• Η πρώτη έκδοση και ο στόχος του update
• Το «όπλο» του υβριδικού σχηματισμού
• Οι εντυπωσιακές επιδόσεις της νέας Λεβερκούζεν

Από την προπονητική αφάνεια, για τα... καλά στα ραντάρ της Ρεάλ Μαδρίτης μέσα σε 12 μήνες. Ο Τσάμπι Αλόνσο δεν χρειάστηκε περισσότερο χρόνο για να εκτοξευθεί στην αφρόκρεμα των πιο υποσχόμενων τεχνικών. Ακριβώς όπως και η δική του Μπάγερ Λεβερκούζεν εκτοξεύθηκε μέσα στο χορτάρι. Όταν την ανέλαβε, εκείνη βρισκόταν για τα καλά χωμένη στη ζώνη του υποβιβασμού της Bundesliga και αυτή τη στιγμή, ούσα αήττητη, στέκεται περήφανα γύρω από την κορυφή του γερμανικού πρωτάθληματος.

Ο Ισπανός, στην πρώτη του «μεγάλη» δουλειά, μετά τα τσικό της Ρεάλ και της Σοσιεδάδ, άρπαξε την ευκαιρία του από τα μαλλιά, αναγκάζοντας όλη την Ευρώπη να μιλά για τις Ασπιρίνες και το ποδόσφαιρό τους. Η Μπάγερ Λεβερκούζεν ενθουσιάζει με το παιχνίδι και τις επιδόσεις της, ωστόσο το πιο συναρπαστικό είναι πως ο Ισπανός κόουτς ακόμα κάνει τα πρώτα του βήματα. Κι αν κρίνουμε από αυτά, οι υποσχέσεις που αφήνει είναι μεγάλες. Τόσο που το ενδιαφέρον της Ρεάλ φαντάζει απόλυτα λογικό. Και για αυτό, το Gazzetta με τη βοήθεια του Wyscout, της κορυφαίας πλατφόρμας ποδοσφαιρικής ανάλυσης, στρέφει το βλέμμα του στις ιδέες του Αλόνσο και στο πώς αυτές έκαναν τη Λεβερκούζεν μια από τις πιο απολαυστικές ομάδες στην Ευρώπη.

Η πρώτη έκδοση και ο στόχος του update

Το βάρος των ευθυνών της στιγμής της ανάληψης της ηγεσίας της ομάδας ήταν μεγάλο για τον Αλόνσο και ο στόχος σαφής. Η Μπάγερ Λεβερκούζεν δεν μπορούσε να μείνει για πολύ τόσο χαμηλά στη βαθμολογία και το ποιοτικό της ρόστερ προέδιδε πως θα καταφέρει να σκαρφαλώσει πιο ψηλά. Ελάχιστοι όμως περίμεναν πως ο Ισπανός κόουτς θα τη μεταμόρφωνε με αυτόν τον τρόπο. Δεν είναι η 6η θέση, ούτε η πορεία μέχρι τα ημιτελικά του Europa League, είναι κυρίως ο τρόπος με τον οποίο οι Ασπιρίνες έφτασαν ως εκεί.

Η πασιφανής βελτίωση της ομάδας. Βελτίωση που ξεκίνησε από τα μετόπισθεν, τα οποία σουλουπώθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες, και συνεχίστηκε στον τρόπο με τον οποίο η Λεβερκούζεν επιτίθετο. Την περυσινή σεζόν, αυτό συνέβαινε κυρίως μέσω τρανζίσιον και αντεπιθέσεων. Οι Ασπιρίνες εκμεταλλευόμενοι την ταχύτητα των επιθετικών τους και την αδιαμφισβήτητη ποιότητα του σταρ Ντιαμπί ξεχύνονταν άμεσα στην κόντρα, εκφράζοντας γρήγορες και φονικές επιθέσεις, χωρίς να θέλουν τόσο πολύ την μπάλα στα πόδια τους. Αυτό όμως δεν ήταν το ιδανικό για τον Αλόνσο, απέκλινε από την προπονητική του ταυτότητα και τα «θέλω» του.

Η πρώτη έκδοση της Λεβερκούζεν άφησε καλά δείγματα, όμως για τον Ισπανό το update ήταν ανάγκη. Και το ζητούμενο της ενημέρωσης του λογισμικού ήταν σαφές στο κεφάλι του: μεγαλύτερος έλεγχος. Η Λεβερκούζεν δεν θα μπορούσε να αρκεστεί σε ποδόσφαιρο αντίδρασης για να κάνει το επόμενο βήμα, θα έπρεπε να μάθει να ελέγχει και να κυριαρχεί, να έχει την πρωτοβουλία. Οι κινήσεις της ομάδας το καλοκαίρι φανέρωσαν αυτή την κατεύθυνση, με την εκρηκτικότητα στην επίθεση πάντως να μη χάνει τη θέση της στη φαρέτρα της ομάδας. Γιατί ο Αλόνσο, με τα υλικά που πήρε στα χέρια του, έχτισε έναν υποδειγματικό υβριδικό σχηματισμό.

Το «όπλο» του υβριδικού σχηματισμού

Ο Ισπανός συνεργάστηκε άψογα με τον συνομήλικό του Σιμόν Ρόλφες, τον αθλητικό διευθυντή της ομάδας, με τον στόχο του update ξεκάθαρο στο μυαλό του. Ήξερε τι ήθελε και ήξερε σε ποιους να το βρει. Δεν είναι τυχαίο πως οι τέσσερις πιο βασικές κινήσεις της ομάδας ήδη έχουν κουμπώσει τέλεια σε αυτή. Ο Ντιαμπί αποχαιρέτησε για την Άστον Βίλα αντί 60 εκατομμυρίων ευρώ και τα χρήματα αυτά επενδύθηκαν εξαιρετικά. Η Λεβερκούζεν καλωσόρισε τον αριστερό μπακ Γκριμάλδο, τον Τζάκα για τον κέντρο, τον περιφερειακό μεσοεπιθετικό Χόφμαν και το... θωρηκτό Μπόνιφεϊς για τη θέση του φορ. Και με αυτούς στην ενδεκάδα της έφτασε στο επόμενο σκαλί. Γιατί πλέον χτίζει με ασφάλεια τις επιθέσεις της, κυκλοφορεί και διατηρεί τον έλεγχο και ταυτόχρονα είναι ρευστή στην επίθεση, απρόβλεπτη και εκρηκτική.

Στα χαρτιά η ομάδα του Αλόνσο υπηρετεί ένα 3-4-2-1, με τους Κοσουνού, Ταχ και Ταπσόμπα στην άμυνα, τους Γκριμάλδο, Τζάκα, Παλάσιος και Φριμπόνγκ στην επόμενη γραμμή, και τους Χόφμαν και Βιρτς πίσω από την Μπόνιφεϊς. Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική.

Ο Γκριμάλδο από τα αριστερά κολλάει στην τριάδα των στόπερ και ο Κοσουνού γίνεται δεξί μπακ, με αποτέλεσμα να σχηματίζεται μια ξεκάθαρη τετράδα στην άμυνα. Τζάκα και Παλάσιος στο κέντρο είναι επιφορτισμένοι με το να παίρνουν και να προωθούν την μπάλας ενώ οι Φριμπόνγκ και Βιρτς έχουν τους πιο ρευστούς ρόλους. Ο Γάλλος μπακ δίνει πλάτος στη γραμμή και παίζει σχεδόν σαν εξτρέμ, αλλάζοντας συχνά θέσεις και χώρους με τον επίσης ευέλικτο Χόφμαν, ενώ ο υπερταλαντούχους Γερμανός έχει πλήρη ελευθερία κινήσεων στις πλευρές και τα μεσοδιαστήματα, εκεί όπου διαπρέπει με τη δημιουργικότητά του. Ο Μπόνιφεϊς από την πλευρά του, εκτός από εξαιρετικά απειλητικός (έχει έξι γκολ σε πέντε ματς) είναι και ο ιδανικός target-man για αυτό το σύνολο.

Η Λεβερκούζεν με αυτό το 4-2 σε άμυνα και κέντρο χτίζει τις επιθέσεις της από πίσω έχοντας συχνά υπεραριθμία και χρησιμοποιώντας τις αρχές του build-up και του ελεύθερου τρίτου παίκτη α λα... Ντε Τσέρμπι. Οι μέσοι και οι επιθετικοί της συνεργάζονται με τους στόπερ και με γρήγορους συνδυασμούς και κοντινές πάσες προωθούν την μπάλα, σπάζοντας την πίεση και βρίσκοντας χώρους.

Και όσα - πανέμορφα κατά κύριο λόγο - γεννά αυτός ο υβριδικός σχηματισμός είναι εμφανή στο χορτάρι, όπως στην παρακάτω φάση.

Ο Ταπσόμπα βρίσκει τον εαυτό του σε συνθήκη στην οποία οι περισσότεροι θα γύριζαν την μπάλα στον γκολκίπερ, ωστόσο καταφέρνει να παίξει στον Παλάσιος. Εκείνος με τη μια σπάει στον Τζάκα, ο οποίος ανοίγει στον Κοσουνού, που έχει χώρο να ανέβει.

Ο στόπερ της Λεβερκούζεν προωθείται και πλέον όλοι οι συμπαίκτες του βρίσκονται κοντά μεταξύ τους και σε θέσεις από τις οποίες μπορούν να βρουν γρήγορους συνδυασμούς. Τζάκα, Χόφμαν και Παλάσιος συνεργάζονται άψογα και ο τελευταίος βλέπει την κίνηση του Βιρτς που έχει αντιληφθεί εξαιρετικά την ευκαιρία να μπει στην περιοχή και να δημιουργήσει.

Ταχύτατες μεταβιβάσεις, δημιουργία υπεραριθμιών και εκρηκτικοί συνδυασμοί. Η Λεβερκούζεν του Αλόνσο παίζει φοβερό ποδόσφαιρο. Ακόμα και με δείγμα μόνο πέντε αγώνων, είναι σαφές πως το update της την έχει κάνει ακόμα καλύτερη από ό,τι ήταν.

Οι εντυπωσιακές επιδόσεις της νέας Λεβερκούζεν

Ήδη άλλωστε τα πρώτα δείγματά της επιβεβαιώνουν πως πρόκειται για μια Λεβερκούζεν πολύ πιο ποιοτική σε φάση κατοχής, πολύ πιο ικανή να κυκλοφορεί, να ελέγχει και να επιβάλει τον ρυθμό της.

Η κατοχή της από το περυσινό 51% έχει ανέβει στο 58% ενώ μετρά πλέον 596 πάσες ανά 90 λεπτά, όταν πέρυσι είχε 446. Είναι και εξαιρετικά δύσκολο να της πάρει κάποιος την μπάλα. Η επίδοση του 17,89 PPDA Against (Passes per Defensive Action) της ομάδας του Αλόνσο είναι η υψηλότερη στην Bundesliga αυτή τη στιγμή. Πρακτικά αυτό σημαίνει πως κατά μέσο όρο η Λεβερκούζεν αλλάζει σχεδόν 18 πάσες ανά κατοχή, καμιά ομάδα δεν έχει περισσότερες, ενώ πέρυσι μετρούσε 11,1 πάσες ανά κατοχή.

Μάλιστα, οι μεταβιβάσεις της δεν είναι απλά περισσότερες, είναι και πολύ πιο επικίνδυνες. Τη σεζόν 2022/23 είχε 46,6 πάσεις στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου και 7,5 deep completions (μεταβιβάσεις που στοχεύουν χώρο με μέγιστη απόσταση τα 20 μέτρα από την αντίπαλη εστία) ανά 90 λεπτά. Φέτος, τα ίδια νούμερα έχουν εκτοξευθεί σε 65,83 και 16 αντίστοιχα. Η Λεβερκούζεν όχι απλά ελέγχει περισσότερο τα πράγματα, αλλά κυριαρχεί και παράγει, δημιουργεί περισσότερους κινδύνους.

Άλλωστε, φέτος μετρά 2,5 Expected Goals ανά 90 λεπτά, τη στιγμή που πέρυσι η ίδια επίδοση ανερχόταν στο 1,58xG/90'. Απειλητικότητα στα ύψη δηλαδή, ενώ τρώει και λιγότερο ποιοτικές φάσεις στην άμυνα (1,1 xGA/90' vs 1,35xGA/90' πέρυσι).

Για αρκετούς είναι ήδη μια από τις καλύτερες ομάδες στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή, κι όμως η Λεβερκούζεν του Τσάμπι Αλόνσο ακόμα βρίσκεται στα πρώτα της βήματα. Ακόμα δεν πιέζει σε ελίτ επίπεδα, ακόμα δυσκολεύεται απέναντι σε low blocks. Όμως οι υποσχέσεις είναι κάτι παραπάνω από απτές, είναι εκεί χάρη στη δουλειά του 41χρονου.

«Το να έχεις μια βαθιά θεωρητική αντίληψη του ποδοσφαίρου και την αύρα του σούπερσταρ που έχει κερδίσει τα πάντα ως παίκτης είναι ένας αστεία ισχυρός συνδυασμός για έναν προπονητή», δήλωσε στο Athletic ένα στέλεχος της Μπάγερ, περιγράφοντας τέλεια το ξεχωριστό πακέτο του Ισπανού κόουτς. Ο ίδιος ανέφερε πως ακόμα είναι πολύ νωρίς για να σκέφτεται τη Ρεάλ Μαδρίτης και η αλήθεια είναι πως μέχρι στιγμής έχει επιλέξει με πολλή υπομονή και σοφία το κάθε επόμενό του βήμα.

Όπως και να έχει πάντως, ο Τσάμπι Αλόνσο εκτόξευσε με τον δικό του εντυπωσιακό τρόπο, με τη δική του δουλειά και ταυτότητα, τη Λεβερκούζεν και η κορυφή, όποτε κι αν αυτή έρθει, δείχνει να αποτελεί έναν μοιραίο προορισμό για εκείνον.