«Δεν προκαλούμε φόβο, εκπέμπουμε σεβασμό!»

«Δεν προκαλούμε φόβο, εκπέμπουμε σεβασμό!»
Ο Βασίλης Σπανούλης μιλάει στο gazzetta.gr για την πιο κουραστική και συνάμα πιο γλυκιά χρονιά στην Euroleague, αντιπαραθέτει τα «όπλα» του Ολυμπιακού κόντρα στους πιο πλούσιους αντιπάλους κι αποδίδει τα εύσημα στην Εφές για την δυσκολία της πρόκρισης.

Τα νούμερά του στην κανονική περίοδο ήταν ελαφρώς πεσμένα σε σχέση με την περυσινή σεζόν, στα 34 του, όμως και στην πιο απαιτητική και επίπονη σεζόν της Euroleague (από καταβολής της διοργάνωσης), όταν ο Ολυμπιακός τον χρειάστηκε, εκείνος ήταν εκεί! Έστω κι αν λόγω τραυματισμού, απουσίασε από τέσσερα εκτός έδρας παιχνίδια της ομάδας, στα οποία οι «ερυθρόλευκοι» είχαν απολογισμό 3 νίκες και μία ήττα!

Δώστε βάση:

* 17 πόντοι και 9 ασίστ, στο ματς με το οποίο άνοιξε ο εφετινός λογαριασμός των νικών για την ομάδα του Γιάννη Σφαιρόπουλου. Όλως τυχαίως στο ΣΕΦ κόντρα στην Εφές Αναντολού, στις 20 Οκτωβρίου του 2016.

* 15 πόντοι και 15 ασίστ, στο πρώτο μεγάλο εφετινό «διπλό» των Πειραιωτών στην Βιτόρια, στις 27 του ίδιου μήνα.

* 22 πόντοι και 8 ασίστ στο κλειστό του ΟΑΚΑ στη νίκη-«χρυσάφι» επί του Παναθηναϊκού στις 18 Νοεμβρίου.

Ακολούθησε μία αγωνιστική αστάθεια, η οποία εν πολλοίς οφειλόταν στους δύο διαφορετικούς τραυματισμούς που τον ταλαιπώρησαν για να φτάσουμε στα playoffs, όπου ο Βασίλης Σπανούλης - ως συνήθως - όχι απλά έβγαλε το φίδι από την τρύπα, αλλά ανεβάζοντας τα νούμερά του σε σκοράρισμα και ποσοστά ευστοχίας, βγήκε μπροστά όταν πλέον οι πρωταθλητές βρέθηκαν μία ανάσα από τον αποκλεισμό!

Ο «Kill-Bill» τελείωσε τη δραματική σειρά των αγώνων με την Εφές Αναντολού, έχοντας μ.ο. 17,0 πόντους, 6,0 ασίστ, 76.2% στις βολές και 44,7% στα τρίποντα, ενώ στην κανονική περίοδο είχε αντίστοιχα 11,8 πόνους, 6,0 ασίστ, 74,8% στις βολές και 28,2% στα τρίποντα. Επιπροσθέτως, με τα 17 τρίποντα που πέτυχε στους πέντε αγώνες με την Κυπελλούχο Τουρκίας, ο αρχηγός των Πειραιωτών κατέρριψε το ρεκόρ που κατείχε μέχρι χθες ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο σε best of five προημιτελικό των playoffs. Λίγη ώρα αφότου είχε εξασφαλίσει την 5η του συμμετοχή σε Final 4 (2009, 2012, 2013, 2015 & 2017), ο φυσικός ηγέτης του Ολυμπιακού, άνοιξε την καρδιά του στο gazzetta.gr έχοντας αγκαλιά έναν από τους γιους του...

Μετά από τόσες παραστάσεις, επιτυχίες και τίτλους στο υψηλότερο επίπεδο, έχεις καταλήξει αν τελικά, η μεγάλη επιτυχία είναι το να δώσεις το παρών σε ένα Final 4; Ανεξάρτητα αν τελικά η ομάδα θα κατακτήσει το τρόπαιο ή όχι...

«Σημασία έχει το ταξίδι, δεν έχει μόνο ο προορισμός! Αυτό ισχύει για την καριέρα κάθε παίκτη και για την πορεία κάθε ομάδας... Η διάρκεια είναι αυτή που μετράει και αυτά που περνάμε όλο το χρόνο στο πλαίσιο της προσπάθειας να πετύχουμε τους στόχους μας. Από 'και πέρα, όταν με το καλό φτάσεις στο Final 4, ξέρεις ότι έχεις κατακτήσει έναν σημαντικό και δύσκολο στόχο! Συνάμα όμως, γνωρίζεις ότι πλέον όλα είναι πιθανά, δηλαδή και το καλό και το άσχημο... Κι αυτό το έχουμε δει και από την καλή αλλά και από την ανάποδη! Οπότε θα προετοιμαστούμε όσο καλύτερα γίνεται για να διεκδικήσουμε τις πιθανότητες που μας αναλογούν...»

Ο Ολυμπιακός καταρρίπτει συνεχώς το αξίωμα του «ό,τι πληρώσεις, παίρνεις» που επικρατεί στον επαγελματικό μπάσκετ. Και το κάνει βασιζόμενος κυρίως σε γηγενείς παίκτες και με ξένους που δεν έχουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο που έχουν οι αντίστοιχοι στις οικονομικές ισχυρές ομάδες... Πως επιτυγχάνεται αυτό;

«Στον επαγγελματικό αθλητισμό, αυτό που μετράει περισσότερο είναι να έχεις καλή "χημεία", αγαστές σχέσεις, υγιή αποδυτήρια. Όλα αυτά, ίσως να παίζουν σημαντικότερο ρόλο από το να έχεις τους καλύτερους παίκτες γιατί μέσα σε μία τόσο μεγάλη και δύσκολη χρονιά προκύπτουν πολλές δύσκολες στιγμές και η σωστή διαχείριση των ειδικών καταστάσεων είναι αυτή που κάνει την διαφορά. Δεν είναι κρυφό ότι έχουμε ένα από τα χαμηλότερα budgets στην Euroleague, αλλά στον αντίποδα είμαστε μία πολύ αγαπημένη οικογένεια και έχουμε καταφέρει να "χτίσουμε" μία πολύ σωστή ομοιογένεια, την οποία δύσκολα βρίσκεις συχνά στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Μ' αυτά παλεύουμε κάθε χρόνο και μ' αυτά άλλες φορές πετυχαίνουμε - πιο συχνά δόξα τω Θεό - και μ' αυτά, άλλες φορές αποτυγχάνουμε!»

Η 11η σεζόν σου στην διοργάνωση ήταν και η δύσκολη από καταβολής της;

«Ήταν σίγουρα η πιο επίπονη κανονική περίοδος που έχω παίξει ποτέ στην Euroleague. Ωστόσο, πιστεύω ότι το νέο σύστημα είναι καταπληκτικό! Παίζουν όλες οι ομάδες με όλους, σε γεμάτα γήπεδο σε και φανταστική ατμόσφαιρα κι έχουμε περισσότερα παιχνίδια, λιγότερη προπόνηση και υψηλότερο επίπεδο ανταγωνισμού! Ό,τι θέλουν οι παίκτες δηλαδή...»

Αρχικά πολλοί ήταν εκείνοι που θεωρούσαν πιο εύκολο το έργο σας. Η σειρά με την Εφές, όμως, ήταν η μοναδική που κρίθηκε στις λεπτομέρειες και στα πέντε ματς...

«Ήταν σίγουρα μία από τις πιο δύσκολες σειρές playoffs! Πολλοί υποτίμησαν την Εφές στην αρχή, αλλά η αντίπαλός μας έκανε πολλές προσαρμογές σε σχέση με το πως παρουσιάστηκε στην κανονική περίοδο και πραγματικά αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στον προπονητή της και τους παίκτες της. Νομίζω ότι έπαιξε πολύ καλύτερα απ' ό,τι περίμενε ολόκληρη η Ευρώπη. Πήγε πολύ στο physical game και στις επαφές και παράλληλα διάβαζε σωστά το παιχνίδι, κάτι στο οποίο δεν μας είχε συνηθίσει και μας έβαλε πολύ δύσκολα προβλήματα. Γι' αυτό και η πρόκρισή μας παίρνει ακόμη μεγαλύτερη αξία.»

Με 3/3 επί της ΤΣΣΚΑ και με παράδοση στις μεγάλες εμφανίσεις και στις ανατροπές στα Final 4, είστε ίσως η ομάδα που ενδεχομένως όλες οι ομάδες θα ήθελαν να αποφύγουν για την διαδικασία του ημιτελικού...

«Δεν μας ενδιαφέρει αν μας φοβούνται, επειδή το 'χουμε ξανακάνει! Εμάς μας ενδιαφέρει τι θα κάνουμε εμείς... Να είμαστε υγιείς, να δουλέψουμε σκληρά και να τα δώσουμε όλα. Άλλες φορές θα έρθει η επιτυχία κι άλλες όχι! Σκοπός είναι κάνουμε σωστά όλα εκείνα τα μικρά πράγματα, που είναι τόσο σημαντικά στο μπάσκετ και να πάμε για το καλύτερο. Ο φόβος τουλάχιστον έρχεται μέσα από τον σεβασμό κι αυτόν τον έχουμε αποκτήσει μέσα στη διάρκεια των χρόνων. Γι' αυτό και έχουμε δικαίωμα να ονειρευόμαστε...»