28 Απριλίου 1990 η Λίβερπουλ του Νταλγκλίς κατακτά το 18ο πρωτάθλημα. Οι ημέρες δόξας στο «Merseyside» δεν επέστρεψαν ποτέ και 25 χρόνια αργότερα όλοι θυμούνται τους πρωταγωνιστές της θρυλικής χρονιάς! Ο σύλλογος που υπερηφανευόταν για τις ένδοξες πορείες έχασε το μονοπάτι των επιτυχιών και το χάσμα από τους υπόλοιπους μεγάλωσε...Ενα τρόπαιο σε εννέα χρόνια, το Λιγκ Καπ με την Κάρντιφ και μια πορεία που έφτασε μέχρι τη βρύση, αλλά νερό δεν ήπιε. Η Λίβερπουλ μετατράπηκε από ομάδα που ήθελαν να παίξουν οι κορυφαίοι σε αυτή που οι καλύτεροί της θέλουν να φύγουν! Γυρίζουμε τον χρόνο πίσω, θυμόμαστε τους κορυφαίους που έκαναν περήφανη το Λίβερπουλ, αλλά και που βρίσκονται οι τελευταίοι πρωταθλητές του «Merseyside».

Μπρους Γκρόμπελαρ: Μετά την Λίβερπουλ προσπάθησε στη Ζιμπάμπουε ως παίκτης - προπονητής, έγινε σχολιαστής, έπαιξε γκολφ και πλέον στα 57 του χρόνια βρίσκεται στον Καναδά όπου η γυναίκα του είναι γιατρός.

Γκάρι Αμπλετ: Ο Αλαν Χάνσεν τον περιέγραφε ως έναν από τους καλύτερους, αλλά υποτιμημένους παίκτες της Λίβερπουλ όλων των εποχών. Παραχωρήθηκε από τον Σούνες στην Εβερτον το 1992, ενώ επέστρεψε ως τεχνικός στην ομάδα Νέων το 2007. Ο θάνατός του σε ηλικία 46 ετών την 1η Γενάρη του 2012 έπειτα από μάχη με τον καρκίνο προκάλεσε σοκ στο Νησί.

Ντέιβιντ Μπάροους: Εξαιρετικός αριστερός μπακ ο οποίος βοήθησε τα μέγιστα στην κατάκτηση του τίτλου. Οι σοβαροί τραυματισμοί τον αναγκασαν να αποσυρθεί το 2003. Πήγε στη Γαλλία και αγωνίστηκε σε μικρές ομάδες.

Γκάρι Γκιλέσπι: Πολύ δυνατός αμυντικός και ο Σκωτσέζος έκανε τα πάντα για να βοηθήσει τη Λίβερπουλ. Το 1991 αποχώρησε από τους «κόκκινους» για την Σέλτικ. Κρέμασε τα παπούτσια του το 1997 λόγω σοβαρού τραυματισμού και έγινε ραδιοτηλεοπτικός σχολιαστής στο BBC Radio.

Αλαν Χάνσεν: Ο Αρχηγός της Λίβερπουλ έμεινε στον σύλλογο μέχρι την απόσυρσή του το 1991. Ο Χάνσεν δεν θέλησε ποτέ να γίνει προπονητής, αρνήθηκε προτάσεις, ωστόσο κάνει τεράστια καριέρα στον χώρο των Media.

Γιαν Μιέλμπι: Εξαιρετικός στην αριστερή πτέρυγα της Λίβερπουλ έκανε τα πάντα για τον τίτλο. Στα 32 του έγινε παίκτης - προπονητής της Σουόνσι, αλλά απολύθηκε ένα χρόνο μετά. Δεν έπεισε σε Κιντερμνίστερ, Χαλ και ακολούθησε το επάγγελμα του σχολιαστή στη δανική τηλεόραση, αλλά και στο BBC Radio.

Tζον Μπαρνς: Απίθανος παίκτης, ο κορυφαίος σκόρερ της ομάδας τη χρονιά του τίτλου (22 τέρματα). Ο Τζαμαϊκανός ήταν ο κορυφαίος της ομάδας - όνειρο και αποσύρθηκε το 1999! Κόουτς σε Σέλτικ, Τζαμάικα και Τρανμίρ, μέλος στο αγγλικό Hall of Fame. Πλέον, εργάζεται ως σχολιαστής.

Ρέι Χάουτον: Ο δεξιός εξτρέμ που έκανε τη διαφορά με την ταχύτητα και την δύναμή του. Δυο χρόνια μετά την κούπα πήγε στην Αστον Βίλα. Σχολιαστής στο talkSPORT και στο Sky Sports. Το 2005 τιμήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Χάντερσφιλντ.

Ρόνι Γουίλαν: Ο Γουίλαν έμεινε στη Λίβερπουλ 15 χρόνια και έκανε τη διαφορά στους «κόκκινους». Το 1996-97 απολύθηκε από τη Σάουθεντ έπειτα τον υποβιβασμό. Εργάστηκε στην Ελλάδα και στον Πανιώνιο, στην Κύπρο και τον Ολυμπιακό Λευκωσίας. Εξαιρετικός σχολιαστής πλέον στην Ιρλανδική τηλεόραση.

Στιβ Στόντον: Μετά τον τίτλο μετακόμισε στην Αστον Βίλα και επέστρεψε στη Λίβερπουλ για ένα συντομο διάστημα το 1998. Αποσύρθηκε το 2005. Μετά το σύντομο πέρασμα ως βοηθός προπονητή στη Λιντς, αγωνίστηκε ως ανιχνευτής ταλέντων σε Ντάρλινγκτον, Μίντλεσμπρο και Σάντερλαντ.

Ιαν Ρας: Πρώτος σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου (346 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις) τελείωσε τη δεύτερη περίοδό του με τον σύλλογο το 1996 όταν και πηγε στη Λιντς. Το 200 αποχώρησε από τα γήπεδα. Το 2003 έγινε προπονητής των επιθετικών στον σύλλογο. Απέτυχε ως μάνατζερ στην Τσέστερ και τώρα είναι πρεσβυετής του συλλόγου.