Οι κορυφαίοι στον κόσμο έχουν φορέσει τη φανέλα των Μπλαουγκράνα τα τελευταία χρόνια και έχουν γράψει το όνομά τους με χρυσά γράμματα στην ιστορία του συλλόγου. Αστέρια που γεννήθηκαν στα τμήματα υποδομής και υπερπαίκτες που αποκτήθηκαν για να κάνουν τη διαφορά, έχουν περάσει από την πασαρέλα του «Καμπ Νόου» και έχουν αφήσει εποχή. Το αφιέρωμα του Gazzetta.gr στους θρύλους της Μπαρτσελόνα ξεκινά με τους Κάρλες Πουγιόλ, Πεπ Γκουαρδιόλα, Ριβάλντο, Σαμουέλ Ετό και Ροναλντίνιο.

Κάρλες Πουγιόλ
Ο Πουγιόλ -γεννημένος στην Γέιδα το 1979- υπήρξε ένας από τους πιο σημαντικούς παίκτες στην ιστορία της Μπαρτσελόνα. Δύναμη, αυταπάρνηση, καρδιά και αγάπη για τους Μπλαουγκράνα ήταν τα συστατικά που τον έκαναν βράχο στην άμυνα των Καταλανών για πολλά χρόνια. Εκανε τα πρώτα του βήματα στην ομάδα του χωριού του, Πόμπλα ντε Σεγούρ, όμως πέρασε ολόκληρη την καριέρα του στην Μπάρτσα. Με το πέρασμα των χρόνων έδειξε το μεγάλο ταλέντο του και σε ηλικία 17 ετών, τη σεζόν 1995-96, βρέθηκε στην Μασία. Ππολύ γρήγορα έγινε μέλος της Μπαρτσελόνα Β και στις 2 Οκτωβρίου του 1999 έκανε ντεμπούτο με την πρώτη ομάδα.

Μέχρι τότε αγωνιζόταν σαν δεξί μπακ αλλά οι ικανότητες και η δουλειά του το έφεραν να αγωνίζεται και σαν κεντρικό αμυντικός, θέση στην οποία έπαιξε τελικά τα περισσότερα χρόνια στους Μπλαουγκράνα αλλά και την Εθνική Ισπανίας. Χρειάστηκε να περιμένει μέχρι το 2004-05 για να κατακτήσει τον πρώτο του τίτλο. Εναν χρόνο μετά ήταν η κολώνα του Φρανκ Ράικαρντ στην άμυνα και σήκωσε σαν αρχηγός το Champions League στον τελικό του Παρισιού το 2006 κόντρα στην Αρσεναλ.

Κλειδί και για τον Πεπ Γκουαρδιόλα, ο Πουγιόλ στα τελευταία χρόνια της καριέρας του έζησε την πιο επιτυχημένη περίοδο των Καταλανών. Οταν κρέμασε τα παπούτσια του ήταν ο παίκτης Νο2 με τις περισσότερες συμμετοχές στην ιστορία του κλαμπ, πίσω μόνο από τον Τσάβι. Από τα highlight της καριέρας του ήταν το 2009 η στιγμή που φίλησε το περιβραχιόνιο στο 2-6 της Μπάρτσα επί της Ρεάλ αλλά και το 2011 όταν έδωσε στον Ερικ Αμπιντάλ να σηκώσει το Κύπελλο του Champions League στο «Γουέμπλεϊ».

Πεπ Γκουαρδιόλα
Ενας από τους τελευταίους 'crack' όπως λένε οι Ισπανοί τους παικταράδες, ο Πεπ Γκουαρδιόλα γεννήθηκε το 1971 στο Σαντπεδόρ της Βαρκελώνης. Αφού πέρασε από όλες τις μικρές κατηγορίες της Μπάρτσα, έκανε ντεμπούτο με την πρώτη ομάδα τη σεζόν 1990-91. Τεχνίτης χαφ που έβλεπε πολύ γήπεδο, συνέδεσε το όνομά του με μία από τις καλύτερες εποχές στην ιστορία των Μπλαουγκράνα, όταν ήταν μέλος της Dream Team του Γιόχαν Κρόιφ, ο οποίος είχε πει ότι ο Γκουαρδιόλα είναι ο διάδοχός του.

Ο Πεπ τη δεκαετία του '90 ήταν συμπαίκτης μεταξύ άλλων με τους Ρομάριο, Λάουντρουπ, Μπακέρο, Θουμπιθαρέτα, Στόιτσκοφ, Κούμαν, Αμόρ, Φίγκο, Ρονάλντο, Ριβάλντο, Λουίς Ενρίκε. Από τις χειρότερες στιγμές της καριέρας του ήταν ο τραυματισμός που υπέστη το 1997-98 και τον ανάγκασε σε απουσία εντός χρόνου από τους αγωνιστικούς χώρους. Ο κύκλος του ως παίκτης της Μπαρτσελόνα ολοκληρώθηκε στο τέλος της σεζόν 2000-01 όταν αποχώρησε με προορισμό την Ιταλία και την Μπρέσια. Το 1992 κατέκτησε το Χρυσό Μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης με την Εθνική Ισπανίας.

Ριβάλντο
Ο γεννημένος στο Ρεσίφε το 1972 αποκτήθηκε από την Λα Κορούνια στις αρχές της σεζόν 1997-98 με σκοπό να κάνει τους οπαδούς να ξεχάσουν τον συμπατριώτη του, Ρονάλντο, οποίος έφυγε για την Ιντερ ύστερα από μία μαγική χρονιά. Και πραγματικά τα κατάφερε, με τον ψηλό και αδύνατο Βραζιλιάνο να επιδεικνύει σπάνια τεχνική και ένα τρομερό αριστερό πόδι με το οποίο σκόραρε με σουτ, φάουλ, πέναλτι.

Αν και δεν ήταν καθαρός επιθετικός, αφού αγωνιζόταν στα αριστερά και ως δεκάρι, στα πέντε χρόνια που φόρεσε τη φανέλα της Μπαρτσελόνα σκόραρε 136 φορές σε 253 αγώνες. Ηταν παίκτης με χαρακτήρα, σοβαρή προσωπικότητα και μιλούσε στο γήπεδο. Η ποιότητα που διέθετε του χάρισε την Χρυσή Μπάλα το 1999.

Σαμουέλ Ετό
Πέρασε στην ιστορία σαν το 'αδάμαστο λιοντάρι', σαν τον επιθετικό που ποτέ δεν τα παράτησε. Κατά τη διάρκεια των πέντε ετών που έμεινε στην Μπαρτσελόνα ήταν το σημείο αναφοράς μίας ομάδας που κατακτούσε τίτλους χάρη στα δικά του κρίσιμα γκολ. Εκείνος ήταν που σκόραρε στους τελικούς του 2006 στο Παρίσι και του 2009 στην Ρόμα. Ο Καμερουνέζος αποκτήθηκε τον Αύγουστο του 2004 από την Μαγιόρκα, ενώ η Ρεάλ Μαδρίτης κατείχε το 50% των δικαιωμάτων του. Με τη φανέλα των Μπλαουγκράνα δεν άργησε να γίνει εφιάλτης για τους αντίπαλους τερματοφύλακες.

Οι ασίστ των Ντέκο, Ροναλντίνιο, Ινιέστα, Τσάβι, Μέσι είχαν στόχο τον Ετό, ο οποίος έβαλε 152 γκολ σε 232 αγώνες με την Μπάρτσα. Μία εκπληκτική επίδοση που έγραψε το όνομά του με χρυσά γράμματα στο βιβλίο των καλύτερων επιθετικών της Μπαρτσελόνα. Στο τέλος της σεζόν 2008-09 με 108 γκολ σε 144 αγώνες πρωταθλήματος ήταν ο 3ος σκόρερ της Μπαρτσελόνα στο πρωτάθλημα πίσω από τους Θέσαρ και Κουμπάλα. Με 130 τέρματα σε 199 παιχνίδια βρίσκεται στην 3η θέση των παικτών με το καλύτερο ποσοστό σκοραρίσματος στην ιστορία του κλαμπ, πίσω επίσης από Θέσαρ-Κουμπάλα και μαζί με τον Ριβάλντο. Ηταν ο πρώτος σκόρερ στα πρωταθλήματα του 2004-05 (25 μαζί με Φορλάν) και 2005-06. Αναδείχθηκε κορυφαίος Αφρικανός παίκτης το 2003, το 2004 και το 2005.

Ροναλντίνιο
Επαιξε στην Μπαρτσελόνα για πέντε χρόνια και πρόλαβε να γίνει ένας από τους καλύτερους παίκτες όλων των εποχών κατακτώντας δύο πρωταθλήματα και το Champions League. Ο μεσοεπιθετικός από το Πόρτο Αλέγκρε αποκτήθηκε από τους Μπλαουγκράνα το καλοκαίρι του 2003 όταν στον κλαμπ ξεκινούσε το νέο project με τον Φρανκ Ράικαρντ στον πάγκο. Εκείνος ήταν το '10' της Μπάρτσα για τα επόμενα πέντε χρόνια στα οποία μάγεψε εκτός από αυτόν στον «Καμπ Νόου» ολόκληρο τον ποδοσφαιρικό κόσμο με το σπάνιο ταλέντο του και τα πράγματα που πολλές φορές δεν έπιανε σε real time το ανθρώπινο μάτι.

Επί των ημερών του στους Καταλανούς πέτυχε 94 γκολ, ξεχώρισε για τη βοήθειά του στο δημιουργικό κομμάτι με πολλές ασίστ ενώ ήταν πολύτιμος στην πορεία για τα δύο σερί πρωταθλήματα και το Champions League του 2006 στο Παρίσι. Highlight στην ιστορία του αθλητισμού το πάρτι που έκανε στις 19 Νοεμβρίου του 2005 σε βάρος της Ρεάλ Μαδρίτης στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου» που ανάγκασε τους οπαδούς των Μερένγκες να τον χειροκροτήσουν. Με δύο δικά του απίστευτα γκολ η Μπάρτσα νίκησε 0-3 την αιώνια αντίπαλό της. Το 2005 κατέκτησε την Χρυσή Μπάλα.