Η επιστροφή του Ρανταμέλ Φαλκάο στα γκολ στο Τσάμπιονς Λιγκ, έπειτα από 6,5 χρόνια, μόνο χαρά και ευχάριστες αναμνήσεις ξύπνησε στους απανταχού ποδοσφαιρόφιλους. Το διάστημα 2009-2013 ήταν ένας από τους καλύτερους (ίσως και Ο καλύτερος) επιθετικούς των ευρωπαϊκών γηπέδων, όμως η ατυχία του χτύπησε την πόρτα στο ξεκίνημα του 2014. Λίγους μήνες πριν το Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας, ο Κολομβιανός στράικερ διέλυσε το γόνατό του και από τότε ξεκίνησε... η κατηφόρα.

Το τεράστιο “brand name” του, του έδωσε τη δυνατότητα σε δύο συνεχόμενες σεζόν να αγωνιστεί στην Πρέμιερ Λιγκ, ως δανεικός από την Μονακό. Τόσο με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, όσο και με την Τσέλσι, ο Φαλκάο ήταν σκιά του εαυτού του, με τον ίδιο να επιστρέφει φέτος στο Πριγκιπάτο και να προσπαθεί ξανά από την αρχή να βρεθεί στην κορυφή της συνείδησης του κόσμου. Τα γκολ του κόντρα στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας ήταν απλά μια αρχή, με τους παρακάτω ποδοσφαιριστές να αποτελούν τα... πρότυπα για τον “Tigre”.

Ρονάλντο
Ίσως τον παρακολούθησαν στα «ντουζένια» του αναγνωρίζουν ότι συγκαταλέγεται στους κορυφαίους όλων των εποχών και πως αν δεν είχε σακατέψει το γόνατό του... εις διπλούν, τότε ενδεχομένως να βρισκόταν ανάμεσα στους Πελέ, Μαραντόνα και Κρόιφ. Η πρώτη φορά στις 21 Νοεμβρίου 1999, στον αγώνα της Ίντερ με την Λέτσε. Το «φαινόμενο» υπέστη ρήξη τένοντα, μένοντας εκτός δράσης για πέντε μήνες. Στο πρώτο ματς που επέστρεψε, στις 12 Απριλίου 2000, στον τελικό κυπέλλου Ιταλίας απέναντι στην Λάτσιο, ο Ρονάλντο έκανε σμπαράλια για δεύτερη φορά το ίδιο γόνατο, μόλις επτά λεπτά μετά την είσοδό του στο παιχνίδι.

Ο Βραζιλιάνος, όμως, δεν το έβαλε κάτω, αν και έχασε όλη την επόμενη σεζόν. Μπορεί λόγω του τραυματισμού του να μη συμμετείχε στην προκριματική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου, όμως ήταν αυτός που σχεδόν μόνος του οδήγησε την εθνική ομάδα της χώρας του στην κατάκτηση του Μουντιάλ το 2002, σημειώνοντας οκτώ τέρματα στα γήπεδα της Κορέας και της Ιαπωνίας. Στη συνέχεια έγινε μέλος των πρώτων “galacticos” της Ρεάλ Μαδρίτης, κατακτώντας δύο πρωταθλήματα Ισπανίας. Που θα έφτανε αν δεν είχε τραυματιστεί...

Πετρ Τσεχ
Το 2004, ο Τσέχος τερματοφύλακας έγινε «φύλακας-άγγελος» κάτω από τα δοκάρια της Τσέλσι και ήταν ένας από τους πρωταγωνιστές στην επιστροφή των «μπλε» στην κορυφή του αγγλικού ποδοσφαίρου. Στις 14 Οκτωβρίου 2006, όμως, είχε «ραντεβού» με την ατυχία. Σε μία διεκδίκηση της μπάλας, ο Στέφεν Χουντ της Ρέντινγκ χτύπησε με το γόνατό του το κεφάλι του Τσεχ. Ο γκολκίπερ της Τσέλσι μεταφέρθηκε αμέσως στο νοσοκομείο και υπεβλήθη σε χειρουργική επέμβαση, με τους γιατρούς να κάνουν λόγο και για κίνδυνο της ζωής του. Ο Τσεχ επέστρεψε στην ενεργό δράση μετά από τρεις μήνες, φορώντας – μέχρι και σήμερα – ειδική προστατευτική κάσκα, κατασκευασμένη στην Νέα Ζηλανδία.

Ο Τσέχος πορτιέρο κατέκτησε κι άλλους εγχώριους τίτλους, όμως η δικαίωση ήρθε το 2012 με την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ. Μπορεί στη μνήμη όλων να έχει μείνει ο Ντρογκμπά, όμως ο Τσεχ ήταν αυτός που έδωσε ουσιαστικά το τρόπαιο στους «μπλε». Απέκρουσε πέναλτι του Ρόμπεν στην παράταση, ενώ είπε «όχι» σε δύο ακόμη εκτελέσεις παικτών της Μπάγερν (Όλιτς, Σβαϊνστάιγκερ) στη διαδικασία των πέναλτι. Την επόμενη σεζόν, μάλιστα, κατέκτησε και το Γιουρόπα Λιγκ με την Τσέλσι.

Χένρικ Λάρσον
Παραλίγο να μπει πρόωρο τέλος στην καριέρα του, στα 28 του χρόνια. Το 1999, σε έναν αγώνα της Σέλτικ με την Λυών για το κύπελλο ΟΥΕΦΑ, ο Σουηδός επιθετικός έσπασε το πόδι του, έπειτα από μία δυνατή μονομαχία με τον Σερζ Μπλαν. Αρχικά, υπήρχαν φόβοι πως δε θα μπορούσε να ξαναπαίξει ποδόσφαιρο, όμως τελικά ο Λάρσον στάθηκε «τυχερός», μένοντας εκτός δράσης... μόνο για οκτώ μήνες και επιστρέφοντας στο τελευταίο ματς της σεζόν.

Με την Σέλτικ κατέκτησε κι άλλα πρωταθλήματα Σκωτίας μέχρι το 2004, όταν και στα 33 του έκανε το μεγάλο «μπαμ», παίρνοντας μεταγραφή για την Μπαρτσελόνα. Μπορεί ένας τραυματισμός την πρώτη του σεζόν στο Καμπ Νου να τον πήγε πίσω, όμως ο Λάρσον ήταν ο πρωταγωνιστής στην κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ, το 2006. Πέρασε ως αλλαγή, στον τελικό με την Άρσεναλ, και με δύο ασίστ στους Ετό και Μπελέτι, οδήγησε τους «μπλαουγκράνα» στην ανατροπή. Φυσικά, στα δύο χρόνια του στην Μπαρτσελόνα κατέκτησε και ισάριθμα πρωταθλήματα Ισπανίας.

Τζιμπρίλ Σισέ
Το καλοκαίρι του 2004 πήρε μεταγραφή από την Οσέρ στην Λίβερπουλ, όμως λίγους μήνες μετά η ατυχία του χτύπησε την πόρτα. Στις 30 Οκτωβρίου 2004, σε έναν αγώνα κόντρα στην Μπλάκμπερν, ο Σισέ μονομάχησε με τον ΜακΈβελι και έπεσε άτσαλα στο έδαφος. Κάταγμα κνήμης και περόνης ήταν η διάγνωση, με τις εκτιμήσεις να κάνουν λόγο για απώλεια όλης της σεζόν. Ο Γάλλος επιθετικός, όμως, ανέτρεψε όλα τα δεδομένα και επέστρεψε στους αγωνιστικούς χώρους τον Απρίλιο του 2005.

Ήταν παρών στο «έπος» της Κωνσταντινούπολης, απέναντι στην Μίλαν. Αγωνίστηκε ως αλλαγή στον τελικό και ευστόχησε από τα έντεκα βήματα στη διαδικασία των πέναλτι, στην κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ από τους «κόκκινους». Στη συνέχεια, ο Σισέ ήταν πρωταγωνιστής στην κατάκτηση του ευρωπαϊκού σούπερ καπ, αλλά και του κυπέλλου Αγγλίας. Ωστόσο, τον Ιούνιο του 2006, ενώ προετοιμαζόταν με την εθνική Γαλλίας για το Παγκόσμιο Κύπελλο, έσπασε το (άλλο) πόδι του σε ένα φιλικό απέναντι στην Κίνα. Φυσικά, έχασε τη διοργάνωση, όμως ο «μαχητής» Σισέ επέστρεψε στα γήπεδα και συνέχισε να αγωνίζεται μέχρι το 2015, ενώ τη διετία 2009-2011 ήταν στα μέρη μας, για λογαριασμό του Παναθηναϊκού.