Αντζελίνα Ναντάι Λόχαλιθ: «Έτρεξα για τα εκατομμύρια των προσφύγων»
27/07/2022
ΣΤΙΒΟΣ

Αντζελίνα Ναντάι Λόχαλιθ: «Έτρεξα για τα εκατομμύρια των προσφύγων»

Δημήτρης Ντζάνης

Η Αντζελίνα Ναντάι Λόχαλιθ σε ηλικία εννέα ετών έφυγε από την πατρίδα της, το Νότιο Σουδάν, εξ αιτίας του εμφύλιου πολέμου, βρέθηκε στην Κένυα και μέσα από τον αθλητισμό παλεύει για τα όνειρά της. Στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του Όρεγκον ήταν η μοναδική γυναίκα της ομάδας προσφύγων, παίρνοντας μέρος στα 1.500μ. και βελτιώνοντας το ατομικό της ρεκόρ κατά 10 δευτερόλεπτα.

Η Αντζελίνα Ναντάι Λόχαλιθ μπορεί να μη βρέθηκε στα φώτα της δημοσιότητας στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του Όρεγκον, όμως η δρομέας από το Νότιο Σουδάν έχει τη δική της ιστορία.

Από το 2016 μέχρι σήμερα είναι στην ομάδα προσφύγων που παίρνει μέρος στις μεγάλες διοργανώσεις, έχοντας συμμετοχές στα 1.500μ. σε δύο Ολυμπιακούς Αγώνες στο Ρίο ντε Τζανέιρο (2016) και στο Τόκιο, αλλά πλέον και σε τρία παγκόσμια πρωταθλήματα, καθώς τον Μάρτιο συμμετείχε και στη διοργάνωση του κλειστού στίβου στο Βελιγράδι.

Στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του Όρεγκον η ομάδα προσφύγων είχε μόλις τρία μέλη και η Λόχαλιθ ήταν η μοναδική γυναίκα. Στον προκριματικό των 1.500μ. τερμάτισε στην 42η θέση, σε ισάριθμές συμμετοχές, όμως πέτυχε τον αγωνιστικό της στόχο, να τρέξει πιο γρήγορα από τα 4 λεπτά και 30 δευτερόλεπτα. Σημείωσε 4:23.84, βελτιώνοντας σχεδόν 10 δευτερόλεπτα το ατομικό της ρεκόρ.

lohalith

Ήταν σαν να είχε κατακτήσει μετάλλιο. «Δεν μπορώ να πιστέψω ότι έκανα τον καλύτερο χρόνο μου. Αισθάνομαι πραγματικά τόσο υπέροχα. Αυτό είναι κάτι για το οποίο πραγματικά προσπάθησα τόσο σκληρά, δεν μπορώ να περιγράψω τα συναισθήματά μου» δήλωνε μετά τον αγώνα της.

Από τον όλεθρο του εμφυλίου πολέμου στη νέα ζωή

Γεννημένη την 1η Ιανουαρίου 1993 στο Νότιο Σουδάν έζησε τη φρίκη του εμφύλιου πολέμου. Το 2001 σε ηλικία οκτώ χρονών αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σπίτι της και για να σωθεί οι γονείς της, με τη συνοδεία θείας της, την έστειλαν στον προσφυγικό καταυλισμό Κακούμα στην Κένυα, έναν από τους μεγαλύτερους στον κόσμο. Σύμφωνα με τα σημερινά στοιχεία στον καταυλισμό ζουν σχεδόν 197.000 εγγεγραμμένοι πρόσφυγες.

«Οι στρατιώτες ήρθαν τη νύχτα. Δεν κατάλαβα τι συνέβαινε, απλώς άκουσα τον πυροβολισμό. Τρέξαμε στο διπλανό χωριό και τα βράδια κοιμόμασταν στους θάμνους. Θέλαμε να επιστρέψουμε στο χωριό μας για να πάρουμε φαγητό και ό,τι είχαμε αφήσει πίσω μας, δεν είχαμε σχεδόν τίποτα μαζί μας.

Αλλά μας είπαν ότι δεν μπορούσαμε να επιστρέψουμε γιατί οι στρατιώτες καταλάμβαναν το χωριό μας και γύρω από το χωριό υπήρχαν νάρκες ξηράς. Δεν ήταν ασφαλές. Το λεωφορείο του ΟΗΕ ήρθε με φαγητό και έτσι μπόρεσα να βγω με τη θεία μου. Νόμιζα ότι η οικογένειά μου θα με ακολουθούσε. Αλλά δεν ήρθαν, φύγαμε για την Κένυα» θυμάται η Λόχαλιθ από τις τραυματικές εμπειρίες της στην πατρίδα της.

kenya

Στον καταυλισμό Κακούμα παράλληλα με τις υποχρεώσεις της στο σχολείο, άρχισε να τρέχει. Παρά τις νίκες της σε σχολικούς αγώνες, μόνο όταν επαγγελματίες προπονητές βρέθηκαν εκεί για δοκιμαστικά τεστ, την ανακάλυψαν.

Ήταν η στιγμή που η ζωή της άλλαξε. Η Λόχαλιθ επιλέχθηκε να προπονείται στο ίδρυμα της Τέγκλα Λορούπε, «χάλκινη» πρωταθλήτριας κόσμου στα 10.000μ. και πρώην κάτοχος του παγκοσμίου ρεκόρ στο μαραθώνιο (2ώρ.20:43), στο Ναϊρόμπι.

Η Λορούπε είναι το πρόσωπο που, σε συνεργασία με τη ΔΟΕ, οργάνωσε την ομάδα προσφύγων για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016 στο Ρίο ντε Τζανέιρο και η 23χρονη τότε Λόχαλιθ ήταν μέσα στις πρώτες επιλογές της.

Η Λόχαλιθ βρέθηκε ταξίδεψε στο Ρίο ντε Τζανέιρο, τερμάτισε τελευταία στα 1.500μ. (40ή) με 4:47.38, όμως τα όνειρά της μέσα από τον αθλητισμό, άρχισαν να παίρνουν σάρκα και οστά.

«Αν και ήμουν η τελευταία, πιστεύω ότι την επόμενη φορά θα είμαι μπροστά τους» δήλωνε μετά εκείνη την πρώτη της εμπειρία. Η απουσία των γονιών από τη ζωή της δεν ήταν κάτι που τη στοίχειωσε, απεναντίας την έκανε περισσότερο μαχήτρια.

lohalith3

Μετά την παρουσία της στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του Λονδίνου το 2017, η Λόχαλιθ έγινε μητέρα, παραμένει δρομέας και πρόσφυγας.

«Ήταν τόσο δύσκολο για μένα φεύγοντας από την οικογένειά μου, κάθε φορά που τους σκέφτομαι επιθυμώ να είμαι μαζί τους, επιθυμώ την αγάπη από τους γονείς μου. Ήταν πραγματικά δύσκολο. Θέλουμε απλώς ο κόσμος να μάθει ότι οι πρόσφυγες είναι απλώς κανονικοί άνθρωποι, όπως οποιοσδήποτε άλλος» είναι το μήνυμα που θέλει να περάσει η 29χρονη.

Και μετά τη συμμετοχή της στα 1.500μ. στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στο Γιουτζίν είπε: «Δεν έτρεξα μόνη μου. Έτρεξα για τα εκατομμύρια των προσφύγων, γιατί δεν μπορούν όλοι να είναι εδώ. Είμαι σίγουρη ότι έχουν αυτή την ελπίδα, μπορούν να πουν "α, είδαμε την πρόσφυγα συνάδελφό μας να αγωνίζεται στο παγκόσμιο πρωτάθλημα"».

Ακολούθησε το GWomen στο instagram

Στείλε μας νέα, ιδέες, προτάσεις, απορίες για τον γυναικείο αθλητισμό στο [email protected]