Ο αέρινος Μίκι και τα… dvd του Ρόντμαν

Η ιστορία θα μπορούσε να είχε γραφτεί διαφορετικά, αν ο Θεός τον προίκιζε λίγο περισσότερο με 6-7 περισσότερους πόντους στο ύψος του. Αυτός είναι εξάλλου και ο λόγος που το περασμένο καλοκαίρι εγκαταστάθηκε στο μυαλό του η ιδέα της ευρωπαϊκής καριέρας. Ο Τζόρνταν Μίκι είναι μια «ανακάλυψη» του Γιώργου Μπαρτζώκα. Στην πραγματικότητα, ο Έλληνας τεχνικός επέλεξε το καλύτερο timing στις συζητήσεις του με τον 24χρονο φόργουορντ/σέντερ καθώς έγιναν σε μια περίοδο όπου οι πόρτες αρκετών ομάδων του ΝΒΑ ήταν κλειστές γι’ αυτόν. Ο Μίκι δεν προέβη σε επιλήψιμη κίνηση, απλά εκτιμήθηκε ότι λόγω ύψους αλλά και αγωνιστικών χαρακτηριστικών, (του) ήταν αδύνατο να ανταποκριθεί.

Στα χαρτιά, το ύψος του Αμερικανού είναι 2.03, όταν μετρήθηκε όμως πριν το ντραφτ του 2015 φάνηκε ότι είναι ελαφρώς μεγαλύτερο των δύο μέτρων (σ.σ. για την ακρίβεια 2.01μ.). Στο ίδιο διάστημα διαπιστώθηκε ότι είχε το 2^ο καλύτερο κατακόρυφο άλμα με 93 εκατοστά αλλά και το 2^ο καλύτερο επιτόπιο με 83 εκατοστά (από το σύνολο των πάουερ φόργουορντ που συμμετείχαν στο ντραφτ) και κάπως έτσι ερμηνεύτηκε η ικανότητά του στα κοψίματα.

Αυτή αποδείχθηκε στα φοιτητικά χρόνια του στο Λουιζιάνα Στέιτ καθώς το όνομά του γράφτηκε δίπλα σ’ αυτό του Σακίλ Ο’ Νιλ. Για την ακρίβεια, αυτοί οι δύο παίκτες είναι οι μοναδικοί στην ιστορία του φημισμένου πανεπιστημίου που ξεπέρασαν τα 100 κοψίματα στην πρώτη τους χρονιά στους Tigers. Ο Μίκι σε 65 αγώνες με το Λουιζιάνα είχε 219 κοψίματα. Το κακό για τον 24χρονο ήταν ότι βιάστηκε να βάλει ένα τέλος στην πανεπιστημιακή καριέρα του και πριν καλά-καλά προσθέσει στοιχεία στην αγωνιστική ταυτότητά του, δήλωσε και υποστήριξε τη συμμετοχή του στο ντραφτ (2015). Επιλέχθηκε στο Νο33 από τους Μπόστον Σέλτικς, ωστόσο, παρά τις 68 συμμετοχές του συνολικά στο ΝΒΑ συμπεριλαμβανομένων και αυτών με τους Μαϊάμι Χιτ, μάλλον δεν του ανήκει ο τίτλος του «ΝΒΑ παίκτη».

Κάποια στιγμή οι Αμερικανοί κατέγραψαν τον αριθμό των ταξιδιών που έκανε από το Πόρτλαντ (σ. σ. ουσιαστικά πέρασε τη διετία στην G League και στους Maine Red Claws) στη Βοστώνη, όταν οι Σέλτικς (εξ’ ανάγκης) τον ενεργοποιούσαν στο ρόστερ τους. 42 φορές! Και να φανταστεί κανείς ότι το σύνολο των αγωνιστικών λεπτών που πήρε στους «Κέλτες» δεν ξεπέρασε τα 198!

Οι αριθμοί δείχνουν την αλήθεια, ό,τι ο Μίκι δεν βρήκε ποτέ το πεδίο δράσης που αναζητούσε. Προσπάθησε πολύ για να προσθέσει στοιχεία, δεν έκρυψε ποτέ εξάλλου ότι επένδυσε δεκάδες ώρες της ζωής του παρακολουθώντας σε dvd τον Ντένις Ρόντμαν ούτως ώστε να μάθει την τέχνη του ριμπάουντ αλλά και τον τρόπο αντιμετώπισης παικτών με μεγαλύτερα κορμιά από αυτόν. Στην πραγματικότητα όμως, ο Μίκι πήρε ένα πράγμα από το άλλοτε «κακό παιδί» του ΝΒΑ. Το ύψος του καθώς όπως και ο Ρόντμαν έτσι κι αυτός είναι ελάχιστα χιλιοστά ψηλότερος από τα δύο μέτρα. Ο Μίκι ήταν εξαιρετικός ριμπάουντερ στο πανεπιστήμιο, η G League λόγω της φιλοσοφίας του Πρωταθλήματος επίσης βοηθάει τους ριμπάουντερ, αλλά δεν έφτασε ποτέ στα νούμερα του Ρόντμαν ο οποίος είχε διψήφιο μέσο όρο στην καριέρα του.

Το βασικό συμπέρασμα για τον Αμερικανό ήταν ότι α) δεν μπορεί να παίξει στη θέση «4» γιατί δεν διαθέτει μακρινό σουτ και β) δεν μπορεί να παίξει σέντερ γιατί κάθε φορά που είχε απέναντί του μεγαλόσωμο αντίπαλο δεν βρήκε τον τρόπο να καλύψει την αδυναμία του. Υπό αυτές τις συνθήκες, η προοπτική της Euroleague μπόλιασε στο μυαλό του Αμερικανού και η πρόταση της Χίμκι του έδωσε τη δυνατότητα να αγωνιστεί στο κορυφαίο ευρωπαϊκό επίπεδο.

Ο χρόνος κυλάει υπέρ του

Αυτό το συμπέρασμα αναδεικνύεται μέσα από τους αριθμούς του Αμερικανού. Αν δηλαδή, κάποιος, κόψει στα δύο τις μέχρι στιγμής 22 αγωνιστικές της κανονικής διάρκειας της Euroleague θα διαπιστώσει ότι ο Μίκι είναι πολύ πιο αποτελεσματικός στους τελευταίους 11 αγώνες. Για την ακρίβεια, σκοράρει περισσότερο, είναι πιο εύστοχος στα σουτ δύο και τριών πόντων, μαζεύει περισσότερα ριμπάουντ, ενώ συγκεντρώνει και περισσότερους βαθμούς στο ranking.