Πόσο μεγάλη μπορεί να είναι η διαδρομή από την αμφισβήτηση στην αναγνώριση για έναν ποδοσφαιριστή; Στην περίπτωση του Ροντρίγκο Μολέδο, αποδείχθηκε οτι ήταν πολύ μικρή. Για την ακρίβεια ένα ή άντε το πολύ δύο παιχνίδια. Τόσα ήταν τα ματς που χρειάστηκε ο Βραζιλιάνος για να δείξει τις ικανότητές του και να μετατρέψει τα επικριτικά σχόλια που συνόδευσαν την απόκτησή του από το «τριφύλλι» σε αποθέωση για την σιγουριά που προσφέρει στην ανασταλτική λειτουργία των «πράσινων».

Αν ξεκινήσει κανείς να αναλύσει τον 29χρονο στόπερ, στο πρώτο πράγμα που θα σταθεί είναι δεδομένα το επιβλητικό παρουσιαστικό του. Με ύψος 1.88 και ένα πολύ μυώδες σώμα, είναι αρκετά... ψαρωτικός απέναντι σε οποιοδήποτε αντίπαλο, ειδικά στο ένας εναντίον ενός. Κάτι που σημαίνει πως στο λεγόμενο τζαρτζάρισμα έχει πολύ μεγάλο πλεονέκτημα, καθώς στο ελληνικό πρωτάθλημα δεν φαίνεται να υπάρχει παίκτης που να μπορεί να τον βγάλει εκτός πορείας και να τον περάσει με αυτό τον τρόπο.

Από εκεί και πέρα, ένα άλλο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό του είναι η εξαιρετική ικανότητα που έχει στο ψηλό παιχνίδι. Ουσιαστικά εκεί δείχνει ανίκητος, καθώς με σωστές τοποθετήσεις, με τον όγκο που διαθέτει, αλλά και με το άλμα του, καταφέρνει να βγαίνει νικητής πάντα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε οτι και οι 7 τελικές προσπάθειες (εκ των οποίων οι δύο έγιναν γκολ) που έχει καταγράψει μέχρι στιγμής στα 5 παιχνίδια που έχει αγωνιστεί κόντρα σε ΑΕΚ, Ατρόμητο, Ηρακλή, Ολυμπιακό και Ξάνθη είναι με κεφαλιές...

Όσον αφορά τώρα τα μαρκαρίσματά του, η πρώτη εντύπωση που έδωσε σε πολλούς λόγω του μεγάλου πάθους που τον διακρίνει, αλλά και του γενικότερου εκνευρισμού που υπήρχε στο εντός έδρας ματς με την Ξάνθη, ήταν πως πρόκειται για έναν αμυντικό που παίζει αντιαθλητικά. Η συνέχεια όμως όχι απλά δεν επιβεβαίωσε αυτή την εκτίμηση, αλλά την διέψευσε κατηγορηματικά, καθώς τα τάκλιν του είναι συνήθως ακριβείας...

Τέλος, σχετικά με την συνεργασία του με τους υπόλοιπους κεντρικούς αμυντικούς, ασφαλή συμπεράσματα δεν μπορούν να βγουν... Ο λόγος είναι απλός: Πρώτον, δεν τον έχουμε δει δίπλα στον Σέρχιο Σάντσεθ και δεύτερον στα 5 ματς που έχει αγωνιστεί δεν είχε κάποιο σταθερό παρτενέρ. Έχει παίξει δύο ματς με τον Ταυλαρίδη, δύο με τον Τελάντερ και ένα με τον Κουτρουμπή. Μέχρι να τον δούμε στο πλάι του Ισπανού, με τον Δανό δείχνει να ταιριάζει καλύτερα... Όπως και να έχει πάντως, τουλάχιστον από πλευράς του δείχνει να προσαρμόζεται εύκολα με όποιον παίκτη και να έχει δίπλα του.

Το σίγουρο πάντως είναι πως ο Παναθηναϊκός με την απόκτησή του, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, δείχνει να έχει πετύχει... διάνα σε μία σημαντική θέση της εντεκάδας...