Το διαγώνισμα του Αυγούστου

Νίκος Παπαδογιάννης Νίκος Παπαδογιάννης
Το διαγώνισμα του Αυγούστου
Ο Νίκος Παπαδογιάννης ρίχνει μία γρήγορη ματιά στις μεταγραφικές κινήσεις των δύο «αιωνίων», λίγο πριν αυτοί ξεκινήσουν προετοιμασία.

Στο περιθώριο της ειδησεογραφίας που αφορά την λίαν τεταραγμένη και πλημμυρισμένη από προβλήματα Εθνική ομάδα, οι δύο «αιώνιοι» ολοκλήρωσαν τις μεταγραφικές κινήσεις και δηλώνουν έτοιμοι να ξεκινήσουν το σκάψιμο για τη νέα περίοδο.

Όπως συνήθως συμβαίνει τέτοια εποχή, οι οπαδοί εμφανίζονται ικανοποιημένοι και σε αρκετές περιπτώσεις ενθουσιασμένοι.

«Θα πρωταγωνιστήσουν και οι δύο στη νέα Euroleague», ήταν η ετυμηγορία των μισών, περίπου από τους χρήστες που ψήφισαν στο γκάλοπ των προηγούμενων ημερών.

Εάν φιλτράρουμε και την άποψη όσων αρνούνται να ξεστομίσουν καλή κουβέντα για τον οχτρό (αφού το 22-23 τοις εκατό απάντησε «μόνο εμείς αλλά όχι δαύτοι»), το ποσοστό θα ξεπεράσει, μάλλον το 75%.

Μόλις ένας στους δεκαπέντε απάντησε «κανένας από τους δύο». Ένας, ίσον κανένας.

Είναι, όμως, έτσι; Δικαιολογείται τόση αισιοδοξία;

Οι δύο «αιώνιοι» προέρχονται από μία παράξενη σεζόν, η οποία περιέργως τους βρήκε και τους δύο επιτυχημένους.

Ο Παναθηναϊκός κατέκτησε το εγχώριο νταμπλ και έκανε ικανοποιητική πορεία στην Ευρώπη (όπου μπορεί να προκρινόταν στο final-4 αν δεν έπεφτε πάνω στο φορτσάρισμα της Φενέρμπαχτσε), ενώ ο Ολυμπιακός έφτασε ως τον τελικό της Εuroleague παρά τις ελλείψεις που τον ξεχαρβάλωσαν στην τελική ευθεία της Α1.

Δεν υπήρχε σοβαρός λόγος για ριζική αγωνιστική ανανέωση, ούτε στους «κόκκινους» ούτε στους «πράσινους».

Ωστόσο, ειδικά ο Παναθηναϊκός ήταν αδύνατο να την αποφύγει. Εφ’όσον έχασε τους δύο από τους τέσσερις ακρογωνιαίους λίθους της περυσινής συνταγής, υποχρεώθηκε να ανακατέψει την τράπουλα.

Το ξεκίνημα του καλοκαιριού βρήκε τους «πράσινους» βυθισμένους σε μία σειρά από επικοινωνιακά ήξεις-αφίξεις, τα οποία ξεκίνησαν από το περιβόητο πούλμαν και πέρασαν από τα σήριαλ Μάντζαρη και Ομπράντοβιτς.

Η φυγή των Μπουρούση και Τζέιμς έφερε δυσοίωνα σύννεφα, αλλά η θριαμβευτική κατάληξη του σήριαλ Σίνγκλετον άλλαξε το κλίμα μεμιάς.

Νομίζω ότι η παραμονή του αρχικά απρόθυμου Αμερικανού ήταν το «κόλπο γκρόσο» του καλοκαιριού, αφού υπενθύμισε, προς όλους, τις φιλοδοξίες και το ειδικό βάρος του συλλόγου.

Οι υπόλοιπες μεταγραφές του Παναθηναϊκού έγιναν πιο εύκολες, μετά το οριστικό «yes» του Σίνγκλετον, στα μέσα Ιουλίου.

Οι δύο βασικοί που έφυγαν αντικαταστάθηκαν από παίκτες μικρότερου βεληνεκούς: ο Μπουρούσης από τον Ίαν Βουγιούκα και ο Τζέιμς από τον αδοκίμαστο σε αυτό το επίπεδο Ντένμον.

Ο τελευταίος αποτελεί στοίχημα και μπορεί να εξελιχθεί σε βαρόμετρο της ομάδας, αφού είναι το μοναδικός «άγνωστος Χ» της εξίσωσης.

Ο Παναθηναϊκός διατήρησε ανέπαφο τον ισχυρό πυρήνα των Καλάθη, Ρίβερς, Σίνγκλετον, Γκιστ και φρόντισε να τον διανθίσει προς δύο διαφορετικές κατευθύνσεις: την ενίσχυση του ισχνού ελληνικού κορμού και την απόκτηση «κοινοτικών» παικτών με πείρα από τα ευρωπαϊκά γήπεδα.

Ο Λιθουανός Λεκάβιτσιους είναι μία ικανοποιητική λύση για το έλλειμμα φαιάς ουσίας που παρατηρήθηκε σε ουκ ολίγες περιπτώσεις πέρυσι, ενώ ο Ματ Λοτζέσκι χρειάζεται περισσότερο ένα καθαρό ιατρικό δελτίο, παρά συστάσεις.

Η αναζήτηση καλών Ελλήνων παικτών από την ελεύθερη αγορά (για να καλυφθεί και το κενό των Μπουρούση, Φώτση, Χαραλαμπόπουλου) έφερε στην απόχη μάλλον ρολίστες παρά πρωταγωνιστές.

Οι Όγκαστ-Μήτογλου θα χρειαστούν αρκετό χρόνο, ενώ ο Θανάσης Αντετοκούνμπο πολλαπλασιάζει τα οκτάνια και ο Βουγιούκας τον δείκτη της πείρας.

Ο Παναθηναϊκός θα είναι και φέτος η ομάδα του Νικ Καλάθη, με όσα αυτό συνεπάγεται. Ίσως περισσότερο από πέρυσι.

Το «Σχέδιο Β» που άκουγε στο όνομα Μάικ Τζέιμς μπορεί να έκανε τους πιουρίστες να τραβάνε τα μαλλιά τους, αλλά απέδωσε καρπούς στο τέλος της χρονιάς, όταν τα πλούσια αποθέματα ενέργειας του Αμερικανού έκαναν τη διαφορά.

Διαθέτει τέτοιο ο Παναθηναϊκός του 2017-8; Ο Τσάβι Πασκουάλ δείχνει να φτιάχνει μία ομάδα περισσότερο ταιριαστή στην προσωπική του φιλοσοφία και ασφαλώς δικαιούται την ψήφο εμπιστοσύνης.

Η παρουσία του Καταλανού είναι το σημαντικότερο εχέγγυο, για μία ομάδα που ταλανίστηκε πολύ από τις απανωτές και απερίσκεπτες αλλαγές στην τεχνική ηγεσία.

Ο Ολυμπιακός δεν έχει τέτοιο πρόβλημα. Ο ισχυρός άξονας που ξεκινάει από τους Σφαιρόπουλο, Σπανούλη, Πρίντεζη και καταλήγει στο νεανικό κουαρτέτο των Παπανικολάου, Μάντζαρη, Παπαπέτρου, Αγραβάνη είναι εδώ και χρόνια το κλειδί της προόδου.

Στον ελληνικό κορμό προστέθηκε φέτος ο βελτιωμένος Μπόγρης, αλλά το πρόβλημα της ομάδας ήταν αλλού. Οι περισσότεροι ξένοι παίκτες της εξαφανίστηκαν στην τελική ευθεία της περυσινής περιόδου, οπότε αποφασίστηκε να αντικατασταθούν.

Ακόμα και μονάδες πολύτιμες, όπως οι Χάκετ και Λοτζέσκι, οδηγήθηκαν στην πόρτα της εξόδου για να στρατολογηθούν στη θέση τους κάποιοι υγιέστεροι.

Ο Ολυμπιακός βαρέθηκε να ζει στα ιατρεία. Το χουνέρι με τον Πάτρικ Γιανγκ, ο οποίος χρυσοπληρώθηκε αλλά δεν προσέφερε τίποτε, υπαγόρευσε τις επόμενες κινήσεις.

Οι «ερυθρόλευκοι» θα είχαν κιαταστραφεί εάν υποχρεώνονταν να βγουν στην αγορά για τρεις σέντερ. Δεν είναι εύκολο να βρεθούν ικανοί ψηλοί για μία ομάδα με σφιχτό πρϋπολογισμό, τώρα που τραγουδάνε και οι σειρήνες της Κίνας μαζί με αυτές του ΝΒΑ.

Ο Νίκολα Μιλουτίνοβ ήταν «ο Σίνγκλετον του Ολυμπιακού», ο μοναδικός αναντικατάστατος από τους ξένους της ομάδας. Θα είναι κάτοικος Πειραιά για άλλη μία σεζόν.

Στη θέση του άοσμου Μπερτς αποκτήθηκε ο Τζαμέλ ΜακΛέιν, ο οποίος ξέρει από Ευρώπη αλλά αποκλείεται να γίνει αμυντικό φόβητρο στους αιθέρες.

Ο Γάλλος Τιλί γέμισε το κραυγαλέο κενό που παρατηρήθηκε τον Μάιο-Ιούνιο πίσω από τον Πρίντεζη, αλλά η γραμμή των ψηλών (αυτή που αποτέλεσε κλειδί τα προηγούμενα χρόνια, αφού καμουφλάρει τις αμυντικές αδυναμίες του Σπανούλη και άλλων) παραμένει «γήινη» και ελάχιστα αθλητική.

Ο Χόλις Τόμπσον μπορεί να αγγίζει τα 2μ05, αλλά δεν πρόκειται να γεμίσει καμία ρακέτα, αφού του αρέσει το –κάπως στατικό- παιχνίδι στην περιφέρεια. Περισσότερο τον Λοτζέσκι θυμίζουν τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά του, παρά λ.χ. τον Άντιτς.

Οι κινήσεις του Ολυμπιακού προδίδουν μάλλον στροφή προς το περιφερειακό παιχνίδι (ίσως και λόγω της προχωρημένης ηλικίας του Βασίλη Σπανούλη), παρά πιστή εφαρμογή του γνωστού τυφλοσούρτη.

Ο Στρέλνιεκς είναι καλύτερος και πληρέστερος παίκτης από τον Γκριν, ο Τόμπσον βγάζει το ψωμί του σουτάροντας τρίποντα, ενώ ο Μπράιαν Ρόμπερτς καλείται να φορέσει τα παπούτσια του Χάκετ χωρίς να του μοιάζει ιδιαίτερα.

Αναζητώντας επίμονα τον επόμενο Έισι Λο (μετά από ουκ ολίγα αποτυχημένα πειράματα), οι «κόκκινοι» πόνταραν κάπως διστακτικά σε έναν Αμερικανό δίχως πρόσφατη ευρωπαϊκή θητεία.

Δεν παύει να αποτελεί αίνιγμα ο Ρόμπερτς, όπως και ολόκληρη η χημεία της ομάδας. Μπορεί ο νέος Ολυμπιακός να παίξει την άμυνα που τον κράτησε τόσα χρόνια στην ευρωπαϊκή κορυφογραμμή;

Οι «Σπανουλειάδες» μοιραία θα λιγοστεύουν, με το πέρασμα των χρόνων...

Στο μεταξύ, η ΤΣΣΚΑ δείχνει να κατόρθωσε το ακατόρθωτο, να αντικαταστήσει τον Μίλος Τεόντοσιτς με κάποιον ακόμα καλύτερο (τον «Τσάτσο» Ροντρίγκεθ). Η πρωταθλήτρια Φενέρ ασφαλώς θα παραμείνει εκεί ψηλά, ακόμα και δίχως τους Μπογκντάνοβιτς-Ούντο.

Η Ρεάλ έχασε τον τσακισμένο Γιουλ, αλλά κράτησε τους υπόλοιπους, ενισχύθηκε και άλλωστε ελπίζει να υποδεχθεί ετοιμοπόλεμο τον ηγέτη της την άνοιξη.

Αλλά οι δικοί μας «αιώνιοι» δεν έχουν ακόμη την πολυτέλεια να κοιτάζουν τόσο ψηλά. Η φυγή περίπου 15 πρωτοκλασάτων παικτών προς Δύση και Ανατολή αλλοιώνει τις ισορροπίες, αλλά δεν επηρεάζει ιδιαίτερα όσους έχουν βαθύ πορτοφόλι για να καλύψουν τα κενά.

Οι άμεσοι ανταγωνιστές των ελληνικών συλλόγων δεν είναι προς το παρόν τα μεγαθήρια της Ευρώπης, αλλά οι ομάδες που θα διεκδικήσουν τις αμέσως επόμενες θέσεις: Μπαρτσελόνα, Βασκόνια, Χίμκι, Εφές, Βαλένθια και ίσως κάποιοι άλλοι φαντομάδες τύπου Μακάμπι.

Εκ πρώτης όψεως, οι ομάδες μας μάλλον έχασαν έδαφος σε σχέση με όσους διαγκωνίζονται στο ίδιο ράφι, παρά κέρδισαν. Εάν βέβαια δικαιωθούν από τα στοιχήματα στα οποία πόνταραν, θα παρουσιαστούν και πάλι ισχυρές και υπολογίσιμες.

Αλλά μέχρι τότε (και μέχρι να βρεθούν οι δυό τους αντιμέτωπες στα μαρμαρένια αλώνια της ελληνικής Α1) έχουν αρκετή ανηφόρα να διανύσουν.

Τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο δεν κέρδισε κανένας τίτλους. Τα ισχυρά θεμέλια είναι απαραίτητα, αλλά δεν δίνουν όλες τις σωστές απαντήσεις στα διαγωνίσματα της σεζόν.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Νίκος Παπαδογιάννης
Νίκος Παπαδογιάννης

Ανέμων, υδάτων και ακραίων καιρικών φαινομένων το ανάγνωσμα. Μπήκατε στο λημέρι του μπάσκετ, αλλά κινδυνεύετε να διαβάσετε ό,τι άλλο βρέξει ο ουρανός. Το πορτοκαλί ένδυμα υποχρεωτικό, το χαμόγελο προαιρετικό. Εδώ δεν χαϊδεύουμε αυτιά, ούτε κρύβουμε λόγια. Αυτές είναι οι αρχές μας. Αν σας αρέσουν, αφήστε τα έγχρωμα γυαλιά στην είσοδο και κοπιάστε. Αν δεν σας αρέσουν, έχουμε κι άλλες.

Μοναδικός απαράβατος κανόνας είναι ότι όλα επιτρέπονται.