Οι 3 λόγοι που μπορεί να πάρει η Mercedes αήττητη το πρωτάθλημα

• Το 2016 η καλύτερη χρονιά
• Τι λένε οι στατιστικές

Στη Formula 1 υπήρξαν κατά καιρούς κυρίαρχες ομάδες, αυτοκίνητα και οδηγοί. Ωστόσο αυτό που βιώνουμε τα τελευταία επτά χρόνια με τη Mercedes είναι μοναδικό και καταντά…μονότονο, ενώ συνεχίζεται με ακόμη εντυπωσιακότερο τρόπο και εφέτος. Αν και έχουν γίνει μόνον τρεις αγώνες το 2020, τα νούμερα σοκάρουν. Η γερμανική ομάδα έχει κατακτήσει και στους τρεις τη νίκη, έχτισε ήδη 66 βαθμούς διαφορά από τον μεγαλύτερό της αντίπαλο, τη Red Bull και θριάμβευσε τόσον σε πίστες όπου μετρά περισσότερο η ισχύς του κινητήρα, όσο και στην Ουγγαρία, όπου παίζει κυρίαρχο ρόλο η αεροδυναμική και το στήσιμο του μονοθεσίου. Χαρακτηριστική της ηττοπάθειας που επικρατεί πλέον μεταξύ των αντιπάλων της είναι η δήλωση του Φέτελ στη Βουδαπέστη ότι «μας ήταν ήδη πριν τον αγώνα ξεκάθαρο, ότι θα μας ρίξουν γύρο».

Το 2016 η καλύτερη χρονιά

Η καλύτερη σεζόν της Mercedes μέχρι εφέτος ήταν το 2016, όταν τα «Ασημί Βέλη» νίκησαν στους 19 από τους 21 αγώνες της χρονιάς, πετυχαίνοντας ένα ποσοστό της τάξης του 90,48%. Στους δύο αγώνες που έχασαν τη νίκη συνέβησαν τα εξής: Στο Γκραν Πρι Ισπανίας συγκρούστηκαν μεταξύ τους κατά την εκκίνηση οι δύο πιλότοι της ομάδας, Νίκο Ρόσμπεργκ και Λιούις Χάμιλτον. Στο δε Γκραν Πρι Μαλαισίας τερμάτισε ο Ρόσμπεργκ τρίτος μετά από επαφή με τον Φέτελ στην εκκίνηση που προκάλεσε τετ α κε στη Mercedes του, ενώ ο Χάμιλτον εγκατέλειψε λόγω μηχανικού προβλήματος.

Με βάση την τωρινή εικόνα, οι πιθανότητες να γίνει η Mercedes η πρώτη ομάδα στην ιστορία της Formula 1 που θα στεφθεί αήττητη πρωταθλήτρια δεν είναι λίγες. Τρεις είναι οι βασικοί λόγοι, που συνηγορούν υπέρ ενός τέτοιου σεναρίου.

1. Ταχύτητα

Τα εφετινά μονοθέσια της Mercedes είναι πολύ γρήγορα. Καλύτερα από όλους εξηγεί αυτό ο διευθυντής της ομάδας, Τότο Βολφ, που έχει αναφέρει σε ανύποπτο χρόνο ότι «το αυτοκίνητο και ο κινητήρας είναι ένα όπλο, δηλαδή ακριβώς αυτό που χρειαζόμασταν. Η W11 αρέσει στους οδηγούς μας. Είναι ευκολοδήγητη, έχει πολύ δύναμη και άφθονη πρόσφυση».

2. Αξιοπιστία

Η αξιοπιστία των γερμανικών μονοθεσίων είναι εντυπωσιακή. Ο Λιούις Χάμιλτον τερμάτισε στους 69 από τους 70 τελευταίους αγώνες, ενώ εδώ και 36 Γκραν Πρι βλέπει συνεχώς την καρό σημαία τερματισμού. Στον πρώτο αγώνα της χρονιάς, στην Αυστρία, υπήρξαν προβλήματα που παρολίγον να προκαλέσουν την εγκατάλειψη των Mercedes, φαίνεται όμως ότι λύθηκαν και τα αυτοκίνητα πηγαίνουν με ακρίβεια και αξιοπιστία ελβετικού ρολογιού!

3. Πρόγραμμα

Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2020 θα είναι συντομότερο από τα αντίστοιχα των προηγουμένων ετών. Προς το παρόν έχουν ανακοινωθεί επίσημα 10 αγώνες και ο τελικός αριθμός τους θα κυμανθεί μεταξύ 15 και 18 υπό ιδανικές προϋποθέσεις. Αυτό μειώνει τις πιθανότητες των Mercedes να εγκαταλείψουν λόγω ατυχίας, βλάβης ή κάποιου άλλου απροσδόκητου περιστατικού.

Τι λένε οι στατιστικές

Στις 70 προηγούμενες σεζόν της Formula 1 είχαμε 28 περιπτώσεις, όπου κατέκτησε μία ομάδα τη νίκη σε περισσότερους από τους μισούς αγώνες της χρονιάς. Επτά φορές κατάφερε κάτι τέτοιο η Ferrari, έξι φορές η Mercedes, από πέντε φορές η McLaren και η Williams, δύο φορές η Red Bull και από μία φορά οι Lotus, Benetton, Tyrell.

Πιο κοντά από όλες στο απόλυτο ρεκόρ έφτασε η McLaren το 1988 με 15 νίκες σε συνολικά 16 αγώνες και ποσοστό 93,75%. Μάλιστα, έχασε την ευκαιρία να κάνει το 100% μόνον για δύο γύρους. Συγκεκριμένα, στο Γκραν Πρι Ιταλίας συγκρούστηκε ο Σένα στον 49^ο από τους 51 γύρους με τη Williams – Judd του Ζαν – Λουί Σλεσέρ, την ώρα που τον προσπερνούσε για να του ρίξει γύρο και ο Βραζιλιάνος εγκατέλειψε. Νωρίτερα είχε εγκαταλείψει όμως και ο έτερος οδηγός της McLaren, Αλέν Προστ, λόγω μηχανικού προβλήματος του κινητήρα της Honda. Ετσι άνοιξε ο δρόμος για το 1 – 2 της Ferrari με τον Γκέρχαρντ Μπέργκερ να θριαμβεύει μπροστά από τον Μικέλε Αλμπορέτο λίγες ημέρες μετά τον θάνατο του Εντσο Φεράρι.

Το 1952 είχε νικήσει επίσης η Ferrari στα επτά από τα οκτώ Γκραν Πρι της χρονιάς με τους Αλμπέρτο Ασκάρι και Πιέρο Ταρούφι. Η Scuderia έχασε όμως τον αγώνα Indy 500 στις ΗΠΑ, που μετρούσε τότε στο πρωτάθλημα της Formula 1, καθώς ο Ασκάρι δεν είχε καμία τύχη απέναντι στα IndyCars, ενώ εγκατέλειψε μετά από 40 γύρους.