Πριν από ένα μήνα θα φαινόταν εξωπραγματικό μια ομάδα να δίνει 80 εκατομμύρια ευρώ για να κάνει δικό της τον Χάμες Ροντρίγκεζ. Κι όμως, αυτή τη στιγμή που μιλάμε μοιάζει σαν κάτι απόλυτα φυσιολογικό η Ρεάλ Μαδρίτης να... τινάζει την μπάνκα στον αέρα για να κάνει δικό της τον Κολομβιανό.

Τι ήταν πριν το Παγκόσμιο Κύπελλο ο Ροντρίγκεζ; Ένας 23χρονος ποδοσφαιριστής, στην... πλάτη του οποίου η Πόρτο πέρσι έκανε ένα εξαιρετικό deal, πουλώντας τον στη Μονακό έναντι 45 εκατομμυρίων ευρώ. Ένα 10άρι που έκανε μεν τη διαφορά στους Μονεγάσκους, μια και ο συμπατριώτης του, Ρανταμέλ Φαλκάο, είχε μπει στα «πιτς» λόγω του τραυματισμού του στο γόνατο, όμως κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει πως θα πρόβαρε αυτή τη στιγμή τη φανέλα με το Νο10 της Ρεάλ Μαδρίτης.

Τι μεσολάβησε; Μα φυσικά το Παγκόσμιο Κύπελλο, πριν από το οποίο κανείς δεν υπολόγιζε τον Χάμες Ροντρίγκεζ. Τα «φώτα» είχαν πέσει πάνω στους Κουαδράδο, Γκουαρίν, Μπάκα, Μαρτίνεζ κτλ με τον 23χρονο βιρτουόζο άσο να κλέβει (δικαίως) τις καρδιές όλων των ποδοσφαιρόφιλων μέσα σε μόλις πέντε ματς της Κολομβίας στα γήπεδα της Βραζιλίας.

Αρκούν όμως πέντε παιχνίδια για να υπάρξει ασφαλές συμπέρασμα για έναν ποδοσφαιριστή; Στα μάτια ενός απλού φιλάθλου, που έμεινε με το στόμα ανοιχτό με όσα είδε από τον Ροντρίγκεζ, ναι. Στα μάτια (και κυρίως στην τσέπη) ενός κορυφαίου κλαμπ, όπως η Ρεάλ όμως;

Δε χωρά αμφιβολία πως κανείς εκ των διοικούντων τη Ρεάλ δεν παρακολούθησε στο Μουντιάλ για πρώτη φορά τον Χάμες Ροντρίγκεζ. Όμως – επιτρέψτε μου – δε χωρά επίσης αμφιβολία πως πριν το Παγκόσμιο Κύπελλο, όχι 80 εκατομμύρια δεν έδιναν για να τον αποκτήσουν, αλλά ούτε τα μισά. Είναι λοιπόν ασφαλές ένα δείγμα πέντε-έξι παιχνιδιών για να κάνει μια ομάδα τη μεταγραφή του καλοκαιριού; Άλλοι θα πουν ναι, άλλοι θα πουν όχι.

Αν η καριέρα του Κριστιάνο Ρονάλντο κρινόταν μόνο από τις παρουσίες του με την εθνική Πορτογαλίας σε Μουντιάλ και Euro, σίγουρα αυτή τη στιγμή ούτε στη Ρεάλ Μαδρίτης θα αγωνιζόταν, ούτε θα ήταν κάτοχος της Χρυσής Μπάλας, ούτε θα είχε... την Ιρίνα Σάικ.

Για ρωτήστε και τον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, ο οποίος ακόμη... το φυσά και δεν κρυώνει. Το μακρινό 1996 είχε πέσει στην παγίδα να αποκτήσει τους Κάρελ Πομπόρσκι και Ζόρντι Κρόιφ, οι οποίοι είχαν μόλις πραγματοποιήσει εξαιρετικές παρουσίες με τις εθνικές τους ομάδες στο Euro της Αγγλίας. Όχι όμως στη συνέχεια και με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Θα είναι τελικά μεταγραφή της χρονιάς αυτή του Χάμες Ροντρίγκεζ στη Ρεάλ Μαδρίτης, η οποία τον αποκτά στο «πικ» της αγοραστικής του αξίας; Ή μήπως εμπορικά ήταν καλύτερη η κίνηση της Τσέλσι να αποκτήσει τον Ντιέγκο Κόστα και της Μπαρτσελόνα να κάνει δικό της τον Λουίς Σουάρεζ; Με την αξία τους να έχει πέσει μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο.

Η ιστορία θα δείξει αν επαληθευθεί το ρητό: μείνε φοβισμένος όταν οι άλλοι είναι άπληστοι και άπληστος όταν οι άλλοι φοβούνται.