Οι επιτυχίες της τελευταίας 6ετίας της εθνικής Ισπανίας, με την κατάκτηση δύο Euro και ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου βασίστηκαν σε έναν κορμό παικτών από Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης. Με τον Κασίγιας να μη... διαπραγματεύεται τη θέση του τερματοφύλακα και τους Πουγιόλ, Σέρχιο Ράμος, Πικέ να αποτελούν σχεδόν σε όλα τα ματς τα ¾ της άμυνας, τα μετόπισθεν ήταν μονίμως καλυμμένα. Στη μεσσαία γραμμή Τσάβι, Ινιέστα, Φάμπρεγας, Τσάμπι Αλόνσο και Μπούσκετς (πριν απ’ αυτόν ο Σένα) είχαν το... μονοπώλειο, χωρίς να αφήνουν περιθώριο να αγωνιστούν παίκτες, όπως ο Σίλβα και ο Μάτα, ενώ στην επίθεση, η μοναδική εναλλαγή ήταν μεταξύ του Τόρες και του Βίγια. Μετρημένα κουκιά δηλαδή.

Και δικαιολογημένα άλλωστε, αφού μετά τις Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης υπήρχε το απόλυτο... χάος στην Ισπανία. Φέτος όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει, ελέω Ατλέτικο Μαδρίτης.

Στην τελευταία μεγάλη διοργάνωση (Euro 2012) βασικό δεξί μπακ των «φούριας ρόχας» ήταν ο Αρμπελόα της Ρεάλ Μαδρίτης. Σε τι ακριβώς υπολείπεται δηλαδή ο δεξιός οπισθοφύλακας της Ατλέτικο Μαδρίτης, Χουανφράν, που δεν έχει αγωνιστεί φέτος μόλις σε τρία παιχνίδια των «ροχιμπλάνκος»;

Τα πράγματα περιπλέκουν ακόμη περισσότερο στη μεσσαία γραμμή. Γιατί θα πρέπει οι Μπούσκετς και Τσάμπι Αλόνσο να αποτελούν τους ακρογωνιαίους λίθους στη θέση του αμυντικού χαφ; Γιατί ειδικά φέτος, οι Γκάμπι και Σουάρεζ «δαγκώνουν». Δεν είναι άδικο ο Γκάμπι να μην έχει κληθεί ποτέ (!) στην εθνική ομάδα και ο Σουάρεζ μόλις δύο φορές;

Στη θέση των δημιουργικών κεντρικών μέσων και ακραίων μεσοεπιθετικών, τη μερίδα του λέοντος κατείχαν (και απόλυτα δικαιολογημένα) κατά πρώτον, οι Τσάβι και Ινιέστα και κατά δεύτερον, οι Φάμπρεγας και Πέδρο. Το ατομικό τους ταλέντο είναι αδιαπραγμάτευτο, αλλά τι παραπάνω έχουν κάνει φέτος με την Μπαρτσελόνα, σε σχέση με τους Κόκε, Ραούλ Γκαρθία και Αντριάν Λόπεθ; Η απάντηση δόθηκε στη χθεσινή καθολική υπεροχή της Ατλέτικο Μαδρίτης απέναντι στους «μπλαουγκράνα» στο Βιθέντε Καλντερόν.

Στην επίθεση τα πράγματα είναι (λογικά) ξεκάθαρα. Μπορεί ο Ντιέγκο Κόστα της Ατλέτικο Μαδρίτης να έκανε μόλις στις 5 Μαρτίου τη μια και μοναδική συμμετοχή του με τη φανέλα της εθνικής Ισπανίας, όμως δε γίνεται να μην είναι αυτός ο βασικός στο Μουντιάλ, αντί των Τόρες ή Βίγια. Τα 33 του γκολ σε όλες τις διοργανώσεις φέτος μιλούν και... απαντούν από μόνα τους.

Η φετινή εκπληκτική Ατλέτικο Μαδρίτης περιπλέκει τα πράγματα και καθιστά δύσκολη, για τον Βιθέντε Ντελ Μπόσκε, την επιλογή όχι μόνο της αρχικής ενδεκάδας, αλλά ακόμα και της παρουσίας στην τελική 23αδα. Αν και ο Ντελ Μπόσκε δεν είναι Σιμεόνε. Και ο νοών νοείτω.