Ζημίες και κέρδη

Όταν δύο εμπόλεμα μέρη, εξαναγκάζονται σε μια άβολη (ή και... βολική, εξαρτάται από που την μετρά κανείς) ειρήνευση, τότε δεν υφίσταται απολύτως κερδισμένος και απολύτως χαμένος. Από την διαφαινόμενη εξέλιξη, δεν υπάρχει συντριβή και θρίαμβος κανενός, δεν θα έπρεπε να εντοπίζεται καταστροφή ή ευφορία πουθενά. Αυτό συμβαίνει επειδή, μολονότι άπαντες το έπαιζαν μέχρι την ύστατη ώρα ψυχροί και αδιάφοροι μπροστά στο ενδεχόμενο ενός Grexit και πανέτοιμοι να το χρεώσουν στον απέναντι, στην πραγματικότητα ήταν παντελώς απρόθυμοι και να το χρεωθούν στην επικοινωνία, αλλά και να το υποστούν στην πράξη. Ούτε ο Κοντονής (ή ακόμα ακόμα και ο Τσίπρας) αισθανόταν τόσο ισχυρός, ούτε πολύ περισσότερο ο Γκιρτζίκης, αλλά όπως αποδείχθηκε, ούτε και οι FIFA – UEFA ήταν έτοιμες να μpουν στον κίνδυνο να ξαναδεχτούν μια Ελλάδα μετά από λίγο καιρό και αφού “πέρασε” της κυβέρνησης... Να δούμε ψυχρά το ταμείο;

Η επανέναρξη του Κυπέλλου, είναι νίκη της ΕΠΟ.

Η αποχώρηση των “7 εμπλεκομένων” στην εγκληματική, είναι νίκη του Κοντονή: Η τιμωρία έστω και ενός από ποδοσφαιρικό όργανο, θα αποτελέσει θρίαμβο...

Η παραμονή Γκιρτζίκη στον προεδρικό θώκο, έστω και προσωρινά, είναι νίκη της ΕΠΟ.

Η ενδεχόμενη παρουσία ξένου διαιτητή στον τελικό, είναι νίκη του Κοντονή.

Η παραδοχή επιτέλους από την FIFA ότι υπάρχει ανάγκη εναρμόνισης του καταστατικού της ΕΠΟ και όλων των κανονισμών της, πειθαρχικού, δεοντολογίας και διαιτησίας σύμφωνα με όσα ισχύουν στη διεθνή συνομοσπονδία, είναι νίκη και μάλιστα σημαντική του Κοντονή.

Αυτά όλα, μπορούν να... σερβιριστούν “ζεστά” ή “κρύα” και να “περάσουν” επικοινωνιακά, σχετικώς ανώδυνα από όλους. Και άλλωστε οι πολιτικοί, κάνουν ταμεία πάντα με μια αριθμιτική που δεν διδάσκεται στα σχολεία. Ουσιαστική αλλαγή θα έχει συντελεστεί, εάν το κλίμα γύρω από την ΕΠΟ, δημιούργησε “παράσταση ήττας” για το σύστημα, αλλά αυτό θα μετρηθεί οριστικά, μόνο τον Οκτώβρη.

Ο ΠΑΟΚ όμως, πέρα από τα κέρδη και τις ζημιές του υπουργού και των υπολοίπων, έχει και μια ακόμα “κόκκινη γραμμή”, που οφείλει να διαχειριστεί με σοφία: Ο Ιβάν Σαββίδης δήλωσε πως η ομάδα αποχωρεί από το κύπελλο. Αν εμμείνει στην απόφασή του, παίρνει αντρικά και παλικαρίσια την στάση που η πλειονότητα του κόσμου της ομάδας θα επικροτούσε. Ταυτοχρόνως όμως καθιστά τον ΠΑΟΚ, τον μόνο εμπλεκόμενο που πληρώνει το μάρμαρο. Αν αποφασίσει την εκπροσώπηση του δικέφαλου από την Κ20, διακωμωδεί την κατάσταση, αλλά ρισκάρει μια ήττα – συντριβή που θα γραφτεί στην ιστορία του συλλόγου, στα 90χρονά του. Αν παραταχθεί κανονικά ο ΠΑΟΚ στον ημιτελικό, τότε χρεώνεται... κωλοτούμπα.

Εδώ δημιουργείται μια lose – lose κατάσταση για τον ιδοκτήτη της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, που ζυγίζοντας με τον δικό του γνώμονα κέρδη και ζημίες, έχει χρέος να ανταποκριθεί των ηγετικών του καθηκόντων. Και νομίζω, πως θα το πράξει. Αυτό αναμένουν άλλωστε όλοι όσοι προσβλέπουν στο ηθικό του πλεονέκτημα και τον ρόλο που πρόθυμα ανέλαβε να διαδραματίσει: Δεν χρωστά τίποτα και σε κανέναν, ούτε ως πρόσωπο, ούτε ως ΠΑΕ και μέχρι να ξεκουμπιστούν από παντού οι “βρομιάρηδες”, πολλοί περιμένουν από εκείνον (και μόνο...), μάχη ως το τέλος.