Ούτε ένα, ούτε δύο, ούτε τρία, αλλά… έξι! Εξι μετάλλια μετρά η Μαρία Πρεβολαράκη σε Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα πάλης.
Εδώ και μία δεκαετία η Κρητικιά πρωταθλήτρια αποτελεί σταθερή αξία του ελληνικού αθλητισμού, καθώς δεν χάνει την ευκαιρία να ανέβει στο βάθρο μεγάλων διοργανώσεων.
Από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2012 στον Καναδά μέχρι και σήμερα, η Πρεβολαράκη καταφέρνει να μπαίνει «σφήνα» σε τελικούς.
Όλα αυτά τα χρόνια έφτανε πάντα στην «πηγή». Το μόνο που δεν κατάφερνε ήταν να πιει και νερό (να πάρει το χρυσό). Αυτό το χρυσό που είναι το ένα από τα δύο απωθημένα της και τελικά δεν κατάφερε χθες να κατακτήσει. Αντίθετα, έβαλε άλλο ένα ασημένιο στην (διόλου άσχημη) συλλογή της…
Λάτρευε την κωπηλασία, κατέληξε στην πάλη
Η Πρεβολαράκη, που είχε ξεκινήσει να κάνει αθλητισμό ελπίζοντας να ασχοληθεί με την κωπηλασία, κατέληξε στην πάλη όπου στα πρώτα της βήματα στην Καλλιθέα, γυμναζόταν παρέα με αγόρια. Ο πατέρας της και ο αδερφός της την έβαλαν στο… τρυπάκι να ασχοληθεί με το άθλημα. Αθλητής ο αδερφός της, διαιτητής ο πατέρας της.
Όμως στον Εθνικό Γ.Σ. οι αθλητές αρνούνταν να προπονηθούν μαζί της επειδή ήταν γυναίκα, παρά τις πιέσεις του πατέρα της. Αυτό την δυσκόλεψε αρκετά, όμως είχε πεισμώσει να ασχοληθεί με αυτό το σπορ.
Εφυγε από τον Εθνικό και πήγε στον Ατλαντα Καλλιθέας αργότερα πάντως όπου δεν χρειαζόταν να παλεύει κι εκεί με αγόρια.
Συνέχισε την πάλη, αλλά η ιδέα της κωπηλασίας δεν βγήκε ποτέ από το μυαλό της. Πριν μερικά χρόνια, το 2015 συγκεκριμένα, όταν χειροτέρεψε ένα μόνιμο πρόβλημα που αντιμετώπιζε με τον αυχένα, σκεφτόταν πως αν πρέπει να εγκαταλείψει την πάλη, θα δοκιμάσει την τύχη της στην κωπηλασία που λάτρευε. Πήρε το ρίσκο και έκανε την επέμβαση όπου όλα πήγαν καλά και εν τέλει έμεινε στην πάλη. Ευτυχώς θα λέγαμε…
Ένα άθλημα που για πολλούς είναι δυναμικό και ανδροκρατούμενο, αλλά η ίδια διαφωνεί. «Είναι ένα τεχνικό άθλημα που θέλει ευστροφία και ευκινησία» έχει πει παλαιότερα. Και από εκεί που όλα τα αγόρια δεν την ήθελαν στις προπονήσεις, τώρα όλοι θέλουν να γίνουν παρτενέρ της.
Το απωθημένο των Ολυμπιακών Αγώνων
Η Πρεβολαράκη όπως γράψαμε, είχε δύο απωθημένα. Το ένα ήταν ένα χρυσό μετάλλιο σε Ευρωπαϊκό ή Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Μέχρι τώρα είχε δύο χάλκινα σε Παγκόσμιο και 3 αργυρά μαζί με δύο χάλκινα σε Ευρωπαϊκό. Διόλου άσχημη συλλογή βέβαια… Δεν είναι και πολλές αυτές που μετρούν τόσα μετάλλια.
Όμως όλα αυτά, ακόμη και ένα χρυσό σε Παγκόσμιο, θα το άλλαζε με ένα χάλκινο στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αυτό είναι και το δεύτερο απωθημένο της.
«Κανένα δε μπορεί να συγκριθεί με ένα μετάλλιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Αυτό καταξιώνει έναν αθλητή. Αυτά μένουν στην ιστορία. Σίγουρα τα μετάλλια και στις άλλες διοργανώσεις είναι σημαντικά, αλλά το μετάλλιο στους Ολυμπιακούς είναι το μεγάλο απωθημένο. Μεταξύ ενός χρυσού σε παγκόσμιο πρωτάθλημα και ενός χάλκινου σε Ολυμπιακούς Αγώνες, θα διάλεγα το χάλκινο στους Ολυμπιακούς» έχει πει η 31χρονη πρωταθλήτρια που μικρή ονειρευόταν να γίνει μαθηματικός.
Αυτό το απωθημένο θα κυνηγήσει για άλλη μία φορά στο Παρίσι το 2024. Προς το παρόν, απολαμβάνει την ευτυχία ακόμη μίας διάκρισης στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα.