Το πρόβλημα δεν είναι η ήττα

Το πρόβλημα δεν είναι η ήττα

Το πρόβλημα δεν είναι η ήττα
Ο Σπύρος Καβαλιεράτος δίνει την αληθινή διάσταση της κατάστασης στον Ολυμπιακό και αναλύει τους δύο δρόμους που έχει μπροστά του: Μεταγραφές ή επιστροφή στο περυσινό μοντέλο...

Ο Σούλης Μαρκόπουλος είναι ο κορυφαίος Ελληνας προπονητής και ο Λάζαρος Παπαδόπουλος ο καλύτερος Ελληνας σέντερ. Συνεπώς η
ήττα του Ολυμπιακού στην Πυλαία είναι απόλυτα λογική και δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας για τους ερυθρόλευκους...

Μια γρήγορη ματιά στα social media αμέσως μετά την αναμέτρηση στην Πυλαία ήταν ικανή να σε... τρελάνει. Από τη μία ο ΠΑΟΚ με τους καλύτερους, από την άλλη ο κακός Ολυμπιακός που δεν... στρίβει. Φυσικά υπάρχει και άλλη ανάγνωση του αποτελέσματος στη Θεσσαλονίκη, που δεν αδικεί τον Δικέφαλο, αλλά δίνει και την πραγματική διάσταση των πραγμάτων. Πάμε λοιπόν. Ο ΠΑΟΚ είχε ρίξει την προειδοποιητική... βολή πριν από μία εβδομάδα στο ΟΑΚΑ.Εν τέλει βρήκε στόχο στην Πυλαία, απέναντι στον Ολυμπιακό και κάπως έτσι απέκτησε και πάλι ενδιαφέρον η μάχη για την πρωτιά στην κανονική περίοδο της Α1. Η αναμέτρηση των αιωνίων στο ΣΕΦ, ξεφεύγει πλέον από το γόητρο. Από το αποτέλεσμά της θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό το αβαντάζ έδρας στους τελικούς.

Ο ΠΑΟΚ κάνει εξαιρετική σεζόν φέτος, πάιρνει συγχαρητήρια και αγωνιστικά και διοικητικά. Δίχως πολλά χρήματα δημιουργήθηκε το καλύτερο δυνατό ρόστερ, με ισορροπία εντός και εκτός ρακέτας. Ο Μαρκόπουλος και οι συνεργάτες του πιστώνονται την επιτυχία, όπως και την εικόνα της ομάδας. Ο Δικέφαλος έχει αρχές στο παιχνίδι του και μαζί με τον Πανιώνιο αποτελούν τη δεύτερη ταχύτητα της Α1. Μέσα στην έδρα του, ΠΑΟΚ και Πανιώνιος μπορούν να τους κερδίσουν όλους. Ο δε Λάζαρος Παπαδόπουλος - από κάθε άποψη είναι φοβερός τούτη τη σεζόν - το είχε δηλώσει πρωτοχρονιάτικα ότι ο ΠΑΟΚ μπορεί να τους κερδίσει όλους στην Πυλαία.

Ο Μαρκόπουλος, λοιπόν, κάνει σούπερ δουλειά και ο Παπαδόπουλος ηγείται της προσπάθειας στο παρκέ, σε έναν ΠΑΟΚ που κάνει τα πάντα για να εξυγιανθεί διοικητικά και συνάμα μαζεύει τον κόσμο του στο γήπεδο. Φυσικά και δεν ήταν το φαβορί της αναμέτρησης, αλλά μεγάλη έκπληξη δεν ήταν η νίκη του απέναντι στον Ολυμπιακό. Εδώ κόντεψε να κερδίσει τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ.

 

Φυσικά με μια νίκη επί των ερυθρολεύκων δεν κάνει ούτε τον Μαρκόπουλο κορυφαίο προπονητή, ούτε τον Παπαδόπουλο καλύτερο σέντερ. Ισως για τούτη την αγωνιστική η κορυφή να τους ανήκει, αλλά υπερβολές δεν χρειάζονται. Ο καλός Ολυμπιακός δεν θα έχανε ποτέ στην Πυλαία. Ας μην ξεχνάμε, βέβαια, ότι ο Ολυμπιακός έπαιζε στην Πυλαία δίχως τους Πάουελ, Μαυροειδή και Λο, ενώ έμεινε στην πορεία και δίχως τον Μάντζαρη. Γι αυτό βρέθηκε να παίζει κάποια στιγμή με τον Γεωργάκη στο παρκέ.

Οι απουσίες, βέβαια και οι τραυματισμοί δεν πρέπει να αποκρύψουν το μεγάλο πρόβλημα. Ο Ολυμπιακός έχασε και το ματς με τον Παναθηναϊκό δεν θα είναι καθόλου αδιάφορο βαθμολογικά, όμως στην πραγματικότητα ο "πονοκέφαλος" δεν είναι η απώλεια βαθμού. Η ήττα είναι πάντα στο πρόγραμμα. Το θέμα είναι η αγωνιστική του εικόνα, είναι η απουσία εναλλακτικών λύσεων και το παρατεταμένο ντεφορμάρισμα των παικτών του. Το πρόβλημα μέσα στη ρακέτα είναι και ποιοτικό και ποσοτικό, πλέον υπάρχει θέμα και με την περιφέρεια και με τη θέση "3", εδώ κανείς δεν είναι ικανοποιημένος και από τα 4αρια...

Η αλήθεια, λοιπόν, είναι μία. Ο Ολυμπιακός παρουσιάζεται κάθε μέρα και χειρότερος και δεν είναι μόνο οι απουσίες το πρόβλημα. Ολοι οι παίκτες των ερυθρολεύκων παίζουν χειρότερα σε σχέση με πέρυσι ή αν θέλετε ακόμα και σε σχέση με το δίμηνο Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου. Δεν είναι καταστροφική η ήττα στην Πυλαία, όμως μπορεί να συνέχεια να αποδειχθεί καταστροφική αν δεν βρεθούν λύσεις.

Ο Ολυμπιακός χρειάζεται εδώ και τώρα αλλαγές... Στο πλάνο, στην αμυντική και την επιθετική προσέγγιση, στην αξιολόγηση των παικτών. Το θέμα είναι αν υπάρχουν λύσεις, αν μπορούν να γίνουν ποιοτικές προσθήκες. Γιατί από τον Ολυμπιακό λείπει ένας κανονικός σέντερ (η επιλογή Πάουελ αποδείχθηκε λάθος από πολλές απόψεις) και το 2-3αρι που θα δώσει λύσεις στο σκοράρισμα.

Τώρα φαίνεται πόσο πολύ θα χρησίμευε έναν παίκτης τύπου Κρίστμας... Από τη στιγμή που ο Ολυμπιακός κράτησε σε μεγάλο βαθμό το ίδιο ρόστερ, θα έπρεπε να μείνει στον... αυτόματο πιλότο. Δεν το έκανε και τελικά με το ίδιο ρόστερ, έχει αλλάξει περισσότερα απ' όσα χρειαζόταν στη φιλοσοφία και τον τρόπο παιχνιδιού. Οι λύσεις συνεπώς είναι δύο: Επιστροφή στην πετυχημένη περυσινή συνταγή ή μεταγραφές. Αυτό που γίνεται τώρα, δεν έχει νόημα...

 

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta. Ακολούθησέ μας και στο Google News.

Ασπρούλιας - Καβαλιεράτος
Ασπρούλιας - Καβαλιεράτος

Εντελώς τυχαία η γνωριμία τους ξεκίνησε μέσα από τις διαχωριστικές γραμμές που τους επέβαλλαν το πράσινο και το κόκκινο χρώμα. Ο ένας ως αθλητής των τμημάτων του Παναθηναϊκού κι ο άλλος ως σούπερ σταρ της ερυθρόλευκης και ταπεινής Δραπετσώνας... Τους ένωναν οι διόπτρες που φορούσαν αμφότεροι, τους χωρίζουν πολλά και κυρίως το μείζον αναπάντητο ερώτημα: Ποια ήταν καλύτερη ομάδα, το παιδικό του Παναθηναϊκού, ή της Δραπετσώνας... Ο ένας ακόμα έχει να λέει για τη νίκη μέσα στον Τάφο του Ινδού και τις διαδοχικές 30άρες που σκόραρε με το αριστερό χέρι του... Ο άλλος, αντιπαραθέτει τις πολλαπλές συμμετοχές του Παναθηναϊκού σε τελικές φάσεις πανελληνίων πρωταθλημάτων Παίδων κι Εφήβων.

Εξυπηρετούν το μοντέλο μίας σχέσης την οποία αντιπροσωπεύει το "Μαζί δεν κάνουν και χώρια δεν μπορούν"... Ο ζερβοχέρης ξεκίνησε τη δημοσιογραφική καριέρα του, πολύ πριν τον ψηλό διοπτροφόρο, στο "ΦΙΛΑΘΛΟ", εκεί όπου βρήκε το λιμάνι του (δεν υπάρχουν ταμπού στις λέξεις παρακαλώ) ο Ασπρούλιας, μετά την αποχώρησή του από την Sport.gr ή αλλιώς Sportline. Εκεί όπου ο ζερβοχέρης συνάντησε και συνεργάστηκε με τον ψηλό μετά τον "ΦΙΛΑΘΛΟ". Καταλάβατε τίποτα; Αν όχι, μην ανησυχείτε. Ούτε ο Καβαλιεράτος κατάλαβε πως το έκανε... Η συνύπαρξη συνεχίστηκε στο GOAL (σαν είπαμε μαζί δεν κάνουν και χώρια δεν μπορούν) κι αφού ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για την αποχώρηση του ...ζερβού με προορισμό την Sportday, αποφάσισαν και ίδρυσαν από κοινού το Superbasket.gr. Στο μεταξύ, ο Καβαλιεράτος ενστερνιζόμενος την άποψη που αναφέρει ότι "Οταν δεν μπορείς να νικήσεις τον εχθρό σου, κάντον φίλο σου" μετά την απώλεια της ανόδου του Εθνικού από την ΑΕΚΤ στο ιστορικό παιχνίδι του Παπαστράτειου διήγαγε κοινή αθλητική πορεία στην ομάδα του Εθνικού, όπου ο Ασπρούλιας έκατσε πάνω στα εκατομμύρια του συμβολαίου των Πειραιωτών, με αποτέλεσμα η άνοδος στην Γ'Εθνική να μην περάσει ούτε έξω από το Παπαστράτειο.

Στις απόψεις τους, στην κοσμοθεωρία, την αντιμετώπιση των πραγμάτων, τους χωρίζουν πολλά. Τα περισσότερα... Τους ενώνουν όμως ακόμα περισσότερα και ίσως πιο σημαντικά... Το έτος γέννησης (74άρηδες και οι δύο), η απύθμενη αγάπη για το μπάσκετ, η αιώνια (παρά τις διαφορές) φιλία και κυρίως ο σεβασμός του ενός για τον άλλον. Ηρθε η ώρα να κονταροχτυπηθούν! Εκκινώντας, ο μεν Καβαλιεράτος από τη θέση του ως εις εκ των κορυφαίων (αν όχι ο κορυφαίος) ρεπόρτερ Ολυμπιακού, ο δε Ασπρούλιας ως ένας άνθρωπος που ζει (σ)τον Παναθηναϊκό από μικρό παιδί. Σε αυτή τη γωνιά, δε θα κάνουν τίποτα περισσότερο από αυτό που συμβαίνει όταν πίνουν τον καφέ τους: Θα διαφωνούν... Ως συνήθως! Με φόντο τους δύο αιώνιους, αλλά με βάση και αφετηρία την αρχή της αξιοπρέπειας, όπως και οι δύο την ορίζουν. Οχι μιλώντας, αλλά γράφοντας... Και βάζοντας στο παιχνίδι όλους εσάς!