Άλλο ένα φοβερό ντοκιμαντέρ από την Euroleague: «The Italian Connection»! (vid)
Το τρίτο και τελευταίο της ντοκιμαντέρ για φέτος παρουσίασε η Euroleague!
Στην μικρή ταινία διάρκειας 29 λεπτών, η ευρωπαϊκή διοργάνωση εστιάζει στην ζωή των Ιταλών της Μπάμπεργκ, Αντρέα Τρινκιέρι και Νικολό Μέλι.
Άνθρωποι και παίκτες μιλούν για τον 48χρονο προπονητή και την εκπληκτική δουλειά που έχει κάνει στην γερμανική ομάδα και όχι μόνο.
Αρχικά, ο διευθύνων σύμβουλος της Μπάμπεργκ, Ρολφ Μπέγιερ, υποστηρίζει: «Είδαμε πως ειδικά αυτοί που ζουν στα Βαλκάνια, στη Μεσόγειο, ξέρουν πολλά γύρω από το μπάσκετ. Οι Ισπανοί, οι Ιταλοί, οι Έλληνες... Κι έτσι θέλαμε να κάνουμε ένα βήμα μπροστά στον σύλλογό μας, γιατί όραμά μας δεν είναι μόνο να μείνουμε στο πλαίσιο του γερμανικού πρωταθλήματος και γι΄αυτό κάναμε μια πιο... διεθνή προσέγγιση. Κάναμε μια... συσσώρευση Ιταλών. Κάναμε κάποιες συνεντέυξεις με 3-4 ανθρώπους, πριν προσλάβουμε τον Τρινκιέρι. Ο Αντρέα μάς έπεισε με το πλάνο του, με τον τρόπο που βλέπει το μπάσκετ και την φιλοσοφία του».
Ο ομοεθνής του Τρινκιέρι, Λουίτζι Ντατόμε σχολιάζει: «Πάντα θαύμαζα τον Τρινκιέρι. Κάνει εξαιρετική δουλειά κι έχει πάει την Μπάμπεργκ σε άλλο επίπεδο. Είναι πολύ της λεπτομέρειας και είναι ένα από τα στοιχεία που μου αρέσουν. Έχει πολύ πάθος και έχει πανέξυπνο μυαλό. Οι συνεντέυξεις που δίνει μετά τους αγώνες έχουν μεγάλο ενδιαφέρον, γιατί πολλές φορές ξεπερνάει το μπάσκετ και πάει αλλού το θέμα (γέλια)».
Με την σειρά του και ο Νίκος Ζήσης δήλωσε: «Μιλάμε στα ιταλικά με τον Αντρέα και το επιτελείο του. Κάποιες φορές λέει ιταλικές λέξεις, όπως μπράβο, καλή δουλειά, και κάποιες φορές λέει άλλες που δεν κάνει να τις πω μπροστά στην κάμερα. Ο τρόπος που με προσέγγισε η Μπάμπεργκ και η φιλοσοφία του Αντρέα ήταν αυτά που με έπεισαν να έρθω εδώ κι είμαι πολύ χαρούμενος για την απόφασή μου, γιατί έχω παίξει σε μεγάλες ομάδες, με μεγάλους προπονητές, και δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα έβρισκα όσα ήθελα στην Μπάμπεργκ. Είναι ένας σύλλογος με πολλή οργάνωση και μεγάλες φιλοδοξίες».
Ο Κάιλ Χάινς μπορεί να μην έχει συνεργαστεί ποτέ μαζί του, αλλά υπήρξε στην Μπάμπεργκ το 2010-11 και αναγνωρίζει την αξία του Ιταλού τεχνικού: «Η γνώση του για το μπάσκετ και τους ανθρώπους σίγουρα σε... πωρώνει. Καταλαβαίνει τους ανθρώπους και τους παίκτες του, κάποιες φορές είναι απαιτητικός και σε πιέζει, αλλά ποτέ δεν το τραβάει, να ξεπεράσει τα όρια. Ξέρει να βγάζει τον καλό σου εαυτό και αρκετές φορές δείχνει την αγάπη του».
Ο ίδιος ο Τρινκιέρι έχει να πει: «Η Γερμανία μπήκε στον μπασκετικό το 1993, όταν και κατέκτησαν το Ευρωμπάσκετ. Άρα μιλάμε για 25 χρόνια περίπου. Οπότε, αυτό είναι καλό, γιατί είναι λες και έχεις μια λευκή σελίδα και μπορείς να γράψεις πάνω σε αυτήν. Εγώ πρέπει Euroleague». Αυτή είναι η μεγαλύτερή μου πρόκληση. Όποτε έχω να πάρω μεγάλες αποφάσεις στη ζωή μου, δεν λειτουργώ με το μυαλό ή την καρδιά, αλλά με το... στομάχι. Όταν ήρθα εδώ για να μιλήσω για την δουλειά, είχα την αίσθηση πως ήταν το σωστό μέρος ή καλύτερα η πιο σωστή ευκαιρία για εμένα».
Όσον αφορά την ατμόσφαιρα που δημιουργείται στο γήπεδο της ομάδας, υποστήριξε: «Όλες οι χώρες της Μεσογείου έχουν πολύ πάθος για το μπάσκετ. Κάποιες φορές αυτό είναι καλό, αλλά κάποιες άλλες ξεπερνιέται το όριο. Όταν νικάς είσαι ήρωας, αλλά όταν χάνεις, είσαι εγκληματίας. Εδώ βλέπουν διαφορετικά τον αθλητισμό. Είναι απλή διασκέδαση και μου αρέσει πολύ αυτό. Έρχονται για το σόου, αγαπούν την ομάδα τους, την υποστηρίζουν, έρχονται στο ματς και το απολαμβάνουν, τους αρέσει ό,τι είναι γύρω από αυτό. Έτσι πρέπει να είναι ο αθλητισμός... διασκέδαση! Η Βαμβέργη είναι μια πόλη 70.000 κατοίκων κι έχουμε τους 7.000 στο γήπεδο»!
Τέλος, ο Νικολό Μέλι προσθέτει: «Μεγαλώσαμε μαζί, με διαφορετικούς τρόπους. Είναι πολύ ωραία να παίζω για τον Αντρέα και είμαι ευγνώμων γι' αυτό. Το μπάσκετ είναι η ζωή και όταν πρωτομίλησα με τους ανθρώπους της Μπάμπεργκ και μου γνωστοποίησαν το σκεπτικό τους για εμένα, δεν δυσκολεύτηκα να πω το ναι. Μου αρέσει η πόλη και να κάνω βόλτες εδώ. Δεν μου λείπει τίποτα εδώ, πέρα από την οικογένειά μου».
Απολαύστε το ντοκιμαντέρ για τη ζωή των Ιταλών στην Βαμβέργη
