Αγάπη μόνο γι' αυτήν την ΑΕΚ!

Αγάπη μόνο γι' αυτήν την ΑΕΚ!

Γιώργος Τσακίρης Γιώργος Τσακίρης
Αγάπη μόνο γι' αυτήν την ΑΕΚ!

bet365

Ο Γιώργος Τσακίρης γράφει για την ομάδα του Χιμένεθ με νοοτροπία νικητή, που δεν συμβιβάζεται με την ήττα και είναι απόλυτα ερωτεύσιμη...

Ανταγωνιστικές αποδόσεις στο Σάλκε - Λεβερκούζεν με 0% Γκανιότα*. *Το 0% γκανιότα αφορά την επιλογή ''Νικητής αγώνα'' πριν την έναρξη σε επιλεγμένα παιχνίδια. (21+)

Λίγο ακόμη δύναμη και υπομονή... Στο ποδοσφαιρικό τμήμα της ΑΕΚ αναφέρομαι και σε όσους υπάρχουν σε αυτό: από τον προπονητή και το τεχνικό τιμ, στους ποδοσφαιριστές και όλους όσους αφορούν το ιατρικό τιμ, τους φροντιστές και τους υπαλλήλους. Μα κυρίως τους ίδιους (επαναλαμβάνω) τους ποδοσφαιριστές. Λίγο ακόμη δύναμη και υπομονή μέχρι και το ματς με τον Αστέρα στην Τρίπολη και έρχεται η ώρα της ξεκούρασης και κυρίως η στιγμή που το ρόστερ θα βγάλει το πραγματικό του (τεράστιο) βάθος...

Προσωπικά εκτιμώ πως ο βαθμός και η εικόνα της ΑΕΚ στο ματς με την Αούστρια είναι η απόδειξη – επιβεβαίωση όσων ανέφερε ο αντιπρόεδρος της ομάδας από την Βιέννη σχετικά με το γεγονός ότι η Μίλαν και η Ένωση είναι τα φαβορί για την πρόκριση στον όμιλο... Κάτι που επιβεβαιώθηκε και αποδείχθηκε στο χθεσινό ματς του ΟΑΚΑ το οποίο η ομάδα του Μανόλο Χιμένεθ, παρά τις... στραβές και αναποδιές που είχε πριν την έναρξή του, αλλά και όσες ακολούθησαν στη διάρκειά του, κατάφερε -όχι μόνο- να μη χάσει, αλλά να αξίζει να το κερδίσει!

Οι «κιτρινόμαυροι» δεν είχαν στη διάθεσή τους πολλούς ποδοσφαιριστές πρώτης γραμμής και ενδεκάδας (Τσιγκρίνσκι, Σιμόες, Λόπες, Κλωναρίδης). Δυστυχώς στην ροή της αναμέτρησης έχασαν έναν ακόμη (Τσόσιτς) και δεν μπορούσαν πριν (και ως εκ τούτου και κατά τη διάρκεια) να υπολογίζουν σε παίκτες που δεδομένα – αποδεδειγμένα μπορούν να κάνουν τη διαφορά από τον πάγκο (Γιακουμάκης, Κονέ, Λαμπρόπουλος) και την ενδεκάδα αν ήταν διαθέσιμοι να χρησιμοποιηθούν.Την ίδια ώρα ο Γαλανόπουλος έπρεπε να προστατευθεί λόγω της πνευμονίας που πέρασε, πρόβλημα που αποκόμισε από την εθνική Ελπίδων.

Κι όμως αυτή η ομάδα όχι μόνο τα κατάφερε περίφημα και δεν έχασε, αλλά βάσει της συνολικής εικόνας του αγώνα, αδικείται από το τελικό 2-2 αφού θα έπρεπε να είχε πανηγυρίσει τουλάχιστον άλλες δυο με τρεις φορές. Πάντα με αντικειμενικό κριτήριο το αγωνιστικό και την εικόνα του αγώνα στο σύνολο της 90λεπτης αναμέτρησης. Είναι κρίμα κι άδικο για την ΑΕΚ να μην έχει φτάσει ήδη στους 6 βαθμούς. Ωστόσο αυτό είναι το ποδόσφαιρο και η ομορφιά του. Δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος ακόμη και αν η παράσταση που έχει δώσει είναι (σε επίπεδο ερμηνείας) τουλάχιστον για όσκαρ!

Όμως αυτή η ΑΕΚ είναι απόλυτα ερωτεύσιμη στον κόσμο της. Είναι μία ομάδα που βγάζει στο χορτάρι όλα όσα παρακαλάει και εύχεται ένας οπαδός να δει να συμβαίνουν σε μια αναμέτρηση από την αγαπημένη του ομάδα: πάθος, πείσμα, αγωνιστικότητα, διάθεση και σωστό ποδόσφαιρο, ομάδα με σχέδιο και συγκεκριμένο πλάνο, με dna που το φωνάζει: δεν συμβιβάζομαι με την ήττα, δεν ξέρω καν ποιά είναι η έννοια της λέξης αυτής. Όλοι καταθέτουν το καλύτερό τους αγωνιστικό πρόσωπο (αν όχι όλοι οι περισσότεροι) και με το σφύριγμα της λήξης έχεις εμπεδώσει πως έχουν πραγματοποιήσει (πλην των άλλων και) κατάθεση ψυχής...

Μεγαλύτερη απόδειξη όλων όσων αναφέρω παραπάνω είναι η αντίδραση του κόσμου στο φινάλε του αγώνα. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη και πιο τρανή απόδειξη, αλλά και πιο αυστηρός και συνάμα δίκαιος κριτής, από τον φίλαθλο – οπαδό! Με το τελευταίο σφύριγμα του Πολωνού Γκιλ όσοι βρίσκονταν στο ΟΑΚΑ (περί τους 25.000) σηκώθηκαν από τη θέση τους, χειροκρότησαν την ομάδα και για περισσότερο από πέντε λεπτά τραγουδούσαν το όνομά της χωρίς να φεύγουν από το γήπεδο. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη αναγνώρισης της προσπάθειας από το «ευχαριστώ» της κερκίδας με τον τρόπο που εκφράζεται αυτό στο φινάλε του αγώνα.

Δεν είναι δα και λίγο πράγμα σε ευρωπαϊκό ματς μια ελληνική ομάδα να βγάζει 23 τελικές εκ των οποίων οι 11 από αυτές να είναι στο... κουτί του αντίπαλου γκολκίπερ και οι 6 να μπορούν να χαρακτηριστούν «μισό γκολ». Η ΑΕΚ βρήκε απέναντί της έναν εκπληκτικό Πεντς. Η απόδοσή του δεν είναι τυχαία σε καμία των περιπτώσεων. Όποιος είδε έστω στιγμιότυπα της αναμέτρησης της Αούστρια με την Στουρμ Γκρατς (το τελευταίο της ματς στο αυστριακό πρωτάθλημα) θα διέκρινε 12 επεμβάσεις του εκ των οποίων οι 6 ήταν επίσης ευκαιρίες ανεπανάληπτες για την επίτευξη γκολ.

Η ΑΕΚ διακρίνεται από νοοτροπία νικητή και αυτό πάντα φαίνεται στα δύσκολα (ματς όπως αυτό με τον Ολυμπιακό και την Αούστρια) και όταν οι συνθήκες δεν είναι με το μέρος της. Κοινώς όταν ένα παιχνίδι της στραβώνει όπως έγινε και χθες αλλά και στο ντέρμπι και βρίσκεται πίσω στο σκορ. Και φυσικά όταν καταφέρνει να ανταποκριθεί και στα προβλήματα που της βγαίνουν στην πορεία με παίκτες του ρόστερ που είναι ανέτοιμοι, ή και τραυματίες (είτε πριν είτε κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης όπως έγινε και χθες με τον Τσόσιτς αλλά και στο ντέρμπι με τον Σιμόες).

Το γκολ του Λιβάια (που απέδωσε ποδοσφαιρική δικαιοσύνη ξανά σε ότι αφορά την εικόνα του αγώνα αλλά ήταν εκτεθειμένος άρα οφσάιντ) είναι τεράστιας αξίας και σημασίας όσο και εκείνο της Μίλαν στο 93' με αντίπαλο την Ριέκα που η ΑΕΚ πέρασε από την Κροατία πανεύκολα με το διπλό αλλά οι Ιταλοί... μάτωσαν για να κερδίσουν! Η ομάδα του Χιμένεθ παρέμεινε με αυτόν τον βαθμό το απόλυτο φαβορί για την κατάληψη της δεύτερης θέσης αφού μετά τα παιχνίδια με την Μίλαν (στα οποία δεν αποκλείεται να πάρει και έστω έναν βαθμό στα δυο ματς) έχει την Ριέκα εντός και την Αούστρια στην Βιέννη τελευταία αγωνιστική και ανάλογα με τα αποτελέσματα θα δούμε τι θα χρειάζεται εκεί...

Σ' αυτήν την ερωτεύσιμη όμως ΑΕΚ αξίζει: αγάπη μόνο και από τον κόσμο της στήριξη όπως αυτή που λαμβάνει έως τώρα η ομάδα. Παίζει δεδομένα το καλύτερο ποδόσφαιρο τούτη την περίοδο και με όλα τις αναποδιές που της έχουν προκύψει και αποδεικνύει ότι όταν θα είναι διαθέσιμοι και όλοι του ρόστερ της θα μπορεί εύκολα να ανταποκριθεί σε όλες τις αγωνιστικές της υποχρεώσεις!

Υγ: Απίστευτος ο κόσμος. Απίστευτη και συγκλονιστική – ουσιαστική στήριξη στην ομάδα (και) από το 1-2 και μετά για ένα ακόμη ματς. Βλέπετε έχει περάσει και στην εξέδρα ότι αυτή η ΑΕΚ δεν ξέρει να χάνει, δεν γνωρίζει καν την έννοια της λέξης ήττα και δεν συμβιβάζεται με ένα αρνητικό αποτέλεσμα. Έχει αρχίσει και... ποτίζεται και η εξέδρα με αυτή τη λογική και το πιστεύει... Γι' αυτό κανείς δεν φεύγει. Όχι μόνο αυτό: δεν φεύγουν και συμμετέχουν ενεργά στην προσπάθεια ανατροπής της κατάστασης... Ούτε ένα καπνογόνο χθες στο ΟΑΚΑ αφού αν γινόταν θα τιμωρούνταν η ομάδα. Διότι ο κόσμος της ΑΕΚ ξέρει και να την αγαπάει και να την προστατεύει. Το πιο σημαντικό να την βάζει πάνω απ' όλους και απ' όλα όταν η ανάγκη είναι τέτοια...

Υγ2: Ναι, σύμφωνοι, ο Αϊντάρεβιτς δεν ήταν καλός. Για την ακρίβεια ήταν ο χειρότερος του αγωνιστικού χώρου. Όμως δυστυχώς έπρεπε να παίξει χθες... Δεν μπορείς να ρισκάρεις μεγαλύτερα προβλήματα και πιο μακροχρόνια όπως ίσως να γινόταν με τον Γαλανόπουλο που έπαιξε αναγκαστικά με τον Ολυμπιακό λόγω τραμαυτισμού του Σιμόες προερχόμενος από πνευμονία και ενώ έρχεται το ματς με τον Αστέρα στην Τρίπολη και θα τον έχει μεγαλύτερη ανάγκη εκεί ο Μανόλο. Δυστυχώς ο Κονέ δεν ήταν έτοιμος όπως θα είναι μετά τη διακοπή. Διότι αν ήταν, χθες, στο πλευρό του Γιόχανσον θα έπαιζε εκείνος και όχι ο Αϊντάρεβιτς που είναι για ματς στο ΟΑΚΑ με αντιπάλους όπως ο Πλατανιάς, ο Λεβαδειακός, η Κέρκυρα και πάει... γράφοντας!

Υγ3: Τι να γράψει κανείς για την τετράδα της επίθεσης; Λάζαρος, Μάνταλος, Αραούχο και Λιβάια... Ε είναι μακράν της δεύτερης η καλύτερη επιθετική γραμμή στην Ελλάδα που δύναται να κάνει τη διαφορά και στο εξωτερικό. Αντιλαμβανόμαστε φαντάζομαι εύκολα όσοι βλέπουμε ποδόσφαιρο ότι όσο περισσότερο χρόνο θα παίζει οι τέσσερίς τους μαζί, τόσο πιο απίθανα και όμορφα πράγματα θα βλέπουμε στις αναμετρήσεις της ΑΕΚ. Και στο ματς με την Αούστρια υπήρξαν σημεία του αγώνα που όχι απλά κρύφτηκε, αλλά χάθηκε το τόπι... Σε λίγο στην... εξίσωση θα μπει κι ο Γιακουμάκης, υπομονή μόνο και... αγάπη!

Υγ4: Όσο οι δηλώσεις των παικτών είναι σαν αυτές του Λιβάια (σ.σ.: «είμαστε ομάδα που τα δίνουμε όλα και δεν θέλουμε να ξέρουμε ότι μπορεί να χάσουμε») και του Αραούχο (σ.σ.: «δεν είμαι ικανοποιημένος, θέλω μόνο να κερδίζω») δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας. Είμαστε τον πλέον σωστό δρόμο. Η νοοτροπία νικητή που διακρίνει την ΑΕΚ είναι ότι πιο σημαντικό σα στοιχείο έχει καταφέρει να περάσει ο Χιμένεθ που με όσα βλέπουμε στο χορτάρι επιβεβαιώνει ότι κάνει και εξαιρετική δουλειά και στα υπόλοιπα ζητήματα και ειδικά σε αυτό της τακτικής.

Υγ5: Η απουσία του Σιμόες σε συνδυασμό με την απώλεια του Τσόσιτς έχουν αποφέρει 4 γκολ στα τελευταία μόλις δυο ματς. Λογικό. Οποιαδήποτε ομάδα δίχως τον κανονικό της κόφτη, οποιαδήποτε όμως, αλλά και τα βασικά της στόπερ (Τσόσιτς, Τσιγκρίνσκι, Λαμπρόπουλο με σειρά προτεραιότητας) προφανώς και θα έχανε πολύ από τη δύναμή της στο ανασταλτικό κομμάτι λειτουργίας. Εκείνο που πρέπει να προσέξουν ο Χιμένεθ και οι ποδοσφαιριστές του είναι (εκτός αν συνιστά σύμπτωση και τυχαίο γεγονός) ότι με την έναρξη των δυο δεύτερων 45λεπτων με Ολυμπιακό και Αούστρια δέχτηκαν γκολ. Είναι κάτι που πρέπει να το ψάξουν και να ευχόμαστε να είναι σύμπτωση. Στο πρώτο τέρμα η ευθύνη είναι του πολύ καλού έως τώρα Μπακάκη που έχει ξεχαστεί αλλά και επειδή ο Τζανετόπουλος που τα πήγε εξαιρετικά χθες είχε λίγο χρόνο που είχε μπει στο ματς και χωρίς καν ουσιαστικά να κάνει ζέσταμα. Δεν έχει ευθύνη ο «Τζάνε», αλλά αν ήταν απ' την αρχή και στον ρυθμό του ματς, θα είχε κόψει την προσπάθεια για γύρισμα (επαναλαμβάνω η ευθύνη είναι κυρίως του ξεχασμένου Μπακάκη και επίσης του Βράνιες που δεν βρίσκει την μπάλα να την κόψει κόρνερ και έχει χάσει και τον αντίπαλό του).

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Γιώργος Τσακίρης
Γιώργος Τσακίρης

Όλα ξεκίνησαν για τον Γιώργο Τσακίρη το 1999 στο Παγκόσμιο Άρσης Βαρών στο ΣΕΦ. Έπειτα, ακολούθησε το Εθνοσπόρ το 2000 και το 2001 η παράλληλη ενασχόληση με το ρεπορτάζ της ΑΕΚ έως και σήμερα με σταθμούς καριέρας την SportDay στο ξεκίνημά της και στον ΣΠΟΡ FM 94.6 (όπου συνεχίζουμε), έπειτα στην Εξέδρα και από το 2011 στο καλύτερο «μαγαζί» απ' όλα: Gazzetta.gr. 22 χρόνια πλέον στο κιτρινόμαυρο ρεπορτάζ και συνεχίζουμε...