Στη διάρκεια της δεκαετίας του '80 και του 90', μαζί με τον Γιάννη Ιωαννίδη, θεωρούνταν οι πιο επιτυχημένοι «ηττοπαθείς» προπονητές στην Ευρώπης, αφού και οι δύο μαζί είχαν συμπληρώσει 12 συμμετοχές (6+6) σε φάιναλ φορ χωρίς να σηκώσουν ποτέ το κορυφαίο ευρωπαϊκό τρόπαιο! Ο λόγος για τον Αΐτο Γκαρθία Ρενέσες που όπως και ο «ξανθός» για την Ελλάδα, θεωρείται και είναι ο πολυνίκης Ισπανός προπονητής, έχοντας κατακτήσει 9 πρωταθλήματα και 5 Κύπελλα Ισπανίας, 1 Κύπελλο Κυπελλούχων, 2 Κύπελλα Κόρατς, 1 FIBA Eurocup και 1 Uleb Cup, χωρίς όμως, να καταφέρει ποτέ στην καριέρα του να ανέβει στο υψηλότερο σκαλί της Ευρώπης στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση (Κύπελλο Πρωταθλητριών ή Ευρωλίγκα).
Ο 65χρονος Καταλανός προπονητής, που από τον περασμένο Ιανουάριο οπότε και αποχώρησε από την τεχνική ηγεσία της Μάλαγα, ταξίδεψε στα Τρίκαλα με την αποστολή της ομάδας παλαιμάχων των «μπλαουγκράνα» (νίκησε 84-73 σε φιλανθρωπικό αγώνα την αντίστοιχη του συλλόγου Ελλήνων βετεράνων) και μίλησε στο gazzetta.gr για τις διαφορές του ισπανικού και του ελληνικού μπάσκετ, συνέκρινε τον Διαμαντίδη με τον Ναβάρο και εξήρε τη δράση του πρώην παίκτη του Ευθύμη Ρεντζιά (θεματικός αντιπεριφερειάρχης αθλητισμού στη Θεσσαλία), που ύστερα από μεγάλη καριέρα στην Ευρώπη και το ΝΒΑ, επέστρεψε στην ιδιαίτερη πατρίδα του για να βοηθήσει τον τόπο του και να δείξει τον δρόμο στα νέα παιδιά...

Σας είδαμε για πρώτη φορά τόσο χαλαρό και χαμογελαστό στον πάγκο και σίγουρα πολύ διαφορετικό από όλες τις προηγούμενες φορές που ερχόσαστε για ένα ευρωπαϊκό παιχνίδι...

Για μένα είναι η πρώτη φορά που συμμετέχω σε αποστολή της ομάδας των βετεράνων της Μπαρτσελόνα και χαίρομαι ιδιαίτερα επειδή συμπίπτει με ένα ταξίδι στην Ελλάδα που είναι από τις αγαπημένες μου χώρες και με ένα παιχνίδι που οργάνωσε ένα από τα αγαπημένα παιδιά, ο Ευθύμης. Είμαι πολύ χαρούμενος που ήρθα στην πόλη όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε και με την παρουσία μου συνέβαλα στην επιτυχία μίας από τις πολλές εκδηλώσεις που -όπως μαθαίνω- διοργανώνει... Χάρηκα πολύ που του έδωσα και πάλι οδηγίες και θυμηθήκαμε τα παλιά και περάσαμε ένα πολύ όμορφο τριήμερο...

Πώς βλέπετε τον Ευθύμη Ρεντζιά μέσα στο κοστούμι του νέου του ρόλου στην περιφέρεια Θεσσαλίας;

«Ο “Rentzi” ήταν πάντα ένα ξεχωριστό παιδί με μεγάλη καρδιά, ιδιαίτερες ικανότητες και πολύ υψηλό IQ για μπασκετμπολίστα... Δεν είναι τυχαίο που από τότε που τελείωσε το μπάσκετ καταπιάνεται παράλληλα με πολλά πράγματα, όπως για παράδειγμα η ακαδημία μπάσκετ που διατηρεί και τώρα η θέση που κατέχει στην αυτοδιοίκηση της ευρύτερης περιφέρειας της Θεσσαλίας. Είναι προς τιμήν του, που ύστερα από τόσες εμπειρίες και παραστάσεις, επέλεξε να επιστρέψει στην ιδιαίτερη πατρίδα του και να ασχοληθεί με τον τοπικό αθλητισμό, δείχνοντας τον δρόμο στα νέα παιδιά... Ήταν πραγματικά ευλογία για μένα να τον έχω παίκτη για τρία χρόνια!»

Πώς βλέπετε το ελληνικό μπάσκετ τα τελευταία χρόνια;

«Πάντα ήμουν θαυμαστής της ελληνικής “σχολής” μπάσκετ γιατί οι Έλληνες παίκτες έπαιζαν πάντα με καρδιά, πάθος και μαχητικότητα... Για μένα αυτά τα χαρακτηριστικά είναι τα πιο σημαντικά που πρέπει να έχουν οι παίκτες μιας επιτυχημένης ομάδας, ανεξαρτήτως ποιότητας και ταλέντου!»

Ναι, αλλά τα τελευταία χρόνια η Εθνική Ελλάδος είναι πιθανότατα ο καλύτερος «πελάτης» της Εθνικής Ισπανίας... Σε μεγάλη διοργάνωση έχουμε να σας κερδίσουμε από το 1995 και το Ευρωμπάσκετ της Αθήνας...

«(γέλια!!!)... Η αλήθεια είναι ότι τελευταία έχουμε χτίσει μεγάλη παράδοση εις βάρος σας, αλλά πάντα μας δυσκολεύετε και ποτέ δεν μπορούμε να σας κερδίσουμε εύκολα γιατί είστε μεγάλοι μαχητές... Αυτή τη στιγμή, όμως, διαθέτουμε την καλύτερη γενιά παικτών όλων των εποχών στο ισπανικό μπάσκετ και ανήκουμε στην ελίτ του κόσμου! Αυτή η γενιά ίσως να μπορούσε να κοντραριστεί με τη χρυσή γενιά της ηνωμένης Γιουγκοσλαβίας που σάρωσε τα πάντα από το 1989 έως και το 1991. Νομίζω ότι σε αυτή την επιτυχία, ένα μερίδιο ανήκει και στους Ισπανούς προπονητές που δεν είναι τόσο πολύ διαφημισμένοι όσο οι Σέρβοι για παράδειγμα...»

Αν έπρεπε να διαλέξετε έναν παίκτη για την ομάδα σας, ποιον θα διαλέγατε; Τον Διαμαντίδη ή τον Ναβάρο;

«Πολύ δύσκολη ερώτηση! Είναι διαφορετικοί παίκτες και η απόφασή μου θα είχε να κάνει με το τι θα είχε περισσότερη ανάγκη η ομάδα μου. Ο Διαμαντίδης είναι ξεχωριστός παίκτης γιατί είναι πολύ έξυπνος και μπορεί να κάνει από καλά έως πολύ καλά τα πάντα μέσα στο γήπεδο και παράλληλα είναι και καλός σουτέρ! Ίσως όχι τόσο καλός όσο ο Ναβάρο, που μπορεί ανά πάσα στιγμή να αλλάξει τη μορφή ενός αγώνα στην επίθεση, αλλά σε γενικές γραμμές είναι πιο ολοκληρωμένος παίκτης».

Πώς βλέπετε φέτος τη μάχη στην Ευρωλίγκα, πιο αμφίρροπη από ποτέ;

«Θα δούμε πώς θα διαμορφωθεί ο χάρτης της διοργάνωσης και πόσο θα αλλάξουν οι ισορροπίες τώρα που τελείωσε το lock-out και οι NBAers θα επιστρέψουν στην Αμερική. Θα γίνει ενδιαφέρουσα μάχη για την πρόκριση στο φάιναλ φορ και νομίζω ότι η εφετινή Ευρωλίγκα θα είναι η πιο ανταγωνιστική των τελευταίων ετών».

Θα σας ξαναδούμε στους πάγκους ή έχετε αποφασίσει να αποσυρθείτε;

«Δεν ξέρω ακόμη, θα δούμε... Για την ώρα, δεν κάνω σχέδια. Ξεκουράζομαι και απολαμβάνω τη ζωή. Αν προκύψει κάτι ενδιαφέρον, θα το εξετάσω».

Και κάτι τελευταίο... Τι συνέβη και ο Πρίντεζης δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί στη Μάλαγα υπό τις οδηγίες σας; Φέτος, ήδη έχει αρχίσει και βρίσκει τον καλό του εαυτό και είναι από τους κορυφαίους παίκτες του Ολυμπιακού...

«Είναι πολύ καλός παίκτης και εξαιρετικό παιδί, αλλά νομίζω ότι το πρόβλημα στην περίπτωσή του είχε να κάνει με το ότι δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί. Ήρθε στη Μάλαγα σε μια περίοδο που η Ουνικάχα είχε αρκετά προβλήματα και το σύστημα δεν τον βοήθησε καθόλου. Καμιά φορά αυτά τα πράγματα συμβαίνουν, αν και εγώ ακόμη θεωρώ ότι το στιλ του ταιριάζει πολύ στο ισπανικό πρωτάθλημα. Είναι μεγάλος παίκτης και το αποδεικνύει με τις εφετινές του εμφανίσεις».