«Σου δίνει ενέργεια», είχε πει κάποτε ο Ντάριο Ντιμπουά για το απίθανο τελετουργικό πριν τα ματς. «Βάφεις το πρόσωπό σου, πας στον πόλεμο και σκοτώνεις τους αντιπάλους σου». Για ένα διάστημα ο Ντιμπουά, ένα σέντερ μπακ που ήξερε καλά τα μικρά πρωταθλήματα της Αργεντινής για μία δεκαετία, πήγε σε ένα pre-match, καλύπτοντας το πρόσωπό του και τον λαιμό του με μαύρο και άσπρο make up. Προηγουμένως είχε χτυπήσει με δύναμη την πόρτα του ρέφερι και να του ζητήσει να χρησιμοποιήσει τον καθρέφτη του για να βαφτεί! Και αυτό διότι στα αποδυτήρια του συλλόγου δεν υπήρχε καθρέφτης. Απίθανα πράγματα...

Βρήκε πως αυτή η μπογιά, αυτό το χρώμα του πολέμου, τον έκανε ατρόμητο! Έκανε τους αντιπάλους του να τον φοβούνται πιο πολύ και του έδινε αβαντάζ και... αναγνώριση. «Μπορεί να είμαι ένας κλόουν με βαμμένο πρόσωπο. Όμως είμαι έτοιμος να πεθάνω γι αυτη φανέλα αυτή», είπε.

Ο Ντιμπουά είναι ένας τύπος με μακρύ μαλλί. Ροκάς που συμπληρώνει τον ελεύθερό του χρόνο για να παίζει σε μία από τις τρεις μπάντες που έχει. Μία tribute μπάντα που έχει τραγουδάει τραγούδια των βετεράνων Αργεντίνων ρόκερς «Βοξ Ντέι».

«Αρχικά λεγόμασταν Ντιμπουά Ντέι, όμως τώρα ονομαζόμαστε Tributo Rock», έλεγε σχετικά. Η άλλη λεγόταν Corre Guachin.

Έπαιζε μία τροποποιημένη ηλεκτρονική εκδοχή της παραδοσιακής κολομβιανής παραδοσιακής μουσικής cumbia. Ένα στιλ που ήρθε από τους δρόμους της Αργεντινής και είναι γνωστό ως cumbia Villera.

Πιο σημαντικό όλων είχε μία tribute μπάντα, αφιερωμένη σε επιτυχίες των Reef, ένα γκρουπ, που είχε έδρα στην Αγγλία και είχε ένα τοπ 10 με hits, κυρίως το Place Your Hands, στα μέσα του '90.

Ο Ντιμπουά είναι απίθανος χαρακτήρας. Από τις ιστορίες του ξεχωρίζει η παρακάτω «Μια φορά τον είχε σταματήσει ένας αθλητικός διευθυντής αντίπαλης ομάδας και του είπε πως θα του δώσει ένα bonus, εάν τους αφήσει να κερδίσουν. Ο Ντιμπουά τον έφτυσε, του είπε να φάει χορτάρι και τον αποκάλεσε μπάσταρδο αρουραίο στα media».

Σε άλλη περίπτωση όταν ήταν στην Λουγκάνο, ο χορηγός της ομάδας δεν πλήρωσε το πριμ νίκης που είχε υποσχεθεί. Κάλυψε με λάσπη το logo του χορηγού και το πιο μεγάλο μέρος της φανέλας του στο επόμενο ματς.

Μετά σε ματς μεταξύ Midland και Excursionistas είχε αποβληθεί. Δέχθηκε 2η κίτρινη κάρτα την οποία άρπαξε από τον διαιτητή. Του επιβλήθηκε πρόστιμο 500 πέσος. Εκείνος έλαβε την ειδοποίηση και τόνισε προς τους υπεύθυνους ότι «Αυτά είναι τα λεφτά που μου κλέψατε για αυτήν την κόκκινη, μπάσταρδοι και Π... γιοι». Έβαψε με αυτό το σύνθημα τα αποδυτήρια και κράτησε την κίτρινη κάρτα μέχρι να αποφασίσει να την δώσει πίσω μετά από... παρακάλια.

Τον Μάρτιο του 2002, η ζωή του απειλήθηκε, όταν στη διάρκεια ενός ματς συγκρούσθηκε με έναν αντίπαλο κι έπεσε αναίσθητος. Σοβαρά τραύματα στο κεφάλι, αιμορραγία στο δεξί αυτί και επιληπτικές κρίσεις. Ηρθε η ώρα να αποχωρήσει. Επειτα την αναχώρηση από το νοσοκομείο ξέσπασε «Η Ομοσπονδία της Αργεντινής είναι όλοι τους ένα μάτσο αρουραίοι. Ευτυχώς είμαι ΟΚ, αλλά σχεδόν έχασα τη ζωή μου στον αγωνιστικό χώρο κι αυτοί δεν έκαναν τίποτα για να βοηθήσουν». Το μετάνιωσε, επέστρεψε, αλλά δυο χρόνια αργότερα υπέστη ρήξη χιαστών. Δεν είχε χρήματα να χειρουργηθεί, η Ομοσπονδία δεν τον βοήθησε ποτέ. Η καριέρα του είχε τελειώσει.

Η τύχη του γύρισε πολλές φορές την πλάτη και το 2008 αποφάσισε να τον εγκαταλείψει οριστικά. Ενας τρελός του ποδοσφαίρου, μια συμπαθέστατη φυσιογνωμία, ένας τίμιος του χώρου έφυγε από τη ζωή. Ο Ντιμπουά επέστρεφε σπίτι με το ποδήλατό του, όταν έπεσε σε ενέδρα ληστών. Του πήραν το ποδήλατο, το σακίδιο, αλλά δεν έμειναν εκεί, ντύθηκαν δολοφόνοι και τον πυροβόλησαν στο στομάχι. Δυο εβδομάδες αργότερα λύγισε, πέθανε σε ηλικία 37 ετών. Ο κλόουν δάκρυσε και το ποδόσφαιρο έχασε έναν αυθεντικό τύπο.