«Αν μπορέσεις να λύσεις το πρόβλημα της άμυνας», απεφάνθη ένας δημοσιογράφος στη συνέντευξη Τύπου του Γίργκεν Κλοπ μετά το 4-2 επί της Κρίσταλ Πάλας, «τότε η Λίβερπουλ είναι πραγματικά διεκδικήτρια του τίτλου». «Θα το λύσουμε», απάντησε ο Κλοπ. «Μπορούν να αμυνθούν πραγματικά καλά. Είναι φυσιολογικό. Ξέρω ότι μετά από αυτό το ματς όλοι θα μιλούν γι' αυτό, αλλά στο εσωτερικό της ομάδας δεν είναι κάτι νέο. Είναι όλοι άνθρωποι. Δουλεύουμε σε αυτό και είμαι απόλυτα πεπεισμένος για την ποιότητα. Αν κάνουν λάθη και παραμένουν στο παιχνίδι, αυτό είναι ένα πολύ καλό τεστ. Είμαι χαρούμενος με την αντίδρασή μας.

Αν ήταν ιδιωτική, η απάντηση του Κλοπ ίσως ήταν πολύ διαφορετική. Η Λίβερπουλ για μια ακόμα φορά έβγαζε φωτιές όταν έβγαινε μπροστά στο Σέλχαστ Παρκ, αλλά ένας συνδυασμός λαθών στην άμυνα και η φλυαρία μπροστά στο γκολ σχεδόν επέσρεψαν στην Πάλας μια απόδραση που ίσως άξιζε. Αφού το κακό διώξιμο του Λόβρεν και κάποιες ολιγωρίες των «Κόκκινων» επέτρεψαν στον Τζέιμς ΜακΆρθουν να ισοφαρίσει δις, η ομάδα του Κλοπ τα βρήκε σκούρα στο ξεκίνημα του δευτέρου μέρους μέχρι να κάνει το 3-2.

Θετικό ξεκίνημα

Η Πάλας, στην πραγματικότητα, δεν έπαιξε καλά και είχε την ευθύνη για το ότι έχανε την κατοχή υπερβολικά εύκολα σε προωθημένες θέσεις. Αλλά η Λίβερπουλ κατάφερε να βρεθεί υπό πίεση σε ένα σημείο-κλειδί της αναμέτρησης, σε ένα ματς που κυριαρχούσε από τη σέντρα. Ο Ρομπέρτο Φιρμίνο στο 71' τελικά έγειρε την πλάστιγγα υπέρ της, αλλά σε ανάλογο ματς οι φιλοξενούμενοι θα μπορούσαν να αφήσουν πόντους, ενώ έδειχναν να κυριαρχούν.

Η Λίβερπουλ έχει πραγματοποιήσει εκπληκτικό ξεκίνημα στη σεζόν, κυρίως αν σκεφτεί κανείς τη σχετική δυσκολία του προγράμματος. Αυτό περιελάμβανε εκτός έδρας αναμετρήσεις στο Emirates, το White Hart Lane και το Stamford Bridge, όπως επίσης και εντός έδρας μάχες με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και την Τσέλσι.

Το ευμετάβλητο, γρήγορο και «φονικό» επιθετικό της παιχνίδι είναι εντυπωσιακό ανά διαστήματα, καθώς ελάχιστες ομάδες στην Ευρώπη δείχονυν να μπορούν να ανταποκριθούν σε αυτό όταν πιάσει ρυθμό. Οι Reds έχουν κάνει ζημιά σε πολλές ομάδες μέχρι στιγμής, ενώ είχαν και ένα εκπληκτικό 20λεπτο μετά το ημίχρονο στο πρώτο ματς της σεζόν απέναντι στην Άρσεναλ. Μπαίνουν στο δεύτερο τέταρτο της σεζόν ισόβαθμοι με την Μάντσεστερ Σίτι στην κορυφή.

Χάος και στα δύο άκρα

Η αμυντική αστάθεια δεν έχει ακόμα κοστίσει στη Λίβερπουλ όσον αφορά τα αποτελέσματα, αλλά είναι δύσκολο να απομακρυνθεί η αίσθηση ότι τελικά θα υπονομεύσει την προσπάθειά τους για τίτλο. Ενώ ένα στοιχείο χάους τους έχει βοηθήσει να σκορπίσουν τους αντιπάλους στο επιθετικό 1/3, υπάρχει ο φόβος ότι το ίδιο στοιχείο θα αποβεί μοιραίο στο απέναντι άκρο του γηπέδου.

Η ενδιαφέρουσα ερώτηση, την απάντηση στην οποία ίσως δεν μάθουμε ποτέ, είναι σε τι εύρος ο Κλοπ καταλαβαίνει την πραγματικότητα και αν σκοπίμως έχει δημιουργήσει την ομάδα του με αυτό τον τρόπο, ώστε να αντισταθμίζει το ζήτημα. Όταν μια ομάδα γίνεται αντιληπτό ότι έχει προβλήματα στην άμυνα, η παραδοσιακή λύση είναι να της προσφέρεις μεγαλύτερη προστασία στο κέντρο, να φέρεις την αμυντική γραμμή πιο κοντά στην εστία και να διαβεβαιώσεις ότι δεν υπάρχουν ποτέ υπερβολικά πολλοί που βγαίνουν στην επίθεση. Ο έλεγχος είναι συχνά το ζητούμενο στο χώρο του κέντρου, κυρίως όταν προστατεύεις ένα ισχνό προβάδισμα και το κάθετο παιχνίδι τείνει να δίνει χώρο στις πιο ασφαλείς οριζόντιες πάσες, προκειμένου να διαβεβαιωθεί ότι δεν θα παραχωρηθεί αναίτια η η κατοχή.

Η Λίβερπουλ, ωστόσο, έχει την αντίθετη προσέγγιση. Αντί να κλείνει τους χώρους και να μειώνει τις αποστάσεις όταν έχει προβάδισμα συνεχίζει να παίζει το ανοιχτό και επεκτατικό ποδόσφαιρο της, γνωρίζοντας ότι πιθανότατα θα πετύχει περισσότερα γκολ από τους αντίπαλους, ακόμα κι αν δεχθεί ένα-δυο «φτηνά» τέρματα.

Το ασφυκτικό πρέσινγκ τους ψηλά στο γήπεδο μπορεί να κρατήσει τους αντιπάλους μακριά από τις επικίνδυνες ζώνες, αλλά η συλλογική προσπάθεια χωρίς τη μπάλα ακολουθείται από μια προσπάθεια για φουλ επίθεση αμέσως μόλις την κερδίσουν, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε συνεχείς ανατροπές και καθαρές ευκαιρίες για γκολ. Στην πραγματικότητα, το gegenpressing εξηγεί καλύτερα τον μέσο όρο κατοχής του 56% (πίσω μόνο από την Μάντσεστερ Σίτι) φέτος. Έχει να κάνει περισσότερο με αυτό, παρά με μια επιθυμία ανάκτησης της κατοχής με ασφαλείς πλάγιες πάσες στο κέντρο.

Κάνοντας τα πράγματα διαφορετικά

Οι παλιότερες εμπειρίες θα οδηγούσαν στο συμπέρασμα ότι η Λίβερπουλ θα χάσει τον τίτλο φέτος, αν συνεχίσει αυτή την προσέγγιση. Σε τελική ανάλυση, ενώ οι επιθέσεις κερδίζουν ματς, οι άμυνες φέρουν τους τίτλους και το μηδέν παθητικό συχνά αποτελεί το πιο σημαντικό στοιχείο για ομάδες που διεκδικούν πρωτάθλημα.

Είναι ενδιαφέρον, ωστόσο, ότι η παραπάνω πεποίθηση δεν στηρίζεται στα στατιστικά. Τις τελευταίες 10 σεζόν, η ομάδα με τον μεγαλύτερο αριθμό γκολ έχει κατακτήσει το πρωτάθλημα σε επτά περιπτώσεις, ενώ η ομάδα με την καλύτερη άμυνα σε τέσσερις.

Ίσως, λοιπόν, η προτεραιότητα της Λίβερπουλ στην επίθεση εις βάρος της άμυνας δεν θα αποδειχθεί απαραίτητα τροχοπέδη στην προσπάθεια για τον τίτλο, όπως πολλοί έχουν προβλέψει. Είναι δύσκολο για κάθε προπονητή να πάρει μέτρα για τέτοια βασικά λάθη, σαν εκείνο του Λόβρεν το Σάββατο ή την... ασίστ του Λούκας Λέιβα στον Βάρντι με τη Λέστερ. Αλλά έχει ενδιαφέρον το ότι η απάντηση του Κλοπ στη μεγαλύτερη αδυναμία της ομάδας του, είναι απλά να μεγιστοποιήσει την επιθετική της δύναμη.

​

Μια προειδοποίηση από την ιστορία

Η Λίβερπουλ, ωστόσο, έχει βρεθεί ξανά σε αυτό το σημείο. Το 2013/14 το επιθετικό τρίο των Σουάρες, Στάριτζ και Στέρλινγκ βοήθησε την ομάδα του Μπρένταν Ρότζερς να φτάσει τα 101 γκολ στο πρωτάθλημα. Δέχθηκε όμως 50, αρκετά περισσότερα από τα 37 της πρωταθλήτριας Μάντσεστερ Σίτι και πάνω από 6+ σε σχέση με τις άλλες ομάδες που διεκδικούσαν τον τίτλο. Ανάμεσα σε αυτές με την σκληρή άμυνα ήταν και η Πάλας, της οποίας η επιστροφή από το 3-0 σε 3-3 αποτελείωσε τις ελπίδες των Ρεντς για τίτλο.

Η φετινή σεζόν εξελίσσεται ανάλογα. Η Σίτι είναι στην κορυφή με τη Λίβερπουλ να την καταδιώκει, αλλά μετά από 10 ματς οι «Κόκκινοι» έχουν δεχθεί 13 γκολ, περισσότερα από οκτώ αντιπάλους τους στην Premier League. Δέχεται 1.3 γκολ ανά ματς και αν συνεχίσει έτσι, το παθητικό της στο τέλος της σεζόν φτάνει στα 49.3. Καμιά ομάδα, εκτός από την Ίπσουιτς το 1961/62, δεν πήρε πρωτάθλημα με τέτοιο παθητικό, ενώ ο μέσος όρος για τους πρωταθλητές στα 21 χρόνια που οι ομάδες είναι 20, είναι 32.2.

Πιθανότατα θα υπάρξουν ματς φέτος όπου η έλλειψη ελέγχου θα κοστίσει στην ομάδα του Κλοπ, αλλά προς το παρόν η ομάδα του Γερμανού είναι αρκετά ικανοποιημένη ώστε να συνεχίσει να ενθαρρύνει αυτό το είδος χάους που συχνά παράγει το σούπερ επιθετικό ποδόσφαιρο, σαν αυτό που είδαμε στο Σέλχαστ Παρκ, ως μέσο προστασίας της Αχίλλειου Πτέρνας της.

Αν αυτό αρκεί για να κατακτήσουν η Reds τον πρώτο τους τίτλο μετά από τόσα χρόνια, θα φανεί. Αυτό που δείχνει βέβαιο είναι ότι αξίζει να παρακολουθείς τις προσπάθειές τους!

​