Κοιτώντας κατάματα την πράσινη αλήθεια

Καλημέρα και καλή Κυριακή σε όλους, αν και οι περισσότεροι Πράσινοι είναι λίγο σφιγμένοι μετά την νέα κατραπακιά στο λημέρι του Ζέλικο και τη δίκαιη ήττα από τον Άγιαξ της Ηπείρου του κόουτς Πετράκη.

Επιστροφή χρημάτων* στο ΠΑΟΚ - Ολυμπιακός και σούπερ αποδόσεις στη Σούπερ Λιγκ από τη Vistabet.gr. (21+) * Ισχύουν Οροι και Προϋποθέσεις

Ο εξάστερος μπασκετικός Παναθηναικός πηγαίνει από ήττα σε ήττα, όταν περνάει τα ελληνικά σύνορα για τις αναμετρήσεις της Euroleague αναδεικνύοντας κάθε εβδομάδα τις παθογένειες και τις αδυναμίες της φετινής του έκδοσης. Η αρχική αισιοδοξία το έχω ξαναγράψει, ήταν απολύτως εσφαλμένη και μπασκετικά παράλογη και οι δημοσιογράφοι – αρθρογράφοι απολύτως λάθος σε εκτιμήσεις και προβλέψεις με πρώτο όλων τον εαυτό μου. Δεν υπήρχε δόλος πιστεύω από συναδέλφους στο παρόν ή σε άλλα sites κι εφημερίδες και σίγουρα εγώ δεν είχα διάθεση να σπρώξω κανέναν στο γήπεδο από τη στιγμή που το έχω εγκαταλείψει πρώτος εγώ. Όλος ο λάθος συλλογισμός είχε βάση σε πραγματικά δεδομένα και μια πλαστή εικόνα που είδαμε στο τουρνουά «Παύλος Γιαννακόπουλος» το φθινόπωρο.

Οι Πράσινοι ξεκινούσαν τη σεζόν με τον ίδιο προπονητή για τρίτη χρονιά και οι περισσότεροι λέγαμε μπράβο στον ιδιοκτήτη γιατί μακριά από τη συνήθη ελληνική πρακτική άφηνε έναν κόουτς να ολοκληρώσει το έργο του. Ο Παναθηναικός είχε στις τάξεις του έναν Νικ Καλάθη που έβγαλε μάτια πέρσι και είχε μια ανοδική δυναμική, έχασε Σίγκλετον και Τζέιμς, πήρε Λάνγκφορντ και Παπαπέτρου και επένδυσε πολλά στα αμυντικά χαρίσματα αυτής της ομάδας φέρνοντας πίσω και τον αγαπημένο Λάσμε.

Οφέιλω να καταθέσω εδώ την εξής παραδοχή. Άλλο πράγμα το να μου αρέσει πολύ να παρακολουθώ και να έχω δει πολύ μπάσκετ κι άλλο το να ξέρω πολύ μπάσκετ και να μπορώ να κάνω ασφαλέστερες εκτιμήσεις και προβλέψεις για το μέλλον. Σίγουρα δεν πέφτω ξανά στην παγίδα του μέλλοντος, καλύτερα να ασχολούμαι με ιστορίες από το ένδοξο παρελθόν και με ψύχραιμες και δίκαιες ματιές του παρόντος. Μη μου γράφετε σας παρακαλώ περί λανθασμένων δικών μου κρίσεων, γιατί ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο you know και δεύτερον εγώ υπογράφω με το ονοματεπώνυμό μου τις αστοχίες μου ok;

Στο προσεχές μέλλον υπάρχει η διεκπεραίωση της φετινής σεζόν για την οποία ειλικρινά δεν καίγομαι τόσο πολύ εντός ή εκτός συνόρων. Με καίει περισσότερο το αύριο και το «χτίσιμο». Πως δηλαδή να χτιστεί μια ομάδα που να μη «χτίζει» τα καλάθια σουτάροντας και πως αυτή η ομάδα θα φοράει άξια την φανέλα με τα έξι αστέρια. Νομοτελειακά θα συνέβαινε ο αποκλεισμός από τους 8 κάποια στιγμή, έχει συμβεί και στις καλύτερες μπασκετικές οικογένειες, αρκεί αυτό το πάθημα να δείξει έναν δρόμο. Τα κλειδιά σε έναν άνθρωπο - γνώστη (?), μυστρί, σκούπα συμβολαίων και με στόχο ρεαλιστικό. Πρώτα ποιος είναι ο χαρακτήρας της νέας ομάδας και μετά όλα τα άλλα.

Δε θα ασχοληθώ άλλο με τον πολύπειρο κόουτς Πιτίνο, ο Παναθηναικός δεν έχει ανάγκη αυτή τη στιγμή από μετά Χριστόν προφήτες αλλά από καλούς στρατιώτες Σβέικ. Εκτός από deflections και καμπύλη στο σουτ, χρειάζεται ένα πλάνο. Υπάρχει; Καταστρώνεται;

Στα ποδοσφαιρικά να σας ρωτήσω το εξής: Αν σας έλεγα τον Σεπτέμβριο ότι τη σεζόν 2018-19 μετά από όσα έχουν συμβεί πέρσι και την χαριστική συμμετοχή μας στην Superleague, δε θα κινδυνεύουμε αγωνιστικά, δε θα διεκδικήσουμε τίποτα κι απ’ όλο αυτό θα βγει και μια βάση 5-6 νέων Ελλήνων ποδοσφαιριστών θα χαλιόσασταν; Μήπως είμαστε λίγο αχάριστοι απέναντι σε Σαραβάκο, Νταμπίζα, Δώνη και ποδοσφαιριστές; Ξέρετε ότι το μεγαλύτερο πρόβλημά μας δεν είναι ο πίνακας της βαθμολογίας αλλά ο ισολογισμός και οι διακανονισμοί παλαιών οφειλών έτσι; Αυτά μπορούν τα τινάξουν το Τριφύλλι στον αέρα, όχι ο Μπουζούκης κι ο Χατζηγιοβάνης.

Για αυτό το περί «χαριστικής συμμετοχής» μη σπεύσετε να με κατακρίνετε. Ο δικός μου Παναθηναικός έχει τεράστιο αθλητικό –κοινωνικό μέγεθος, που μπορεί να βασίζεται μόνο στην αλήθεια. Τον Ηρακλή τον έχουν ταράξει στις ροπαλιές και στη «δικαιοσύνη» κι εμάς μας έβγαλε στεγνούς κυρίως η Nova, η ΕΡΤ και οι ψήφοι ανθρώπων που καθόλου δεν χαίρουν της εκτίμησής μου. Είπαμε, είμαι σκράπας στις προβλέψεις, αλλά πράσινα γυαλιά δεν φοράω.

Κλείνοντας τη κυριακάτικη επικοινωνία μας απόψε στην πόλη μου στην Θεσσαλονίκη έχει ντέρμπι. Πρώτα απ’ όλα ελπίζω να γίνει και να τελειώσει ομαλά. Δεν έγραψα τίποτα πριν αλλά θα ετοιμάσω κάτι special μετά. It’ s a promise.

Υ.Γ. Οι νεκροί της Θύρας 7 είναι το μεγαλύτερο δυστύχημα του ελληνικού αθλητισμού. Σεβασμός στη μνήμη και στις οικογένειές τους. Ήταν νέοι άνθρωποι που πήγαν να διασκεδάσουν μια Κυριακή τους. Μια μέρα σαν και τη σημερινή. Άραγε τα ελληνικά γήπεδα αν δεν είχαν εγκαταλειφθεί από φιλάθλους θα ήταν ασφαλή για μεγάλα πλήθη προσέλευσης; Έχουν φροντίσει οι διοικήσεις και το Υπουργείο για αυτό;