Ο Απόστολος Βέλλιος το 2012 ήταν το next big thing της Έβερτον, έχοντας κερδίσει την εντυπώσεις με τις εμφανίσεις του στο «Γκούντισον Παρκ». Σε ηλικία 20 ετών είχε 13 συμμετοχές στην Premier League, με 3 γκολ και όλα έδειχναν οτι το άμμεσο μέλλον θα ήταν ακόμη καλύτερο... Ωστόσο κάποιοι εξωαγωνιστικοί λόγοι δεν του επέτρεψαν να δώσει συνέχεια στο... ξεπέταγμά του, με αποτέλεσμα το καλοκαίρι που μας πέρασε να μετακομίσει στο Βέλγιο και στην Λιρς, παρά τις προτάσεις που είχε από το... νησί και όχι μόνο.

Όπως ξεκαθάρισε όμως μιλώντας στο Gazzetta.gr δεν έχει ρίξει μαύρη... πέτρα πίσω του. Το ακριβός αντίθετο. Βλέπει τη νέα του ομάδα ως μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για να εξασφαλίσει όχι μόνο την επιστροφή του στο Αγγλικό Πρωτάθλημα, αλλά και μία κλήση στην Εθνική Ανδρών από τον Κλαούντιο Ρανιέρι.

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΒΕΛΛΙΟΥ ΣΤΟ GAZZETTA.GR

Από την Έβερτον στην Λιρς... Τι έγινε και δεν συνέχισες την καριέρα σου στην Αγγλία;
Υπάρχουν αρκετοί λόγοι... Ο σημαντικότερος όμως είναι οτι ήθελα να είμαι σε μία ομάδα που να αγωνίζομαι. Να παίρνω λεπτά συμμετοχής και να βελτιώνομαι. Με την Έβερτον δεν καταφέραμε να βρούμε μία φόρμουλα και έτσι αναζήτησα άλλη επαγγελματική στέγη. Αυτή την βρήκα στην Λιρς, που είναι μία ομάδα που με εμπιστεύεται από την αρχή.

Από την Αγγλία δεν υπήρχαν ομάδες που να ενδιαφέρθηκαν για εσένα;
Δεν θα ήθελα να πω ποιες ήταν αυτές, αλλά υπήρχαν ομάδες και από την Αγγλία και από άλλες χώρες. Για αυτό και άργησα κάπως να πάρω την τελική απόφαση για τον επόμενο σταθμό της καριέρας μου, με αποτέλεσμα η μεταγραφή να ολοκληρωθεί στα μέσα Ιουλίου.

Από την Ελλάδα υπήρχε κρούση;
Ναι και από την Ελλάδα υπήρχε, αλλά και πάλι δεν θα ήθελα να πω ονόματα...

Πήγες στην Έβερτον τον Ιανουάριο του 2011 και το 2012 χρίστηκες ως καλύτερος νέος παίκτης της ομάδας, έχοντας κερδίσει την αγάπη και την εκτίμηση του κόσμου. Τι μεσολάβησε και φτάσαμε στο σημείο να μην παίρνεις ευκαιρίες;
Υπήρξαν εξωαγωνιστικοί λόγοι, τους οποίους δεν νομίζω δεν αξίζει να δημοσιοποιήσω. Δεν τα βρήκαμε, πάει και τελείωσε. Ήμουν αναγκασμένος να συνεχίσω, να πάω παρακάτω, όπως και έγινε... Και οι δύο προπονητές πάντως με βοήθησαν αρκετά. Ακόμη και τώρα που έφυγα, έχω εξαιρετικές σχέσεις με τους ανθρώπους της Έβερτον.

Ο Ντέιβιντ Μόγιες πως ήταν σαν προπονητής;
Τόσο ο Ντέιβιντ Μόγιες, όσο και ο Ρομπέρτο Μαρτίνεθ που συμπερθηκαν μία χαρά... Δεν έχω κανένα πρόβλημα μαζί τους και ούτε αυτοί είχαν μαζί μου. Είχαν όμως διαφορετική φιλοσοφία. Ο Μόγιες για παράδειγμα είχε ένα σχέδιο και έμενε πιστός σε αυτό μέχρι το τέλος χωρίς να το αλλάξει, παρά τις όποιες αναποδιές ενδεχομένως να υπήρχαν. Αντιθέτως ο Μαρτίνεθ ήταν διαφορετικός. Είχε πάντα ένα εναλλακτικό πλάνο σε περίπτωση που «στράβωνε» κάτι...

Κάνοντας ένα flashback στα τρισήμιση χρόνια που πέρασες στο Λίβερπουλ με την φανέλα της Έβερτον, θεωρείς πως η θητεία σου στην Premier League ήταν ένα σχολείο;
Φυσικά. Τεράστιο θα το χαρακτήριζα. Το να κάνεις καθημερινά προπόνηση με ποδοσφαιριστές που βρίσκονται σε top επίπεδο και όταν παίζεις, να έχεις να αντιμετωπίσεις υψηλού επίπεδου αντιπάλους, σε βοηθάει να βελτιωθείς.

Τι μένει χαραγμένο στη μνήμη σου από αυτά τα τρισήμιση χρόνια;
Αν εξαιρέσεις την τελευταία σεζόν που δεν έπαιξα, όλες οι άλλες στιγμές θα μου μείνουν αξέχαστες. Τα παιχνίδια που έπαιξα, τα γκολ που έβαλα, τα πάντα. Αν όμως πρέπει να ξεχωρίσω μία στιγμή, αυτή είναι όταν πάτησε για πρώτη φορά το πόδι μου στην ομάδα. Με υποδέχθηκε ο Ντέιβιντ Μόγιες, με πήρε από το χέρι και με ξενάγησε σε όλο το προπονητικό κέντρο, κάνοντάς με να νιώσω πολύ άνετα.

Πάμε τώρα στην Λιρς. Πως προέκυψε το ενδιαφέρον της;
Όπως σου είπα, υπήρχαν αρκετές προτάσεις. Η Λιρς όμως ήταν μία ομάδα που πίστευε σε εμένα. Σημαντικό ρόλο σε αυτό έπαιξε και η παρουσία ενός πρώην παίκτη της Έβερτον, ο οποίος το 2008 είχε περάσει από την Ξάνθη και πλέον κατέχει τον ρόλο του τεχνικού διευθυντή στην ομάδα, ο Τόμας Ρατζίνσκι. Για περίπου ένα μήνα ασχολιόταν με την μεταγραφή του, έχοντας πάρει εξαιρετικές πληροφορίες από την Έβερτον. Μου το έδειξε αυτό και στο συμβόλαιο που μου προσέφερε, καθώς έχει πολλούς μπόνους επίτευξης στόχων.

Το Βελγικό πρωτάθλημα πως το βλέπεις σε σχέση με την Premier League;
Σίγουρα υστερεί σε ποιότητα. Υπάρχουν μεγάλες φορές. Ωστόσο το να παίξω εδώ σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ οτι αποτελεί πισωγύρισμα για την καριέρα μου. Αντιθέτως νομίζω οτι είναι ένα καλό βήμα για να πάρω παιχνίδια, να συνεχίσω να βελτιώνομαι, να δείξω την αξία μου και να επιστρέψω πίσω στην Αγγλία. Άλλωστε το Βελγικό πρωτάθλημα βοηθάει παίκτες που αγωνίζονται στην μεσοεπιθετική γραμμή.

Με τους άλλους Έλληνες τα έχεις πει καθόλου;
Φυσικά μίλησα και με τον Γκαλίτσιο και με τον Μαρίνο για να μου πουν τις εντυπώσεις τους από το πρωτάθλημα, πως είναι το κλίμα κτλ. Εκείνη την περίοδο δεν είχε προλάβει να πάει στην Μπριζ ο Διούδης.

Τους έχει αντιμετωπίσει και τους τρεις;
Ναι, δυστυχώς δεν έχουμε καταφέρει να κερδίσουμε σε κανένα παιχνίδι. Χάσαμε από την Μπριζ του Διούδη, από την Λόκερεν του Γκαλίτσιου και από την Σαρλερουά του Μαρίνου.

Ο στόχος της ομάδας φέτος ποιος είναι;
Έχουμε κάνει πολύ κακό ξεκίνημα στο πρωτάθλημα. Στόχος μας είναι να τερματίσουμε όσο πιο ψηλά γίνεται.

Οι προσωπικοί σου στόχοι;
Να παίζω όσο περισσότερο, έτσι ώστε να καταφέρω να επιστέψω στην Αγγλία.

Κεφάλαιο Εθνική ομάδα. Με δεδομένο οτι Μήτρογλου και Σαμαράς άργησαν να βρουν ομάδες για να συνεχίσουν τις καριέρες του, ευελπιστούσες σε μία κλήση στην Εθνική Ανδρών;
Δεν είμαι στο μυαλό του προπονητή για να ξέρω... Ο Κλαούντιο Ρανιέρι είναι έμπειρος προπονητής και ξέρει ποιους πρέπει να καλέσει και ποιους όχι. Εμένα υποχρέωσή μου είναι να συνεχίσω την σκληρή δουλειά και να μπορέσω κάποια στιγμή να δώσω το παρών στην Εθνική ομάδα.

Άρα, βλέπεις τον εαυτό σου να κάνει το μεγάλο βήμα σε εθνικό επίπεδο;
Πιστεύω πως ναι... Μακάρι στις επόμενες κλήσεις να είμαι μέσα.

Μέχρι τότε όμως υπάρχει η Εθνική Ελπίδων...
Ναι. Έχουμε δύο δύσκολα ματς μπροστά μας με την Σουηδία και την Πολωνία, τα οποία πρέπει να κερδίσουμε για να πάρουμε την πρόκριση στο Euro 2015 που θα γίνει στην Τσεχία. Δεν πρέπει να μας ξεγελάσει το γεγονός οτι κερδίσαμε την Σουηδία με 5-1. Πρέπει να φανούμε σοβαροί για να πάρουμε δύο νίκες και να μην χρειαστεί να μπούμε σε μπακάλικες λογικές, τι γίνεται με μία νίκη και μία ισοπαλία κτλ...

Το κλίμα πως είναι στην ομάδα;
Εξαιρετικό. Όσα χρόνια ακολουθώ τις Εθνικές ομάδες, όλα είναι μία χαρά. Είμαστε μία μεγάλη οικογένεια και αυτό δεν χαλάει.

Σε αυτό βοηθάει και το γεγονός οτι ο Κώστας Τσάνας ήταν ο μοναδικός προπονητής που διατηρήθηκε στην θέση του;
Ναι σίγουρα. Ακόμη και οι άλλοι δυο προπονητές που ήρθαν για να τον πλαισιώσουν, έδεσαν αμέσως με την ομάδα.