Ηταν οι εποχές που όσοι τις ζήσαμε τις αναπολούμε... Οι εποχές που τις πετυχαίνουμε καμιά φορά στο youtube και κολλάμε για καμιά ώρα, πηγαίνοντας από το ένα βίντεο στο άλλο και λέγοντας «να το δω κι αυτό, άντε να το δω κι αυτό». Οι εποχές που στο ελληνικό μπάσκετ, στην πλειοψηφία των ομάδων έπαιζαν οι καλύτεροι ξένοι στην Ευρώπη και ο κόσμος έκοβε το εισιτηριάκι του πρώτα για να απολαύσει θέαμα και μετά για να κερδίσει η ομάδα του (εξαιρούνται τα Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός και τα Αρης - ΠΑΟΚ)...

Ο Πανιώνιος λοιπόν που τα τελευταία χρόνια οι νεώτεροι τον βλέπουν να παραπαίει και να βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, είναι μία από τις ομάδες που άφησαν το στίγμα τους τη δεκαετία του '90, ήταν η ομάδα που μας έλυσε την απορία για το τι θα μπορούσε να κάνει το δίδυμο Γιαννάκη - Φάνη σε μια συνεργασία έτους κι όχι μόνο στην Εθνική...

Ετσι, χωρίς αφορμή, απλά και μόνο επειδή θυμηθήκαμε τον Χένρι Τέρνερ, τον πιο θεαματικό ξένο (μαζί με τον Ντομινίκ) που πέρασαν από τα ελληνικά γήπεδα, οι «Μασονικές» Ρετρό Ιστορίες, κάνουν μια αναδρομή στη σεζόν 1993--94, θυμίζουν τη μεγάλη πορεία στο Κύπελλο Κόρατς, αλλά και τις στιγμές του Τέρνερ που θα μείνουν αξέχαστες στους Πανιώνιους.

Το καλοκαίρι που ενώθηκε ξανά ο Γιαννάκης με τον Φάνη

Οι... πιένες του ελληνικού μπάσκετ ήταν τόσο μεγάλες εκείνη την εποχή που ο Πανώνιος θα μπορούσε άνετα να είναι ομάδα του Πρωταθλητριών κι όχι του Κόρατς. Οι Νεοσμυρνιώτες, παραδοασιακοί μπασκετικοί, δεν μπορούσαν να φανταστούν αυτό που θα έβλεπαν τη χρονιά 1993-94, την επομένη δηλαδή του τραυματισμού του Μπόμπαν Γιάνκοβιτς και της φυγής του Πι Τζέι Μπράουν. Το να έβλεπες στην ίδια ομάδα τον Φάνη και τον Γιαννάκη δεν ήταν απλά πολυτέλεια, ήταν όνειρο που θα ήθελαν να εκπληρώσουν από τον ΠΑΟΚ και τον Αρη μέχρι τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό εκείνης της εποχής.

Ηταν η ώρα της αποχώρησης του «Δράκου» από το Αλεξάνδρειο και το κλειστό της Αρτάκης υποδέχτηκε τον Γιαννάκη κι όχι μόνο. Ο Πανιώνιος έφερε στην Ελλάδα έναν από τους πιο θεαματικούς ξένους στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ (Χένρι Τέρνερ), πρόσθεσε τον Εντι Στόουκς κάτω από τα καλάθι ελπίζοντας να καλύψει σ' ένα βαθμό το κενό του Μπράουν, κράτησε βεβαίως τον Φάνη στη φυσική του θέση, αυτή του αρχηγού και με... ολίγον Μποσγανά, Χρ. Χριστοδούλου και τους υπόλοιπους έβαλε πλώρη για μεγάλα πράγματα.

Ο μεγαλύτερος σόουμαν των ελληνικών γηπέδων

Ο Τέρνερ ήταν ένας πραγματικός σόουμαν των ελληνικών γηπέδων, από τους Αμερικανούς που πήγαινες στο γήπεδο μόνο και μόνο για να δεις δύο άλει ουπ, δύο τάπες και άλλα δύο άλματα. Μία από τις ιστορικότερες φάσεις στην ιστορία του κλειστού της Αρτάκης σημειώθηκε απέναντι στον Παναθηναϊκό με... θύμα τον Νίκο Γκάλη.

Ο Πανιώνιος υποδέχεται τον Παναθηναϊκό σε ένα ματς του οποίου το τζάμπολ βρίσκει τις δύο ομάδες ισόβαθμες με ρεκόρ 3-1, πίσω από τον αήττητο (4-0) Ολυμπιακό. Πέντε λεπτά πριν από τη λήξη ο Πανιώνιος προηγήθηκε με 63-55, αλλά ο Παναθηναϊκός απάντησε και στο 38' ο Γκάλης ισοφάρισε σε 65-65. Ο Τέρνερ με μια ελεύθερη βολή διαμόρφωσε το 66-65 και ακολούθησαν δευτερόλεπτα θρίλερ μέχρι που φτάσαμε στα τελευταία 10''.

Η μεγάλη τάπα στον Γκάλη

Ο Φάνης Χριστοδούλου αστοχεί στη δεύτερη βολή που εκτέλεσε, αφού πρώτα (όπως θα δείτε και στο βίντεο), είχε έναν... σχετικό διάλογο με τον Γκάλη και με περιπετειώδη τρόπο η μπάλα καταλήγει στα χέρια του Κούουσμα και από 'κει του Γκάλη. Ο Νικ μόνος του απέναντι στο καλάθι, σαν άλλος Μοντέρο στον τελικό Μπαρτσελόνα - Παναθηναϊκός το 1996, ήταν έτοιμος να γράψει το 66-67, όταν ο από Μηχανής Θεός Χένρι Τέρνερ σαν άλλος... Βράνκοβιτς πετυχαίνει το ακατόρθωτο. Μ' ένα απίστευτο άλμα του κολλάει την μπάλα στο ταμπλό, 4΄΄ πριν από το φινάλε και ο Πανιώνιος κατακτά τη νίκη μέσα σε έξαλλα πανηγύρια. Ο Τέρνερ γίνεται αυτομάτως ο ήρωας της βραδιάς και στην ουσία... κλέβει τη δόξα από τον απίστευτο Εντ Στόουκς που τελείωσε εκείνο το ματς με 21 πόντους και 20 ριμπάουντ (!) απέναντι στον Βράνκοβιτς!

Πέραν όμως αυτής της τάπας, ο Τέρνερ είχε κάνει κι άλλα μαγικά πράγματα σ' εκείνο το ματς. Είχε καρφώσει τουλάχιστον τέσσερις φορές στο καλάθι του Παναθηναϊκού, μία εκ των οποίων μπροστά στον Βράνκοβιτς που τον είδε εμβρόντητος να περνάει από πάνω του και να καρφώνει με δύναμη, είχε κόψει άλλη μία φορά τον Γκάλη στα τελευταία λεπτά, σε σημείο μάλιστα που ο Νικ έγινε έξαλλος και μετά το ματς τα είχε με όλους και με όλα...

Η περιστροφή στον ημιτελικό με τον ΠΑΟΚ

Οι Πανιώνιοι - κι όχι μόνο - είχαν ξετρελαθεί μ' αυτά που έβλεπαν από τον Αμερικανό και ήταν μόνο στην αρχή. Η κορύφωση ήρθε στον πρώτο ημιτελικό του Κυπέλλου Κόρατς με τον ΠΑΟΚ στη Νέα Σμύρνη, στον πρώτο «εμφύλιο» δηλαδή, πριν από τους ημιτελικούς Παναθηναϊκού - Ολυμπιακού στα φάιναλ φορ.

Ο Πανιώνιος αν και βρέθηκε μπροστά με 20 πόντους διαφορά (42-23 στο 17'), είδε τον μεγάλο ΠΑΟΚ να «βουτάει» τη νίκη με 85-83 και να βάζει τις βάσεις για πρόκριση στον μεγάλο τελικό. Ο Τέρνερ σ' εκείνο το παιχνίδι σταμάτησε στους 37 πόντους (!) και κατέγρεψε ένα από τα πιο θεαματικά καρφώματα που έχουν γίνει στο ελληνικό πρωτάθλημα. Με στροφή 360 μοιρών, φεύγοντας σαν άλογο στον αιφνιδιασμό, κάρφωσε την μπάλα στο καλάθι του ΠΑΟΚ εν μέσω γενικού ξεσηκωμού στο κλειστό της Αρτάκης.

Ο αποκλεισμός ωστόσο από τον τελικά έπεσε βαρύς στον Πανιώνιο, από την στιγμή μάλιστα που στο πρώτο ημίχρονο του πρώτου αγώνα βρέθηκε μπροστά με 19 πόντους διαφορά. Ηταν η 13η παρουσία του Πανιωνίου στο Κύπελλο Κόρατς και μέχρι τον «εμφύλιο» με τον ΠΑΟΚ, τα πράγματα προχωρούσαν ρολόι. Οι «κυανέρυθροι» πέρασαν μπάι στον πρώτο γύρο, είχαν εύκολο έργο με δύο νίκες απέναντι στη Σλοβένιτσα και ακολούθησαν 4 νίκες στον όμιλο απέναντι σε Φενέρ, Στεφανέλ, Σαραγόσα.

Ο διπλός θρίαμβος επί της Μακάμπι

Στα προημιτελικά ο Πανιώνιος βρέθηκε απέναντι στη μεγάλη Μακάμπι, η οποία προκρίθηκε ως πρώτη από τον άλλο όμιλο, αφήνοντας δεύτερο το σπουδαίο Περιστέρι εκείνης της εποχής. Μία από τις μεγαλύτερες Αυτοκρατορίες του ευρωπαϊκού μπάσκετ υποκλίθηκε εκείνη τη χρονιά στον Πανιώνιο. Η ελληνική ομάδα έκανε... περίπατο στη Νέα Σμύρνη (92-72) και πήγε στο καυτό Γιαντ Ελιάου για να προστατεύσει το +20. Μάλιστα όχι μόνο τα κατάφερε, αλλά έφυγε με το «διπλό» (77-74), πετυχαίνοντας μία από τις μεγαλύτερες νίκες στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ, σε μια εποχή που η νίκη στο Γιαντ Ελιάου έμοιαζε «άγνωστη σκέψη» για τις περισσότερες ομάδες μας.

Στον αγώνα της Νέας Σμύρνης ο Παναγιώτης Γιαννάκης με 27 πόντους, ο Τέρνερ με 30 και ο Στόοουκς με 18 ήταν οι κορυφαίοι απέναντι σε μια Μακάμπι που είχε στο ρόστερ της παικταράδες όπως ο Ντόρον Τζάμσι, ο Αλέξις, ο Γκούντες, ο Μέρσερ και ο Χένεφελντ. Στη ρεβάνς του Τελ Αβίβ, ο Γιαννάκης έβαλε άλλους 25 με 5 τρίποντα (!), ο Τέρνερ επίσης άλλους 25 και ο Στόουκς 19!