65. Τζίμι Τζόνστον

Μέχρι να φτάσει ο Στέιν στο Parkhead το 1965 η Σέλτικ και ο Τζόνστον πάλευαν να βρουν τη σταθερότητα. Αρχικά, ο Στέιν ένιωσε ότι ο παίκτης του ήταν πολύ ατομιστής, αλλά τελικά τον πίστεψε. Ένα από τα «λιοντάρια της Λισαβόνας», κατέκτησε το Κύπελλο Πρωταθλητριών το 1967, ξεσήκωσε μέχρι και το κοινό του «Μπερναμπέου» με την εμφάνισή του στο φιλικό προς τιμή του Ντι Στέφανο αργότερα την ίδια χρονιά, με τους οπαδούς της βασίλισσας να φωνάζουν «όλε» σε κάθε του επαφή με την μπάλα.

64. Γιόχαν Νέεσκενς

Ένας ακούραστος μέσος που μπορούσε να σκοράρει και με ευκολία, να δώσει ασίστ να κόψει, να μοιράσει μπάλα. Τέλειος για το ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο του Άγιαξ και της Ολλανδίας. Το 1974 πήρε μεταγραφή για την Μπαρτσελόνα, έναν χρόνο μετά την κατάκτηση του τρίτου Κυπέλλου Πρωταθλητριών με τον Αίαντα. Ακολούθησε τον Κρόιφ στα επόμενα βήματά του.

63. Γκόρντον Μπανκς

Ο Μπανκς έκανε την απόκρουση που έχει «παίξει» τις περισσότερες φορές στον κόσμο. Πέρασε την καριέρα του σε Λέστερ και Στόουκ, αλλά οι εμφανίσεις του με την εθνική φρόντισαν να του εξασφαλίσουν θέση στην ιστορία. Κατέκτησε το Μουντιάλ το 1966, ενώ τέσσερα χρόνια αργότερα έκανε ίσως την κορυφαία απόκρουση στην ιστορία της διοργάνωσης στην προσπάθεια του Πελέ.

62. Ντίξι Ντιν

Πέτυχε 379 γκολ σε 437 παιχνίδια και είναι δίχως αμφιβολία ο κορυφαίος σκόρερ στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου. Πολύ δυνατός, κατάφερε να επιζήσει από ένα τροχαίο ατύχημα με μοτοσικλέτα νωρίς στην καριέρα του, για να σκοράρει το ένα γκολ μετά το άλλο για την αγαπημένη του Έβερτον και την Αγγλία. Τη σεζόν 1927-28 στην πορεία της Έβερτον για τον τίτλο πέτυχε 60 γκολ σε 39 εμφανίσεις!

61. Πέτερ Σμάιχελ

Πριν εμφανιστούν οι τερματοφύλακες που μπορούσαν να παίξουν και ως λίμπερο, ο Σμάιχελ ήταν η αφρόκρεμα στις εστίες. Μπορούσε να αποκρούσει με κάθε τρόπο και είχε ηγετική φυσιογνωμία. Η μέθοδος του «αστερία» έγινε πασίγνωστη και ήταν πολύ δύσκολο για οποιονδήποτε να τον κερδίσει σε τετ α τετ. Μέλος της μεγάλης Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του Φέργκιουσον που κατέκτησε τα πάντα, είχε φτάσει στην κορυφή της Ευρώπης και με την Δανία στο Euro του 1992.