Ναι η αλήθεια είναι το ότι ο ΟΦΗ κατάφερε να ανέβει στην Β' Εθνική, δεν μπορείς να το πεις και την μεγαλύτερη επιτυχία που έχει κάνει. Αυτή η ομάδα άλλωστε είναι φτιαγμένη για να βρίσκεται στα... μεγάλα σαλόνια, εκεί που έμεινε για χρόνια, κατάφερε να φτάσει μέχρι την 2η θέση, κατέκτησε ένα Κύπελλο και έκανε πολλούς φιλάθλους να την δουν με πολύ καλό μάτι.

Ωστόσο από την άλλη το να βρίσκεσαι 11 βαθμούς πίσω στον πρώτο γύρο, με την γκρίνια να έχει κάνει για τα καλά την εμφάνισή της και να καταφέρνεις να κερδίζεις την κατηγορία, μόνο λίγο πράγμα δεν είναι. Και δεν είναι γιατί κανείς δεν μπορεί να ξέρει ποια θα ήταν η επόμενη ημέρα των «ασπρόμαυρων» αν έχαναν την Κυριακή στο κατάμεστο Γεντί Κουλέ από τον Φωστήρα.

Με υποθετικές ερωτήσεις όμως δεν μπορούμε να βγάλουμε άκρη. Το δεδομένο είναι πως ο ΟΦΗ ανέβηκε και είναι έτοιμος να επανέλθει συνολικά στο προσκήνιο. Να αφήσει πίσω του τα δύσκολα χρόνια, τα γεμάτα αμφισβήτηση και γκρίνια και να πορευτεί σε μονοπάτια που είχε διαβεί στο παρελθόν. Μονοπάτια που του λείπουν, αλλά λείπουν και σε κάθε φίλο του αθλήματος, μιας και ομάδες με ιστορία πρέπει να επιστρέψουν εκεί στην μεγάλη κατηγορία, αρκεί φυσικά να το αξίζουν.

Και ο ΟΦΗ δείχνει μέχρι στιγμής να το αξίζει. Οι Κρητικοί κατάφεραν να πετύχουν όσα πέτυχαν στο παρελθόν ακολουθώντας ένα τρίπτυχο. Αυτό ήταν διοίκηση, προπονητής και κόσμος. Η οικογένεια Βαρδινογιάννη και κυρίως ο Θόδωρος ήταν εκεί και έδινε τα πάντα για την ομάδα, ο Ευγένιος Γκέραρντ ήταν ο προπονητής που κάθε σύλλογος θα ηθελε, ενώ ο κόσμος γέμιζε το Γεντί Κουλέ στηρίζοντας συνεχώς, είτε στα εύκολά, είτε στα δύσκολα.

Αυτό το τρίπτυχο δείχνει να έχει επιστρέψει και πάλι. Αν και είναι ακόμα νωρίς, η διοίκηση των 9 επιχειρηματίων που ενδεχομένως να γίνουν και περισσότεροι, δείχνουν έτοιμοι να προσφέρουν στον ΟΦΗ γιατί τον αγαπάνε. Να προσφέρουν χωρίς να περιμένουν κάτι και κυρίως θέλοντας να μείνουν μακριά από συμφέροντα, παράγκες και εξαρτήσεις από άλλες ομάδες. Με έναν πρόεδρο τον Αντίπα Σηφάκη που ξεκαθαρίζει συνεχώς πως δεν πρόκειται να εμπλακούν σε θέματα διαιτησίας, στοιχήματος κλπ και με επιφανείς οικονομικούς παράγοντες του Ηρακλείου, μπορεί την σιγουριά της οικογένειας να μην την έχουν βρει, όμως σίγουρα έχει γίνει μια εξαιρετική αρχή για το θέμα της διοίκησης.

Όσον αφορά τον προπονητή, λίγες μέρες να κάτσεις στο Ηράκλειο και θα δεις πως όλοι περιμένουν από τον Νίκο Νιόπλια να γίνει ο νέος Γκέραρντ. Ο μίστερ που αγαπήθηκε όσο κανένας στην πόλη αυτή και την Κρήτη συνολικά. Εννοείται πως ακόμα είναι νωρίς για τέτοιες συγκρίσεις και θα είναι άδικο και για τον Ολλανδό, αλλά κυρίως για τον Νιόπλια. Όμως από την άλλη ο έμπειρος προπονητής που θυμίζουμε πως ήδη έχει κατακτήσει ένα νταμπλ με τον Παναθηναϊκό, έχει και την εμπειρία και τις γνώσεις, αλλά και την αγάπη του κόσμου. Είναι το απόλυτο αφεντικό σε μια ομάδα που αν δεν ερχόταν, ήταν δεδομένο πως παρά το καλό υλικό δεν θα ανέβαινε στην Β' και αν στην διοίκηση κάνουν αυτό που λένε, το να του παραδώσουν τα κλειδία, μπορεί να πετύχει πολλά και να βαδίσει στα χνάρια του Γκέραρντ. Στήριξη και εμπιστοσύνη χρειάζεται και όλα γίνονται.

Τρίτο και όχι καταϊδρωμένο αφήνουμε τον κόσμο. Όπως και να το κάνουμε το να υπάρχει σολντ άουτ τρεις μέρες πριν τον αγώνα σε αναμέτρηση Γ' Εθνικής, είναι κάτι που κανείς δενν συναντά. Ο Νιόπλιας στην συνέντευξη Τύπου το είπε άλλωστε πως υπάρχουν μεγάλες ομάδες, αλλά Λάρισα και ΟΦΗ είναι ένα κλικ παραπάνω (εξαίρεσε Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ), γιατί πολύ απλά έχουν κόσμο. Πολύ κόσμο. Κόσμο που ζει και αναπνέει για την ομάδα του. Κόσμο που κυκλοφορεί στην πόλη του με φανέλες του ΟΦΗ και όχι των Αθηναϊκών ομάδων. Ο κόσμος αυτός είναι μια σημαντική προίκα για τους Κρητικούς, ένα στήριγμα που δύσκολα βρίσκεις και μια αιτία να δουλέψεις ακόμα περισσότερο για να τον ικανοποιήσεις.

Με αυτό το τρίπτυχο η αισιοδοξία έχει κάνει και πάλι την εμφάνισή του στο Ηράκλειο. Αισιοδοξία πως ο ΟΦΗ θα επιστρέψει για τα καλά, γεμάτος υγεία, ανθρώπους σωστούς, μακριά από τα συμφέροντα και θα ξαναγίνει και πάλι μθια ομάδα που πάντα συμπαθούσαν οι φίλοι του ποδοσφαίρου. Ο δρόμος μόνο εύκολος δεν είναι, αλλά η αρχή έγινε, όρεξη για καλύτερη συνέχεια υπάρχει και τα όνειρα στην πόλη της Κρήτης δεν πρόκειται να σταματήσουν...

ΥΓ: Είναι φοβερό το πόσο ο απλός φίλαθλος διψάει να δει και πάλι ομάδες όπως η ΑΕΛ, ο ΟΦΗ, ο Άρης και άλλες. Το έβλεπες στο live του αγώνα με τον Φωστήρα, όταν όλοι ή έστω η τεράστια πλειονότητα των φίλων άλλων ομάδων, έδειχνε πόσο ήθελε να ανέβουν οι Κρητικοί. Αυτό είναι σπουδαίο για τους «ασπρόμαυρους» αρκεί να το χειριστούν καλά και να μην κάνουν τα λάθη που έκαναν στο παρελθόν.

ΥΓ1: Ιδιαίτερα ενθαρυντικό το ότι όλοι στον νέο ΟΦΗ ξεκαθάριζαν πως δεν πρόκειται να κάνουν όσα έκαναν οι προηγούμενες διοικήσεις και έφτασαν την ομάδα στην Γ' Εθνική. Αν όντως καταφέρουν και μείνουν μακριά από τα συμφέροντα και τις εξαρτήσεις θα πετύχουν πολλά περισσότερα από όσα πιστεύουν.

ΥΓ2: Τεράστιο... όπλο το Γεντί Κουλέ για κάθεν ομάδα. Την Κυριακή καταλάβαινες πως ο Φωστήρας απλά δεν μπορούσε να περάσει από εκεί μέσα. Τέτοια πιεση ασκεί αυτή η έδρα. Πίεση με την καλή έννοια. Τέτοια ατμόσφαιρα όπως και αυτή στο γήπεδο της ΑΕΛ είναι που λείπουν τόσο από την Σούπερ Λίγκα, ειδικά από την στιγμή που υπάρχουν παιχνίδια που γίνονται μπροστά σε 100 άτομα και πολλά λέμε...