100% Επιστροφή* χρημάτων στον αγώνα Μπενφίκα – ΑΕΚ! (21+, *Ισχύουν Όροι και Προϋποθέσεις)

Οι «κόκκινοι» συνεχίζουν την πορεία τους στα νοκ-άουτ της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης, έχοντας φτάσει μέχρι και τον μεγάλο τελικό την περασμένη σεζόν και φυσικά έχοντας στο μυαλό την επανάληψη ενός παρόμοιου ταξιδιού που μπορεί στο... πολύ άμεσο μέλλον να οδηγήσει τον σύλλογο σε ακόμα μια μεγάλη ευρωπαϊκή επιτυχία με την κατάκτηση του τροπαίου.

Το ματς με τη Νάπολι, το βράδυ της Τρίτης είχε τις ιδιαιτερότητές του, η Λίβερπουλ ήθελε νίκη με συγκεκριμένα σκορ για να περάσει στον επόμενο γύρο, οι «παρτενοπέι» είναι από τις ομάδες που απολαμβάνεις να παρακολουθείς, ούσα εξαιρετικά αποτελεσματική και έχοντας πλέον εδραιωθεί ανάμεσα στους διεκδικητές του τίτλου στην Ιταλία κάθε χρονιά, παρ' όλα αυτά, ίσως δεν εμφανίστηκε απόλυτα έτοιμη για την αναμέτρηση στο αγγλικό λιμάνι.

Ο Κλοπ πήρε... σχεδόν το 100% από τους παίκτες: Στην πλειοψηφία τους, οι παίκτες της Λίβερπουλ μπήκαν στο κλίμα από το πρώτο λεπτό, αν και υπήρξαν εκείνοι που υστέρησαν, δίχως όμως να καθοριστική η δική τους μέτρια απόδοση. Από την εστία και τον Άλισον μέχρι την επίθεση και τον Σαλάχ, υπήρξαν μονάδες που έκαναν εξαιρετικά τη δουλειά τους. Με σωστές συνεργασίες, με τη μπάλα να παίζεται με τη μια όταν χρειαζόταν, ακόμα κι αν η τελική επιλογή ή τελική προσπάθεια σταματούσε στην αντίπαλη άμυνα λόγω και της δυναμικής εμφάνισης των Κουλιμπαλί και Αλμπιόλ, οι «κόκκινοι» ήταν αρκετά πιο έτοιμοι για το κλίμα «τελικού». Όχι απλά από άποψη ενθουσιασμού, αλλά πολύ περισσότερο από θέμα οργάνωσης και μυαλωμένου παιχνιδιού. Από τους καλύτερους του αγώνα, πέραν τον Μίλνερ για τον οποίο θα διαβάσετε στο κομμάτι που ακολουθεί, ο Φαν Ντάικ. Έκανε τον Μάτιπ να... παραμείνει ήσυχος δίπλα του και ο Ολλανδός έβγαινε νικητής στις φάσεις που έπρεπε είτε απλά να «καθαρίσει» είτε να σταθεί σαν απροσπέλαστο εμπόδιο σε προσπάθεια αντίπαλης επίθεσης. Ακόμα κι αν δεν είχε τον... αδερφό του, Τζο Γκόμες, δίπλα του, ήταν ο Φαν Ντάικ που έπρεπε σε αντίθεση με τα υπόλοιπα εκτός έδρας ευρωπαϊκά ματς... Εξέχουσα παρουσία και αυτή του Άντι Ρόμπερτσον. Ο νέος αρχηγός της εθνικής Σκωτίας, δεν... μασάει πουθενά κι ας έχει πέσει απότομα στα πολύ βαθιά...

Χέντερσον και Μίλνερ ρυθμίζουν όλο το ματς: Δύσκολα μπορείς να ... ξεχάσεις ότι ο Χάμσικ βρίσκεται στη μεσαία γραμμή της Νάπολι στα ματς της ιταλικής ομάδας κι όμως αυτό συνέβη στο «Άνφιλντ». Ο Σλοβάκος μέσος, είχε μια πολύ καλή στιγμή στο ξεκίνημα της αναμέτρησης με το σουτ που έφυγε λίγο πάνω απ' τα δοκάρια σε απάντηση της τρομερής χαμένης ευκαιρίας από τον Σαλάχ, ωστόσο, το κέντρο των Ναπολιτάνων ήταν ανύπαρκτο. Την ίδια στιγμή, οι Χέντερσον και Μίλνερ ήλεγχαν όλο το παιχνίδι σαν να είχαν στα χέρια τους κλωστές και καθοδηγούσαν τους υπόλοιπους συμπαίκτες τους σαν... μαριονέτες. Ειδικά ο Τζέιμς Μίλνερ φέτος κάνει... πράγματα και θαύματα στην ηλικία του (32 ετών), την ώρα που αποχώρησε με αλλαγή ήταν ο άνθρωπος με τα περισσότερα χιλιόμετρα, έχει προσφέρει σε πάρα πολλές θέσεις, έχει παίξει αριστερό μπακ, έχει παίξει αριστερός εσωτερικός μέσος, έχει παίξει κανονικό χαφ, έχει πατήσει τα περισσότερα σημεία του αγωνιστικού χώρου με συνεχή κίνηση που θα ζήλευαν οι κατά πολύ νεότεροι ηλικιακά συμπαίκτες του και όσο εκείνος βρίσκεται σε αυτή την τρομερή κατάσταση, οχυρώνεται με τον καλύτερο τρόπο ο χώρος του κέντρου για τη Λίβερπουλ.

Σαλάχ, Μανέ και Φιρμίνο... του μισού γκολ: Κάποιος από τους τρεις θα τη σπρώξει στα δίχτυα όταν χρειαστεί. Η γραμμή κρούσης της Λίβερπουλ μπορεί να βρέθηκε σε μια από τις χειρότερες μέρες της, όμως και πάλι απέδειξε ότι μια μυαλωμένη κίνηση μπορεί να τελειώσει ένα ματς, ακόμα κι αν οι... δυόμιση από τους τρεις της επίθεσης δεν «τραβάνε» κατά τη διάρκεια της βραδιάς. Ο Σαλάχ πέτυχε ένα πανέξυπνο γκολ αφού έβαλε τον Μάριο Ρουί στην πλάτη, πέρασε στην περιοχή, έπαιξε στα πόδια τον Κουλιμπαλί και πλάσαρε από πλάγια θέση τον Οσπίνα που περίμενε γύρισμα και είχε βγει από την εστία του. Ωστόσο, πολύ νωρίτερα δεν είχε προλάβει να σκεφτεί αν θα κάνει κοντρόλ ή σουτ και έχασε μοναδική στιγμή, ενώ ο Μανέ στο 85' και το 94' αστόχησε εξ επαφής σε φάσεις που θα μπορούσαν να τον έχουν κάνει μοιραίο εφόσον η Νάπολι ήταν εκείνη που θα είχε πάρει την πρόκριση. Κακός ο Φιρμίνο, προσπάθησε να συμμετέχει σε συνεργασίες και δημιουργία, δεν ήταν σε πνευματική κατάσταση για να πάρει προσπάθειες πάνω του. Ακόμα κι έτσι, η ποιότητα των τριών είναι τέτοια που... κάποιος θα σκοράρει. Κάποιος θα κάνει γκολ τη μισή ευκαιρία.

​

Το Άνφιλντ και ο Άλισον: Ήταν από τις μέρες που κάλλιστα θα μπορούσε να κάνει την εμφάνισή του ο νόμος του Μέρφι κι εκεί που όλος ο κόσμος περιμένει κυριαρχία και πρόκριση της Λίβερπουλ, το... γλυκό να είχε χαλάσει και οι «παρτενοπέι» να έφευγαν από το λιμάνι με το «εισιτήριο» για τους «16». Όχι, όμως, στο «Άνφιλντ». Όχι σε αυτό το γήπεδο where... magic happens, που θα έλεγε και μια βαθιά φωνή σε ένα φανταστικό promo βίντεο των γιορτών των «κόκκινων». Ο κόσμος γέμισε γι' ακόμα μια φορά την ιστορική έδρα της Λίβερπουλ, ξεσήκωσε τους παίκτες όταν χρειάστηκε, έδειξε πως οι ιαχές σε στιγμές που το ματς άνοιγε μπορούσαν να επηρεάσουν τον αντίπαλο και μόνο αν είναι κανείς παρών σε τέτοιες μεγάλες ευρωπαϊκές βραδιές εκεί, μπορεί να καταλάβει αυτό που συμβαίνει. Να το καταλάβει ναι, να το εξηγήσει, ίσως όχι. Άλλωστε, θα ήταν καλύτερο να μείνει σε μια ιδανική ιδέα για το DNA του συλλόγου... Αυτή η μαγεία ήρθε να πέσει και πάνω στον Άλισον που στις καθυστερήσεις έσωσε την πρόκριση και έκανε όλους τους συμπαίκτες του να μιλήσουν για εκείνον και να τον αποθεώσουν στις δηλώσεις τους σε κάθε Μέσο που μίλησαν με την ολοκλήρωση της αναμέτρησης. Βγήκε, άπλωσε το κορμί του μπροστά στον Πολωνό, εκείνος ναι μεν δεν έδωσε κατεύθυνση στη μπάλα και σούταρε πάνω του, αλλά η φάση είναι τέτοια που αποκτά ίση σημασία με το γκολ του Σαλάχ. Ίσως και λίγη μεγαλύτερη...