Είναι πολλά τα αρνητικά Αντρέα...

Η χρονιά τελείωσε για τον Παναθηναϊκό όπως ακριβώς ξεκίνησε. Με παταγώδη αποτυχία. Μία χρονιά που είχε μόνο στραβά, μόνο πίκρες, μόνο απογοητεύσεις και να φύγει και να μην ξανάρθει!

Πριν περάσουμε στο... ψητό, να ανοίξουμε μία παρένθεση. Βάζοντας πρώτη και καλύτερη την αφεντιά μου, τα τελευταία χρόνια κρίνουμε το «τριφύλλι»(όσοι ασχολούμαστε μαζί του με οποιοδήποτε τρόπο) με πολύ μεγαλύτερη ελαστικότητα από ότι αρμόζει στο μέγεθος του συλλόγου. Το να το κάνεις μία χρονιά ειδικών συνθηκών είναι το σωστό.

Το να το κάνεις κάθε χρόνο είναι λάθος και μάλιστα αυτό «μπολιάζει» με ανοσία τόσο την διοίκηση όσο και το ποδοσφαιρικό τμήμα, με αποτέλεσμα στην πρώτη περίοδο σκληρής κριτικής, όλο αυτό να φαίνεται τόσο μα τόσο αφύσικο! Η περίοδος χάριτος τελείωσε για τους πάντες εκείνο το «μαύρο» βράδυ του Αυγούστου στον αποκλεισμό από την Καμπάλα. Ναι στην στήριξη στα δύσκολα και ειδικά όταν υπάρχει πλάνο και ελπίδα, όχι στην «και δεν βαριέσαι» νοοτροπία που έχουν αρκετά από τα στελέχη της ΠΑΕ. Ο Παναθηναϊκός αποκλείστηκε από την Ευρώπη με καύσωνα, αποκλείστηκε στο Κύπελλο από τον Ατρόμητο, έμεινε εκτός διεκδίκησης τίτλου από νωρίς και... κατάφερε στο μίνι πρωτάθλημα των πλέι-οφ να χάσει την πρώτη θέση. Και δεν κουνιέται φύλλο! Σαν να μην έγινε τίποτα. Κλείνει η παρένθεση.

Η χρονιά, λοιπόν, τελείωσε και μαζί της ολοκληρώθηκε ο πρώτος κύκλος της παρουσίας του Αντρέα Στραματσόνι στον πάγκο του Παναθηναϊκού. Μέσα σε αυτό το οκτάμηνο ο Ιταλός τεχνικός περισσότερο προβλημάτισε παρά ενθουσίασε με την δουλειά του στο Κορωπί. Το «κλειστό» συμβόλαιο, όμως, μέχρι το 2017 δύσκολα θα «σπάσει» την ώρα που ο Γιάννης Αλαφούζος δεν δέχεται κουβέντα για το μέλλον του Ιταλού παρά την αναγνώριση της κακής αγωνιστικής εικόνας, ειδικά στα πλέι-οφ και τα ανταγωνιστικά παιχνίδια.
Ας κάνουμε έναν μίνι απολογισμό των πεπραγμένων του Ιταλού:

15 ΝΙΚΕΣ ΣΕ 32 ΜΑΤΣ!

Από την στιγμή που μιλάμε για έναν προπονητή του Παναθηναϊκού το πρώτο που πρέπει να εξετάσουμε είναι τα αποτελέσματα. Αυτά είναι που κρίνουν τους πάντες και τα πάντα στο ποδόσφαιρο. Ο Αντρέα Στραματσόνι ανέλαβε τον πάγκο του «τριφυλλιού» στις αρχές Νοεμβρίου. Ήταν υπεύθυνος της αγωνιστικής εικόνας του συλλόγου για 32 παιχνίδια. Από αυτά τα ματς, ο Παναθηναϊκός νίκησε μόλις στα 15!!! Ποσοστό κάτω από το 50% που αποδεικνύει το μεγαλύτερο πρόβλημα της ομάδας με τον Ιταλό στον πάγκο και δεν είναι άλλο από την νοοτροπία νικητή που δεν απέκτησε σε κανένα σημείο της χρονιάς.

Οι «πράσινοι» αποκλείστηκαν στους «8» του Κυπέλλου και με κάτω τα χέρια από τον Ατρόμητο ενώ απέτυχαν και στο μίνι πρωτάθλημα των πλέι-οφ, με δύο νίκες σε έξι παιχνίδια!

ΧΩΡΙΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ

Ο Ιταλός θα είχε όλα τα ελαφρυντικά του κόσμου αν δούλευε με το ρόστερ που βρήκε. Ένα έμψυχο δυναμικό που απέδιδε παραπάνω από αυτά που αντικειμενικά μπορούσε, κατάσταση δυνάλογη με το υλικό που έχει στα χέρια του και το οποίο αποδίδει πολύ πιο κάτω από αυτά που μπορεί. Προτίμησε μία οδό που σπάνια διαλέγει ένας προπονητής. Ξήλωσε το ρόστερ και μεσούσης της περιόδου έφερε εννιά νέους ποδοσφαιριστές.

Όλοι είχαν είτε την σφραγίδα του είτε την συγκατάθεσή του. Αυτή η... λεπτομέρεια σε συνδυασμό με την έλλειψη ξεκάθαρου αγωνιστικού πλάνου οδήγησαν τον Παναθηναϊκό στο να μην έχει συγκεκριμένη ταυτότητα μέσα στο γήπεδο παρά την οκτάμηνη παρουσία του «Στράμα», ο οποίος δεν είχε ούτε ευρωπαϊκά παιχνίδια, ούτε και ματς Κυπέλλου από τον Φεβρουάριο και έπειτα. Μπορεί κανείς να πει με σιγουριά ποιο σύστημα παίζει ο Παναθηναϊκός; Πότε 4-3-3, πότε 4-4-2 σε ευθεία, πότε σε ρόμβο, πότε 4-2-3-1 και αρκετές φορές αυτές οι εναλλαγές έρχονται κατά την διάρκεια ενός παιχνιδιού!

Σε αυτά τα 35 παιχνίδια και ιδιαίτερα κόντρα σε ανταγωνιστικούς αντιπάλους, ο Παναθηναϊκός είχε ξεκάθαρο πρόβλημα στην δημιουργία ενώ σχεδόν σε κανένα από τα «δυνατά» του παιχνίδια δεν μπόρεσε να κυριαρχήσει. Το χειρότερο όλων είναι πως αυτή η εικόνα μοιάζει να είναι περισσότερο από επιλογή, ένα στυλ ποδοσφαίρου που δεν ταιριάζει στο «τριφύλλι» αλλά σε μικρές ομάδες του Καμπιονάτο.

ΔΕΝ ΑΝΕΔΕΙΞΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΕΑΡΟ ΠΑΙΚΤΗ

Σε μία χρονιά «καμμένη» θα περίμενε κανείς να δοθούν ευκαιρίες σε νεαρούς παίκτες που ο σύλλογος πιστεύει για το μέλλον. Ο Στραματσόνι δεν έδωσε αξιόλογο χρόνο συμμετοχής σε κανένα ταλέντο... made in Greece! Ούτε στον Χουχούμη, ούτε στον Ευαγγέλου, ούτε στον Σταϊκο ενώ εξαφάνισε τον Νίκο Καλτσά τον δεύτερο σκόρερ της ομάδας μέχρι και τον ερχομό του Σεμπάστιαν Λέτο. Και όλα αυτά την στιγμή που στην πρώτη του συνέντευξη ως προπονητής του κλαμπ δήλωσε την επιθυμία του να έχει κορμό από γηγενείς παίκτες! Μάλιστα υπήρχαν παιχνίδια που το «τριφύλλι» ξεκίνησε με 10 ξένους και μόλις 1 Έλληνα!

ΟΙ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ

Εδώ μπορούμε να εντοπίσουμε θετική επιρροή του Ιταλού τεχνικού. Όχι, όμως, στον βαθμό που παρουσιάζεται, καθώς αρκετές κινήσεις αχρείαστες όπως αποδείχθηκε έγιναν κατόπιν εισήγησης ή συγκατάθεσής του.

Έφερε τον Μαμούτε ως «καλύτερο του Καρέλη» και εδώ τελειώνει η κάθε κουβέντα. Ποδοσφαιριστή που εμφανίστηκε τις πρώτες μέρες στο Κορωπί με κοιλιά... Μπράις Μουν. Έφερε τον Εβανζελίστα, ο οποίος σίγουρα έχει καλά στοιχεία αλλά δεν βοήθησε τον Παναθηναϊκό να ανέβει αγωνιστικό επίπεδο. Δική του επιλογή και το Τζάντο Μέστο. Ο Ιταλός δεξιός μπακ ήταν καλύτερος από τους ήδη υπάρχοντες και σίγουρα μία καλή λύση. Όχι για να κάνει διαφορά αλλά έδωσε σιγουριά.

Άναψε το... πράσινο φως για τις περιπτώσεις Λέτο, Μπουμάλ, Παναγιώτη και Οδυσσέα Βλαχοδήμου ενώ από κοινού με την διοίκηση του συλλόγου έγινε η μεταγραφή του Λούκας Βιγιαφάνιες. Στην καλύτερη χειμερινή μεταγραφή του Παναθηναϊκού στον Ροντρίγκο Μολέδο έβαλε το... χέρι του για την συνεργασία του κλαμπ με τον Βραζιλιάνο ατζέντη του και έγινε το «κονέ».

Προφανώς και έκανε κάποιες καλές επιλογές αλλά δεδομένα θα πρέπει να προβληματίζει ο τρόπος που «ψωνίζει» το κλαμπ από εδώ και στο εξής. Είναι διαφορετικό να λειτουργείς με σκάουτινγκ, με συγκεκριμένα δεδομένα και χαρακτηριστικά και είναι άλλο τελείως πράγμα να αγοράζεις παίκτες από τις προτάσεις των μάνατζερ ή με... συνοικέσιο.

Υ.Γ1: Στην πιάτσα των μάνατζερ κυκλοφορεί το εξής: Ο δικηγόρος του Στραματσόνι και ατζέντης, Τζουζέπε Μπότσο, προσεγγίζει ποδοσφαιριστές που ενδιαφέρουν τον Παναθηναϊκό και προσπαθεί να τους εντάξει στο πελατολόγιο του με το δέλεαρ της μεταγραφής στο «τριφύλλι». Όπως είναι λογικό, οι εκπρόσωποι αυτών των παικτών γίνονται έξαλλοι και οι υποθέσεις «στραβώνουν».

Υ.Γ2: Αυτό είναι και το τελευταίο ποστάρισμα με θέμα τον Ιταλό προπονητή. Τα πεπραγμένα έπρεπε να καταγραφούν αλλά από την στιγμή που η διοίκηση του Παναθηναϊκού κρίνει πως ο «Στράμα» είναι ο καταλληλότερος άνθρωπος για να οδηγήσει τον σύλλογο στους τίτλους, δεν έχει κανένα απολύτως νόημα η συνέχεια στην κριτική για τα όσα έκανε φέτος. Ας κάνει προετοιμασία, ας φέρει ξανά δικούς του παίκτες και εδώ είμαστε να κρίνουμε το επίπεδο της δουλειάς του.