Τα ιπτάμενα μπουκάλια του Καλάθη και οι σφαλιάρες του Μπουρούση!

Παρί Σεν Ζερμέν - Σεντ Ετιέν με αξεπέραστο Live Στοίχημα και πολλά ειδικά στοιχήματα! (21+)

Ο Ιάπωνας σκηνοθέτης Ακίρα Κουροσάβα το είχε περιγράψει αριστουργηματικά στο πρώτο πλάνο της ταινίας του με τον τίτλο RAN (1985). Τα δυο κλαδιά σπάνε εύκολα, πανεύκολα! Τα πολλά μαζί, ένα ολόκληρο μάτσο από κλαδιά όμως , θα παιδευτείς , θα φτύσεις αίμα αλλά και πάλι δύσκολα να καταφέρεις να τα λυγίσεις. Η ισχύς εν τη ενώσει!

Ο Μπογκντάνοβιτς είναι παικταράς , το ίδιο και ο Μπιέλιτσα. Στην Αμερική έχουν να λένε και για τους δυο. Παίκτες πρώτης γραμμής και πολλών αστέρων θεωρούνται οι Γιόβιτς , Νέντοβιτς, Κάλινιτς Μίτσιτς ακόμα και ο Σιμόνοβιτς κι ας τον πήραν τα χρόνια.

Το θέμα είναι πως οι παίκτες αυτοί θα λειτουργήσουν σαν σύνολο και ακόμα ποιος θα τους κάνει να παίξουν ομαδικά.

Στην Κρήτη δεν κέρδισαν τα ονόματα ούτε το πάρε την μπάλα και ξέρεις εσύ τον τρόπο. Κέρδισε η ομάδα ΜΕ τα ονόματα-γιατί ονόματα στην Εθνική μας υπάρχουν- ενταγμένα και προσανατολισμένα όμως ΣΕ διαβασμένο και μελετημένο αγωνιστικό πλάνο.

Κέρδισε η δύναμη του συνόλου! Μπορεί να είχαμε μόνο ένα παίκτη από το ΝΒΑ στο ρόστερ μας τον Ντόρσει κι αυτός όχι πρώτης γραμμής, αλλά έχουμε παίκτες ή πιο σωστά μια φουρνιά παικτών εκπαιδευμένη στον ομαδικό τρόπο παιχνιδιού.

Κι ένα προπονητή που μπορεί σε κάποιους να μην τους γεμίζει το μάτι, γιατί δεν είναι το βαρύ όνομα που θα επιθυμούσαν να κάθεται στον πάγκο της Εθνικής , αλλά μετρώντας πέντε και κάτι χρονάκια στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα γνωρίζει όλους τους παίκτες κι από την καλή και απ’ την ανάποδη.

Και ακόμα περισσότερο γνωρίζει τον τρόπο να αξιοποιήσει τις τεράστιες εμπειρίες και παραστάσεις αυτών των παιδιών, καρπός χιλιομέτρων σε διοργανώσεις υψηλού μπασκετικού επιπέδου, διατηρώντας όμως την συνοχή και την ομοιογένεια της ομάδας.

Γιατί δεν μπορεί να μην είναι και έργο Θανάση Σκουρτόπουλου ότι η ομάδα ήταν απόλυτα προετοιμασμένη γι’ αυτό το κρίσιμο παιχνίδι.

Δεν μπορεί να μην έχει συμμετοχή ο πάγκος στο σωστό διάβασμα των επιθέσεων στην τέταρτη κομβική περίοδο, εκεί που κρίθηκαν όλα , εκεί που η Εθνική κινδύνεψε να γκρεμίσει όσα έχτισε με την επιβλητική της παρουσία στο τρίτο μέρος της αναμέτρησης. Από αυτή την αναμέτρηση η Εθνική κέρδισε πολλά.

-Πρώτα απ’ όλα, το πιο ουσιαστικό, είναι ότι κέρδισε την πρόκριση στην τελική φάση. Αυτό ήταν ο πρωταρχικός σκοπός , αυτός ήταν ο στόχος.

-Κέρδισε τον μεγάλο κίνδυνο που ονομάζεται απραξία επίσημων παιχνιδιών. Κανένας παίκτης μας δεν μετρά αγώνες, δεν έχει βρει ρυθμό. Είχαν όμως στο μεγαλύτερο κομμάτι του παιχνιδιού το μυαλό τους συγκεντρωμένο και προσαρμοσμένο στις τέσσερεις γραμμές του γηπέδου. Κι ως γνωστόν σε όλα τα άθλημα το μυαλό δίνει τις κατευθύνσεις. Σίγουρα η απραξία δεν αφορά μόνο την δική μας Εθνική αλλά και τους αντιπάλους. Να σημειώσουμε όμως ότι οι αντίπαλοι μας ηττήθηκαν από την απραξία, φάνηκε στους χειρισμούς και στις επιλογές των Σέρβων , εμείς όμως όχι.

-Κέρδισαν ένα αντίπαλο ποιοτικό, ένα αντίπαλο πρωταγωνιστή σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις , έναν κακό δαίμονα από τον οποίο χάναμε τα τελευταία χρόνια ακόμα και σε αγώνες φιλανθρωπικού χαρακτήρα. Τον κερδίσαμε σε μια αναμέτρηση πολύ σημαντική, πολύ περισσότερο για τον ίδιο τον αντίπαλο παρά για εμάς. Σε ένα παιχνίδι που πραγματικά καιγόταν για την νίκη.

Τον κερδίσαμε όχι στον πόντο αλλά με διαφορά και μάλιστα σημαντική. Το + 7 δεν είναι μικρή διαφορά με αντίπαλο την Εθνική Σερβίας. Στο τέλος των τριών από τις τέσσερεις περιόδους τους έχουμε από κάτω (2η 35-32 3η 51-47 τελικό 70-63),πράμα που σημαίνει ότι στα ¾ της αναμέτρησης ήμασταν καλύτεροι –έστω και στις λεπτομέρειες- πιο ουσιαστικοί, πιο αποτελεσματικοί.

-Η Εθνική κέρδισε σε αυτοπεποίθηση και σιγουριά. Τομείς που όλες οι ομάδες έχουν ανάγκη. Δεν είναι μόνο η επικράτηση επί της Σερβίας στο πρώτο σημαντικό τεστ των προκριματικών αλλά και η διατήρηση του αήττητου. Αυτό το 7 στα 7!

Είναι αδύνατον αυτό το αήττητο να μην λειτουργεί θετικά στην ψυχολογία και στον χαρακτήρα μιας ομάδας. Δείχνει επίσης σε αντιπαράθεση με τις υπόλοιπες ομάδες ότι η δικιά μας είχε τον απαραίτητο βαθμό ετοιμότητας σε κάθε φάση των ιδιαίτερων και πρωτόγνωρων αυτών προκριματικών. Αλλιώς αυτό το σερί δεν το πετυχαίνεις!

-Άφησα στο τέλος το κέρδος απ’ αυτή την νίκη για κάθε παίκτη αυτής της φουρνιάς. Για τον καθένα χωριστά κι όλους μαζί. Για το πόσο το ήθελαν και πόσο καιρό περίμεναν μια νίκη σημαντική , μια νίκη ξεχωριστή. Μια νίκη που δεν θα περάσει στα ψιλά.

Για όσους έχουν ζήσει αυτή την ομάδα και ξέρουν να αποκωδικοποιούν τα σήματα σίγουρα αντιλήφθηκαν ότι ο εκνευρισμός του Καλάθη στον πάγκο, με τα μπουκάλια να εκτοξεύονται (πόσες φορές άραγε τον έχουμε δει σε ανάλογη κατάσταση), αλλά και οι φιλικές σφαλιάρες του Μπουρούση στον Παπανικολάου και Καλάθη όταν κλείδωσε το παιχνίδι, είναι αποτέλεσμα πίεσης και πολλών απωθημένων. Καταστάσεις που κρατάνε χρόνια. Καταστάσεις που ξεπερνιούνται μόνο με σημαντικές νίκες.

Η τρέλα του Σλούκα να πάρει στα δύσκολα το παιχνίδι πάνω του και να το καθαρίσει με τις δικές του εμπνεύσεις και επινοήσεις, η ηγετική γεμάτη πάθος παρουσία του Καλάθη σε άμυνα και επίθεση , η ακόρεστη επιθυμία του για δημιουργία, το πάθος και οι ανεξάντλητες αντοχές του αρχηγού Μπουρούση , ο οίστρος του στον δημιουργικό τομέα και η λύσσα του να εκμηδενίσει κάθε αντίπαλο στα κυβικά του, η κάψα του χιλιοταλαιπωρημένου Πρίντεζη να πάρει πρωτοβουλίες και να τις τελειώσει με υποδειγματικό τρόπο στην πιο κρίσιμη καμπή του παιχνιδιού ουρλιάζοντας στον κόσμο, ζητώντας να μπει στην εξίσωση ( άραγε πόσες φορές έχουμε δει τον Πρίντεζη να ξεσπά) , η «κακία» και η σκληράδα του Παπανικολάου , η ωριμότητα στο παιχνίδι του Παπαπέτρου και τέλος η ουσιαστική συμβολή στα ειδικές αποστολές , του Μάντζαρη , όλα αυτά μαρτυρούν την θέληση αυτής της γενιάς να παραμείνει στην ελίτ του παγκόσμιου μπάσκετ.

Αν σ’ αυτούς προσθέστε την εμβληματική παρουσία του Βασιλόπουλου, την γεμάτη απωθημένα διαδρομή του από τους τόσους σοβαρούς τραυματισμούς που του στέρησαν πολλά , τότε ο κύκλος των προσώπων ολοκληρώνεται υποδειγματικά . Δεν είναι τυχαίο ότι αυτοί υπήρξαν οι απόλυτοι πρωταγωνιστές του παιχνιδιού.

Δεν το χωρά ο νους αυτών των παιδιών και δεν θα το χωρέσει ποτέ, σας το υπογράφω , ούτε θα επιτρέψουν, να φτηνύνει στα χέρια τους η βαριά φανέλα της Εθνικής. Δεν είναι αυτοί που θα αφήσουν το μέταλλο της να σκουριάσει.

Όσοι ακολουθούν από κοντά αυτή την Εθνική χωρίς να λένε και να γράφουν πολλά γνώριζαν ότι η πρόκριση στην τελική φάση ήταν προσωπική υπόθεση αυτής της φουρνιάς και ότι θα το πετύχαινε με οποιοδήποτε κόστος.

Όσοι τώρα την παρακολουθούν σαν κατάσκοποι ας συνεχίσουν να την υποτιμούν αναζητώντας σωτήρες και θετικά στοιχεία μόνο στην άλλη μεριά του πλανήτη.