«Μερικές φορές θυμάμαι το αγόρι που ονειρευόταν να παίξει ποδόσφαιρο με τους καλύτερους του κόσμου. Τώρα το ζω, όμως ακόμα νιώθω σαν το παιδί που κυνηγάει το όνειρό του». Από τις προπονήσεις του πατέρα του στο ερασιτεχνικό επίπεδο της Κολομβίας και από τα τσικό της Ρίβερ Πλέιτ στην κορυφή του κόσμου. Κι όμως, ο Φαλκάο παραμένει το παιδί που θέλει να πηγαίνει στην εκκλησία και τη στιγμή που μπορεί να έχει όποια ομάδα θέλει στα πόδια του, ονειρεύεται να κλείσει την καριέρα του στην άσημη Millonarios! Το FourFourTwo εξιστορεί την πορεία του 26χρονου επιθετικού!

Στα… πόδια του μπαμπά!

Εκεί όπου η Καραϊβική συναντά τα βουνά, σε ένα από τα πιο τουριστικά σημεία της Κολομβίας, ξεκίνησε η ζωή του Ρανταμέλ Φαλκάο Γκαρσία Ζαράτε. Μια ζωή που από την πρώτη της μέρα, στις 10 Φεβρουαρίου του 1986, ήταν συνυφασμένη και συνδεδεμένη με το ποδόσφαιρο. Όπως και το όνομά του. Ρανταμέλ είναι και το όνομα του πατέρα του, ενώ το Φαλκάο προστέθηκε προς τιμήν του μεγάλου Βραζιλιάνου αμυντικού, τον οποίο θαύμαζε ο πρεσβύτερος Γκαρσία. Για τον μικρό της οικογένειας δεν υπήρχε άλλος δρόμος. «Πολλές φορές έπαιζε ξυπόλητος και γύριζε σπίτι με τα πόδια του μέσα στα αίματα και τα δάκτυλα σπασμένα από τις κλωτσιές», θυμάται ο πατέρας του, που κατάφερε να του μεταδώσει το μικρόβιο του ποδοσφαίρου, αλλά όχι και της θέσης του. Τον ακολουθούσε στις προπονήσεις, μεγάλωσε μέσα σε ομάδες και διαχώριζε τη θέση του μόνο όταν του έλεγαν να παίξει στο κέντρο ή στην άμυνα. «Εγώ θα γίνω επιθετικός», έλεγε και ξανάλεγε.

«Από πολύ νεαρή ηλικία ονειρευόμουν να γίνω επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και προετοίμαζα τον εαυτό μου, τόσο σωματικά όσο και πνευματικά για να γίνω καλός παίκτης», δηλώνει τώρα, ενώ στις αναφορές του υπάρχει πάντα η σχέση του με τον πατέρα του, ο οποίος είναι και μάνατζέρ του. «Είναι ιδιαίτερα κριτικός ως προς την απόδοσή μου στο ποδόσφαιρο, όμως χάρη σε εκείνον κληρονόμησα πολύ υγιή νοοτροπία που με βοήθησε να μεγαλώσω επαγγελματικά. Υιοθέτησα στοιχεία που έβλεπα στον πατέρα μου και με στιγμάτισαν για το μέλλον».

Το… μέλλον του χτύπησε την πόρτα μόλις σε ηλικία 11 ετών. Ο Άγιαξ κατάφερε να τον εντοπίσει και του πρότεινε να ενταχθεί στο μεγάλο σχολείο του Άμστερνταμ. Η οικογένειά του ήταν εκείνη που έκλεισε την πόρτα, κρίνοντας πως ο Ρανταμέλ ήταν πολύ μικρός για ένα τόσο μεγάλο ταξίδι… Το επόμενο ταξίδι θα φαντάζει μικρότερο. Όχι μόνο χιλιομετρικά, αλλά από όλες τις απόψεις. Αφού ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στην ομάδα του αθλητικού σχολείου του, την «Fair Play», εντάχθηκε στις ακαδημίες της Millonarios, μιας εκ των μεγαλύτερων ομάδων της Κολομβίας. Μόνο που δεν πρόλαβε να παίξει σε επίσημο παιχνίδι. Η δεύτερη πρόταση θα είχε πιο ελκυστικό πακέτο, το οποίο αυτή τη φορά δεν θα μπορούσαν να αρνηθούν οι γονείς του.

Argentinean dream!

Είχε δεν είχε κλείσει τα 15 του χρόνια, όταν η Ρίβερ Πλέιτ κατέθεσε την προσφορά της. Η μητέρα του και οι δύο αδελφές του, τον ακολούθησαν στην Αργεντινή, ενώ εκείνος ακολουθούσε το όνειρό του. Σε ένα μικρό διαμέρισμα του Μπουένος Άιρες θα ξεκινούσε την πορεία του προς την εκπλήρωση των φιλοδοξιών του. Πέρασε σχεδόν τέσσερα χρόνια, χτίζοντας όλα εκείνα τα στοιχεία που θα του επέτρεπαν να ακολουθήσει μια πετυχημένη καριέρα. Οι εντατικές προπονήσεις στις ακαδημίες της Ρίβερ δεν τον εμπόδισαν να καλλιεργεί και το πνεύμα του, αφού πήρε την πρωτοβουλία και σπούδασε δημοσιογραφία!

«Ακολούθησα μερικά εξάμηνα, όμως όταν ξεκίνησε η επαγγελματική μου καριέρα έπρεπε να τα παρατήσω. Αν έχω την ευκαιρία, θα ολοκληρώσω τις σπουδές μου μετά το τέλος της καριέρας μου», αναφέρει τώρα, ωστόσο το τέλος φαίνεται πως θα αργήσει πολύ. Η αρχή του, αντιθέτως, δεν άργησε και τόσο. Το ντεμπούτο του στο επαγγελματικό πρωτάθλημα θα ερχόταν στις 2 Οκτωβρίου του 2005 και θα σήμανε το ξεκίνημα μιας τρελής κούρσας.

«Πριν το ματς ήρθε ο προπονητής μου και με ρώτησε αν μπορώ να παίξω για 20 λεπτά. Του απάντησα θετικά και το επόμενο που θυμάμαι είναι πως θα έπαιζα βασικός», εξιστορεί όταν γυρνάει το χρόνο πίσω. «Ήταν το ματς της ζωής μου, πάντα το ονειρευόμουν και ευχαριστώ το Θεό για ό,τι έγινε». Τι έγινε; Ο Φαλκάο σκόραρε δύο φορές και την επόμενη μέρα ήταν, ήδη, σταρ! «Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνη την Δευτέρα. Το τηλέφωνο δεν σταμάτησε να χτυπάει. Όπως δεν θα ξεχάσω και το παιχνίδι. Ορκίζομαι πως τη στιγμή που σκόραρα δεν μπορούσα καν να θυμηθώ ποιο ήταν το σκορ!». Θα πετύχαινε εφτά γκολ σε εφτά παιχνίδια και ένα καινούργιο φαινόμενο θα γεννιόταν. Σαν το φαινόμενο που ο ίδιος θαυμάζει…

Το ίνδαλμα και η πτώση…

«Ο Ρονάλντο ήταν πάντα η αναφορά μου μεγαλώνοντας. Παρακολουθούσα όλα τα παιχνίδια του όταν ήταν στην Ίντερ και στην Μπαρτσελόνα. Όταν ήταν στα καλά του, ήταν εκπληκτικός παίκτης, τα έκανε όλα να μοιάζουν τόσο εύκολα. Προσπάθησα να τον αντιγράψω όσο περισσότερο μπορούσα». Δυστυχώς τα κοινά γνωρίσματα δεν έμειναν εντός γηπέδου. Λίγους μήνες μετά το πετυχημένο του ντεμπούτο, ο Ρανταμέλ Φαλκάο θα υποστεί ρήξη συνδέσμων στο γόνατό του και θα ακολουθήσει στην προετοιμασία ολική ρήξη του πρόσθιου χιαστού.

Χρειάστηκε σχεδόν δύο χρόνια για να γυρίσει απολύτως έτοιμος. Μικροτραυματισμοί, κυρίως μυϊκοί, καθυστερούσαν την επιστροφή του, με αποτέλεσμα να καταλήξει… αλλαγή των τελευταίων λεπτών στα περισσότερα παιχνίδια. Το φθινόπωρο του 2007 είχε φτάσει η στιγμή για τον γνωστό επιθετικό. Άφησε πίσω του τα τρία γκολ σε 25 συμμετοχές των περιόδων που προσπαθούσε να επανέλθει και ξεκίνησε με χατ-τρικ! Στον πάγκο της Ρίβερ Πλέιτ θα βρισκόταν, πλέον, ο Ντιέγκο Σιμεόνε, ένας άνθρωπος που θα τον βοηθήσει να πιστέψει ξανά στις δυνατότητές του. Κάθε χρόνο θα εμφανιζόταν και καλύτερος, εκπληρώνοντας τις προσδοκίες που υπήρχαν για εκείνον. Το επόμενο βήμα έμοιαζε βέβαιο… Πριν φύγει, όμως, από την Αργεντινή, ήθελε να φροντίσει για εκείνους που τόσα χρόνια εξασφάλιζαν τη ζωή του και την καριέρα του.

Το συμβόλαιό του με τη Ρίβελ Πλέιτ ολοκληρωνόταν το καλοκαίρι του 2009 και μετά από μια γεμάτη χρονιά στην Αργεντινή, οι ομάδες είχαν ήδη στήσει χορό γύρω του. Ισπανία, Πορτογαλία, αλλά και Αγγλία έριζαν για την απόκτησή του και ο Φαλκάο λειτούργησε διαφορετικά από τα διεθνή στάνταρ. Ανανέωσε το συμβόλαιό του με την ομάδα της Αργεντινής!! Ο λόγος; «Ήθελα η ομάδα μου να αποζημιωθεί από την πώλησή μου, να μην μείνουν με άδεια χέρια όταν θα έφευγα. Είναι δύσκολο για μένα να σκεφτώ όλα εκείνα που αφήνω πίσω μου. Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψω τι είναι για μένα η Ρίβερ», θα πει στον αποχαιρετισμό του, που δεν σημαίνει και το αντίο.

«Θα φορέσω ξανά τη φανέλα της Ρίβερ, γιατί άφησα ανεκπλήρωτα όνειρα. Σας δίνω το λόγο μου».

Meet Europe!

Η προσφορά του εντέλει προς τη Ρίβερ Πλέιτ ήταν κοντά στα 4 εκ. ευρώ και η Πορτογαλία ο επόμενος προορισμός του. «Είχα την ευλογία να έρθω σε ένα μέρος σαν αυτό», θα δηλώσει και θα ξεκινήσει ακόμα μια τρελή κούρσα. Όχι μόνο προς την κορυφή της Πορτογαλίας, αλλά και την κατάκτηση της Ευρώπης. Ο Φαλκάο θα προσαρμοστεί εύκολα και γρήγορα στο νέο του λιμάνι. Η πορτογαλική γλώσσα έχει κοινά στοιχεία με την ισπανική και ο Ρανταμέλ είχε φροντίσει να κάνει και μαθήματα αγγλικών όσο βρισκόταν στην Αργεντινή. Πάντα, όπως έχει πει, προετοίμαζε τον εαυτό του για να γίνει πετυχημένος επαγγελματίας ποδοσφαιριστής.

Στο ντεμπούτο του με την Πόρτο θα σκοράρει, ενώ θα κλείσει την πρώτη του σεζόν με 25 γκολ σε 28 ματς στο πορτογαλικό πρωτάθλημα και τέσσερα στο Champions League. Η τιμή του είχε ήδη πολλαπλασιαστεί, με την Άρσεναλ, τη Βαλένθια, τη Μίλαν και την Τότεναμ να σκέφτονται να καταθέσουν πρόταση για την απόκτησή του. Η ιταλική ομάδα θα πληρούσε τις προϋποθέσεις του Κολομβιανού στράικερ, όπως είχε πει σε συνέντευξή του σε ανύποπτο χρόνο. «Οι επιλογές μου θα ήταν η Ρεάλ, η Μίλαν και η Άρσεναλ» και προφανώς θα έχει ξανά στο μέλλον τη δυνατότητα να διαλέξει.

Η επόμενη χρονιά στην Ευρώπη, εκείνη που αποδεικνύει αν πρόκειται για φωτοβολίδα η παρουσία ενός επιθετικού, θα είναι ακόμα πιο εμφατική. Ο Ραμαντέλ θα πετύχαινε 17 γκολ σε 14 ματς του… Falcao League, όπως πολλοί έσπευσαν να το μετονομάσουν μετά τη σεζόν 2010-11 και τα εκπληκτικά του επιτεύγματα, τα οποία έφεραν στην Πόρτο την κατάκτηση του τροπαίου. Στο τέλος της σεζόν, όντας και πρωταθλητής Πορτογαλίας θα υπέγραφε καινούργιο συμβόλαιο. Η Πόρτο τον δέσμευε με ρήτρα 45 εκ. ευρώ, δέκα φορές περισσότερα απ’ όσα είχε ξοδέψει για να τον αποκτήσει. Και τόσα θα έπαιρνε…

Στις 18 Αυγούστου του 2011, η Ατλέτικο Μαδρίτης θα ανακοίνωνε την ακριβότερη μεταγραφή της ιστορίας της. Ο Κολομβιανός επιθετικός θα μετακόμισε στην Ισπανία έναντι 40 εκ. ευρώ και θα υπέγραφε ένα πενταετές συμβόλαιο, που από την πρώτη στιγμή φάνταζε δύσκολο να τηρηθεί! «Στη χώρα μου, το 99% των ανθρώπων θεώρησαν ότι έκανα λάθος που πήγα στην Ατλέτικο Μαδρίτης, επειδή δεν θεωρούσαν ότι έκανα ένα βήμα προς τα πάνω σε σχέση με την Πόρτο», θα πει, όμως οι 15.000 οπαδοί της ομάδας που θα τον υποδεχτούν στην παρουσίασή του στο «Βιθέντε Καλντερόν» θα αποδείξουν ότι έκαναν λάθος.

Ο Φαλκάο ταξίδευε στην Μαδρίτη έχοντας ένα επιπλέον των 40εκ. ευρώ βάρος. Έπρεπε να διαδεχτεί τον Σέρτζιο Αγκουέρο, αλλά και τον Ντιέγκο Φορλάν. «Δεν θέλω να κάνω τον κόσμο να τους ξεχάσει, αλλά να γράψω τη δική μου ιστορία», θα πει και θα πάρει… στυλό στις 15 Σεπτεμβρίου. Χωρίς ακόμα να έχει σκοράρει στην Primera Division, θα καταφέρει να πετύχει το παρθενικό του γκολ με την Ατλέτικο στο Europa League στο παιχνίδι με τη Σέλτικ και θα ακολουθήσει χατ-τρικ για το ισπανικό πρωτάθλημα. Στο τέλος της σεζόν θα έχει πετύχει 23 γκολ σε 31 ματς στην Ισπανία, όμως στο συγκεκριμένο πρωτάθλημα, παρουσία του Κριστιάνο Ρονάλντο και του Λιονέλ Μέσι, δεν αρκούν για διάκριση.

Έτσι, θα… αφοσιωθεί στην Ευρώπη. Ο Ραμαντέλ Φαλκάο θα σκοράρει απέναντι σε κάθε ομάδα που θα βρεθεί στο δρόμο της Ατλέτικο Μαδρίτης και θα βρεθεί για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στον τελικό του Europa League. Εκεί, το σενάριο γνωστό. Δύο γκολ στη διοργάνωση που… έφερε το όνομά του και δεύτερη συνεχόμενη κατάκτηση! Έγινε, μάλιστα, ο πρώτος παίκτης στην ιστορία που κατακτά δύο συνεχόμενες χρονιές το Europa League με διαφορετικές ομάδες. Ιστορία θα έγραφε και λίγους μήνες μετά. Ο τελικός του Super Cup απέναντι στην Τσέλσι θα ήταν προσωπική υπόθεση και ο Ρανταμέλ Φαλκάο ο πρώτος παίκτης που θα πετύχαινε χατ-τρικ στην ιστορία του. Η Ατλέτικο Μαδρίτης τον κατέκτησε με σκορ 4-1 και ο Κολομβιανός στράικερ ανάγκαζε μέχρι και τον Μέσι να τον ζητήσει για συμπαίκτη…

«Θα ήθελα να παίξω μαζί του. Ο Φαλκάο είναι σπουδαίος και είναι η αναφορά του κολομβιανού ποδοσφαίρου», δήλωνε ο Αργεντινός σούπερ σταρ, όμως τα λεφτά ήταν αλλού!

Ξυπόλητος… πρίγκιπας!

Με όλη την Ευρώπη στα πόδια του κι έχοντας μόλις κατακτήσει το κύπελλο Ισπανίας με την Ατλέτικο Μαδρίτης απέναντι στη μισητή Ρεάλ σπάζοντας μια παράδοση 14 ετών, η επόμενη κίνηση του Ρανταμέλ Φαλκάο θα ξενίσει. Κυρίως, γιατί έμοιαζε να λοξοδρομεί από τη διαδρομή που πίστευαν όλοι ότι θα ακολουθούσε. Λέγεται πως η εταιρία που είχε το 55% των δικαιωμάτων του έπαιξε τον πιο σημαντικό ρόλο στην απόφασή του. Ο ίδιος αργότερα το… χρέωσε στον Τιερί Ανρί, αλλά όποια κι αν είναι η αλήθεια, το γεγονός δεν άλλαζε. Στις 31 Μαΐου ανακοινωνόταν η μεταγραφή του στη Μονακό έναντι 60 εκ. ευρώ που πήρε η Ατλέτικο και σχεδόν 18 εκ. ευρώ ετησίως για τον ίδιο.

Αποχαιρέτησε τη Μαδρίτη με δάκρυα… «Τα χρόνια στην Ατλέτικο ήταν τα καλύτερα της καριέρας μου. Έζησα πράγματα που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Είμαι ευτυχισμένος που πετύχαμε τους στόχους μας και που φόρεσα αυτή τη φανέλα», δήλωνε βουρκωμένος στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στην Ισπανία. Φτάνοντας στη Γαλλία έπρεπε να υπερασπιστεί την επιλογή του απέναντι σε όσους ξανά και ξανά έλεγαν πως μοναδική του φιλοδοξία ήταν ο τραπεζικός του λογαριασμός. «Η καρδιά μου είναι στη Μονακό από τότε που ο Τιερί Ανρί έπαιζε εδώ», θα απαντήσει και η συζήτηση από τη δική του πλευρά θα λήξει.

Ήθελε, όπως το συνηθίζει άλλωστε, να μιλήσει μέσα στο γήπεδο. Σκόραρε στο ντεμπούτο του, σκόραρε στη δεύτερη αγωνιστική και για να μην το αναλύουμε και πολύ είχε πετύχει εφτά γκολ σε εφτά ματς! Η Μονακό φιγούραρε στην πρώτη θέση του βαθμολογικού πίνακα κι έμοιαζε ικανή να φτάσει ως το τέλος. Μόνο που μετά, η συνταγή χάλασε. Οι Μονεγάσκοι έχασαν τη φόρμα τους, ο Ρανταμέλ σταμάτησε να σκοράρει κατά βούληση, στην πορεία έπαθε κι μια θλάση στο μηρό και πριν βρει τον χρόνο να επανέλθει σε κανονικούς ρυθμούς, ήρθε η στιγμή που πάγωσε την Ευρώπη.

Στις 19 Ιανουαρίου ο Ρανταμέλ Φαλκάο τραυματίστηκε στο γόνατό του. Ήταν ένας πόνος που ήξερε, ήταν μια διάγνωση με την οποία είχε έρθει ξανά αντιμέτωπος. Ρήξη συνδέσμων στο αριστερό γόνατο, εγχείρηση και έξι μήνες εκτός αγωνιστικής δράσης. Οι υπολογισμοί δεν του έβγαιναν… Δεν σκόπευε, όμως, να το βάλει κάτω. «Όταν μου είπαν ότι τραυματίστηκα σοβαρά και πως είχα ελάχιστες πιθανότητες να προλάβω το Παγκόσμιο Κύπελλο, δεν με ένοιαζε αν οι πιθανότητες ήταν 10, 20 ή 50 τοις εκατό! Με ένοιαζε ότι υπήρχαν». Μαζί με τον Φαλκάο ήταν αποφασισμένοι και ποδοσφαιριστές σε όλο τον κόσμο.

Την επόμενη μέρα της εγχείρησής του, ξεκίνησε το κίνημα «Fuerza Tigre», δηλαδή «μείνε δυνατός τίγρη», όπως ήταν το παρατσούκλι του. Τα μπλουζάκια έκαναν το γύρο του κόσμου. Στην Αργεντινή η Ρίβερ Πλέιτ, στην Ισπανία η Ατλέτικο Μαδρίτης, στην Πορτογαλία η Πόρτο και στην πατρίδα του όλες οι ομάδες εμφανίστηκαν με το σύνθημα, ώστε να του δώσουν δύναμη. Όπως και ο πρόεδρος της Κολομβίας που τον επισκέφτηκε στο νοσοκομείο της Πορτογαλίας! Ο Φαλκάο πήρε δύναμη! Δούλεψε, όπως είχε υποσχεθεί κάθε μέρα για να ξεπεράσει τον τραυματισμό του, έφτασε να ανατρέψει τα ιατρικά δεδομένα και να διεκδικεί την παρουσία του στο Μουντιάλ.

Στο φινάλε αποφάσισε μόνος του να μην δοκιμάσει άλλο, επειδή «δε θέλω να πάρω τη θέση κάποιου που είναι 100% υγιής», όπως θα έλεγε. «Μπορώ να χαμογελάω επειδή προσπάθησα ως το τέλος». Το χαμόγελό του θα λείψει…