Ο Αλέξις Σάντσες είχε λίγα προβλήματα στο να προσαρμοστεί στην ταχύτητα και την δύναμη της Premier League. Η προσαρμοστικότητα όμως της δεύτερης πιο ακριβής μεταγραφής στην Άρσεναλ, την βοήθησε να βρει σχετικά εύκολα το δρόμο του.

Ωστόσο, η εξαιρετική πρώτη του σεζόν δεν ήταν τέλεια. Του πήρε τέσσερα επίσημα ματς για να βρει δίχτυα, αν και ο προπονητής του ήταν ατάραχος σχετικά με το αργό του ξεκίνημα στο Βόρειο Λονδίνο. «Σωματικά δεν είναι έτοιμος, αλλά δεν προβληματίζομαι», είπε ο Βενγκέρ μετά το 2-2 με την Έβερτον. Ο Γάλλος είχε δίκιο. Ο Σάντσες πέτυχε 18 γκολ στα επόμενα 26 παιχνίδια του.

Το πολύ έντονο πρόγραμμα των Χριστουγέννων είχε ως αποτέλεσμα μόλις ένα γκολ σε 12 ματς, πριν ο 26χρονος βρει ξανά την σούπερ φόρμα του στην εμφατική νίκη με την Λίβερπουλ.

Ο Σάντσες πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της χρονιάς στο αριστερό «φτερό» του 4-2-3-1, αν και περιστασιακά έπαιξε και σε άλλες θέσεις. Το ματς για το Champions League με την Γαλατάσαραϊ τον Δεκέμβριο ήταν εκείνο που τον καθιέρωσε στα αριστερά, σκοράροντας ένα γκολ και βγάζοντας μια ασίστ στον Ντάνι Γουέλμπεκ. Αν κάποιος θέλει να ασκήσει κριτική, μπορεί να πει ότι οι εμφανίσεις του ήταν πεσμένες με τους μεγάλους αντιπάλους. Σκόραρε στα παιχνίδια με την Μάντσεστερ Σίτι, την Ντόρτμουντ και την Λίβερπουλ, αλλά έβαλε μόλις δύο τέρματα σε 9 ματς απέναντι στις πρώτες έξι περσινές ομάδες.

Στο Old Trafford με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ήταν στο περιθώριο και η Άρσεναλ δυσκολεύτηκε να τον επαναφέρει στο παιχνίδι. Ωστόσο, απέναντι στην Άρσεναλ στο Emirates πήρε πολλές πρωτοβουλίες, αλλά δεν κατάφερε να σπάσει την αμυντική ζώνη των παικτών του Μουρίνιο. Φυσικά, ο Χιλιανός δεν πρέπει να κρίνεται μόνο από τα γκολ του και η τακτική του ευκαμψία σημαίνει ότι οι συμπαίκτες του ανεβαίνουν επίπεδο με την παρουσία του.

Είναι ξεκάθαρο κατά τη διάρκεια της καριέρας του. Στην Ουντινέζε μετακινήθηκε σε έναν πιο κεντρικό ρόλο και έγινε ένας από τους καλύτερους παίκτες της Serie A. Η ταχύτητά του προκάλεσε πανικό για τους αντίπαλους αμυντικούς χαφ και έβρισκε ευκαιρίες να κάνει κίνηση στην περιοχή για να τελειώνει τις προσπάθειες. Ήταν αυτή η αλλαγή που οδήγησε τον Σάντσες στα διψήφια ποσοστά στα γκολ για πρώτη φορά στην καριέρα του.

Όταν μετακινήθηκε στην Καταλονία, του πήρε περισσότερο να προσαρμοστεί στην μεθοδολογία του Πεπ Γκουαρδιόλα. Αλλά ο Σάντσες το πάλεψε και όταν έφυγε ήταν μόνο πίσω από τον Λιονέλ Μέσι στον πίνακα των σκόρερ της ομάδας.

Καυτός για τη Χιλή

Φέτος το καλοκαίρι, στο Copa America της Χιλής, ο Σάντσες συμβολίζει την σταθερά της Εθνικής του ομάδας, η οποία της επιτρέπει να βρει απαντήσεις. Πιθανόν οι πρόσφατες εμφανίσεις του Σάντσες και του Βάργκας είναι κάτι που ο Βενγκέρ προσέχει. Στο πρώτο ματς με το Εκουαδόρ, ο Σάντσες έπαιξε ως μοναδικός επιθετικός. Πήρε το πέναλτι που άνοιξε το σκορ, με τον Βάργκας να γίνει αλλαγή για να συνδυαστεί με τον παίκτη της Άρσεναλ και να σφραγίσει τη νίκη.

Απέναντι στο Μεξικό, ο Βάργκας ξεκίνησε ως αριστερός wing back στο 3-4-2-1 με τον Σάντσες να ηγείται της επιθετικής γραμμής ξανά. Γρήγορα έγινε ξεκάθαρο ότι ο Βάργκας ήταν πιο αποδοτικός όταν παίζει σε πιο κεντρικές θέσεις και συνδυάζεται με τον άσο της Άρσεναλ.

Ο προπονητής Χόρχε Σαμπάολι επέλεξε να αλλάξει τον Σάντσες με τον Βάγκας όταν η Χιλή βρέθηκε με 2-1 πίσω στο σκορ και η δοκιμή πέτυχε όταν ο εξτρέμ της Νάπολι ισοφάρισε. Στο δεύτερο ημίχρονο, το δίδυμο έπαιξε κοντά, αν και έπρεπε να συμπληρωθεί μια ώρα αγώνα για να αρχίσουν να παίζουν σαν ζευγάρι.

Μετά, στο 5-0 με την Βολιβία, ο Σαμπάολι επιτέλους τους χρησιμοποίησε παράλληλα από το ξεκίνημα για πρώτη φορά στο τουρνουά, με έναν ρόμβο πίσω τους στο κέντρο. Αυτό διήρκησε μόλις μέχρι το ημίχρονο, αφού ο Σάντσες ξεκουράστηκε στο δεύτερο, έχοντας σκοράρει 8 λεπτά πριν το σφύριγμα του 45λεπτου. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Σαμπάολι παρατάσσει τους δύο παίκτες έτσι. Η Χιλή έκανε ένα καλό Μουντιάλ με αντίστοιχο δίδυμο μπροστά. Οι δύο επιθετικοί δεν είναι τόσο αταίριαστοι στο στιλ, αν και ο Βάργκας ξεκάθαρα δεν είναι στο επίπεδο του Σάντσες.

Η επιρροή της Άρσεναλ

Οι «Κανονιέρηδες» προσπαθούν να λύσουν κάποια θέματα στην μεταγραφική αγορά, αλλά ίσως χρειαστούν μια επιθετική λύση αν θέλουν να αποτελέσουν πραγματικό διεκδικητή του τίτλου. Ο Σάντσες μπορεί να πλαισιωθεί είτε με τον Γουόλκοτ, είτε με τον Γουέλμπεκ, είτε με τον Όξλεϊντ-Τσάμπερλεϊν. Η ρευστότητα δύο γρήγορων επιθετικών δημιουργεί προβλήματα για τους αντίπαλους αμυντικούς, ενώ όλοι οι προαναφερθέντες έχουν παίξει στα άκρα.

Αυτό τους επιτρέπει να τραβούν στο πλάι τους σέντερ μπακ, να παίρνουν θέσεις ανάμεσα στους πλάγιους μπακ και στους κεντρικούς αμυντικούς, ή να μένουν πιο πίσω και να πασάρουν στους μέσους που προωθούνται. Ο Ολιβιέ Ζιρού δεν είναι αρκετά κινητικός για να δουλέψει το συγκεκριμένο σύστημα, χωρίς φυσικά αυτό να μειώνει την συνεισφορά του. Χωρίς την μπάλα, αυτός το υβρίδιο επιθετικών-εξτρέμ, μπορεί να πιέσει ψηλά, να κερδίσει την μπάλα γρήγορα και να βοηθήσει την γρήγορη μετάβαση από την άμυνα στην επίθεση. Η ενέργειά τους σημαίνει ότι μπορούν να εν αλλάσονται στα αντίπαλα μπακ. Ο Σουάρες με τον Στάριτζ έκαναν το ίδιο στη Λίβερπουλ.

Ο Βενγκέρ εναλάσσεται ανάμεσα στο 4-3-3 και το 4-2-3-1 τα τελευταία χρόνια, οπότε ένας ρόμβος στο κέντρο θα του επιτρέψει να ελέγξει τη μεσαία γραμμή και να λειτουργήσει με δεκάρι. Ο Οζίλ μπορεί να καλύψει τη θέση διαφορετικά από ότι, ας πούμε, ο Βιδάλ, αφού αρέσκεται να κινείται οριζόντια και όχι κάθετα. Υπάρχουν αρκετοί διεκδικητές για την παροχή πασών και τρεξιμάτων από το κέντρο, με τον Καθόρλα, τον Γουίλσιρ και τον Ράμσεϊ να έχουν το προβάδισμα. Οι «Κανονιέρηδες» είναι τυχεροί που έχουν έναν σημαντικό αριθμό σύγχρονων μπακ, που μπορούν να καλύψουν.

Ο Βενγκέρ ίσως δεν είναι τόσο ευέλικτος κατά τη διάρκεια των αγώνων όπως ο Σαμπάολι, αλλά θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί τον ρεαλισμό του Αργεντινού στην 11άδα και να συνδυάσει τον Σάντσες με έναν αντίστοιχο επιθετικό.