Τα... ψηλοτάκουνα του Πεπ

Την προηγούμενη Παρασκευή, μία μέρα πριν την επίσκεψη στο «Χόθορνς» και αφού είχε ηττηθεί από την Γιουνάιτεντ στο ντέρμπι του Μάντσεστερ, ο Πεπ Γκουαρδιόλα έδινε μία πρόγευση του στρατηγικού... αναθεωρητισμού του. Κανείς δεν καταλάβαινε τότε, γιατί ακριβώς μιλούσε, όταν έλεγε ότι: «Δεν είμαστε ακόμα έτοιμοι να παίξουμε αυτό που θέλω. Για παράδειγμα τους επιθετικούς που έχεις, πρέπει να τους αξιοποιείς ανάλογα. Οφείλουμε να είμαστε πιο ευθείς-άμεσοι στις κινήσεις και το παιχνίδι μας».

Δεν ήταν τόσο εκείνο το 0-4 επί της Γουέστ Μπρομ που εξήγησε τα λεγόμενά του, όσο αυτό που παρουσίασε την Τρίτη στο Champions League. Το 3-1 επί της Μπαρτσελόνα, η πρώτη νίκη της Σίτι σε έξι αναμετρήσεις με τους Μπλαουγκράνα, είναι αναμφίβολα η μεγαλύτερη στην σύντομη ιστορία της στο σεντόνι. Και αυτή προήλθε για δύο λόγους. Ο ένα φυσικά έχει να κάνει με τις αδυναμίες, την σχετική καθίζηση και τις απουσίες της Μπάρτσα (σ.σ.: τα ξεπετάω χωρίς ανάλυση) και ο άλλος με τα όσα έκαναν οι Πολίτες και αυτά ήταν διαφορετικά από κάθε άλλη φορά...

Ορισμένα στοιχεία βάλθηκε να τα εξηγήσει ο ίδιος ο προπονητής της Σίτι στη συνέντευξη τύπου που ακολούθησε. Εκεί όπου παραδέχτηκε ότι παραποίησε τις ιδέες και τις αρχές του. Το φοβερό είναι ότι το έλεγε χαμογελαστά: «Εάν μιλήσουμε για τα πρώτα 30 λεπτά, τότε θα σας πω ότι δεν είμαστε ακόμα έτοιμοι να ανταγωνιστούμε τα μεγαλύτερα club της Ευρώπης. Η Μπάρτσα, η Ρεάλ, η Μπάγερν αγωνίζονται σε αυτήν την διοργάνωση για 30 χρόνια. Οπότε εμείς για να τους αντιμετωπίσουμε, έπρεπε να προσαρμοστούμε και να παίξουμε με μακρινότερες μπαλιές και πιο άμεσο παιχνίδι».

Η αλήθεια είναι ότι ο Γκουαρδιόλα ξεκίνησε το μεγάλο ματς, έχοντας την επιθυμία και τον σχεδιασμό για το κλασικό passing game που λατρεύει. Διαπίστωσε όμως στο ημίωρο και αφού είχε δεχτεί το πρώτο γκολ και τρεις ακόμα ευκαιρίες, ότι εάν συνέχιζε έτσι, θα είχε το ίδιο αποτέλεσμα: θα έχανε. Τότε ήταν που έδωσε εντολή να μην κυκλοφορούν οι παίκτες του τη μπάλα. Για πρώτη φορά είδαμε ομάδα του να έχει παραχωρήσει έτσι οικειοθελώς την κατοχή. Το αποτέλεσμα ήταν μοναδικό, καθώς η Σίτι ολοκλήρωσε τον αγώνα με 34,7% κατοχή. Ποτέ, σε κανένα παιχνίδι στην προπονητική καριέρα του ο Πεπ δεν είχε τόσο μικρό ποσοστό, καταγράφοντας ιστορικό χαμηλό, τέτοιοι που θα έκανε τους λάτρεις του tiki taka να δακρύσουν από ντροπή.

Η πίεση ψηλά αυξήθηκε και από εκεί προέκυψε τόσο η ισοφάριση στο λάθος του Σέρζι Ρομπέρτο, όσο και το παρ ολίγον 2-1 με το κλέψιμο του Φερναντίνιο στο κέντρο και το πλασέ του Αγουέρο που έξυσε το δοκάρι στο 40', αλλά και αρκετές επανακτήσεις της μπάλας. Το τόπι περνούσε μπροστά με όλους τους τρόπους: πλάγια, κάθετα, μα πάντα σε αμεσότητα, δίχως χρονοτριβή και πολλές πάσες. Και αυτές οι τελευταίες (πάσες) δεν ήταν σωστές σε μεγάλο βαθμό. Ομάδα του Πεπ με 77% επιτυχημένες μεταβιβάσεις που να ξαναβρείς; Εδώ οι Πολίτες μέτρησαν 25 επιτυχημένα τάκλιν, παλεύοντας με ό,τι μπορούσαν να αντιτάξουν στην ποιοτική ανωτερότητα των αντιπάλων.

Είναι όμως από τις φορές που δεν έχουν καμία απολύτως σημασία τα νούμερα και η στατιστικές. Η εικόνα για την γαλάζια πλευρά του Μάντσεστερ ήταν συγκλονιστική. Ακόμα και ο Σέρχιο Αγουέρο έκανε ό,τι ακριβώς προέτρεπε τόσον καιρό στις δηλώσεις του ο προπονητής του, που του ζητούσε να βοηθάει ανασταλτικά και να μην περιμένει απλά την μπάλα. Τα τρεξίματα και η πίεση μπροστά του Αργεντινού δεν έχουν υπάρξει ποτέ ξανά.

Αυτές είναι μερικές γενικές διατυπώσεις για το εκπληκτικό αποτέλεσμα. Σίγουρα θα έχουν υπάρξει λεπτομέρειες που το δικό μας μάτι δεν μπορεί να συλλάβει. Το βέβαιο είναι ότι η Σίτι έγινε η πρώτη αγγλική ομάδα μετά την Γιουνάιτεντ το 1998-'99 που έριξε τριάρα στην Μπαρτσελόνα και αυτή είναι αναμφίβολα πολύ πιο ισχυρή από την παλιά καταλανική εκδοχή. Σύμφωνα με τον Γκουαρδιόλα, η τωρινή «είναι η καλύτερη ομάδα στον κόσμο». Τέτοιες επιτυχίες έχουν ανάγκη οι Πολίτες για να ψηλώσουν στην Ευρώπη. Και σε αυτό συνέβαλε περισσότερο απ' όλα η αλλαγή αντιμετώπισης των πραγμάτων από τον κόουτς.

Ο Πεπ δείχνει για πρώτη του φορά τακτική ευελιξία και ποδοσφαιρικό ρεαλισμό. Σε μία μεταστροφή φαίνεται να ασπάζεται αυτό που λένε οι σοφοί: «Ενας ιδεολόγος βαδίζει στις μύτες των ποδιών του, ένας πραγματιστής στα τακούνια του». Και τούτη τη στιγμή αισθάνεται να έχει γιγαντώσει ακόμα περισσότερα στα μάτια των υποστηρικτών του, ισορροπώντας σε... ψηλοτάκουνα. Δεν άλλαξε όμως. Είναι προσωρινό και κάνει υπομονή. Περιμένει να φτιάξει την ομάδα όπως εκείνος θέλει και τότε θα επιστρέψει σε αυτό που λατρεύει, ώστε να νικήσει ξανά με τον δικό του τρόπο και να το ευχαριστηθεί κι εκείνος όπως γουστάρει...

Follow me: @jorgekaraman