Resident Evil: Code Veronica X – review

Η πρωτότυπη έκδοση του Code: Veronica είχε αναστατώσει κόσμο την εποχή που κυκλοφόρησε στο Dreamcast. Συνήθως δεν είναι δύσκολο για έναν gamer να ασχοληθεί με παιχνίδια του μακρινού παρελθόντος του. Μόνο που στην περίπτωση του Resident Evil Code: Veronica X, ό,τι καθιστούσε τότε το παιχνίδι ένα επίδοξο αριστούργημα, έχει ξεθωριάσει σε βαθμό που το καθιστά δυστυχώς, σχεδόν αγνώριστο.

Σε ότι αφορά τις αλλαγές, η Capcom προτάσσει την επανόρθωση των γραφικών με το upscale των textures σε υψηλές αναλύσεις. Στην πραγματικότητα, οι σχεδιαστές που το ανέλαβαν ασχολήθηκαν λίγο παραπάνω: τα πρόσωπα σε πολλούς από τους βασικούς χαρακτήρες έχουν ανανεωθεί με μάλλον καινούρια textures, η σκιά της πρωταγωνίστριας έχει ξαναφτιαχτεί και είναι δυναμική, συμπληρώνοντας και τα δυναμικά εφέ φωτισμού που απουσίαζαν από την παλιά έκδοση. Α, και όλα τα μενού του παιχνιδιού απεικονίζονται σε γυαλιστερή HD ανάλυση. Κάπου εδώ σταματάει και η λίστα της αναπαλαίωσης για το Resident Evil Code: Veronica X.

Το Code: Veronica συνέχιζε ακάθεκτα με τη φόρμουλα των προηγούμενων επεισοδίων της σειράς σε επίπεδο gameplay, προωθώντας ελάχιστες αλλαγές και αφαιρώντας μάλιστα και κάποιες από τις ιδέες που είχαν δοκιμαστεί στο Resident Evil Nemesis. Μετά από τόσα χρόνια, είναι ειρωνικό το γεγονός πως μεγάλη μερίδα οπαδών της σειράς ενοχλήθηκε από τις ριζοσπαστικές αλλαγές που έφερε μαζί του το Resident Evil 4, όταν είναι πλέον οφθαλμοφανές με το Code: Veronica πως ο γενικότερος σχεδιασμός των Resident Evil χρειαζόταν το δραστικό «ταρακούνημα» για να επιβιώσει στην εποχή των 3D shooter.

Κάποιες από τις σχεδιαστικές αδυναμίες που προέκυψαν με τη μετάβαση στην τρισδιάστατη μηχανή γραφικών είναι δύσκολο να χωνευτούν πλέον, όπως π.χ. το επιβεβλημένο πάτημα του κουμπιού για να ανέβει συγκεκριμένες σκάλες ο χαρακτήρας, ή η αλλαγή της κατεύθυνσης του χαρακτήρα ανάλογα με την οπτική της κάμερας. Έπειτα είναι και οι εγγενείς αδυναμίες της σειράς στο σύνολό της, οι περισσότερες από τις οποίες ξεπεράστηκαν μόνο με τον ερχομό του τέταρτου παιχνιδιού: κάποιοι παράλογοι, ανόητης λογικής γρίφοι, ο συνδυασμός του κακού animation του χαρακτήρα με εκείνο το «κλασικό» μοντέλο χειρισμού, που ήθελε τον παίκτη πρώτα να διαλέξει προς ποια κατεύθυνση θα στρίψει και έπειτα να προχωρήσει και φυσικά να μένει υποχρεωτικά ακίνητος για να μπορέσει να στοχεύσει. Τότε ο δύσκαμπτος χειρισμός προκαλούσε άγχος καθώς ο παίκτης έπρεπε να παλέψει πρώτα με το χειριστήριο και μετά με τα ζόμπι. Σήμερα σε αφήνει με ένα εκνευρισμό για το πόσο οπισθοδρομικός ήταν, ακόμη και τότε.

Με τον σχεδιασμό να έχει μετατρέψει το gameplay του Code Veronica σχεδόν σε εμπειρία-απολίθωμα, ψάχνεις να βρεις κάποια εκείνα τα στοιχεία του παιχνιδιού που το είχαν κάνει να ξεχωρίσει. Και τα βρίσκεις. Στην ιστορία, που είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες σε όλα τα επεισόδια, στο μεγάλο ρόστερ των χαρακτήρων και στην ποικιλία των επιπέδων - πρωτοφανή ίσως για τα δεδομένα της εποχής. Οι διάλογοι παραμένουν αναλλοίωτα γελοίοι, βέβαια, αλλά ούτως ή άλλως οι τραγελαφικές ομιλίες αποτελούν πλέον σήμα κατατεθέν των Resident Evil. Και το Code Veronica έχει να προσφέρει στο μύθο της σειράς και τα δίδυμα Ashford, δυο «πειραγμένους» κακούς και ένα story arc, ανάμεσα στα πιο περίεργα που έχουμε δει σε παιχνίδια της Capcom.

Επειδή ωστόσο σε τελική ανάλυση όλα είναι και θέμα… τιμής, τα είκοσι ευρώ που ζητάει η Capcom για το Resident Evil Code: Veronica X (μέσω PSN και Marketplace) είναι πολλά για να σε κάνουν να σκεφτείς την αγορά του. Από την πλευρά της ιαπωνικής εταιρείας, το κόστος είναι δικαιολογημένο –σου προσφέρει ένα κλασικό, ολοκληρωμένο survival horror από το διάσημο franchise της που κάποτε αγαπήθηκε από πολύ κόσμο, με μεγάλη διάρκεια ζωής και ρετουσαρισμένα γραφικά. Η λέξη κλειδί ωστόσο είναι το «κάποτε». Κάποιοι κλασικοί τίτλοι διατηρούν αναλλοίωτες αξίες με το πέρασμα του χρόνου, και η επιστροφή σε αυτούς σου υπενθυμίζει τους λόγους για τους οποίους αγαπάς τόσο πολύ το χόμπι σου. Κάποιοι άλλοι, δυστυχώς απλά... παλιώνουν. Στην περίπτωση του Code Veronica, το να το ξανα–ανακαλύψεις είναι μια εμπειρία ανάλογη με το να βρεις παλιές φωτογραφίες από κάποιο πάρτι σου στο λύκειο και να θυμηθείς ότι τελικά δεν ήσουν τόσο cool όσο νόμιζες τότε.

Πηγή: byteme.gr

Είδος: Action-adventure

Πλατφόρμα: X360, PS3

Εταιρεία: Capcom

Διάθεση: Online

Παίκτες: 1

Multiplayer: Όχι