Κάθε αναμέτρηση που περνά φέρνει όλο και πιο κοντά τους τίτλους τέλους του Δημήτρη Διαμαντίδη. Game 4 ή Game 5, ένα είναι σίγουρο, δυστυχώς: Το τέλος απέχει ελάχιστα. Και δεύτερη φορά δυστυχώς στιγμές σαν την χθεσινή (22/5) στο 1-1 (81-83) των Τελικών της Α1 κάνουν άπαντες να νοσταλγούν από τώρα.

Δεν ήταν μόνο το δικό του παραλίγο game winner τρίποντο στα -8,3". Αυτό του Βασίλη Σπανούλη αμέσως μετά και στην εκπνοή πρόσθεσε ακόμη περισσότερο συναίσθημα στο αναπόφευκτο τέλος: Πόσες και πότε τέτοιες στιγμές θα ξαναζήσουμε;

Προς το παρόν όσες προλαβαίνουμε. Κι αν δε γίνει τίποτα παρόμοιο στη συνέχεια της σειράς σε ΣΕΦ, ΟΑΚΑ ή ΣΕΦ ξανά, θα 'χουμε αυτή κι άλλες τόσες στιγμές να θυμόμαστε. Με non call φάουλ ή χωρίς, με βήματα ή χωρίς...

Τουλάχιστον έτσι κάνουν οι υγιώς σκεπτόμενοι φίλαθλοι κι επομένως εξ ορισμού μη οπαδοί. Κι ας μη περισσεύουν στα ελληνικά γήπεδα. Οι υπόλοιποι ίσως αναγνωρίσουν το μεγαλείο τους μετά το τέλος της καριέρας τους. Προφανώς επειδή θα τους λείπουν. Αυτοί, τα πάντα, όλα. Ακόμη και το να τους βρίζουν. Κι αυτό ένα είδους αναγνώρισης είναι.

Μέχρι τότε ορίστε ακόμη λίγη νοσταλγία. Κι αφήστε τον άλλον στο τελευταίο video να λέει «Τι είναι αυτά που κάνετε ρε;»...

Ιταλός θαυμαστής του Δημήτρη Διαμαντίδη στο Eurobasket της Σλοβενίας το 2013

Ιταλός θαυμαστής του Δημήτρη Διαμαντίδη με tattoo τον ίδιο

Ισπανός γαμπρός και θαυμαστής του Βασίλη Σπανούλη με τη φανέλα του

«Spanoulis Basket Court» στο Βελιγράδι