Ο 14χρονος Ουσμάν Γκαρούμπα της Ισπανίας ήταν εντυπωσιακός και πήρε το βραβείο του MVP οδηγώντας την ομάδα του στην κατάκτηση του τροπαίου αλλά ο Μάρκο Πετσάρσκι ήταν πραγματικά το κάτι άλλο σε αυτό το Ευρωμπάσκετ Παίδων.

Ας αρχίσουμε από τα βασικά. Ήταν ο πρώτος σκόρερ με 26.6 πόντους και ο πρώτος ριμπάουντερ με 15.9 ριμπάουντ της διοργάνωσης στην οποία είχε αγωνιστεί και πέρυσι και μας είχε κάνει να τον προσέξουμε στην αναμέτρηση της Σερβίας με την Ιταλία. Σε εκείνο το παιχνίδι είχε πετύχει 25 πόντους με 4/4 τρίποντα και είχε μαζέψει 14 ριμπάουντ αλλά το σημαντικότερο ήταν πως έβαλε τρία τρίποντα με λιγότερο από ένα λεπτό να απομένει για την λήξη και από εκεί που η ομάδα του έχανε 72-65 πέρασε μπροστά 74-72 και τελικά επικράτησε 79-77.

Είχε ολοκληρώσει το τουρνουά με μέσο όρο 12.0 πόντους και 8.9 ριμπάουντ αλλά φέτος μας έδειξε πως βρίσκεται σε άλλο επίπεδο. Ξεκίνησε με 26 πόντους και 12 ριμπάουντ στο 77-62 επί της Εσθονίας, συνέχισε με 27 πόντους και 16 ριμπάουντ στην ήττα της Σερβίας από την Φινλανδία με 70-61, είχε 20 πόντους και 16 ριμπάουντ κόντρα στην Ελλάδα που επικράτησε της ομάδας του με 59-55, έβαλε 30 στο Μαυροβούνιο και μάζεψε 11 ριμπάουντ παρότι η Σερβία ηττήθηκε 75-60 και στο επόμενο παιχνίδι ήρθε η «έκρηξη» του.

Οι Σέρβοι κέρδισαν την Πολωνία 82-73 με τον 16χρονο σέντερ (έχει γεννηθεί στις 12 Φεβρουαρίου του 2000 και έχει ύψος 2.06μ.) να σταματάει στους 45 πόντους και να μαζεύει 19 ριμπάουντ, ενώ ακολούθησε η νίκη (82-81) επί της Λετονίας όπου είχε 30 πόντους και πήρε 27 ριμπάουντ!!! Μετά από όλα αυτά δικαιούταν μάλλον και μια κακή εμφάνιση την οποία έκανε στο τελευταίο παιχνίδι όπου έμεινε στους 8 πόντους με 4/16 σουτ, πήρε 10 ριμπάουντ και η Σερβία έχασε από τη Γερμανία 65-63.

Η ομάδα του τερμάτισε στην 10η θέση του Ευρωμπάσκετ Παίδων αλλά τα κατορθώματα του έφταναν και περίσσευαν για να ψηφιστεί στην καλύτερη πεντάδα της διοργάνωσης. Άλλωστε από καθαρά ατομικής πλευράς ήταν με διαφορά ο καλύτερος παίκτης που είδαμε στα γήπεδα της Πολωνίας.

Σε συλλογικό επίπεδο ανήκει στην Μέγκα Λεκς του Μίσκο Ραζνάτοβιτς ο οποίος όσο τον βλέπει να παίζει έτσι και να εξελίσσεται τρίβει τα χέρια του γιατί ξέρει πως αργά ή γρήγορα θα τον στείλει σε κάποια μεγάλη ευρωπαϊκή ομάδα ή κατευθείαν στο ΝΒΑ.