Η πολυπρωταθλήτρια Αντερλεχτ ανέκαθεν ήταν ένα σεβαστό όνομα στο ευρωπαϊκό φούτμπολ παρά το ότι επεκτάθηκε πια το οικονομικό χάσμα με τους μεγάλους της Ευρώπης και πλέον έχει γίνει ανυπέρβλητο εμπόδιο για να διεκδικήσει εκ νέου ευρωπαϊκούς τίτλους.

Η κατάκτηση του Γιουρόπα Λιγκ από την Αντερλεχτ πληρώνει 26.00 στην sportingbet.gr

Το περασμένο καλοκαίρι η Αντερλεχτ προσέθεσε στο δυναμικό της παίκτες όπως ο Ντιεμερσί Μποκανό και ο Μίλαν Γιοβάνοβιτς, παίκτες που απασχόλησαν έντονα τους κορυφαίους ελληνικούς συλλόγους, αλλά τα ίχνη χάθηκαν κάπου μεταξύ ενδιαφέροντος και επίσημης οικονομικής πρότασης. Πώς καταφέρνει, λοιπόν, μία ομάδα σαν την Αντερλεχτ, με όχι ιδιαίτερα καλύτερους ισολογισμούς ή, πιο εύρωστο πρόεδρο από τους διοικητικούς ηγέτες των ισχυρών της Ελλάδας να παίρνει παίκτες αυτού του βεληνεκούς, παίκτες που δεν θα έλεγαν όχι στην Ελλάδα αν ικανοποιούνταν οικονομικά;

Η απάντηση είναι «επένδυση». Κάτι που στην Ελλάδα ακούγεται σαν ανέκδοτο στο Βέλγιο είναι ο κανόνας. Ας μην το τραβήξουμε μακριά, μην πάμε στα παραδείγματα του αφρικανικού παιδομαζώματος που έχουν ενίοτε βγάλει στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο μεταξύ άλλων ονόματα όπως ο Τουρέ, ο Μούσα Ντεμπελέ, Ο Σάντεϊ Ολίσε, ο Μουμουνί Νταγκανό, ο Καλιλού Φαντιγκά, ο Αρούνα Κονέ, ο Ασού-Εκοτό, Ο Τσίτε, ο Γιόσεφ Γιόμπο, ο Πίτερ Ουτάκα και ο Πάτρικ Ογκουνσότο. Όχι, ας μείνουμε στην Αντερλεχτ

Η Αντερλεχτ σύμφωνα με την λογική του Ρωμηού θα «έπρεπε» όπως και οι ισχυρές ελληνικές «να μην έχει την πολυτέλεια να φτιάχνει παίκτες». Και όμως, είναι μία ομάδα που μόνον τα τελευταία χρόνια έχει εμπιστευθεί παίκτες από τα σπλάχνα της όπως ο Κομπανί της Μάντσεστερ Σίτι, ο Λουκάκου της Τσέλσι, ενώ έχει «ψωνίσει» έγκαιρα και φθηνά ποδοσφαιριστές όπως ο Αργεντίνος Ματίας Σουάρεζ και τελευταία ο πιτσιρικάς με το νούμερο 55 στην πλάτη, ο Φερνάντο Κανεσίν Μάτος. Πόσο πούλησε τους πρώτους δύο, το έχει καταγράψει η ιστορία (28-30 εκ. ευρώ ο Λουκάκου το καλοκαίρι, 15 εκ. ευρώ ο Κομπανί στο Αμβούργο προ πενταετίας)! Παίκτες για τους οποίους η Αντερλεχτ δεν ξόδεψε ευρώ να τους αγοράσει, απλά τους ανακάλυψε και τους «ανέθρεψε» ποδοσφαιρικά, τους έδωσε την ευκαιρία που δικαιούνταν!

Οσο για το πόσο ευελπιστεί να εισπράξει η Αντερλεχτ από ενδεχόμενη πώληση του Σουάρεζ ή, του Κανεσίν; Ο διευθυντής επικοινωνίας της RSCA κ. Στέεγκεν ήταν σαφής σε σχετική ερώτησή μας: «Ο Σουάρεζ είναι ίσως το πιο καυτό περιουσιακό μας στοιχείο, για κανένα ποσό κάτω από 10 εκ. ευρώ δεν θα τον δίναμε (σ.σ. αγοράστηκε 1 εκ. ευρώ), ενώ και ο Φερνάντο έχει δείξει πως έχει αυτό που χρειάζεται για να γίνει ακόμα μεγαλύτερος παίκτης, του έχουμε κάνει πενταετές συμβόλαιο και κοστολογείται αυτή την ώρα περίπου στα 6 -7 εκ. ευρώ (σ.σ. αδιευκρίνιστο, αλλά λιγότερο από 500 χιλιάδες ευρώ το ποσό απόκτησής του)».

Αποστομωτική, δε, όσο και απλή, η απάντηση του Στέεγκεν στην ερώτηση πώς ανακάλυψαν τον Κανεσίν: «Μα φυσικά από σκάουτινγκ. Εχουμε μία ομάδα ανθρώπων που δεν κάνει κάτι άλλο από σκάουτινγκ. Και μία άλλη ομάδα ανθρώπων που μαζί με τους τεχνικούς αποφασίζουν για ποιους θα κινηθούμε. Ε, η περίπτωση Κανεσίν ήταν λίγο διαφορετική. Τα dvd με τα παιχνίδια του και την εισήγησή απόκτησής του τα είδαν απευθείας ο κ. Βαν Χόλσμπεεκ (σ.σ. μάνατζερ της ομάδας) με τον πρόεδρο Βάντεν Στοκ και χωρίς να επέμβει κανείς άλλος αποκτήθηκε με προσωπική τους πρωτοβουλία».

Αλήθεια, στην Ελλάδα που επίσης δεν έχει υπερπαραγωγή ποδοσφαιριστών ή, κεφάλαια που να επιτρέπουν στις ομάδες αλόγιστες αγορές, ποια ήταν η τελευταία περίπτωση νεαρού μπαλαδόρου που ανακαλύφθηκε από τμήμα σκάουτ, αποκτήθηκε, ανατράφηκε ποδοσφαιρικά και πουλήθηκε σε καλή τιμή στην Ευρώπη όπου και έκανε καριέρα;