Θα το θυμόμαστε μόνο για την ατμόσφαιρα

Αν είσαι οπαδός πέρασες ένα αξέχαστο δίωρο. Αν είσαι απλός φίλαθλος του μπάσκετ βαρέθηκες τη ζωή σου (και άλλαξες κανάλι).

Το ματς με τον Ερυθρό Αστέρα θα το θυμόμαστε μόνο για την καταπληκτική ατμόσφαιρα και για τίποτα άλλο. Αντιθέτως, έχω την εντύπωση πως θα θέλουμε να το ξεχάσουμε αν το κρίνουμε μπασκετικά.

Οι παίκτες και των δύο ομάδων μπήκαν σαφέστατα επηρεασμένοι από το όλο σκηνικό που είχαν στήσει οι οπαδοί στο ΣΕΦ. Ο Μπόμπαν Μαριάνοβιτς έκανε τη διαφορά λόγω ύψους, ειδικά στο πρώτο δεκάλεπτο του ματς όπου είχε ήδη φτάσει τους 11 πόντους και τα 4 επιθετικά ριμπάουντ. Ο Καββαδάς ξεκίνησε για να τον σταματήσει, αλλά πέρασε ακόμη μία ευκαιρία από δίπλα του αφού στο πρώτο δίλεπτο είχε δεχτεί 6 πόντους!

Τραγικά ποσοστά και για τους δύο, αλλά ο Ολυμπιακός μας ενδιαφέρει στην προκείμενη ο οποίος ξεκίνησε με 1/10 τρίποντα. Επίσης οι γηπεδούχοι έβλεπαν τους αντιπάλους τους να ανανεώνουν πολλές επιθέσεις (33-42 τελείωσαν στα ριμπάουντ) και να σκοράρουν με δεύτερη προσπάθεια.

Ο Ερυθρός Αστέρας έπαιζε στοχευμένα στην επίθεση και σημάδευε τον κοντό αμυντικό του Κάλινιτς ή του Μίτροβιτς. Ένας εκ των δύο κατέβαινε συχνά στο low post κάνοντας ζημιά είτε με σκορ, είτε με δημιουργία.

Επειδή νίκησε ο Ολυμπιακός δε σημαίνει πως έπαιξε καλά. Στην επίθεση εννοώ. Στο 57-57 έβαλε δύο τρίποντα (το ένα τυχερό του Πέτγουεϊ) και πανηγύρισε. Βασικά τώρα που το ξανασκέφτομαι όλοι πανηγύρισαν.

Εντυπωσιακά όμορφη ατμόσφαιρα, αλλά δε μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει να συμβαίνει μόνο σε ματς με τον Ερυθρό Αστέρα. Γιατί να μη συμβαίνει σε κάθε ευρωπαϊκό παιχνίδι του Ολυμπιακού; Εντάξει υπερβάλλω… Όχι με τη Νεπτούνας, αλλά θα μου μείνει η απορία.

Για να μην παρεξηγηθώ. Δεν αναφέρομαι στον αριθμό των φιλάθλων, αλλά στην ένταση της φωνής τους και την «πώρωση» τους.

Για αυτό βέβαια ας φροντίσουν και οι πρωταγωνιστές. Μη διώξουν τον κόσμο στις 27 Δεκεμβρίου για να ξαναζήσουν παρόμοια έστω ατμόσφαιρα.

ΥΓ: Μην αρχίσετε τις ερωτήσεις για τον όμιλο στο Top 16. Πιθανότατα θα υπάρξουν ομάδες που θα διαλέξουν αντίπαλο, οπότε δεν έχει νόημα. Αφήστε που δεν υπάρχει και λογική στη φετινή Ευρωλίγκα. Ρωτήστε τον Ντούντα. Θα έχουμε μέρες να αναλύουμε τους ομίλους της επόμενης φάσης.

ΥΓ 2: «Στην κακή σου βραδιά η άμυνα θα είναι εκεί για να σου χαρίσει τη νίκη» λένε οι προπονητές. Επιβεβαιώθηκαν χθες το βράδυ.

ΥΓ 3: Ο Μπόμπαν Μαριάνοβιτς μπορεί να σταθεί σε ομάδα top επιπέδου Ευρωλίγκας; Δεν έχω απάντηση. Αν θέλετε βοηθήστε, με επιχειρήματα όμως.

ΥΓ 4: 12/20 βολές. 60%. Παιδική χαρά. Επιμένω πως οποιοδήποτε ποσοστό κάτω από 70% είναι απαράδεκτο για οποιονδήποτε επαγγελματία.

ΥΓ 5: Ο Λοτζέσκι θέλει τουλάχιστον 2-3 ματς για να βρει ρυθμό. Ακολουθεί Πανιώνιος και Γαλατάσαραϊ. Μετά Παναθηναϊκός.

ΥΓ 6: Η δεύτερη ωραιότερη ατμόσφαιρα στην ιστορία του ΣΕΦ. Η πρώτη ήταν στο τρίτο δεκάλεπτο του τρίτου τελικού πρωταθλήματος το 2012 όπου έτρεμε η γη, βούιζαν τα αυτιά σου και δεν άκουγες την ανάσα σου. Ψάξτε στο you tube όσοι ενδιαφέρεστε. Αυτό δεν αλλάζει.

ΥΓ 7: Δύο τρίποντα και φάουλ και… άστοχες βολές. Περίεργο. Μία ο Λαφαγέτ και μία ο Σπανούλης.

ΥΓ 8: Να θυμάστε (κι εγώ επίσης) πως ο χειρότερος προπονητής, γνωρίζει περισσότερο μπάσκετ από τον καλύτερο δημοσιογράφο, αναλυτή, φίλαθλο.