά, ο Τριπιέρ εντυπωσίασε σε αυτόν τον τομέα, με το δεύτερο γκολ να ξεκινάει από τη δική του πλευρά.

Όταν η Τότεναμ βρέθηκε να παίζει με παίκτη παραπάνω, ο Ντάιερ έπαιξε πιο μπροστά. Η ευελιξία του στον αγωνιστικό χώρο θα είναι κρίσιμη για την πορεία της ομάδας του Ποκετίνο τους επόμενους μήνες, καθώς απέδειξε ότι μπορεί να ποντάρει πάνω του, για να αλλάξει σύστημα.