Το βράδυ ήταν ξεχωριστό και έτσι ο Ντιρκ Νοβίτσκι αναγκάστηκε και πήρε μικρόφωνο μόλις ολοκληρώθηκε το ματς με τους Λέικερς. Ο Γερμανός αναφερόμενος στο κοινό είπε, «σας ευχαριστώ όλους. Είναι μία τέλεια διαδρομή με κακές και καλές στιγμές. Σίγουρα μπορούμε περισσότερα, αλλά θα έρθουν καλύτερες μέρες. Σας ευχαριστώ πολύ».

Λίγο αργότερα μιλώντας στους δημοσιογράφους τόνισε ότι, «το πλάνο ήταν να ξεπεράσω το όριο απέναντι στους Λέικερς. Μετά τη διακοπή για το All Star Game δεν σούταρα καλά, αλλά είχαμε σχεδιάσει να ξεκινήσω με σκοπό να βρω ρυθμό νωρίς στο ματς. Ευστόχησα στα πρώτα τρία σουτ κι ύστερα όλα ήταν πιο εύκολα. Ήταν μία ξεχωριστή βραδιά για μένα και χάρηκα γιατί οι κοντινοί μου άνθρωποι ήταν παρόντες».

Για το πως αισθάνεται που αφήνει τη δική του σφραγίδα στο μπάσκετ με την χαρακτηριστική κίνηση που σουτάρει, απάντησε πως, «είναι τιμή για μένα να προπονούνται σε αυτή την κίνηση που κάνω. Μου αρέσει αυτή η κίνηση και μου αρέσει όταν βλέπω να την κάνουν κι άλλοι. Απόψε μου έδωσε αυτοπεποίθηση. Θέλαμε να νικήσουμε γιατί ακόμη κυνηγάμε την είσοδό μας στα playoffs».

Για το αν σκεφτόταν το 1994 πως θα έφτανε τόσο ψηλά και για την περίφημη ατάκα του Χόλγκερ Γκεσβίντνερ πως το μπάσκετ είναι σαν τον χορό... «όταν μου το είπε νόμιζα πως ήταν τρελός. Δουλεύουμε μαζί από τότε που ήμουν 15 ετών. Μερικές από τις μεθόδους του είναι διαφορετικές. Νομίζω πως ήμουν ο μόνος που τον είχα πιστέψει και έτσι χτίσαμε μία τρομερή σχέση η οποία βελτιωνόταν συνέχεια. Ακόμη και τώρα τα καλοκαίρια δουλεύουμε μαζί. Δε θα ήμουν αυτός που ήμουν χωρίς αυτόν».

Τέλος απευθυνόμενος στους φίλους του μπάσκετ είπε... «Είναι απίστευτη η διαδρομή, περίπου 19 χρόνια έχουν κολλήσει με μένα στο Ντάλας. Την πρώτη μου χρονιά είχα δυσκολίες, τίποτα δεν πήγαινε καλά. Ακολούθησαν ήττες σε playoffs. Δεν ήμουν καλά και οι φίλοι των Μάβερικς δεν αισθάνονταν καλά, αλλά δεν έχασαν την πίστη τους. Τους ευχαριστώ κι ελπίζω να έρθουν κι άλλα καλάθια από μένα στο μέλλον».