Την ήττα με 3-1 γνώρισε πριν από λίγο ο Ολυμπιακός στο Βελιγράδι από τον Ερυθρό Αστέρα, σε ένα ματς όπου οι «ερυθρόλευκοι» είχαν δύο πρόσωπα. Στο πρώτο ημίχρονο ήταν πάρα πολύ καλοί, άνοιξαν το σκορ και ανασταλτικά άγγιξαν το τέλειο. Στο δεύτερο όμως και κυρίως μετά την αποβολή του Μπενζιά στο 58', αντιμετώπισαν πάρα πολλά προβλήματα και δέχθηκαν δύο γκολ. Παρότι «γύρισαν» το σύστημα σε 5-3-1 (από 4-2-3-1), είχαν τον Μεριά για μοιραίο (έκανε λάθος στη φάση του 1-1 και απώλεσε μοναδική ευκαιρία πριν το 2-1), ενώ ο Μπουχαλάκης βρέθηκε σε κακή βραδιά και είχε κακές τοποθετήσεις στις στατικές μπάλες.

Στο πρώτο ημίχρονο επενέβη ουσιαστικά μόνο στη φάση του 44'. Με σωστές τοποθετήσεις, έπαιξε όπως έπρεπε και με τα πόδια, όποτε βέβαια αυτό κατέστη αναγκαίο. Στο δεύτερο που ο Ολυμπιακός «κατέρρευσε» δεν φέρει ευθύνη για κάποια από τα τρία γκολ που δέχθηκε η ομάδα του.

Στο πρώτο μισό έδωσε μεγαλύτερη προσοχή στα ανασταλτικά του καθήκοντα. Τα οποία επιτέλεσε με επιτυχία. Από τη δεξιά πλευρά ο Ολυμπιακός δεν απειλήθηκε. Στο δεύτερο μισό όμως όλος ο Ολυμπιακός δέχθηκε πίεση, ενώ μετά την αποβολή «γύρισε» 3ος στόπερ. Μετά το 60' «κατέρρευσε».

Μέχρι την ανάπαυλα πήρε βαθμό πολύ πάνω από τη βάση και αν εξαιρέσει κάποιος 1-2 εναέριες «μονομαχίες» που «έχασε», ήταν πάρα μα πάρα πολύ καλός. Στο δεύτερο όμως αντιμετώπισε πάρα πολλά προβλήματα και το γκολ της ισοφάρισης προήλθε από δικό του λάθος. Στη συνέχεια πήγε πολλές φορές δεύτερος στην μπάλα (π.χ. στη φάση του Μποάκι) στο 76', ενώ στο 85' απώλεσε μοναδική ευκαιρία να σκοράρει από πλεονεκτική θέση. Και αντί να γίνει το 1-2, ο Ερυθρός Αστέρας αμέσως μετά διπλασίασε τα τέρματά του.

Ο καλύτερος της αμυντικής γραμμής των «ερυθρολεύκων» και ίσως όλου του Ολυμπιακού. Ανοιξε το σκορ και στα τελευταία λεπτά προσπάθησε να σώσει ότι μπορούσε.

Στο δεύτερο μισό ήταν σαν να έπαιζε ο δίδυμος αδερφός του. Ενώ στο πρώτο ήταν πάρα πολύ καλός, αμυντικά δεν δέχθηκε πίεση και επιθετικά ανέβαινε όπως π.χ. συνέβη στο 24' όπου έκανε ωραία προσπάθεια και σέντρα για τον Γκερέρο, μετά την ανάπαυλα παρουσιάστηκε αγνώριστος. Η πλευρά του είχε πάρα μα πάρα πολλά προβλήματα.

Δεν ήταν ότι παρουσιάστηκε αδιάφορος ή κάτι τέτοιο. Απλά πολλές φορές σαν να ήθελε να κάνει το κάτι παραπάνω. Κυρίως στο πρώτο ημίχρονο ενώ απέφευγε έναν αντίπαλο, αντί να παίξει γρήγορα για συμπαίκτη του, «κουβαλούσε» άσκοπα την μπάλα (με εξαίρεση το 23' που βρήκε ωραία τον Γκερέρο). Στο δεύτερο και κυρίως μετά το 70' είχε πολλά ανασταλτικά προβλήματα, δεν κράτησε μπάλα και αντικαταστάθηκε στο 89'.

Καλός στο πρώτο, στο δεύτερο... παρασύρθηκε από τη μετριότητα όλης της ομάδας και στο τέλος προδόθηκε από την κούραση, θόλωσε, κανείς δεν ξέρει. Ομως ήταν «μέσα» τόσο στο δεύτερο, όσο και στο τρίτο γκολ που δέχθηκε ο Ολυμπιακός, καθώς επιτηρούσε τους παίκτες που σκόραραν στις αντίστοιχες στατικές φάσεις του Ερυθρού Αστέρα. Οπου δεν πήδηξε καν.

Ξεκίνησε φουριόζος και στο 12' έκανε μία ωραία ατομική προσπάθεια, αλλά το σουτ του ήταν κακό. Στο 17' προσπάθησε να «φτιάξει» φάση, όμως άργησε να δώσει την πάσα και άφησε υποσχέσεις. Με την πάροδο του χρόνου όμως η απόδοσή του έπεσε, «χάθηκε» και αντικαταστάθηκε στο 61'.

Το γεγονός πως αποβλήθηκε στο 58', επισκιάζει κάθε τι καλό έκανε στο γήπεδο. Που στο πρώτο μισό ήταν πολλά. Αλλά η κόκκινη που αντίκρισε (2η κίτρινη) ήταν η φάση που έκρινε τα πάντα.

Εκανε πάρα μα πάρα πολλά χιλιόμετρα. Ξεκίνησε ως δεξί εξτρέμ σε 4-2-3-1 και αντί-Βαλμπουενά στην εκτέλεση των στατικών φάσεων. Από μία εκτέλεση φάουλ έδωσε την ασίστ για τον Σεμέδο, που άνοιξε το σκορ. Στο δεύτερο ημίχρονο και μετά την αποβολή έπαιξε δεξιός μπακ-χαφ. Το πάλεψε όσο μπορούσε και ήταν καλός. Αντικαταστάθηκε στο 79'.

Στο πρώτο μισό έκανε αισθητή την παρουσία του στα αντίπαλα καρέ. Καλό σουτ λίγο άουτ στο 23', κεφαλιά κοντά στο δοκάρι στο 24' και είχε καλές τοποθετήσεις. Οταν όμως ο Ολυμπιακός έμεινε με 10 παίκτες, ήταν απελπιστικά μόνος και δεν φάνηκε.

Επαιξε ως αλλαγή από το 61' και μετά. Βρέθηκε κοντά στον Γκερέρο και κυρίως αριστερά, καθώς ο Μαρτίνς θέλησε να εκμεταλλευτεί την ταχύτητά του (ο Ολυμπιακός είχε μόλις γυρίσει το σύστημα σε 5-3-1). Ομως δεν φάνηκε και πέρασε απαρατήρητος.

Πέρασε στο ματς στο 70' αντί του Μασούρα και πήγε στο δεξί άκρο της άμυνας. Η παρουσία του στον αγωνιστικό χώρο συνέπεσε με την «κατάρρευση» του Ολυμπιακού, χωρίς πάντως να υποπέσει εκείνος σε κάποιο «τρανταχτό» λάθος.

Μπήκε στο 89' και έπαιξε πολύ λίγο για να κριθεί.