Παλούκια και χαλινάρια
O αγώνας με την Εφές (3-4) ήταν για τον Παναθηναϊκό (4-3) το ματς της χρονιάς. Για πολύ περισσότερους από έναν λόγους.
* Επειδή η Εφές τείνει να γίνει βασική του αντίπαλος στο κυνήγι της –μίνιμουμ- 4ης θέσης. Εάν περνούσε από το ΟΑΚΑ, θα αποκτούσε σημαντικό πλεονέκτημα έναντι του κυπελλούχου Ελλάδας. Απέτυχε όμως, οπότε κουβαλάει οδυνηρές ήττες από την Τσεντεβίτα, από τον Παναθηναϊκό και (εντός έδρας αυτή) από τη Φενέρμπαχτσε.
* Επειδή ήταν το τελευταίο παιχνίδι π.ε., δηλαδή προ ενισχύσεων: στον επόμενο τόνο, θα εμφανιστούν ο Μάρκες Χέινς, ο Έλιοτ Ουίλιαμς και όποιος άλλος αποκτηθεί στο μεταξύ. Παρεμπιπτόντως, ο Όστιν Ντέι είναι ένας πολύ καλός (και ψηλός) «3 and D» φόργουορντ, δηλαδή αυτό ακριβώς που χρειάζεται από καιρό ο ΠαναθηναΪκός.
* Επειδή η όψιμη λειψανδρία άφησε τους «πράσινους» χωρίς γκαρντ. Ο Παππάς εξοστρακίστηκε, ο Διαμαντίδης τραυματίστηκε, ο Μποχωρίδης είναι ανέτοιμος, οπότε έμεινε ο Καλάθης αβοήθητος.
* Επειδή δεν υπήρχε το περιθώριο για δεύτερη εντός έδρας ήττα, εν όψει μάλιστα της επίσκεψης της Φενέρμπαχτσε. Ο β’ γύρος έχει 4 δύσκολα ταξίδια, όπου θα κριθούν πολλά: Μάλαγα, Βελιγράδι, Εφές, Νταρουσάφακα. Και δύο «παλούκια» στο ΟΑΚΑ: Φενέρ, Λόκο.
* Επειδή το «θέλω» και το «μπορώ» στο σαφάρι της πρόκρισης περνούν από τέτοιους αγώνες. Το εντός των τειχών 7-0 δεν είναι πλέον εφικτό, αλλά το 6-1 αποτελεί ισχυρή υποθήκη πρόκρισης.
Η χρυσοπληρωμένη Εφές παίζει άθλια και δεν θυμίζει σε τίποτε ομάδα του Ίβκοβιτς ή του Αγγέλου. Η άμυνά της δίνει στον αντίπαλο 78 πόντους μέσο όρο και η επίθεσή της ποντάρει σε εκλάμψεις και ηρωισμούς. Αλλά αυτό είναι δικό της πρόβλημα.
Ο Παναθηναϊκός τη χτύπησε όχι στην καρωτίδα, αλλά στο πιο δυνατό της σημείο. Οι αθλητικοί της ψηλοί έγιναν παιχνιδάκι στα χέρια του Ραντούλιτσα, ενώ ο Ερτέλ χρειαζόταν ριπλέι για να προλάβει τον Καλάθη.
Ο παινεμένος Οσμάν έκανε το κομμάτι του στο εναρκτήριο τρίλεπτο και μετά εξαφανίστηκε, όπως και ο Ντίμπλερ. Οι «πλάγιοι» του Παναθηναϊκού (Φελντίν, Γιάνκοβιτς, Πάβλοβιτς) έπαιξαν σαν να είχαν διπλό εχθρό: όχι μόνο την Εφές, αλλά και τον Έλιοτ Ουίλιαμς.
Το εκπληκτικό είναι ότι ο Παναθηναϊκός κέρδισε αυτό το ματς τρέχοντας με τρίτη ταχύτητα και χωρίς να πλησιάσει το ζενίθ του. Πόνταρε στην προσωπικότητα και στη στόφα του, όπως τον παλιό, καλό καιρό.
Τα ανησυχητικά σημάδια του πρώτου 15λέπτου εξανεμίστηκαν γρήγορα και οι Τούρκοι δεν ξαναπήραν προβάδισμα μετά το 28-31. Ο απολογισμός των ριμπάουντ, 36-30 υπέρ του Παναθηναϊκού, λέει πολλά.
Ο Τζόρτζεβιτς νίκησε τον Ίβκοβιτς χρησιμοποιώντας, ουσιαστικά, 7 παίκτες. Όταν έρθει η ώρα να αντιμετωπίσει τον Ομπράντοβιτς, ελπίζει να έχει στη διάθεσή του 12 ετοιμοπόλεμους. Οι εβδομάδες της λειψανδρίας πέρασαν με ελάχιστες απώλειες.
Ο Ολυμπιακός έφυγε από τη Ρωσία ηττημένος και οργισμένος. Δεν υπέκυψα ποτέ στον πειρασμό της διαιτητολαγνείας και δεν πρόκειται να το κάνω τώρα. Ο μακαρίτης Συρίγος έλεγε ότι στη Μόσχα ισχύουν άλλοι κανονισμοί. Και στη Μαδρίτη και στη Βαρκελώνη και στο Τελ Αβίβ και αλλού.
Αλλού, είπατε;
Χρήσιμο είναι να θυμόμαστε, ότι το ίδιο πικρό φάρμακο έχουν πιει κατά καιρούς πολλές ξένες ομάδες στο ΣΕΦ και στο ΟΑΚΑ. Και πιο παλιά στο Αλεξάνδρειο. Άλλο αν τότε κάνουμε το κορόιδο και σφυρίζουμε αδιάφορα.
Οι παίκτες του Ολυμπιακού έμειναν ήρεμοι από την αρχή μέχρι το τέλος, χωρίς να παρασυρθούν σε διαμαρτυρίες και άναρθρες κραυγές. Ωστόσο, έπεσαν στην παγίδα με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο.
Όπως σωστά παρατήρησε από το στούντιο της ΕΡΤ ο προπονητής του Λαυρίου, Χρήστος Σερέλης, η άμυνα του Ολυμπιακού δεν είχε τα ίδια χαρακτηριστικά που παρατηρήσαμε στον αγώνα με τη Χίμκι.
Υπήρξε λιγότερος δυναμισμός στα hedge out, περισσότερη προσοχή στα μετόπισθεν, πιο συντηρητική προσέγγιση. Φοβήθηκε άραγε ο Σφαιρόπουλος τα φτηνά φάουλ και τον «νόμο της Μόσχας»; Ή θεώρησε μάταιο ποντάρισμα την πίεση πάνω σε χειριστές επιπέδου Τεόντοσιτς και Ντε Κολό;
Όπως και αν έχει το πράγμα, οι περιφερειακοί της ΤΣΣΚΑ δεν πιέστηκαν ιδιαίτερα. Ο Γάλλος υπέπεσε σε 3 λάθη, ο Σέρβος μόνο σε 1, ολόκληρη η ομάδα μόλις σε 7. Οι δυό τους κέρδισαν 16 φάουλ και σούταραν 20 βολές, όχι πάντοτε για ψύλλου πήδημα.
Μαθημένη να σημαδεύει τις αδυναμίες του αντιπάλου και τα “mismatches” καλύτερα από κάθε άλλη ευρωπαϊκή ομάδα, η ΤΣΣΚΑ ξεδίπλωσε το παιχνίδι της με σχετική ευκολία, στοχεύοντας συνήθως στον παίκτη του Σπανούλη και στις υψομετρικές διαφορές.
Ο Κουρμπανόφ, ο Χίγκινς, αλλά και οι Χριάπα, Φρίλαντ, Βοροντσέβιτς πέτυχαν κρίσιμα καλάθια σουτάροντας πάνω από τα κεφάλια των αντιπάλων τους. Η σφραγίδα του Δημήτρη Ιτούδη είναι ολοφάνερη στη φετινή ΤΣΣΚΑ.
Οι 5 απανωτοί πόντοι του Κόρι Χίγκινς στο 49-50, με σουτ εκτός προγράμματος και λογικής, έκοψαν τη φόρα του Ολυμπιακού πάνω που ο αγώνας γύριζε τούμπα. Εκεί δεν υπήρξαν σφυρίγματα ούτε βολές. Μόνο χαμένα αμυντικά στοιχήματα.
Το ξέσπασμα του Τεόντοσιτς αμέσως μετά, με 7 προσωπικούς πόντους, ξανάκανε την ΤΣΣΚΑ αφεντικό (61-54 από 54-52). Έκανε και τις κουτουράδες του βέβαια ο Μίλος, αλλά φρόντιζε ο Ιτούδης να τραβάει το χαλινάρι.
Βαθμολογικά, η ήττα δεν είναι ιδιαίτερα οδυνηρή. Ωστόσο, τα περιθώρια για το μεγάλο διπλό που θα ρεφάρει τις απροσδόκητες απώλειες στενεύουν. Ο Ολυμπιακός (3-4) έχει να ταξιδέψει στη Βαρκελώνη, στο Μπάμπεργκ και στο Χίμκι.
Πιστεύω ότι θα προκριθεί από αυτόν τον Ομιλο ομάδα με 7 νίκες, αλλά το προγνωστικό συνοδεύεται από αστερίσκο. Όχι επτά οποιεσδήποτε νίκες, αλλά επτά νίκες που θα συνοδεύονται από δικλίδες ασφαλείας στις κρίσιμες ισοβαθμίες.
Το +12 επί της Μπαρτσελόνα, το +6 στη Βιτόρια, το +12 επί της Χίμκι, αλλά και το μικρό -7 από την ΤΣΣΚΑ είναι πρόσθετα εφόδια στη φαρέτρα του Ολυμπιακού.
Μετά το ευπρόσδεκτο διπλό της Ρεάλ στη Ρωσία, ο Ολυμπιακός μπορεί να προλάβει οποιανδήποτε από τις υπόλοιπες ομάδες του Ομίλου. Μέχρι και 1ος μπορεί να βγει, που λέει ο λόγος. Ή και 7ος...
Η ΤΣΣΚΑ δεν έχει ήττα εντός έδρας, αλλά πληγώθηκε στα μοναδικά της ταξίδια (Βιτόρια, Χίμκι). Η Μπαρτσελόνα νίκησε στη Μαδρίτη, αλλά ηττήθηκε στη Γερμανία και είδε και τις πλάτες του Μπουρούση μέσα στο «Μπλαουγράνα». Η Ρεάλ πέρασε από το παγερό Χίμκι, αλλά μετράει δύο ήττες στο σπίτι της από συμπατριώτισσες.
Η μοναδική ομάδα που έχει αναμφισβήτητα θετικό πρόσημο και προβάδισμα έναντι όλων (με τα διπλά σε Μαδρίτη-Βαρκελώνη και τη νίκη επί της ΤΣΣΚΑ) είναι η Λαμποράλ. Αλλά ο Ολυμπιακός άλωσε τη Χώρα των Βάσκων.
Αν δεν είχε τις δύο χαζές ήττες από Μπρόζε και –κυρίως- Ζαλγκίρις ο πρωταθλητής Ελλάδας, θα κοίταζε τους ανταγωνιστές του αφ’υψηλού. Τώρα τρέχει να μπαλώσει τη ζημιά που του έκανε ο Σάρας…
Στη Μόσχα, ήταν για πρώτη φορά κραυγαλέο το κενό που άφησε πίσω του ο Πάτρικ Γιανγκ. Ο άγουρος Μιλουτίνοφ έπαιξε ένα σκάρτο πεντάλεπτο, ενώ ο αβοήθητος Χάντερ κόντεψε να σκάσει από την κούραση, από το ξύλο και από τα φάουλ. Τι θα γίνει αν τραυματιστεί και αυτός;
Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος χρησιμοποίησε στο «5» όχι μόνο τον Πρίντεζη, αλλά και τον Παπαπέτρου. Η άφιξη του Παπανικολάου θα γεμίσει ακόμα περισσότερο τις πλάγιες θέσεις, αλλά δεν πρόκειται να δώσει βιώσιμες λύσεις μέσα στις ρακέτες.
Θα εκπλαγώ αν το ντέρμπι της Βαρκελώνης βρει τον Ολυμπιακό χωρίς νεοσύλλεκτο σέντερ. Υποψήφιοι πρώτης γραμμής δεν υπάρχουν στην αγορά Φεβρουάριο μήνα, αλλά ένα κορμί είναι προτιμότερο από κανένα κορμί.
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
