«Είναι μια ευκαιρία ν' αποδείξω πράγματα και στον εαυτό μου σε ένα διαφορετικό άθλημα. Πάντα με ενδιέφερε το μποξ και η ευκαιρία που μου παρουσιάστηκε είναι τέτοια την οποία λαμβάνω πολύ σοβαρά υπόψιν μου. Θέλω ν' αποδείξω στον κόσμο ότι όλα είναι πιθανά. Έχω κίνητρο για να πετύχω» τόνισε ο Ρίο Φέρντιναντ κι ετοιμάζεται για μάχες στα ρινγκ. Ωστόσο, δεν είναι ο μοναδικός που άλλαξε άθλημα και προκάλεσε σάλο! Αθλητές που αποσύρθηκαν, αλλά δε μαράζωσαν, καθώς ασχολήθηκαν αμέσως με το αγαπημένο χόμπι τους. Βέβαια, σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις κανείς τους δεν έκανε μια δεύτερη μεγάλη καριέρα! Από τον Τζόρνταν στον Ραβανέλι και τον Μαλντίνι στον Βίζε...

Σάντι Κανιθάρες
Γέννημα - θρέμμα της Ρεάλ, με την οποία κατέκτησε το Champions League του 1998, αλλά ως αναπληρωματικός του Κασίγιας. Στη Βαλένθια ήταν σούπερ και σε μια δεκαετία πήρε δυο πρωταθλήματα, δυο κύπελλα, ενώ σήκωσε και το κύπελλο UEFA. Δυο παρουσίες σε τελικό Champions League, χωρίς όμως αυτές να συνοδευτούν από χαμόγελα. Μετά το τέλος της καριέρας του έγινε σχολιαστής στην τηλεόραση, αλλά δεν έμεινε εκεί! Ο Σάντι μπήκε στο αγωνιστικό αυτοκίνητο και άρχισε τις κούρσες. Η τύχη αποφάσισε να γίνει σύμμαχός του (το 2002 έχασε το Μουντιάλ λόγω ατυχήματος στο ξύρισμα), αφού σε ένα τρομερό ατύχημα στη Σιέρα Μορένα κατάφερε να βγει από το αυτοκίνητο χωρίς γρατζουνιά.

Γκάμπριελ Μπατιστούτα
Συνήθως, οι επιθετικοί μένουν στην ιστορία για ένα χάρισμα που τους κάνει «Killer». Τα τελειώματα, την ταχύτητα, την ικανότητα με το κεφάλι, την τεχνική, την αντίληψη του χώρου. Ο Μπατιγκόλ τα είχε όλα, γι αυτό και πέρασε στην ιστορία ως ο κορυφαίος επιθετικός της εποχής του. Ωστόσο, δε σταμάτησε να σκοράρει ακόμα και μετά το μεγάλο αντίο του από τα γήπεδα! Ανέβηκε στο άλογο, πήρε το μπαστούνι του κι έγινε μέλος της ομάδας Πόλο της Μπόκα Τζούνιορ.

Μάικλ Τζόρνταν
«Ο Θεός έστειλε τον Μάικλ Τζόρνταν στην γη για να παίζει μπάσκετ» και δεν υπάρχει άνθρωπος στον πλανήτη που να το αμφισβητεί. Ο κορυφαίος αθλητής στην ιστορία του μπάσκετ, κατέκτησε τρεις σερί τίτλους με τους Σικάγο Μπουλς, αλλά ένα συγκλονιστικό γεγονός άλλαξε τη ζωή του. Μετά την δολοφονία του πατέρα του στις 23 Ιουλίου 1993, ο καλύτερος μπασκετμπολίστας όλων των εποχών αποφάσισε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση. «Δεν έχω κάτι άλλο να δείξω» είπε κι έμεινε εκτός γηπέδων. Αν και έμοιαζε τότε αποφασισμένος να μην ασχοληθεί ξανά με το μπάσκετ θέλησε να παραμείνει στον επαγγελματικό αθλητισμό μέσα από το... μπέιζμπολ. «Ποτέ δεν φοβήθηκα την αποτυχία» είπε. Στις 7 Φεβρουαρίου 1994, μόλις 10 μέρες πριν γιορτάσει τα 31 του χρόνια, ο Μάικλ Τζόρνταν υπέγραψε συμβόλαιο με τους Σικάγο Γουάιτ Σοξ, αλλά έκανε ντεμπούτο με τους Μπίρμιγχαμ Μπάρονς στις 8 Απριλίου 1994. Επίσης αγωνίστηκε για λίγο και στους Σκοτσντέιλ Σκόρπιονς χωρίς επιτυχία. Επέστρεψε στο παρκέ δυο χρόνια μετά και πήρε άλλα τρία πρωταθλήματα με τους Μπουλς!

Μάριον Τζόουνς
«Η Μάριον Τζόουνς θα μείνει στις μνήμες μας, ως μια από τις μεγαλύτερες απάτες στην ιστορία του αθλητισμού», ήταν η επίσημη θέση της παγκόσμιας Ομοσπονδίας Στίβου... Η Τζόουνς έτρεχε 100, 200 και 400 μέτρα, στο 4χ100 ενώ ήταν και άλτρια του άλματος εις μήκος. Γι αυτό την ονόμαζαν «θηλυκό Καρλ Λιούις», ή «μαύρο άτι». Αλλά δεν «έπαιζε καθαρά». Η λαμπρή καριέρα της καταστράφηκε, όταν ομολόγησε ότι έτρεχε ντοπαρισμένη. Είχε κερδίσει πέντε μετάλλια (τρία χρυσά, δύο χάλκινα) στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ το 2000. Τα παρέδωσε πίσω μόνη της. Καταδικάστηκε σε έξι μήνες φυλάκιση το 2008, επειδή είπε ψέματα για την υπόθεση των αναβολικών. Επίσης, κατηγορήθηκε και για οικονομικής φύσεως αδικήματα. Το 2010 επέστρεψε εκεί που ξεκίνησε. Στο μπάσκετ, όπου υπέγραψε συμβόλαιο με την Tulsa Shock. Αλλωστε, η Τζόουνς είχε γίνει ντραφτ από το Φοίνιξ το 2003, χωρίς ωστόσο να παίξει τότε στο WNBA. Με λιγότερο από ένα πόντο μέσο όρο σε 14 παιχνίδια αποχαιρέτησε και το μπάσκετ...

Πάολο Μαλντίνι
Λένε ότι η στατιστική είναι ο πιο εύκολος τρόπος να πεις ψέματα όμως ύστερα από 25χρόνια, 1.028 επίσημα ματς, 8 τελικούς και 5 τίτλους Κυπέλλου Πρωταθλητριών, ο Μαλντίνι είχε με την Μίλαν μία καριέρα με πολλά περισσότερα απ’ ότι οι περισσότεροι θα μπορούσαν να ονειρευτούν. Μετά την κατάκτηση του Champions League από την Μίλαν στην Αθήνα και τον τελικό στις ΗΠΑ με την Εθνική Ιταλίας το 1994, ο Μαλντίνι έγινε ο πρώτος αμυντικός στην ιστορία, που κερδίζει τον τίτλο του παίκτη της χρονιάς από το περιοδικό, World Soccer. Επαιξε σε 1.028 παιχνίδια με Μίλαν και Εθνική: 647 ματς στην Serie A (29 γκολ), 161 στην Ευρώπη (3), 72 στο Coppa Italia (1) και 22 σε άλλες διοργανώσεις. Με τους Ροσονέρι είχε 902 συμμετοχές (33) και την Squadra Azzurra 126 (7). Έγραψε ιστορία με το περιβραχιόνιο της Μίλαν και της Εθνικής Ιταλίας, έμεινε στην ιστορία ως ένας από τους πιο εμβληματικούς Ευρωπαίους αμυντικούς, αλλά μετά τη μπάλα τον κέρδισε το... τένις, έστω και για λίγο! Προσκλήθηκε για το Aspria Tenis Cup του Μιλάνου, αλλά δε μπόρεσε να διακριθεί. Ηταν και το τελευταίο μεγάλο του τουρνουά! «Παίζω μία φορά την εβδομάδα, έρχομαι από άλλο άθλημα, έχω σωματικά προβλήματα με τα γόνατά μου και μια σειρά περιορισμών λόγω της αναπόφευκτης φθοράς που προκαλείται από το ποδόσφαιρο. Επίσης, δεν έχω πολύ χρόνο διαθέσιμο...» είπε.

Αντρέι Σεφτένκο
Ο Legend της Ουκρανίας. Κατέκτησε τη Χρυσή Μπάλα το 2004, αλλά και το Champions League του 2003 με τη Μίλαν. Τη σεζόν 2003/04 κέρδισε και πάλι τον τίτλο του πρώτου σκόρερ στην Serie A και οδήγησε τους Ροσονέρι στην κατάκτηση του Πρωταθλήματος έπειτα από μια άσχημη πενταετία. Ως αρχηγός οδήγησε την Ουκρανία στα προημιτελικά στην πρώτη εμφάνιση της σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου το 2006, ενώ συμμετείχε και στο Euro του 2012! Τη χρονιά εκείνη κρέμασε τα παπούτσια του και πολλοί πίστεψαν πως θα ασχοληθεί με την πολιτική. Ωστόσο, ο Σεφτσένκο άρχισε να καταπίνει χιλιόμετρα στα γήπεδα του γκολφ… Το ντεμπούτο του στο Challenge Tour του γκολφ έγινε το 2013 στο Χάρκοβο. Λίγο αργότερα, αφού δεν... πέτυχε επέστρεψε στα γήπεδα ως προπονητής ποδοσφαίρου!

Μαριάνο Περνία
Από το Μπουένος Αϊρες και τη Σαν Λορέντζο στη Χετάφε και την καριέρα στην Primera! Ο Περνία τα πήγε περίφημα στην ομάδα της Μαδρίτης, όπου έμεινε δυο χρόνια. Η Ατλέτικο έκανε τα πάντα για τον αποκτήσει και μαζί του πήρε το UEFA Europa League στο Αμβούργο! Με την Εθνική Ισπανίας είχε έντεκα συμμετοχές, ενώ πέτυχε ένα γκολ! Ωστόσο, η μεγάλη αγάπη ήταν τα αγωνιστικά αυτοκίνητα. Το σοβαρό τροχαίο που είχε το 2009 δεν τον φόβισε, η σπασμένη κλείδα δεν ήταν εμπόδιο κι από το 2011 έγινε οδηγός αγώνων στην Αργεντινή.

Ιλχάν Μανσίζ
Μεγάλη καριέρα στη Μπεσίκτας, χάλκινο μετάλλιο με την Τουρκία στο Μουντιάλ του 2002 και απίθανες στιγμές μέσα στο γήπεδο! Ωστόσο, η καριέρα του Τούρκου επιθετικού τελείωσε άδοξα, αφού το 2007 στο Μόναχο χτυπήθηκε από αυτοκίνητο σε μια πεζοδρομημένη διάβαση. Το γόνατό του διαλύθηκε... Εμεινε εκτός δράσης για οκτώ μήνες χωρίς φυσικά να μπορεί να επιστρέψει! Μια πρόταση για παρουσία στο τουρκικό Dancing On Ice του άλλαξε τη ζωή! Ερωτεύθηκε την Ολγα Μπεσταντίνοβα κι έγινε μαζί της ζευγάρι και στον πάγο! «Η Ολι ήταν αυτή που είδε τις δυνατότητές μου. Πάντα ήθελα να ξεκινήσω μια δεύτερη αθλητική καριέρα μετά το ποδόσφαιρο, αλλά ποτέ δεν σκέφτηκα ότι θα ήταν το πατινάζ». Μετά το Μουντιάλ προσπάθησε να βρεθεί και στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2014, χωρίς όμως αποτέλεσμα.

Φαμπρίτσιο Ραβανέλι
Ενας από τους κορυφαίους σκόρερ του ιταλικού πρωταθλήματος με μεγάλη καριέρα σε Γιουβέντους, Μαρσέιγ, Μίντλεσμπρο. Με τους «μπιανκονέρι», ο Ραβανέλι κατέκτησε το νταμπλ την αγωνιστική περίοδο 1994/95, ένα ιταλικό Σούπερ Καπ, το Κύπελλο UEFA του 1992/93 και το Champions League του 1995/96! Το τέλος της καριέρας του το 2008 τον βρήκε στους δρόμους με το ποδήλατό του. «Πάντα μου άρεσε το ποδήλατο. Όπως και τα περισσότερα παιδιά στην Ιταλία, μεγάλωσα βλέποντας Tour of Italy – the Giro – and the Tour de France. Αλλά ήμουν πάντα πολύ απασχολημένος με το ποδόσφαιρο για να με ενδιαφέρει πραγματικά. Τώρα έχω χρόνο...».

Τιμ Βίζε
Βασικός γκολκίπερ της Βέρντερ Βρέμης, διεθνής με τα «Πάντσερ», έβαλε τη δική του σφραγίδα στο γερμανικό ποδόσφαιρο. Το 2014 κρέμασε τα γάντια του, άφησε τα γήπεδα και μπήκε στα ρινγκ. Ο Βίζε... φούσκωσε, προπονήθηκε σκληρά στα γυμναστήρια και μπήκε στον λαμπερό κόσμο του WWE. Το πρώτο του guest έγινε στην Φρανκφούρτη, ενώ η πρώτη του επίσημη εμφάνιση πραγματοποιήθηκε στο Μόναχο. Φυσικά και δεν τον αναγνωρίζει κανείς, αφού δεν έχει καμία σχέση με τον γκολκίπερ που λάτρεψαν οι Γερμανοί!