Αλφόνσο Φορντ: Ο μεγαλύτερος σκόρερ της Euroleague (vids)

Τον γνωρίσαμε με τη φανέλα του Παπάγου τη σεζόν 1996/97 και μας έδειξε από την πρώτη στιγμή πως εάν κάτι ξέρει καλά αυτό είναι να βάζει τη μπάλα στο καλάθι. Το διαπιστώσαμε πλήρως όταν αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ της Α1 με μέσο όρο 24.6 πόντους κάτι που έκανε τόσο με τον Σπόρτιγκ το 1999 (22.3 πόντοι) όσο και με το Περιστέρι το 2000 (22.2) και το 2001 (23.7).

Τη σεζόν 2000/01 όμως τον γνώρισε και η Euroleague. Η νεοσύστατη τότε διοργάνωση της ULEB έδωσε θέση στο Περιστέρι και ο Φορντ κάθε βδομάδα έβαζε «φωτιά» στα καλάθια των αντιπάλων του σε όλη την Ευρώπη.

Έκανε την αρχή στην Ισπανία όταν σκόραρε 35 πόντους (7/11 δίποντα, 5/9 τρίποντα, 6/7 βολές) στη νίκη της ομάδας του επί της Εστουντιάντες με 91-86 και το αποκορύφωμα ήταν οι 41 πόντοι (9/19 δίποντα, 3/4 τρίποντα, 14/15 βολές) που σημείωσε στην ήττα του Περιστερίου από την Ταουγκρές με 81-79 στο πρώτο παιχνίδι για τα πλέι οφς.

Σε 12 αγώνες έπεσε μόλις μία φορά κάτω από τους 21 πόντους όταν πέτυχε 18 στη δεύτερη αναμέτρηση με την Εστουντιάντες και ολοκλήρωσε τη σεζόν με μέσο 26.0 για να αναδειχτεί φυσικά πρώτος σκόρερ κάτι που έκανε και το 2002 ως παίκτης του Ολυμπιακού.

Το πρώτο του θύμα ήταν η Εφές Πίλσεν της οποίας το καλάθι φόρτωσε με 28 πόντους (9/11 δίποντα, 2/4 τρίποντα, 4/7 βολές) ώστε οι «ερυθρόλευκοι» να επικρατήσουν 87-72. Στην ήττα (86-79) από τη Μάλαγα σταμάτησε στους 34 (9/16 δίποντα, 4/6 τρίποντα, 4/6 βολές), σε αυτή από την Μπενετόν Τρεβίζο με 91-87 έφτασε τους 31 (9/14 δίποντα, 3/6 τρίποντα, 4/7 βολές) και στο Top-16 όταν η ομάδα του έχασε από τον Παναθηναϊκό 88-78 σημείωσε 33 (6/13 δίποντα, 3/6 τρίποντα, 12/15 βολές). Αυτές αλλά και οι υπόλοιπες εξαιρετικές εμφανίσεις του είχαν ως αποτέλεσμα μετά από 20 αγώνες να έχει μέσο όρο 24.8 πόντους.

Το 2003 με τη Σιένα δεν ήταν τόσο καλός (είχε 17.9 πόντους ανά αγώνα) αλλά υπήρχαν βραδιές που η αντίπαλη άμυνα δεν μπορούσε να του αντισταθεί. Μια τέτοια ήταν και αυτή της 12ης Δεκεμβρίου του 2002 όταν είχε φορτώσει το καλάθι της Ζαλγκίρις Κάουνας με 33 πόντους (5/9 δίποντα, 7/9 τρίποντα, 2/3 βολές) με την ομάδα του να κερδίζει εύκολα 100-74.

Εκείνη τη χρονιά μάλιστα έπαιξε για πρώτη και τελευταία φορά στην καριέρα του στο Final 4, που είχε γίνει στη Βαρκελώνη. Στον ημιτελικό η Σιένα είχε χάσει από την Μπενετόν Τρεβίζο 65-62, καθώς ο Φορντ ήταν εξαιρετικά άστοχος (είχε 4/16 δίποντα) και είχε μείνει στους 15 πόντους. Στον μικρό τελικό είχε φτάσει τους 19 και έτσι οι Ιταλοί είχαν κερδίσει την ΤΣΣΚΑ Μόσχας 79-78.

Αυτό ήταν και το τελευταίο του παιχνίδι στην Euroleague. Την επόμενη σεζόν αγωνίστηκε στην Σκαβολίνι Πέζαρο παρότι έπασχε από λευχαιμία η οποία βρισκόταν σε προχωρημένο στάδιο. Με μέσο 22.2 πόντους την οδήγησε στην 4η θέση του ιταλικού πρωταθλήματος κάτι που σήμαινε πως τη νέα αγωνιστική περίοδο θα συμμετείχε στην Euroleague όμως το έκανε χωρίς αυτόν, αφού στις 4 Σεπτεμβρίου του 2004 «έφυγε» από τη ζωή.

Τα όσα είχε πετύχει όμως στη διοργάνωση έφταναν και περίσσευαν ώστε η Euroleague να πάρει την απόφαση να τον τιμήσει δίνοντας το όνομα του στο βραβείου του πρώτου σκόρερ το οποίο την πρώτη φορά πήρα ο Τσαρλς Σμιθ που ήταν ο αντικαταστάτης του στην Σκαβολίν