Η σεζόν 2016-17 πλησιάζει στο τέλος της και αυτό σημαίνει ότι πλησιάζει και η ώρα του απολογισμού. Οχι μόνο του αγωνιστικού αλλά και του οικονομικού, ο οποίος αναμένεται να μην είναι ευχάριστος για την συντριπτική πλειοψηφία. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε και η Gazzetta dello Sport, η οποία συγκέντρωσε τους ισολογισμούς των 20 κλαμπ για το 2015-16 και διαπίστωσε ότι παρά την αύξηση των εσόδων, το ταμείο παραμένει μείον.

Οι περισσότερες ομάδες είχαν δώσει στη δημοσιότητα τους ισολογισμούς για το 2015-16 στο περασμένο καλοκαίρι, όταν έκλεισε το οικονομικό έτος, ή έστω ως το τέλος του '16. Κάποιες άλλες το έκαναν πριν λίγο καιρό. Οπως και να έχει, η GdS συμπλήρωσε όλα τα στοιχεία προκειμένου να διαπιστώσει η κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Serie A. Και η αλήθεια είναι ότι βρίσκεται σε μια περίεργη κατάσταση αφού από την μία παρουσιάζει για πρώτη φορά έσοδα που ξεπερνούν τα 2 δισ. ευρώ (2.042 για την ακρίβεια) αλλά τα έξοδα τους φτάνουν στα 2,5 εκατ. ευρώ. Ο κυριότερος λόγος για αυτό είναι η μισθοδοσία, δηλαδή τα συμβόλαια που προσφέρουν στους παίκτες.

Αυτό σημαίνει, όπως εξηγεί η Gazzetta dello Sport, ότι σχεδόν όλες οι ομάδες χρειάζονται τα λεφτά των αφεντικών τους ώστε να κινηθούν ή δάνεια τραπεζών, με την αυτοχρηματοδότηση, κάτι για παράδειγμα που αποτελεί κανόνα στη Bundesliga, να μοιάζει μακρινό όνειρο ακόμη. Εξαιρέσεις, φυσικά, υπάρχουν αλλά είναι μόνο τρεις: Γιουβέντους, Νάπολι, Τορίνο. Αυτά είναι τα τρία κλαμπ που έχουν μπει στον σωστό δρόμο, με τους Μπιανκονέρι να οδεύουν προς τον τρίτο σερί θετικό ισολογισμό στοχεύοντας στο να ξεπεράσουν τα 400 εκατ. ευρώ έσοδα -κάτι που μοιάζει με οικονομικό θαύμα αν υπολογίσει κάποιος την κατάσταση που επικρατούσε το 2010 όταν ανέλαβε ο Αντρέα Ανιέλι- ενώ οι Παρτενοπέι και η Γκρανάτα δεν έχουν ανάγκη το να βάλουν το χέρι στη δική τους τσέπη οι Αουρέλιο Ντε Λαουρέντις και Ουρμπάνο Κάιρο ώστε να «ζήσουν».

Στον αντίποδα, η χειρότερη κατάσταση επικρατεί σε Μίλαν και Ιντερ, όπου έκλεισαν με -89,3 και -59,6 αντίστοιχα. Για τους Νερατζούρι η σωτηρία αυτή την στιγμή είναι μόνο τα λεφτά της Suning, το να βάλει δηλαδή βαθιά το χέρι στην τσέπη ο ιδιοκτήτης Ζιανγκ Τζιντόνγκ ελπίζοντας ότι σύντομα η ομάδα θα μπει στις σωστές γραμμές ώστε να αρχίσει σιγά-σιγά να στέκεται στα πόδια της μόνη της ως αυτοχρηματοδοτούμενη εταιρεία ενώ στους Ροσονέρι περιμένουν όλοι να βάλουν μπρος οι δικοί τους Κινέζοι, οι οποίοι αγόρασαν από τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι τις μετοχές παίρνοντας δάνεια από τράπεζες των ΗΠΑ.

Το... εντυπωσιακό με τους Ιταλούς είναι ότι δεν καταφέρνουν να τα φέρουν βόλτα, να κάνουν δηλαδή έναν προγραμματισμό και να τον τηρήσουν ώστε να φτάσουν σε θετικό αποτέλεσμα, παρά το γεγονός ότι παίρνουν του κόσμου τα λεφτά από τα τηλεοπτικά δικαιώματα. Η Serie A δεν είχε ποτέ μεγαλύτερα έσοδα από αυτό τον τομέα αλλά παρ' όλα αυτά δεν αποδεικνύονται αρκετά ώστε να ξέρει ο καθένας πού πατάει. Η γενικότερη οικονομική κατάσταση της χώρας προφανώς δεν βοηθάει το όλο θέμα, αφού το πρόβλημα ρευστότητας είναι γνωστό και μεγάλο, με συνέπεια κάποιες ομάδες, όπως η Σαμπντόρια, να αναγκάζεται να καταφεύγει σε συχνότερους τραπεζικούς δανεισμούς βάζοντας σαν εγγύηση τα έσοδα από τα τηλεοπτικά ενώ υποχρεώνεται εκ των πραγμάτων να προχωρήσει σε πώληση των ποδοσφαιριστών που μπορούν να της φέρουν καλά λεφτά.

Η συμπολίτισσα της Σαμπντόρια, η Τζένοα, μοιάζει να είναι -μαζί με την Παλέρμο που υποβιβάζεται- στη χειρότερη κατάσταση αυτή την στιγμή και με τον Ενρίκο Πρετσιόζι να πιέζεται πολύ οικονομικά το μέλλον μοιάζει εξαιρετικά αβέβαιο. Το αφεντικό των Ροσομπλού έχει επηρεαστεί πολύ από την οικονομική κρίση και δεν είναι σε θέση, σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε στο παρελθόν, να προχωρήσεις σε αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου ώστε να μπουν χρήματα στο ταμείο, κάτι για παράδειγμα που έκανε ο Τζέιμς Παλότα στην Ρόμα ώστε να αποφευχθούν χειρότερες καταστάσεις.