100. Παρκ Γι-Σουνγκ
Η άφιξη του Κορεάτη για μόλις 4 εκατ. λίρες το 2005 βοήθησε την Premier League ανάγκασε τον Αλεξ Φέργκιουσον να διαψεύσει ότι τον πήρε για να εκτοξεύσει τις πωλήσεις στην Ασία. Και αυτό ήταν αλήθεια γιατί τα αμυντικά και επιθετικά χαρακτηριστικά του μαζί με την τακτική του ευφυΐα τον έκαναν έναν από τους αγαπημένους παίκτες των οπαδών στο Old Trafford. Ηταν επίσης ένας από τους αγαπημένους του προπονητή του, όμως παραδόξως στη συνέχεια οι εμφανίσεις του στη βασική 11άδα έγιναν πιο σπάνιες. Σε μια ομάδα γεμάτη ταλέντο, ήταν ο Παρκ που ξεκίνησε τους τελικούς Champions League το 2009 και το 2011 με τον Φέργκιουσον να δηλώνει ότι το να το αφήσει εκτός το 2008 ήταν ένα από τα πίο δύσκολα πράγματα στην καριέρα του.

99. Σιλβέν Βιλτόρ
Υστερα από τη μεταγραφή του από την Μπορντό αντί 13 εκατ. λιρών αμέσως μετά την κατάκτηση του Euro 2000 με την Εθνική Γαλλίας, ο πιο ακριβός παίκτης στην ιστορία της Αρσεναλ, ήταν πολλές φορές στη σκιά του Τιερί Ανρί. Ο Βιλτόρ, που ήταν εξτρέμ, εξέφρασε την επιθυμία να παίξει σαν κεντρικός επιθετικός, κάτι το οποίο δεν έγινε δεκτό από τον Αρσέν Βενγκέρ. Ομως οι οπαδοί των Gunner του χρωστούν ευγνωμοσύνη για τα γκολ που πέτυχε στο νταμπλ που κατέκτησαν. Το τρομερό νικητήριο γκολ στο Goodison Park έστειλε την Αρσεναλ στις 13 σερί νίκες και το καθοριστό τέρμα του στο Old Trafford τον Μάιο του 2002 σφράγισε την κατάκτηση της Premier League για τους Λονδρέζους.

98. Αντρέι Καντσέλσκις
Ο ιπτάμενος εξτρέμ έκανε τις ζωές τον αμυντικών να μοιάζουν μίζερες μετά το 1991 όταν και ενατάχθηκε στο δυναμικό της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ την οποία βοήθησε ξανά ομάδα-winner. Ο Καντσέλσκις κατέκτησε δύο τίτλους Premier League, το FA Cup και το League Cup και έδωσε κέρδος στους Κόκκινους Διαβόλους καθώς τον είχαν αγοράσει 650.000 και τον πούλησαν 5 εκατ. λίρες στην Εβερτον. Οι καταπληκτικές εμφανίσεις του με τους Toffees το 1995-96 έκαναν πολλά κλαμπ να ενδιαφερθούν και στη συνέχεια πήρε μεταγραφή αξίας 8 εκατ. λιρών στην Φιορεντίνα πριν επιστρέψει στην Αγγλία για για να παίξει σε Μάντσεστερ Σίτι και Σαουθάμπτον.

97. Πίτερ Ντλόβου
Αν και το όνομά του λέει λίγα πράγματα στη νέα γενιά, ο Ντλόβου έφερε ποιότητα όταν οι ξένοι ήταν κάτι σπάνιο στην Premier League. Πραγματοποίησε 100 εμφανίσεις με την Ζιμπάμπουε και σαν πιτσιρικάς ήταν παίκτης-κλειδί για την Κόβεντρι. Σε μία ομάδα που τα έβρισκε σκούρα, ο Ντλόβου ήταν σταθερός κόντρα στις αντίπαλες άμυνες. Ο επιθετικός είχε σημαντικό μερίδιο στο ότι η Κόβεντρι έμεινε 34 χρόνια στη μεγάλη κατηγορία και το 1997 έπεσε μια κατηγορία για να βελτιώσει την Μπέρμιγχαμ και στη συνέχεια την Σέφιλντ Γιουνάιτεντ. Ακόμα τον θυμούνται στα Midlands.

96. Ρουντ Γκούλιτ
Ο κάτοχος της Χρυσής Μπάλας έγινε παίκτης της Τσέλσι ως ελεύθερος το 1995 με τον Γκλεν Χοντλ να παίρνει επίσης τότε τους Νταν Πετρέσκου και Μαρκ Χιούζ. Ο Ολλανδός είχε αφήσει πίσω τις καλύτερες μέρες του, όμως η άφιξή του έδειχνε τη διάθεση της Premier League να ανταγωνιστεί τις καλύτερες λίγκες της Ευρώπης. Η ζωή του στο Λονδίνο ξεκίνησε σαν λίμπερο για να παίξει στη συνέχεια στο κέντρο και να αναδειχθεί σε 2ο καλύτερο παίκτη της σεζόν πίσω από τον Ερίκ Καντονά, παρότι η Τσέλσι τερμάτισε 11η. Μέσα σε έναν χρόνο έγινε παίκτης-προπονητής αντικαθιστώντας τον Χοντλ και κατέκτησε το FA Cup, τον πρώτο τίτλο των Μπλε από το 1970.