Ζωντάνεψε...

Ο Παναθηναϊκός βγάζει σφυγμό, ο Παναθηναϊκός κάνει φιλότιμες προσπάθειες να συνέλθει από την εξοντωτική τιμωρία για όσα έγιναν σε ένα ντέρμπι που δεν έγινε ποτέ και κάποιοι το πρόσθεσαν σε σερί νικών, ο Παναθηναϊκός ζωντάνεψε και πάλι, νίκησε δίκαια 2-0 τον Αστέρα Τρίπολης στην άδεια και παγωμένη Λεωφόρο και χτίζει την αλλαγή στην ψυχολογία του πάνω στα αποτελέσματα των τελευταίων παιχνιδιών για πρωτάθλημα και κύπελλο.

Οι «πράσινοι» παρουσίασαν δύο πρόσωπα. Ένα μέτριο, άτονο, χωρίς φαντασία και σωστές επιλογές στην επίθεση, με αρκετά λάθη και ανούσια κατοχή στο πρώτο ημίχρονο. Στο δεύτερο μέρος και μετά τις απαραίτητες αλλαγές του Στραματσόνι, ο Παναθηναϊκός έκανε ένα «γεμάτο» 45λεπτο, δημιούργησε αρκετές ευκαιρίες, έβαλε δύο γκολ και στάθηκε τυχερός στις ευκαιρίες που πέταξαν στα σκουπίδια οι παίκτες των Αρκάδων.

Ο Ιταλός τεχνικός «πείραξε» αρκετά την ομάδα του καθόλη την διάρκεια του παιχνιδιού, επιβεβαιώνοντας αυτό που έλεγαν οι Ιταλοί. Δεν φοβάται να αλλάξει διάταξη μέσα στο παιχνίδι, δεν έχει εμμονή με κάποιο σύστημα και προσπαθεί μέσα στο ενενηντάλεπτο να λειτουργεί ως προπονητής... μπάσκετ, με συνεχόμενες οδηγίες και αλλαγές. Ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε με 4-4-2 σε ρόμβο, πιο απλωμένο σε σχέση με εκείνο του Αναστασίου. Σε φάση άμυνας γινόταν 4-5-1. Με την έναρξη του δευτέρου μέρους και την είσοδο του Νίκου Καλτσά, το «τριφύλλι» αγωνίστηκε με 4-3-3 και από το 87' και έπειτα με την είσοδο του Ταυλαρίδη αγωνίστηκε με 5-3-2 για να κρατήσει το αποτέλεσμα.

Η βελτίωση, εκτός από την αλλαγή του συστήματος, αποτέλεσε προϊόν της αγωνιστικής άνοδου του Εσιέν και του Ζέκα που έβγαλαν πίεση και κλεψίματα ψηλά, της είσοδου του Καλτσά και της εκτελεστικής δεινότητας του Καρέλη. Ο Έλληνας επιθετικός κάθε χρόνο είναι και καλύτερος, έφτασε ήδη τα 8 τέρματα και πρέπει να αποτελεί παράδειγμα για κάθε νεαρό Έλληνα ποδοσφαιριστή. Δουλεύει σαν το σκυλί εδώ και μια τριετία, άλλαξε στα χέρια του Αναστασίου και αυτή την στιγμή είναι ο καλύτερος Έλληνας επιθετικός στην ηλικία του. Ο Παναθηναϊκός πρέπει να επενδύσει πάνω του και όχι να τον πουλήσει. Από κει και πέρα, ο Καλτσάς έπιασε την ευκαιρία από τα μαλλιά. Τόνωσε την επίθεση του Παναθηναϊκού, ήταν μέσα στις φάσεις, σκόραρε και απέδειξε πως είναι ο πιο αδικημένος παίκτης αυτού του ρόστερ.

Για τον Εσιέν, τα γράψαμε χθες στο κείμενο του ματς. Ήταν ο καλύτερος του γηπέδου. Ένας... κανονικός Εσιέν. Ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο ήταν εξαιρετικός. Αν συνεχίσει έτσι, θα ανεβάσει επίπεδα τον Παναθηναϊκό. Πιστοποίηση τεράστιας ποιότητας η... τρελή μπαλιά με τα φάλτσα στον Καλτσά, και το κόψιμο-πάσα με το κεφάλι για τον Πέτριτς στην φάση του 1-0.

Ατομική αξιολόγηση: Στιλ 7, Βέμερ 5, Νάνο 6, Σάντσεθ 7, Κουτρουμπής 6, Εσιέν 8, Ζέκα 7, Πράνιτς 6, Αμπέντ 4, Καρέλης 8, Πέτριτς 6, Καλτσάς 8, Μαρινάκης 6, Ταυλαρίδης(δεν μπορεί να κριθεί).

Υ.Γ1: Το μεσημέρι της Κυριακής(αλήθεια πόσες Κυριακές ακόμη θα ζούμε το θέατρο του παραλόγου, πότε θα παρέμβει η δικαιοσύνη) κατάλαβε μέχρι και ο τελευταίος γιατί το 70% της Ελλάδος πανηγύριζε τα γκολ του Ολιβιέ Ζιρού το βράδυ της προηγούμενης Τετάρτης. «100-0» διαιτησία σε κάθε παιχνίδι. «100-0» και άστους μετά να ψάχνουν γιατί τους γιουχάρουν ακόμη και οι δικοί τους οπαδοί.

Υ.Γ2: Για την Γ.Σ της «Παναθηναϊκής Συμμαχίας», τα 150 άτομα που είναι άξια συγχαρητηρίων, το δίκαιο ξέσπασμα του Γιάννη Αλαφούζου και την αχαριστία θα τα πούμε αύριο.