Προσδεθείτε και μη καπνίζετε

Προσδεθείτε και μη καπνίζετε

bet365

Ο Νίκος Παπαδογιάννης μελαγχολεί για την απουσία της Εθνικής μπάσκετ από τη μεγάλη γιορτή του Ρίο, αλλά βρίσκει και ψήγματα παρηγοριάς.

H Eθνική ομάδα μπάσκετ έχει παίξει σε Ολυμπιακούς Αγώνες τρεις φορές: 1996, 2004, 2008. Διακρίθηκε και στα τρία Ολυμπιακά τουρνουά όπου συμμετείχε: προημιτελικά και 5η θέση στην Ατλάντα (απ'όπου και το ενσταντανέ), προημιτελικά και 5η θέση στην Αθήνα, προημιτελικά και 5η θέση στο Πεκίνο.

Πέρα από την πατροπαράδοτη γκίνια των "χιαστί" αγώνων -όπου μας ξεπάστρεψαν κατά σειρά Λιθουανία, Αργεντινή και ξανά Αργεντινή- αξίζει να σημειωθεί άλλη μία σύμπτωση. Εάν η χώρα δεν είχε χρήματα για να αναλάβει διεθνείς διοργανώσεις, μπορεί να ζούσαμε ακόμη το απωθημένο της πρώτης Ολυμπιακής συμμετοχής...

Το εισιτήριο για την Ατλάντα το κατέκτησε η Εθνική μας όταν νίκησε με την ψυχή στο στόμα τους Ισπανούς, στα προημιτελικά του Ευρωμπάσκετ του 1995 στην -ένα το κρατούμενο- Αθήνα.

Ο Παναγιώτης Φασούλας πέτυχε το καθοριστικό καλάθι, ίσως το σημαντικότερο της καριέρας του. Για μια φορά, η ελληνική ομάδα κέρδισε το νοκ-άουτ παιχνίδι που θα την έστελνε στην τετράδα της Ευρώπης και θα της εξασφάλιζε την παρθενική της παρουσία σε Τελετή Έναρξης Ολυμπιακών Αγώνων.

Η Βούλα Πατουλίδου κουβάλησε τη δάδα μέσα στο Στάδιο και την παρέδωσε στον Μοχάμεντ Αλί, αλλά η αθάνατη Ελλαδάρα είχε προλάβει να ανάψει φωτιές αρκετές ημέρες νωρίτερα, στο αεροπλάνο που μετέφερε την Εθνική μπάσκετ στις ΗΠΑ.

Το τσιγάρο που κάποιος θεριακλής παίκτης όνομα και μη χωριό άναψε μέσα στην τουαλέτα του αεροσκάφους υποχρέωσε τον πιλότο σε αναγκαστική προσγείωση. Χρειάστηκε να επιστρατευτούν λυτοί και δεμένοι για να αποφύγει ο ένοχος το κρατητήριο.

Είκοσι χρόνια αργότερα, το περιστατικό μοιάζει αδιανόητο, ίσως επειδή απαγορεύεται πια το κάπνισμα σε όλες ανεξαιρέτως τις πτήσεις, κανόνας που ασφαλώς δεν ίσχυε το 1996.

Αν είναι να συλληφθεί σήμερα παίκτης λαθροκαπνιστής, δεν θα είναι για απλό σιγαρέττο. Και μάλλον θα προέρχεται από άλλο λαοφιλές σπορ...

Το δικαίωμα συμμετοχής στους Αγώνες του 2004 η Εθνική μπάσκετ -όπως και οι αντίστοιχες των άλλων ομαδικών αθλημάτων- το απέκτησε χαρη στην ψηφοφορία που έδωσε το χρίσμα στις "'Ατενς" (όπως προέφερε την Αθήνα ο μακαρίτης Σάμαραντς). Δεύτερο κρατούμενο εδώ.

Ήμουν στη Λωζάννη τη μέρα της καθοριστικής ψηφοφορίας και πανηγύριζα σαν μαλάκας, από κάποιον διεστραμμένο πατριωτισμό: "Μπράβο μας λοιπόν, μπορούμε να παίξουμε το βρώμικο παιχνίδι το ίδιο αποτελεσματικά με τους ξένους"!

Αντίπαλο δέος ήταν η λαδιάρα Ρώμη, αλλά τα Ολυμπιακά ρεκόρ εκείνου του Σεπτέμβρη τα έσπασαν οι "Άτενς".

Εμείς γράφαμε ανυποψίαστοι για "αποτέλεσμα-έκπληξη", αλλά οι ιθύνοντες της ελληνικής επιτροπής διεκδίκησης γνώριζαν εκ των προτέρων το αποτέλεσμα, με περιθώριο στατιστικού λάθος μικρότερο από 1 τοις εκατό.

Θυμάμαι τον Γιάννη Γιαννάκη να μου αναλύει ψήφο προς ψήφο την ετυμηγορία της ΔΟΕ στο αεροπλάνο της επιστροφής, εξηγώντας τα χούγια των Αφρικανών, των Ασιατών και της Λατινομερικάνων "αθανάτων" σαν να τους γνώριζε από μικρό παιδί. Αν δεν με ξεγελά η 50ετής μνήμη μου, η "Ελευθεροτυπία" της μεθεπόμενης ημέρας έγραψε αναλυτικά ποιος ψήφισε τι και γιατί.

Εννοείται ότι ημείς οι φορείς του αρχαίου πνεύματος του αθάνατου κινηθήκαμε αυστηρώς μέσα στα πλαίσια της νομιμότητας και της ηθικής. Για ποιους μας περάσατε, για τίποτε Καταριανούς;

Η Εθνική Ελλάδας του μπάσκετ είχε την ευκαιρία να κερδίσει ένα απ'ευθείας εισιτήριο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, αλλά την έχασε μέσα από ένα όργιο ισπανόπνευστου θεατρινισμού στον ευρωπαϊκό ημιτελικό του 2007 στη Μαδρίτη. Ο νικητής κέρδισε την πρόκριση όχι μόνο για τον τελικό της επόμενης ημέρας, αλλά και για το Ολυμπιακό τουρνουά της επόμενης χρονιάς.

Ποτέ άλλοτε δεν μου συνέβη να σιχαθώ τον αθλητισμό όσο εκείνη τη μέρα. Προσοχή εσείς που ετοιμάζεστε να μη πιάσετε από τα μούτρα, δεν τα βάζω με τη διαιτησία του αγώνα, όσο με την απερίγραπτη συμπεριφορά των Ισπανών, παικτών, προπονητών, φιλάθλων, αλλά και δημοσιογράφων.

Δεν γνωρίζω πώς μεταφράζεται το "fair play" στα ελληνικά, είμαι ωστόσο βέβαιος ότι δεν υπάρχει αντίστοιχη έκφραση στα καστιγιάνικα.

Ελάτε τώρα πιο κοντά για να σας ψιθυρίσω κάτι στο αυτί: "Εάν κάναμε και εμείς τα ίδια, δεν θα με πείραζε καθόλου, αρκεί να κερδίζαμε". Εάν όμως αποδώσετε αυτή τη φράση σε μένα, θα αρνηθώ ότι την ξεστόμισα.

Ο Βασιλακόπουλος κίνησε τα νήματα ώστε να αναλάβει η Αθήνα το Προολυμπιακό τουρνουά του 2008 και, τρία τα κρατούμενα, η πρόκριση έγινε ξαφνικά εύκολη υπόθεση.

Όσες φορές το Ολυμπιακό εισιτήριο διεκδικήθηκε σε αγώνες που έγιναν μακριά από την ελληνική επικράτεια, είδαμε τον ουρανό σφοντύλι.

Η εγχείρηση μισοπέτυχε το 2011 και ξανά το 2015 (με τη διπλή πρόκριση στα Προολυμπιακά τουρνουά που ακολουθούσαν), αλλά ο ασθενής απεβίωσε μερικούς μήνες αργότερα, μία στο Καράκας και μία στο Τορίνο. Ας μη γυρίσουμε στην αρχαιότητα, στις Μούρθιες και στα Βεβέ, γιατί θα μελαγχολήσουμε, αυγουστιάτικα.

Με τι χρώματα θα γραφόταν η ιστορία, εάν υπήρχε ρευστό για να κερδίσουμε τον φετινό πλειστηριασμό της FIBA αντί των Ιταλών ή των Σέρβων; Κατά πάσα πιθανότητα, θα σας έγραφα αυτή τη στιγμή από το δημοσιογραφικό Χωριό του Ρίο ντε Ζανέιρο και όχι από το καφέ "Γραμματόσημο" στο Χαϊδάρι.

Η διεξαγωγή ενός Προολυμπιακού τουρνουά στην Αθήνα θα συσπείρωνε τις παλιοσειρές για "έναν τελευταίο χορό", θα έπειθε τους ψιλοτραυματίες ότι δεν πεθαίνουν δα από τους πόνους, θα έδινε στην ομάδα την απαραίτητη ώθηση χάρη στις φωνές 15.000 Ελλήνων (και όχι 150 αμετανόητων εκδρομέων...) και θα έκοβε τα πόδια αντιπάλων που δεν διακρίνονται δα για την ευψυχία τους.

Ταυτόχρονα, βέβαια, η εσωτερική αντιπολίτευση θα εγκαλούσε τον Βασιλακόπουλο "για ξόδεμα εκατομμυρίων με αόρατο χρηματοδότη" και η αυλή του προέδρου θα αποθέωνε "τον φωτεινό φάρο του ελληνικού αθλητισμού" για τις μεθοδεύσεις του.

Τώρα που το ξανασκέφτομαι, καλύτερα που πάει στο Ρίο η Κροατία του Ράτζα και του Στόικο παρά να πήγαινε η Ελλάδα του Τσαγκρώνη, των 32άχρονων συνταξιούχων, των χολερικών του Facebook και των αυλικών του σουλτάνου.

Είναι και μακρύ το ταξίδι μέχρι τη Βραζιλία, μη τρέχουμε πάλι σε άγνωστα αεροδρόμια για αναγκαστική προσγείωση...

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Νίκος Παπαδογιάννης
Νίκος Παπαδογιάννης

Ανέμων, υδάτων και ακραίων καιρικών φαινομένων το ανάγνωσμα. Μπήκατε στο λημέρι του μπάσκετ, αλλά κινδυνεύετε να διαβάσετε ό,τι άλλο βρέξει ο ουρανός. Το πορτοκαλί ένδυμα υποχρεωτικό, το χαμόγελο προαιρετικό. Εδώ δεν χαϊδεύουμε αυτιά, ούτε κρύβουμε λόγια. Αυτές είναι οι αρχές μας. Αν σας αρέσουν, αφήστε τα έγχρωμα γυαλιά στην είσοδο και κοπιάστε. Αν δεν σας αρέσουν, έχουμε κι άλλες.

Μοναδικός απαράβατος κανόνας είναι ότι όλα επιτρέπονται.