Τα Oscar και τα «χρυσά βατόμουρα» του Final 4!

Τα Oscar και τα «χρυσά βατόμουρα» του Final 4!
Ο Αντώνης Καλκαβούρας παρακολούθησε για 20η φορά την κορυφαίο ραντεβού του ευρωπαϊκού μπάσκετ κι επιστρέφοντας στην Αθήνα, σχολιάζει τα καλώς και τα κακώς κείμενα στην διάρκεια του μπασκετικού πενθήμερου στην Πόλη.

Πάει κι αυτό το Final 4, μπήκε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας! Τώρα, λοιπόν, που οι αναμνήσεις είναι ακόμη νωπές, είναι ίσως η καλύτερη στιγμή για τον απολογισμό της διοργάνωσης μέσα κι έξω από τις τέσσερις γραμμές, τα plus (+) και τα minus (-) των στιγμών που ζήσαμε τις τελευταίες πέντε μέρες στην Κωνσταντινούπολη.

Μας άρεσε

  • Η Φενερμπαχτσέ! Έχασε για τελευταία φορά φέτος στις 31 Μαρτίου στην Μαδρίτη κι έκτοτε γύρισε εντελώς τον διακόπτη (13 σερί νίκες σε Τουρκία και Euroleague), βρήκε τρομερή αυτοπεποίθηση από το «σκούπισμα» (3-0 στις νίκες) του Παναθηναϊκού στα playoff και φορμαρίστηκε την κατάλληλη στιγμή, φτάνοντας με κυριαρχικό τρόπο στο πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο της ιστορίας της.

  • Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς γενικά! Προετοίμασε άψογα την ομάδα του, χειρίστηκε με μαεστρία όλες τις «κακοτοπιές» μίας τέτοιας διοργάνωσης, πήρε άριστα στον τομέα της διπλωματίας και «διάβασε» σωστά τις αδυναμίες του Ολυμπιακού. Ήταν κύριος με Κ κεφαλαίο απέναντι στον ηττημένο της βραδιάς, συνεχάρη τους αδελφούς Αγγελόπουλους, ενώ με την έκκληση που έκανε στον κόσμο της Φενέρ περί σεβασμού στους Έλληνες φιλάθλους, κατέθεσε τον «οβολό» του στην προσπάθεια αποφυγής επεισοδίων.

  • Ο «Ζοτς» των ρεκόρ! Στην 16η συμμετοχή του σε Final 4 (συν μία σαν παίκτης) με συνολικά 6 ομάδες, ο 57χρονος Σέρβος τεχνικός έφτασε τα 9 ευρωπαϊκά τρόπαια (σε 11 τελικούς), όσα δηλαδή έχει η πολυνίκης του θεσμού Ρεάλ ή όσα έχουν μαζί οι «αιώνιοι αντίπαλοι» και περισσότερα από όσα έχουν κατακτήσει μαζί ο Έτορε Μεσίνα (3), ο Πίνι Γκέρσον (3) και ο Ντούσαν Ίβκοβιτς (2). Το πιο σημαντικό απ’ όλα όμως, είναι ότι οδήγησε για 3η φορά μία ομάδα (Παρτίζαν, Μπανταλόνα και Φενέρ) στο παρθενικό τρόπαιο της ιστορίας της.

  • O Έκπε Γιούντο! Ο τύπος είναι φαινόμενο ανθεκτικότητας, προσαρμοστικότητας και συγκέντρωσης σε όλους τις πιθανούς και απίθανους ρόλους. Είχε τον μεγαλύτερο μ.ο. συμμετοχής σε όλη τη διοργάνωση (32’) και τελείωνε τα ματς χωρίς να πίνει νερό, ενώ παρά τα 208 εκατοστά και τα 120 κιλά του, χαμήλωνε για να αναχαιτίσει τον Σπανούλη, με την ίδια ευκολία που πεταγόταν στον… αέρα για να κρύψει τη θέα προς το καλάθι της ομάδας του. Εξαιρετικός πασέρ και μπλοκέρ, αξιόπιστος αμυντικός, μακράν ο πολυτιμότερος παίκτης του τουρνουά και σίγουρα μία κλάση πάνω από τον Μάικ Μπατίστ!

  • Ο Νίκολα Κάλινιτς! Ο 25χρονος Σέρβος «κλεφτοκοτάς» αποκτήθηκε πέρυσι από τον Ερυθρό Αστέρα ως αμυντικό εργαλείο, ωστόσο, στα playoffs και στο Final 4, ήταν ο παίκτης-αποκάλυψη της Φενέρ, έχοντας μ.ο. 12,4 πόντους με 65% στα δίποντα και 60% στα τρίποντα, διπλασιάζοντας τα νούμερά του.

  • Ο Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς! Η απουσία του από 13 ματς της κανονικής περιόδου στέρησε από την πρωταθλήτρια Ευρώπης το πλεονέκτημα έδρας στα playoffs. Η ενσωμάτωσή του, όμως, μετά τον τραυματισμό ήταν τόσο αποτελεσματική που τόσο στα προημιτελικά (μ.ο. 19,3π., 7ρ., 4ασ. με 60% τριπ.), όσο και στο Final 4 (μ.ο. 15,5π. & 5,5ρ.), το στίγμα του ήταν κάτι περισσότερο από καταλυτικό. Αν δεν υπήρχε ο Γιούντο, θα έβγαινε σίγουρα MVP!

  • Η συμπεριφορά των Τούρκων φιλάθλων στο γήπεδο. Υποστήριξαν σε αθλητικά πλαίσια την ομάδα τους και στην διάρκεια των αγώνων αποδοκίμασαν με κόσμιο τρόπο τους αντιπάλους. Σεβάστηκαν τους φίλους του Ολυμπιακού που είχαν εισιτήρια δίπλα τους και μάλιστα όταν η αστυνομία προσπάθησε να τους απομακρύνει, εγγυήθηκαν για την ασφάλειά τους. Στο τέλος, όλο το γήπεδο χειροκρότησε τον Σπανούλη, σε ένδειξη αναγνώρισης ενός μεγάλου αντιπάλου.

  • Η ατάκα του Γιούντο στη συνέντευξη Τύπου («δεν με νοιάζει αν παίζω ακόμη και κόντρα στη μάνα μου») και ο «παντελονάτος» Τζίτζι Ντατόμε, που έκανε πράξη την υπόσχεση που είχε δώσει στον Άντιτς και μετά την απονομή τον άφησε να του κόψει την κοτσίδα. Και πρέπει να πόνεσε αρκετά ο δόλιος!

  • Ο Ολυμπιακός! Ταξίδεψε στην Πόλη ως το αουτσάϊντερ της διοργάνωσης κι ανάγκασε όλη την Ευρώπη να του υποκλιθεί με τη νέα πανομοιότυπη νίκη με ανατροπή (από το -13) σε ημιτελικό με την ΤΣΣΚΑ. Η φιλοσοφία, το πλάνο και ο σταθερός κορμός των γηγενών παικτών των «ερυθρόλευκων», αποτελούν πλέον ένα μοντέλο που πολλές ομάδες θέλουν μιμηθούν.

  • Η συγκλονιστική επιστολή του μεγάλου απόντα, Ντάνιελ Χάκετ στον συμπατριώτη και φίλο του Τζίτζι Ντατόμε. O άσος του Ολυμπιακού έπνιξε την πίκρα για την ήττα της ομάδας του και δίδαξε ήθος με τα λόγια που έγραψε στον πρωταθλητή Ευρώπης και συμπαίκτη του στην Εθνική Ιταλίας.

  • Ο Γιουλ του ημιτελικού! Το παλικάρι έκανε ό,τι μπορούσε (28π. & 8ασ.), μόνος του απέναντι στη Φενέρ και την επομένη τιμήθηκε με κάθε επισημότητα ως ο άξιος MVP της κανονικής περιόδου στην εφετινή Euroleague.

  • Η διαμονή μας, για 2η σερί χρονιά, στο ξενοδοχείο των αποστολών που… μύριζε μπάσκετ! Μία βόλτα στο εντυπωσιακό lobby με την εκπληκτική θέα-θάλασσα ήταν αρκετή, για να συναντήσει κανείς τις τεράστιες προσωπικότητες του ευρωπαϊκού μπάσκετ (Ίβκοβιτς, Ντίβατς, Πάσπαλι, Παπαλουκάς, Αρλάουκας, Σμόνιτς, Λάκοβιτς) που πηγαινοέρχονταν, ενώ στο ασανσέρ ή στο πρωινό όλο και κάποιον παίκτη των αποστολών θα συναντούσες.

  • Η Κωνσταντινούπολη! Διαχρονικά όμορφη, ζωντανή, με φοβερές μυρωδιές, εξαιρετικό φαγητό, υπέροχες εικόνες, σαγηνευτική θέα στον Βόσπορο. Πάντα από τους πιο ευχάριστους προορισμούς! Η κρουαζιέρα των διοργανωτών ήταν εξαιρετική ιδέα!

  • Η διοργάνωση! Παρά την κίνηση στους δρόμους και τις μεγάλες αποστάσεις που χωρίζουν το γήπεδο και το ξενοδοχείο των αποστολών από το κέντρο, οι διοργανωτές πήραν άριστα στον τομέα της οργάνωσης των μετακινήσεων προς και από το Chiragan Palace, ενώ μέσα στο γήπεδο τα προβλήματα ήταν ελάχιστα έως ανύπαρκτα.

  • Η αγκαλιά του Γιώργου Αγγελόπουλου με την κόρη του μετά το τέλος του νικηφόρου ημιτελικού με την ΤΣΣΚΑ ήταν ίσως η ωραιότερη εξωαγωνιστική εικόνα του Final 4!

Δεν μας άρεσε

  • Η ΤΣΣΚΑ! Το σοβαρό και αδιαμφισβήτητο πλέον ψυχολογικό πρόβλημα της ρωσικής «αρκούδας» με τον Ολυμπιακό (0/4) και τον Σπανούλη (0/5). Υπάρχει πλέον κάποιος που να αμφισβητεί ότι τα παλικάρια από την Μόσχα, παθαίνουν νταράκουλο όταν βλέπουν τα «ερυθρόλευκα» εναντίον τους σε νοκ-άουτ αγώνα;

  • Ο Ντε Κολό! Μετά την εκπληκτική περυσινή του χρονιά, με το ευρωπαϊκό τρόπαιο και τα δύο αγαλματάκια (MVP στην κανονική περίοδο και στο Final 4) που κατέκτησε, στην Πόλη σούταρε με 34,6% εντός πεδιάς (9/26 σουτ) και δεν βοήθησε καθόλου την ομάδα του να ξορκίσει την κατάρα του Ολυμπιακού.

  • Η Ρεάλ! Έκανε εξαιρετική πορεία στην κανονική περίοδο, ταξίδεψε στην Πόλη με το καλύτερο ρεκόρ της διοργάνωσης (26-8), αλλά στο Sinal Erdem εμφανίστηκε το φάντασμά της, καθώς, δεν δικαιολόγησε καθόλου την εικόνα που παρουσίασε όλη τη χρονιά και γύρισε στην Μαδρίτη με 33 πόντους στο κεφάλι!

  • Τα κριτήρια της Euroleague στην ψηφοφορία των δύο κορυφαίων πεντάδων της διοργάνωσης. Μέχρι πέρυσι ξέραμε ότι μεγαλύτερη αξία έχει η απόδοση των παικτών στα playoffs, ενώ φέτος μας είπαν ότι έπαιξε μεγαλύτερο ρόλο η κανονική περίοδος. Όπως και να ‘χει, δεν επιτρέπεται να λείπει ο Σπανούλης από την τελετή των κορυφαίων, όταν τις μέρες πριν τον τελικό, όλη η Ευρώπη του έπλεκε το εγκώμιο; Ή μήπως είναι λογικό να αναδειχθεί αμυντικός της χρονιάς ο Άνταμ Χάνγκα και να αγνοηθεί τελείως ο Έκπε Γιούντο, που την επομένη «σκύλιασε» και σταμάτησε σχεδόν μόνος του την επιθετική λειτουργία του Ολυμπιακού;

  • Η δήλωση των ιδιοκτητών της «ερυθρόλευκης» ΚΑΕ μετά το τέλος του τελικού για την αντίπαλό τους. Σύμφωνοι, το πώς βλέπει ο καθένας τα πράγματα είναι αναμφίβολα υποκειμενικό, ωστόσο, το ότι «η Φενέρμπαχτσέ δεν πέτυχε τίποτε για να μας προκαλέσει θαυμασμό!», λίγα λεπτά αφότου είχε κατακτήσει πανάξια το πρώτο της ευρωπαϊκό τρόπαιο παίζοντας εξαιρετικό μπάσκετ για σχεδόν δύο μήνες, δεν ήχησε ωραία, όχι μόνο στ’ αυτιά τα δικά μας…

  • H ταλαιπωρία στον έλεγχο των εισιτηρίων κατά την άφιξή μας στο «Κεμάλ Ατατούρκ». Η σχεδόν δίωρη αναμονή στην ουρά πριν πάρουμε τις βαλίτσες μας (άλλη περιπέτεια αυτή, γιατί – εν τω μεταξύ - είχαν κατέβει από τους ιμάντες και είχαν συγκεντρωθεί σε άλλο σημείο του αεροσταθμού), ήταν σίγουρα πιο αρνητική εμπειρία που έχω βιώσει ποτέ σε αεροδρόμιο. Ευτυχώς ήταν η μοναδική σ’ αυτό το Final 4.

  • Ο καιρός στην Πόλη! Συννεφιά, ψυχρούλα και μουντή ατμόσφαιρα σχεδόν σε όλες τις μέρες της παραμονής μας.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Αντώνης Καλκαβούρας
Αντώνης Καλκαβούρας

Στην συγκεκριμένη στήλη θα βρείτε αντικειμενικά καταγεγραμμένη άποψη γύρω από τα μπασκετικά δρώμενα και μπόλικη ανάλυση, ενίοτε σε συνδυασμό και με ρεπορτάζ. Το Gazzetta, άλλωστε, μπορεί να μπήκε στην καθημερινότητα μου στη μέση της έως τώρα δημοσιογραφικής διαδρομής (2008), ωστόσο, εδώ και 13 χρόνια αποτελεί την πιο σύγχρονη και ταχύτερη πλατφόρμα ενημέρωσης και ένα μέσο στο οποίο απολαμβάνω από την πρώτη μέρα να δουλεύω. Και σίγουρα το μόνο από τα πολυάριθμα στα οποία έχω εργαστεί και εργάζομαι (τηλεόραση, ραδιόφωνο, εφημερίδα, περιοδικό), το οποίο εξελίσσεται ολοένα και περισσότερο, σε τέτοιο βαθμό ώστε να γίνεται ευχάριστη εμμονή για τους αναγνώστες αλλά και για όλους εμάς τους συντελεστές. Να χαιρόμαστε λοιπόν τη νέα του έκδοσή του και να το εξελίσσουμε συνεχώς!