Ο κορυφαίος αθλητής στην ιστορία του Παναθηναϊκού!

Τα λόγια είναι περιττά. Λίγα, ελάχιστα για να περιγράψει κανείς αυτό που έγινε στο κλειστό του ΟΑΚΑ για χάρη του Δημήτρη Διαμαντίδη! Αγάπη, λατρεία, μαγεία, ο ελάχιστος φόρος τιμής για μία μεγάλη, μία αυθεντική, μία 100% παναθηναϊκή σημαία του συλλόγου. Για τον απόλυτο μύθο του ελληνικού και ευρωπαϊκού μπάσκετ, για τον αθλητή που επηρέασε όσο κανένας άλλος την εξέλιξη του εξάστερου Παναθηναϊκού, για την ιδιοφυία που παρέδωσε δωρεάν μαθήματα μπάσκετ, για τον άνθρωπο που έγινε μύθος και παρέμεινε σεμνός, ταπεινός και ντροπαλός μέχρι το φινάλε!

Για τον άνθρωπο που μέχρι στιγμής έχει οδηγήσει το «τριφύλλι» σε 9 πρωταθλήματα, 10 Κύπελλα και 3 πρωταθλήματα Ευρώπης, τον άνθρωπο που έχει σαρώσει στα ατομικά βραβεία μέσα από την ομαδικότητά του, στον «Μήτσο» που λατρεύεται όσο κανείς άλλος από τον κόσμο του Παναθηναϊκού! Το απόλυτο είδωλο, ο ένας και μοναδικός «3D»! Το καλούπι έσπασε και Διαμαντίδη το μπάσκετ δεν πρόκειται να ξαναδεί!

Όλα τα ωραία, όμως, κάποτε τελειώνουν. Η τεράστια καριέρα του Διαμαντίδη ολοκληρώνεται το καλοκαίρι. Μακάρι να υπήρχε τρόπος να αλλάξει άποψη. Μακάρι να καταλάβε και απόψε το πόσο σημαντικός είναι για τον κόσμο που δάκρυζε στις κερκίδες για πάρτη του και φώναζε «μην σταματήσεις αρχηγέ», μακάρι να συνέχιζε να τους κάνει πλάκα μέσα στα παρκέ και του χρόνου, μακάρι όλο αυτό να ήταν ένα ψέμα λόγω της ημέρας! Η απόφαση, όμως, μοιάζει να είναι «μπετόν» και να μην αλλάζει. Χαλάλι του, εκείνος ξέρει καλύτερα...

Το καλοκαίρι, λοιπόν, πέφτει η αυλαία και ανεξάρτητα από την κατάληξη της φετινής αγωνιστικής περιόδου, ο Διαμαντίδης θα πρέπει να λογίζεται ως ο κορυφαίος αθλητής στην ιστορία του συλλόγου. Σε όλα τα αθλήματα, από την ίδρυση του Παναθηναϊκού.

Ναι, δεν είναι και ότι πιο δόκιμο να βάζεις στην ίδια ζυγαριά ανόμοια πράγματα, ίσως να μιλά το συναίσθημα αλλά η παρουσία του «Μήτσου» όμως ήταν τόσο κομβική, τόσο καθοριστική για την εδραίωση της αυτοκρατορίας, είναι τόσο μεγάλη η λατρεία του κόσμου, είναι τόσο μεγάλο μέγεθος στο παγκόσμιο μπάσκετ, έχει προσφέρει τόσα πολλά. Η επιρροή του είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ! Και η προσφορά του δεν είναι μόνο μέσα στο γήπεδο. Ο μπασκετικός Παναθηναϊκός κράτησε ψηλά το φρόνημα των οπαδών σε δύσκολες εποχές. Η συνεισφορά του τμήματος στον σύλλογο αυτές τις δύο δεκαετίες της ποδοσφαιρικής χούντας είναι μη μετρήσιμη! Ανεκτίμητη και ο Διαμαντίδης ήταν πρωταγωνιστής, ήταν το πρώτο βιολί, ο άνθρωπος που στα δύσκολα ήξερες πως θα ήταν εκεί, να κάνει την διαφορά!

Δημήτρη Διαμαντίδη είμαστε ευλογημένοι που ζήσαμε στην εποχή σου, σε ευχαριστούμε για όσα προσέφερες και θα συνεχίσεις να προσφέρεις στον Παναθηναϊκό ως παίκτης μέχρι το τέλος της χρονιάς και ως ΙΔΕΑ για τα επόμενα χρόνια, σε ευχαριστούμε που μας κράτησες όρθιους στα δύσκολα, μας έδωσες χαρές ανεπανάληπτες, σε ευχαριστούμε που τίμησες όσο κανείς άλλος την φανέλα με το τριφύλλι, σε ευχαριστούμε που έμεινες εδώ, στην οικογένεια σου μέχρι το τέλος. Σε ευχαριστούμε για όλες εκείνες και τις μεγάλες στιγμές που μας χάρισες. Α, ρε «Μήτσο»...

Υ.Γ1: Δώδεκα χρόνια από τον χαμό του Γιάννη Κυράστα, από τον άνθρωπο που δημιούργησε τον καλύτερο Παναθηναϊκό της τελευταίας εικοσαετίας. Τα λόγια του είναι οδηγός, αποτελούν φάρο φωτεινό μέχρι και σήμερα, καθώς τίποτα δεν άλλαξε από την σαπίλα του ελληνικού ποδοσφαίρου. «Θα πεθάνουμε για αυτούς τους αλήτες; Όχι ρε, δεν θα πεθάνουμε! Θα κάτσουμε και θα πολεμήσουμε».

Πόσο το άξιζες αυτό το γαμ$@%$ πρωτάθλημα του 2000 και πόσο άδικα και ανέντιμα στο στέρησαν οι αληταράδες της «Παράγκας». Τι ομαδάρα είχες φτιάξει ρε άνθρωπε, πόσο άσχετοι, επικίνδυνοι και σιχαμένοι ήταν εκείνοι που σου έλεγαν να πας για ψάρεμα. Δεν είχα την τύχη να τον γνωρίσω. Η ζωή τα έφερε έτσι, ώστε να τα «λέμε» συχνά-πυκνά στο κοιμητήριο της Αγίας Παρασκευής σε εκείνη την παναθηναϊκή «γειτονιά» που έχει φτιάξει με τον θείο μου. Κρίμα που ελάχιστοι του απέδωσαν αυτά που πραγματικά άξιζε όσο βρισκόταν στην ζωή...