Ο άνθρωπος που (δεν) ήταν εκεί!

Μετά τον Παναθηναϊκό, απόψε σκάει μύτη και ο Ολυμπιακός στο ευρωπαϊκό παλκοσένικο ελπίζοντας ότι θα είναι εκεί: το τονίζω αυτό διότι δυο από τις προηγούμενες τρεις φορές που αντιμετώπισε τη Χίμκι δεν ήταν εκεί!

Για την ακρίβεια, έστειλε το υποτυπώδες δείγμα του, ένα πρόχειρο draft, που όχι μονάχα δεν φτούρησε, αλλά έγινε κιόλας μια μασημένη τροφή στα δόντια του Αλεξέι Σβεντ και των συντρόφων του…

Το εννοώ αυτό διότι η ομάδα των περιχώρων της Μόσχας έχει φιλοδωρήσει τους Πειραιώτες με δυο από τις βαρύτερες ήττες στην ιστορία τους που κάνουν σούμα εξήντα πόντους: με 98-66 στις 31 Μαρτίου 2016, στο ματς το οποίο έμοιαζε με τον… επιθανάτιο ρόγχο τους (βλέπε πρώτος αποκλεισμός από τα πλέι οφς μετά από έντεκα χρόνια) και με 82-54 στις 18 του περασμένου Ιανουαρίου, που κούμπωσε με την προ έξι ημερών συντριβή στη Βιτόρια (54-86), ενώ είχε μεσολαβήσει η τριαντάρα του (94-64) κόντρα στη Μακάμπι Τελ Αβίβ!

Την πρώτη φορά στον πάγκο της νεαράς ενζενί από τα περίχωρα της Μόσχας καθόταν ο πρώην προπονητής του Παναθηναϊκού Ντούσκο Ιβάνοβιτς, οι Ρώσοι έβαλαν 14/29 τρίποντα και κατέβασαν 14 παραπάνω ριμπάουντ, ο άρτι παλιννοστήσας από το ΝΒΑ, Αλεξέι Σβεντ σκόραρε 19 πόντους, ενώ ο Ολυμπιακός είχε 22/63 σουτ και μόλις πέντε λάθη, αλλά τι να το κάνεις…

Είκοσι δυο μήνες αργότερα ο Γιάννης Σφαιρόπουλος αντάλλαξε χειραψία με τον Γιώργο Μπαρτζώκα, οι οικοδεσπότες βάραγαν το ίδιο βιολί από τη μεγάλη άρκτο (13/29), ο μορφονιός από το Μπέλγκοροντ «έγραψε» 19 πόντους, τρία ριμπάουντ και επτά ασίστ, ενώ ο Ολυμπιακός σούταρε 15/47, μειονέκτησε κατά 12 ριμπάουντ και υπέπεσε σε 15 λάθη.

Κοινώς για να συνδέσω κιόλας τις δυο νύχτες του Αγίου Βαρθολομαίου, μαύρη είν’ η νύχτα στα βουνά, μαύρη και στα λαγκάδια!

Βεβαίως ο Ολυμπιακός δεν είναι παρθένος, διότι έχει πετύχει τη μοναδική εκτός έδρας νίκη στο χρονικό του ζευγαριού (με ρεκόρ 5-3 υπέρ του στα προηγούμενα οκτώ ματς) με σκορ 87-82 στις 15 Φεβρουαρίου του 2013, όταν ο… Μister Bean καθόταν στον δικό του πάγκο.

Δεν θα το έγραφα ποτέ αυτό, αλλά πριν από έναν μήνα που ήμασταν παρέα στη Λευκωσία, ο Μπαρτζώκας μου είπε ότι δεν τον ενοχλεί το παρατσούκλι, που του είχε κολλήσει ο Πέρο Αντιτς, οπότε το χρησιμοποιώ με την άδεια του.

Η έστω με την ανοχή του…

Παρεμπιπτόντως, προχθές χαρακτήρισα τη Χάποελ Ιερουσαλήμ «ελληνική» ομάδα, αλλά στην προκειμένη περίπτωση δεν χρειάζονται εισαγωγικά, καθότι η Χίμκι είναι μια ακραιφνώς ελληνική ομάδα, τουλάχιστον στον πάγκο της: εκεί στέκει όρθιος (και συνήθως τσατισμένος) ο Μπαρτζώκας που περιστοιχίζεται από τον Χρήστο Παππά, τον Γιώργο Μποζίκα και τον Στέφανο Τριαντάφυλλο.

Ο ελληνικός συρφετός ήταν πενταπλός, αλλά αποχώρησε ο γυμναστής Γιώργος Βαβέτσης, ενώ στο ρόστερ της Χίμκι βρίσκονται δυο παίκτες με ελληνικό παρελθόν: ο Τόνι Κρόκερ (Νέα Κηφισιά, 2013-14) και ο Κέισι Πρέιθερ (Προμηθέας Πατρών, 2017-18).

Ε, αυτή πια δεν είναι η Χίμκι, αλλά η μεταμοντέρνα εκδοχή του Εθνικού Ελληνορώσων!

Πάμ’ παρακάτω τώρα…

Παρακάτω είναι ο Σβεντ στον οποίο αναφέρονται ο τίτλος και ο πρόλογος, που τους δανείσθηκα από την ομώνυμη αστυνομική ταινία του 2001…

Τhe man who wasn’t there…

Όχι όποιος κι όποιος, αλλά ο Αλεξέι Βικτόροβιτς Σβεντ, που είναι όντως το number one και μάλιστα σε τετραδιάστατη μορφή!

Νο 1, βάσει του αριθμού που φέρει η φανέλα του…

Νο 1 διότι πέρυσι αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της Ευρωλίγκας με μέσο όρο 21.8 πόντους. Χώρια τα 2.6 ριμπάουντ και οι 5.2 ασίστ.

Νο 1, επειδή είναι το αφεντικό της ομάδας πάνω στο παρκέ…

Και last but not least, Νο 1 στα λεφτά που τσεπώνει και τον καθιστούν τον πιο ακριβοπληρωμένο Ευρωπαίο παίκτη όλων των εποχών, εκτός του ΝΒΑ!

Ο τριαντάχρονος γκαρντ έχει συμβόλαιο 4.000.000 ευρώ, που αποτελούν τη χορηγία του ζάμπλουτου Ουζμπέκου επιχειρηματία Αλισερ Ουσμάνοφ, ο οποίος υπήρξε επίσης μεγαλομέτοχος της Άρσεναλ, είναι πρόεδρος της παγκόσμιας ομοσπονδίας ξιφασκίας και η περιουσία του ξεπερνάει τα 15 δισεκατομμύρια δολάρια.

Τουτέστιν τα τέσσερα εκατομμύρια ευρώ που δίνει στον Σβεντ είναι όντως μια λαβή από το ξίφος του στο sabre στο οποίο υπήρξε πρωταθλητής!

Ο Σβεντ είναι εκεί…

Ήταν εκεί στα προηγούμενα τέσσερα ματς της Χίμκι με τον Ολυμπιακό…

Ήταν επίσης εκεί, στο «Sinan Erdem Dome», εκείνο το αλησμόνητο βράδυ, που ο Ολυμπιακός με μια επική ανατροπή από το ναδίρ του -19, εκτοξεύθηκε στο ζενίθ και στέφθηκε ταυτοχρόνως Αυτοκράτωρ του Βυζαντίου Τούρκος Σουλτάνος και Τσάρος πασών των Ρωσιών!

Την ώρα που ο Βασίλης Σπανούλης πάσαρε στον Γιώργο Πρίντεζη και εκείνος εξαπέλυε το μυθοποιημένο πια «πεταχτάρι» του (για να γράψει το 62-61), οι Ρώσοι πάθαιναν αποπληξία και δεν μπορούσαν να συνειδητοποιήσουν τι και πώς συνέβη. Τότε ο Σβεντ δεν ήταν ακριβώς μικρός και... τριανταφυλλένιος, αλλά έπαθε μια... ψυχολογία, που έλεγε και ο συχωρεμένος ο Μπιθικώτσης και (δεν) του πήρε καιρό για να την ξεχάσει…

Βάζω επίτηδες το αρνητικό μόριο εντός παρενθέσεως, διότι αργά εκείνη τη νύχτα, μαζί με τον Αντρέι Κιριλένκο και τον Ραμούνας Σισκάουσκας έσκασε μύτη στο κλαμπ Reina όπου γλένταγε ο Ολυμπιακός και έπνιξε τον πόνο του μέσα σε ένα μπουκάλι βότκα!

Για την ιστορία του πράγματος, σε εκείνον τον (θριαμβευτικό για τον Ολυμπιακό, αλλά ψυχοπλακωτικό για την ΤΣΣΚΑ) τελικό ο τότε 24άχρονος πόιντ γκαρντ είχε χρησιμοποιηθεί από τον Γιόνας Καζλάουσκας επί 17 λεπτά και 42 δευτερόλεπτα, με απολογισμό τρεις πόντους, με 1/2δ., 0/1τρ., 1/2β., δυο ριμπάουντ, δυο ασίστ, ένα κλέψιμο, τρία φάουλ εις βάρος του και ένα υπέρ του και δυο λάθη.

Εδώ έχουν πάλι την τιμητική τους ο τίτλος της ταινίας και το αρνητικό μόριο, διότι ο Σβεντ (δεν) ήταν εκεί!

Ο Καζλάουσκας είχε επαναφέρει τον Σβεντ τεσσεράμισι λεπτά πριν από τη λήξη του τελικού (σκορ 48-55), αντί του Σισκάουσκας, που κι αυτός ξαναγύρισε στο γήπεδο λίγο αργότερα. Εννέα δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη ο Λιθουανός πρώην παίκτης του Παναθηναϊκού αστόχησε σε δυο βολές, το σκορ παρέμεινε 60-61, ο Παπανικολάου πήρε το ριμπάουντ, έδωσε την μπάλα στα 4’’ στον Σπανούλη, αυτός την πάσαρε στον Πρίντεζη και… γαία πυρί μειχθήτω!

Σε αυτή τη μνημειώδη φάση ο Σβεντ όντως (δεν) ήταν εκεί: στην κατεβασιά του ο Σπανούλης περνάει σαν… αερικό ανάμεσα από αυτόν και τον Τεόντοσιτς και πετάει την μπάλα στην αριστερή πλευρά όπου καραδοκεί ο Πρίντεζης ο οποίος το… μπουμπουνάει και εκτοξεύει τον Ολυμπιακό στον έβδομο ουρανό.

Μιας και το ΄φερε πάλι η κουβέντα σε αυτή τη φάση οι Πειραιώτες, παρά την πίεση του χρόνου, είχαν την ψυχραιμία και τον καθαρό μυαλό να ακολουθήσουν τη βασική οδηγία που είχε δώσει ο Ντούσαν Ιβκοβιτς. Ποια ήταν αυτή; Να παίξουν το play χωρίς να δώσουν το δικαίωμα στον (ψηλό, μακρύ και εξαιρετικό αμυντικό) Αντρέι Κιριλένκο να αντιδράσει από τη weak side. Ο Σπανούλης περνάει από τον αριστερό διάδρομο ώστε ο AK47 να μείνει στη δυνατή πλευρά (της μπάλας) και ο γέγονεν, γέγονεν…

Δυο μήνες αργότερα, ο Σβεντ αποχαιρέτησε την ΤΣΣΚΑ και τη Μόσχα για να βαδίσει στα χνάρια του (συμπατριώτη, συμπαίκτη του και νυν προέδρου της ρωσικής ομοσπονδίας) Κιριλένκο και να ζήσει το δικό του «American dream». Στις 25 Ιουλίου του 2012 υπέγραψε συμβόλαιο με τους Μινεσότα Τίμπεργουλβς στους οποίους αγωνίσθηκε επί δυο σεζόν (2012-2013, 2013-14) προτού μετακομίσει στους Σίξερς, ως μέρος της πολύπλοκης μεταγραφής του Κέβιν Λαβ στους Καβαλίερς.

Στις 9 Δεκεμβρίου του 2014 ο Σβεντ έφυγε από την παγωμένη Μινεσότα και βρέθηκε στο ζεστό Χιούστον , όπου έμεινε μέχρι τις 19 Φεβρουαρίου του 2015, οπότε μετακόμισε στους θαλασσοδαρμένους Νικς, στο πλαίσιο της ανταλλαγής με τον Πάμπλο Πριτζιόνι.

Εδώ ήρθαμε που λένε και στο σινεμά: στη θητεία του στο ΝΒΑ, όπου ο εφιάλτης του τελικού της Πόλης δεν έπαψε να τον στοιχειώνει και γι' αυτό ευθύνονται πρωτογενώς ο Κώστας Παπανικολάου και ο Τζόι Ντόρσεϊ, εμμέσως πλην σαφώς ο Πάτρικ Μπέβερλι και ο (συνεργάτης του Μακ Χέιλ) Τζος Πάουελ και από σπόντα η αφεντιά μου!

Στους δυο μήνες που στεγάστηκε στους Ρόκετς, ο Σβεντ αισθανόταν ότι είχε πέσει σε... σφηκοφωλιά «γαύρων», που του θύμιζαν τον εφιάλτη της Πόλης! Βεβαίως ο Μπέβερλι ήταν προγενέστερος και ο Πάουελ μεταγενέστερος, ωστόσο το να κυκλοφορεί στα ίδια αποδυτήρια, να ταξιδεύει μαζί και να κάθεται δίπλα δίπλα με δυο από τους θύτες του (Παπανικολάου, Ντόρσεϊ) δεν του ήταν και πολύ ευχάριστο...

«Του έκανα πλάκα με αυτή την υπόθεση από την πρώτη στιγμή που ήρθε στο Χιούστον. Τον πείραζα συνεχώς, του πετούσα ξαφνικά ονόματα όπως Σπανούλης και Πρίντεζης και δεν τον άφηνα σε χλωρό κλαδί» μου είχε εκμυστηρευθεί τότε ο Παπανικολάου.

Ποια ήταν η αντίδραση του Σβεντ στην πλάκα του Έλληνα συμπαίκτη του; «Μου έλεγε ότι ήμασταν τυχεροί, αλλά παραδεχόταν κιόλας πως δεν θα ξεπεράσει αυτό το σοκ όσα χρόνια κι αν περάσουν».

Συμπεριλαμβάνω την αφεντιά μου σε αυτή την υπόθεση, διότι ενάμιση χρόνο νωρίτερα τον έβαλα κι εγώ στην πρίζα: ήταν τέτοιες μέρες (Φεβρουάριος του 2013) στο Χιούστον, όπου τον συνάντησα ως παίκτη των Rising Stars του All Star Weekend του NBA και προτού προλάβω να τον ρωτήσω για τον τελικό της Πόλης, μόνο και μόνο η γκριμάτσα του μαρτυρούσε τα απωθημένα και τα εσώψυχα του...

«Ωχ ακόμη και εδώ με κυνηγούν οι Έλληνες»!

Βεβαίως ο Σβεντ είχε προλάβει να κατακτήσει ένα τρόπαιο της Ευρωλίγκας με μια ομάδα που ομιλούσε (ή επρόκειτο να ομιλήσει στο μέλλον) φαρσί την ελληνική γλώσσα!

Τη σεζόν 2007-08 ήταν μέλος της ΤΣΣΚΑ που στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης στο Φάιναλ Φορ της Μαδρίτης έχοντας συμπαίκτες τον Θοδωρή Παπαλουκά, τον Νίκο Ζήση, τον Αλέξη Σαβρασένκο/Αμανατίδη, τον Τζέι Αρ Χόλντεν, τον Ραμούνας Σισκάουσκας και τον (μετέπειτα παίκτη του ΠΑΟΚ) Μάρκους Γκορι. Ως νέος και πολλά υποσχόμενος παίκτης εκείνη τη σεζόν, ο Σβεντ χρησιμοποιήθηκε από τον Ετορε Μεσίνα σε οκτώ ματς της Ευρωλίγκας, με συνολική συγκομιδή 22 πόντους σε 32 λεπτά.

Τρία χρόνια αργότερα, στρατολογήθηκε από τον Ντέηβιντ Μπλατ στην Εθνική ομάδα της Ρωσίας, με την οποία κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ του 2011, στο Βίλνιους και έναν χρόνο αργότερα παρουσίασε το δικό του φαντασμαγορικό και ανεξίτηλα χαραγμένο στην ιστορική μνήμη αριστούργημα...

Στις 12 Αυγούστου του 2012 στον μικρό τελικό του Ολυμπιακού Τουρνουά ο Σβεντ πέτυχε 25 πόντους (2/5δ., 6/11τρ., 3/4β.), κατέβασε 5 ριμπάουντ, μοίρασε 7 ασίστ, είχε επίσης ένα κλέψιμο, μία τάπα , ενώ , ζηλεύοντας τη δόξα του ... Πρίντεζη, αναδείχθηκε σε «clutch player» και άρπαξε μέσα από την τσέπη των Αργεντινών το χάλκινο μετάλλιο!

Μετά το λέι απ του Μανού Τζινόμπιλι (76-77), ο Ρώσος γκαρντ έβαλε ένα «big three» για το 79-77 στα 39’’ και στη συνέχεια έκλεψε την μπάλα από τον Κάρλος Ντελφίνο και έδωσε την ασίστ στον Βιτάλι Φριτζόν για να γράψει το τελικό 81-77, ενώ το επόμενο κλικ τον βρήκε μέσα στην αγκαλιά του προπονητή ο οποίος θα βρεθεί απόψε απέναντι του.

Στις τέσσερις περιόδους που πέρασε στο ΝΒΑ ο Σβεντ έπαιξε σε 182 αγώνες με μέσο όρο 7.4 πόντους, 2 ριμπάουντ και 2.5 ασίστ, ενώ σε 100 ματς στην Ευρωλίγκα με την ΤΣΣΚΑ και τη Χίμκι έχει να επιδείξει 14.1 πόντους, 2.3 ριμπάουντ και 3.5 ασίστ.

Το καλοκαίρι του 2015 ο Ρώσος γκαρντ παράτησε το ΝΒΑ και γύρισε στην πατρίδα του: όχι στην ΤΣΣΚΑ, αλλά στη Χίμκι από την οποία είχε περάσει για ένα φεγγάρι από τον Φεβρουάριο έως τον Μάιο του 2007, ως δανεικός.

Απόψε ο Ντέιβιντ Μπλατ θα βρει απέναντι του δυο παίκτες ΄(Αλεξέι Σβεντ, Σεργκέι Μόνια με τους οποίους γεύθηκε το νέκταρ των επιτυχιών στο Βίλνιους και στο Λονδίνο, όπου η Ρωσία κατέκτησε τα χάλκινα μετάλλια στο Eurobasket και στο Ολυμπιακό Τουρνουά. Αυτό το σημερινό συναπάντημα τους έχει το… χάζι του, διότι ξαφνικά και χωρίς να το θυμάμαι, περιπλανώμενος προ ολίγου στο διαδίκτυο, ανακάλυψα ένα ενσταντανέ από τάιμ άουτ στον αγώνα της 6ης Αυγούστου του 2012 με την Αυστραλία στον οποίο οι Ρώσοι ηττήθηκαν με 82-80.

Τι συμβαίνει εκεί; Δείτε το και θα καταλάβετε