Κερδισμένος παντού…

Μόνο χαμένο δεν πήγε το φινάλε των μεταγραφών, καθώς οι Πειραιώτες κινήθηκαν δυναμικά και απέκτησαν δύο παίκτες που λογικά (γιατί όλα κρίνονται στο γήπεδο…) όχι μόνο θα τους βοηθήσουν, αλλά θα τους ανεβάσουν και επίπεδο.

Ο Ντουρμάζ, μπορεί να έχει βγάλει καλύτερο πρόσωπο σε σχέση με τη περσινή σεζόν, αλλά ο Ερνάνι είναι ανώτερός του, ειδικά στο ένας εναντίον ενός. Και είναι παίκτης που ταιριάζει στο στιλ παιχνιδιού που θέλει ο Σίλβα. Οπότε στα άκρα ο Ολυμπιακός είναι και κομπλέ και ποιοτικός, ειδικά όταν θα ξεκινούν στην ενδεκάδα Ερνάνι – Πάρντο.

Πάμε τώρα και στον Μπράουν Ιντέγε. Φορ περιοχής, που μπορεί να βοηθήσει στα άκρα. Το γεγονός ότι πέρυσι δεν έκανε τόσο καλή χρονιά, προσωπικά δεν μου λέει τίποτα. Παίκτης για τον οποίο δαπανήθηκαν από ομάδα της Πρέμιερ Λιγκ 13 εκατομμύρια, δεν μπορεί να είναι μυρωδικό. Δεν γίνεται.

Αντιθέτως στην Ουκρανία με τη Ντιναμό Κιέβου τα πήγε εξαιρετικά και εκεί έφτιαξε το όνομά του και τώρα ο Ολυμπιακός, όπως και στη περίπτωση του Φιμπόνγκασον, του δίνει την ευκαιρία να επιστρέψει στο προσκήνιο. Και τους παίκτες που διψούν για μπάλα και για επάνοδο, προσωπικά δεν τους φοβάμαι…

Από εκεί και πέρα, το τελικό ρόστερ του Θρύλου είναι αν μη τι άλλο γεμάτο. Αν υπάρχει μία ένσταση, κατά τη γνώμη μας, είναι στο αριστερό μπακ, όχι γιατί ο Μαζουακού δεν είναι καλός, αλλά γιατί υπάρχει μόνο μία εναλλακτική λύση και για τα δύο άκρα, ο Σαλίνο.

Ά και να μην το ξεχάσουμε. Αρκετοί απογοητεύτηκαν (και δεν αναφερόμαστε στους οπαδούς της ομάδας που ζουν και αναπνέουν για αυτήν και έχουν κάθε δικαίωμα να πουν και μια και δυο κουβέντες παραπάνω) που η διοίκηση δεν έκανε κάποια πώληση. Για να είχανε να λένε, για παντελόνια, τσέπες, για… σανό, για κοροϊδία. Βρε να μείνουν όλοι. Να μην έχεις να πιαστείς από πουθενά…